گفتن اذان و اقامه در گوش نوزاد
در روایات متعددی آمده است که اهل بیت هنگام تولد فرزندانشان، در گوش راست آنها اذان و در گوش چپ اقامه میگفتند و دیگران را نیز به آن سفارش میکردند.1در این روایات به برخی از تأثیرات این سنت در زمینهسازی تربیتی بهویژه برای نماز اشاره شده است. از جمله آثار اذان و اقامه میتوان موارد زیر را نام برد:
1. گفتن اذان و اقامه در گوش نوزاد، مطابق برخی از روایات، او را از شیطان حفظ میکند. پیامبرd فرمود: "مَنْوُلِدَ لَهُ مَوْلُودٌ فَلْیُوذِّنْ فِی أُذُنِهِ الْیُمْنَی بِأَذَانِ الصَّلاةِ وَ لْیُقِمْ فِی الْیُسْرَی فَإِنَّهَا عِصْمَةٌ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ"؛2هر کس فرزندى براى او تولّد یافت، باید در گوش راستش اذان نماز و در گوش چپش اقامه بگوید که این سبب مىشود کودک، از شیطان رانده شده و از ترس او در امان باشد. از سوی دیگر، مطابق برخی آیات قرآن کریم، باز داشتن انسان ازراه خدا و اقامه نماز یکی از اهداف و برنامههای اصلی شیطان است. "إِنَّمایُریدُ الشَّیْطانُ أَنْ یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِی الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ وَ یَصُدَّکُمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُون".3درنتیجه وقتی با گفتن اذان و اقامه در گوش نوزاد او را از شر شیطان در امان میداریم در واقع زمینه های نمازخوان شدن او را فراهم کردهایم.
2. اذان و اقامه در بردارندة مهمترین اعتقادات و عبادات اسلامی است: شهادت به یگانگی خدا، رسالت حضرت ختمی مرتبت، ولایت آلالله، دعوت به رستگاری و کار نیک و اقامه نماز است. گفتن این عبارتها در گوش نوزاد، آن هم در زمانی که پذیرندگی او بسیار قوی است، زمینه را برای پذیرش و گرایش وی به این آموزهها که یکی از برترین آنها نماز است، فراهم میآورد.
البته تأثیر اذان و اقامه خاص نوزاد نیست و مطابق برخی روایات گفتن اذان و اقامه در گوش بزرگسال نیز موجببرطرف شدن بدخلقی او میشود. امیرالمؤمنین jفرمود: "إِذَا سَاءَ خُلُقُ أَحَدِکُمْ مِنْ إِنْسَانٍ أَوْ دَابَّةٍ فَأَذِّنُوا فِی أُذُنِهِ الاذَانَ کُلَّهُ"؛4 هرگاه کسی بداخلاق شد، در گوش او همة اذان را بخوانید. مطابق برخی روایات اذان نور است. پیامبرd فرمودند: "یَا عَلِیُّ، الاذَانُ نُورٌ"5 و گفتن آن در گوش نوزاد موجب نورانیت او میشود.
[1]. برای نمونه در کتاب جامع أحادیث الشیعةنوشته آیه الله بروجردی، ج 26،ص 740 بابی هست به نام: باب انه یستحب لمن ولد له مولود أن یؤذن فى اذنه الیمنى ویقیم فى اذنه الیسرى... .
[2]. کلینی، الکافی، ج6، ص24.
[3]. المائدة: 91.
[4]. برقی، المحاسن، ج 2، ص 466.
[5]. شعیری، جامعالاخبار، ص 67.
ادامه مطلب
آموختن وضو به فرزند
آموختن وضو به فرزند
قال الصادق - علیه السلام -
حتى یتم له تسع سنین ، فاذا تمت له علم الوضو وضرب علیه وامر بالصلوة و ضرب علیها، فاذا، تعلم ، الوضوء و الصلاة غفرالله لوالدیه
وقتى (فرزندتان ) به سن نه سالگى برسد، پس وقتى که نه سالش تمام شد، وضو را به او یاد بدهید واگر کوتاهى کرد او را ادب کنید، و او را امر به نماز کنید و اگر کوتاهى کرد او را ادب کنید پس زمانیکه فرزند وضو و نماز را یاد گرفتید، خدا پدر و مادرش را مى آمرزد.
