🍀 تفسیر نماز؛ «تسبيح عملى‏» 🍀

http://uupload.ir/files/hjd4_2.jpg

🌷﷽؛

🍀 تفسیر نماز؛ «تسبيح عملى‏» 🍀
 
🌹 امام صادق عليه السلام فرمود: يكى از سخت ‏ترين و مهم ‏ترين امورى كه خداوند بر خلق خود لازم كرده، ذكر كثير است، آنگاه فرمود:
منظورم ذكرِ «سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمدُ لِلَّهِ وَ لاالهَ الَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ اكْبَر» نيست، گرچه اين هم جزء آن است، لكن مرادم‏ «ذِكْرُ اللَّهِ عِنْدَ ما احَلَّ وَ حَرَّمَ» ياد خدا به هنگام كار هاست، اگر كارى اطاعتِ خداست، انجام دهد و اگر معصيت اوست ترك كند. «كافى، ج 2، ص 80»

📚 استاد قرائتی؛ تفسير نماز، ص: 151




ادامه مطلب


[ پنج شنبه 5 بهمن 1396  ] [ 8:22 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

🍀 تفسیر نماز؛ پاداش تسبيح‏» 🍀

http://uupload.ir/files/typ8_2.jpg

🌷﷽؛

🍀 تفسیر نماز؛ پاداش تسبيح‏» 🍀
 
امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى ‏كند كه وقتى بند هاى‏ «سُبْحانَ اللَّهِ» مى گويد، هرچه زير عرش الهى است همراه او تسبيح مى گويد و به گوينده اين كلمه ده برابر پاداش مى ‏دهند و وقتى‏ «الْحَمْدُ لِلَّهِ» مى گويد، خداوند نعمت‏ هاى دنيا را بر او ارزانى مى ‏دارد تا با خدا ملاقات كند و بر نعمت‏ هاى آخرت وارد شود. «وسائل، ج 7، ص 187»

📚 استاد قرائتی؛ تفسير نماز، ص: 150




ادامه مطلب


[ چهارشنبه 4 بهمن 1396  ] [ 3:35 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

🍀 تفسیر نماز؛ جايگاه تسبيح‏ ۲» 🍀

http://uupload.ir/files/4z10_2.jpg

🌷﷽؛

🍀 تفسیر نماز؛ جايگاه تسبيح‏ ۲» 🍀

🌱 تسبيح خدا، نه فقط سرچشمه عقايد اسلامى ، بلكه مايه بسيارى از كمالات روحى و معنوى است:
سبحان ‏اللّه، سرچشمه رضاست. اگر او را از هر نقصى منزّه بدانيم، به مقدّرات او رضا مى ‏دهيم و تسليم مشيّت حكيمانه او مى ‏شويم.
سبحان‏ اللّه، سرچشمه توكل است. كسى كه از هر نيازى بدور و از هر ضعف و عجزى منزّه است، چرا بر او تكيه و توكل نكنيم. «سُبْحانَهُ هُوَ الْغَنِىُّ» «سوره يونس، آيه 68»
سبحان ‏اللّه‏، مايه عشق به خداست.

🌱 ذاتى كه از هر عيب و نقص پاك‏ باشد، محبوب انسان است و به او عشق مى ‏ورزد.

سبحان ‏اللّه‏، مقدمه حمد و ستايش خداست. ستايش از ذاتى كه هيچ زشتى و ناپسندى در او راه ندارد. لذا در تسبيحات اربعه، سبحان‏ اللّه مقدم بر الحمدلِلّه آمده است.
سبحان ‏اللّه‏، كليد نجات از همه خرافات و بافته هاى بشرى است. «فَسُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ» «سوره انبيا، آيه 22»
شايد بخاطر همين جهات است كه در قرآن، فرمان به تسبيح الهى بيش از اذكار ديگر آمده است. امر به تسبيح 16 مرتبه، به استغفار 8 مرتبه، به ذكر خدا 5 مرتبه و به تكبير 2 مرتبه آمده است. آن هم امر به تسبيح در همه حال و زمان، تا انسان دائماً به خدا توجّه داشته و او را همواره از هر عيب و نقصى پاك بداند: «وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّك قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِ ها وَ مِنْ آناءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَ اطْرافَ النَّهارِ» «سوره طه، آيه 130»