(وسائل الشیعه ، ج 3، ص 13).
ادامه مطلب
دعاى پس از نماز جمعه

قال الصادق - علیه السلام -
من قراء یوم الجمعة بعد فراغه من صلوة الجمعة و قبل ان یثنى رجلیه سورة الاخلاص سبع مرات و فاتحة الکتاب مرة ، و قل اعوذ برب الناس سبعمرات ، لم ینزل به بلیة و لم تصبه فتنة الى یوم الجمعة الاخرى فان قال : اللهم اجعلنى من اهل اجلنة التى حشوها برکة و عمارها الملائکة مع نبینا محمد -صلى الله علیه وآله - و ابینا ابراهیم جمع الله - عزوجل - بینه و بینمحمد و ابراهیم - صلوات الله علیهما و الهما - فى دار السلام - صلى الله على محمد و ابراهیم و على الهما الطاهرین
هر کس روز جمعه پس از فراغت از نماز جمعه وقبل از آنکه پایش را جمع کند هفت بار سوره اخلاص و یک بار سوره حمد و هفت سوره ناس را بخواند، تا جمعه آینده بر او گرفتارى و آسیبى نمى رسد. و اگر بگوید: خدایا مرا از اهل بهشت قرار بده ، بهشتى سرشار از برکت که فرشتگان آباد کننده آنند، همراه پیامبرمان محمد (ص ) و پدرمان ابراهیم (ع ) خداوندمیان او و حضرت محمد و حضرت ابراهیم در بهشت جمع مى کند. درود خدا بر پیامبر اسلام وحضرت ابراهیم و دودمان آنان .
(مستدرک الوسائل ، ج 6، ص 90).
ادامه مطلب
سابقه نماز باران
سابقه نماز باران
آنگونه که از روایات تاریخى برمى آید، نماز باران در زمان انبیاء گذشته هم بوده است (نمونه بیرون رفتن حضرت سلیمان را خواندید).
دعاها و حدیث هایى هم که دربارهشیوه رسولخدا صلّى اللّه علیه و آله در خواندن نماز باران نقل شده ، با خطبه هاى مربوط به این نماز که از امیرالمؤ منین علیه السلام نقل شده ، و نیز دعاى امام سجّاد علیه السلام گویاى این است که به این سنت ، عمل مى شدهاست .[1]
در تاریخ ، برخى از علماى بزرگ هم به برگزارى این نماز اقدام کرده و از خدا، باران گرفته اند.
البته این نماز، از آن جهت حساسیّت دارد که اگر خداوند، دعاها را مستجاب نکند و باران نفرستد، مایه شرمندگى نمازگزاران مى شود که خدا به آنان توجّه ننمود. از این جهت ، اقدامبه این نماز، جراءت و ایثارى در حدّ مایه گذاشتن از آبرو مى طلبد.
یکى از معروف ترین نمازهاى باران تاریخ معاصر ما، نماز آیت الله العظمى سیّد محمد تقى خوانسارى (رحمة الله علیه ) است .
نوشته اند که در سال 1363 قمرى همان سالى که متفقین ، ایران را اشغال کرده بودند، در قم باران نبارید و باغها و مزارع خشکید و خطر قحطى و خشکسالى مردم قم را تهدید مى کرد.
آن مرجع بزرگوار، دو روز متوالىبراى نماز باران به بیابانهاى اطراف قم رفت ، این حرکت ، گرچه مورد استهزاء غیر معتقدان به امور معنوى و غیبى بود، ولى در روز دوّم ، چنان باران آمد که سیلها روان شد و جویبارها به راه افتاد و این از آثار انفاس قدسى آن مرد الهى بود.[2]
[1] به من لایحضر الفقیه ، بحث نماز استسقاء مراجعه شود.
[2] - آثار الحجة و گنجینه دانشمندان ، ج 1، ص 324. قبر آن مرحوم ، در حرم حضرت معصومه علیهاالسلام است .
ادامه مطلب