🌱 هم به هنگام پيروزى و شادكامى خدا را تسبيح كنيد: «اذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحِ ... فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّك» «سوره نصر » و هم در اوج گرفتارى و سختى كه تسبيح مايه نجات است: «فَلَوْلا انَّه كانَ مِنَ الْمُسَبِّحينَ. لَلَبِثَ فى‏ بَطْنِهِ الى‏ يَوْمِ يُبْعَثُونَ» «سوره صافات، آيات 143- 144» اگر نبود اينكه او (حضرت يونس) از تسبيح گويان بود، تا روز قيامت در شكم ماهى حبس مى ‏شد.

🌱 آرى، انسان بخاطر محدوديت‏ هاى فراوان هرگز نمى ‏تواند خدا را بشناسد، پس بهتر است كه به ضعف خود اقرار كند و بگويد: تو از اينكه دست فكر و خيال به تو رسد، منزّهى و از آنچه ديگران توصيف كنند برترى. «سُبْحانَهُ وَ تَعالى‏ عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوّاً كَبيراً» «سوره اسراء، آيه 43» تنها بندگان مخلص خدا هستند كه با راهنمايى و امداد الهى مى ‏توانند خداوند را معرفى كنند. «سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ. الَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصينَ» «سوره صافّات، آيات 159- 160»


📚 استاد قرائتی؛ تفسير نماز، ص: 150




ادامه مطلب


[ دوشنبه 2 بهمن 1396  ] [ 5:35 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

🍀 تفسیر نماز؛ خاک كربلا؛ جايگاه تسبيح‏» 🍀

http://uupload.ir/files/kzr_2.jpg

🌷﷽؛

🍀 تفسیر نماز؛ خاک كربلا؛ جايگاه تسبيح‏» 🍀

 💫 تسبيح و تنزيه خدا، ريشه تمام عقايد و تفكرات صحيح اسلامى است:  
توحيد، يعنى منزّه دانستن خدا از شريك. «سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكوُنَ» «سوره طور، آيه 43»
عدل، يعنى منزّه دانستن خدا از ظلم. «سُبْحانَ رَبّنا انَّا كُنَّا ظالِمينَ» «سوره قلم، آيه 29»

💫 نبوت و امامت، يعنى منزه دانستن خدا از بى ‏هدفى، بى ‏برنامگى و رهاكردن مردم در درياى هوس ها و سليقه ها. «وَ ما قَدَروُا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ اذْ قالُوا ما انْزَلَ اللَّهُ عَلى‏ بَشَرٍ مِنْ شَئ» «سوره انعام، آيه 91» آن ها مى ‏گويند خداوند پيامبرى نفرستاده، در حقيقت خدا را درست نشناخته اند.
معاد، يعنى منزه دانستن خدا از اينكه آفرينش را پوچ و باطل، و پايان جهان را نابودى قرار دهد. «رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلًا سُبْحانَك» «سوره آل‏عمران، آيه 191»
«اَفَحَسِبْتُمْ انَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثاً وَ انَّكُمْ الَيْنا لا تُرْجَعُونَ» «سوره مؤمنون، آيه 115» آيا گمان كرديد ما شما را بيهوده آفريديم و بازگشت شما بسوى ما نيست؟ آرى خدا از اين كار عبث و بيهوده منزّه است.  

📚 استاد قرائتی؛ تفسير نماز، ص: 148




ادامه مطلب


[ شنبه 30 دی 1396  ] [ 3:17 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]