کد ِکج شدَنِ تَصآویر

کداهنگ برای وبلاگ

چشمه سلطان ولی کریز
چشمه سلطان ولی کریز
 
نويسندگان

 

گريه حضرت آدم

وقتى كه حضرت آدم (ع ) از بهشت بيرون شد از كارى كه كرده بود و از فراق حوا و بهشت ، آنقدر گريه كرد، كه روى صورتش دو شيار مثل جوى درست شد و اشك چشمش از آن جارى مى شد كه پرنده ها از آن ميآشاميدند.
و تا چهل سال اين گريه ادامه داشت ، و از كرده خود پشيمان و تائب بود. و توبه كرد. خداوند متعال توبه او را پذيرفت و حضرت جبرئيل (ع ) را فرستاد كه كلماتى به حضرت آدم (ع ) بياموزد و آن كلمات همان بود كه قبلا در عرش ديده بود.
حضرت جبرئيل (ع ) به او فرمود: بگو: يا حميد بحق محمد، يا عالى بحق على ، يافاطر بحق فاطمه ، يامحسن بحق الحسن و (ياذ الاحسان بحق ) الحسين منك الاحسان .
وقتى حضرت آدم (ع ) به اسم امام حسين (ع ) رسيد، اشكش جارى شد و قلبش به درد آمد. فرمود:
اى برادر جبرئيل چرا در ذكر پنجمين اسم كه حسين است قلبم شكست و اشكم جارى شد؟
حضرت جبرئيل فرمود: اى آدم به اين فرزندت مصبتى وارد مى شود كه تمام دردها و غمها و مصيبتها پيش اين ناچيز است ؟ حضرت آدم (ع ) فرمود: اى برادر آن مصيبت چيست ؟ حضرت جبرئيل (ع ) واقعه كربلا را براى او مى گويد، و ميفرمايد: او را تشنه و غريب و بيكس و تنها و بى يار و ياور شهيد مى كنند، اى آدم ؛ اگر او را در حالى كه مى فرمود: واعطشاه ، واقلة ناصراه مى ديدى ... بطورى كه تشنگى ميان او و آسمان مثل دود حايل شده بود.... هيچكس جواب او را نمى دهد.
مگر با شمشير و... او را مانند گوسفند از پشت سر ذبح مى كنند و مال و كاروانش را بتاراج و غارت مى برند... سر او و يارانش را شهر به شهر مى گردانند...
حضرت آدم (ع ) تا اين واقعه را شيند مثل مادرى كه جوانش را از دست داده بلند بلند گريه كرد.(1)

 

اى در عزايت آدم و حوا گريست

يا كه ساكنان عالم بالا گريسته

پيمبران مرسل و ذرات كائنات

از هفت ارض تا به ثريا گريسته

اين بس براى غريبيت اى باعث نجات

گبر و يهود و قوم نصارى گريسته

هم ساكنان معبد و هم واقفان دير

هم جاثليق پير كليسا گريسته

آن ظلمها كه شد بتو در دشت كربلا

هم دوست گريه كرد و هم اعدا گريسته

حوران باغ خلد برين تو اى شهيد

اندر جنان بهره لعيا گريسته

بر كشته تو اى شه بى غسل و كفن

مجنون وار زينب و ليلا گريسته

ما دام عمر، سيّد سجاد ناتوان

اندر عزات اى شه والا گريسته (2)



1- بحارالا نوار، 44، 245
2- لاله هاى عشق ، ص 23

یامجیر*


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:53 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

 

گریه برامام حسین (ع)

مقدمه

الحمد لله رب العالمين ، الصلوة و السلام على اشرف الانبياء و المرسلين حبيب اله العالمين ابى القاسم محمد المعصومين الذين اذهب الله عنهم الرجس اهل البيت و طهرهم تطهيرا، سيما حجة بن الحسن العسكرى روحى وارواح العالمين له الفداء،
قال الله تبارك وتعالى فى محكم كتابه العظيم ((ومن يعظم شعائر الله فانها من تقوى القلوب ))(1)
هر كس شعائر و نشانه ها و علامتهاى دين خدا را محترم و گرامى بدارد شايسته تكريم و احترام بوده و از كمالات پاكدلى و خداشناسى است .
يكى از اعمالى كه شعائر و نشانه ها و زمينه هاى تقوى و رشد معنوى و روحى را فراهم مى كند، عزادارى و سوگوارى و ماتم و نوحه سرايى و مرثيه خوانى و ناله و زارى وبى تابى و شيون و جزع وفزع و گريه كردن براى حضرت امام حسين (ع ) است ، چه شعارى از اين بالاتر چه يادى از اين بهتر چه ذكرى از اين مهمتر چه علامتى از اين واضحتر كه انسان ياد حسين (ع ) كه ياد خداست كند، چه ذكرى از ذكر حسين (ع ) مهمتر كه خدا از اول ما خلق الله همه اش ياد حسين (ع ) بوده و به همه عرشيان و انبياء و واوصياء و اولياء توصيه و سفارش ياد وذكر وگريه و عزادارى حسين (ع ) را كرده ، خود خدا به حضرت موسى ع خطاب كرد:
اى موسى كسيكه گريه كند و يا بگرياند و يا خود را شبيه به گريه كنندگان در آورد بدنش به آتش جهنم حرام ميشود.(2)
خود پيغمبر خدا(ص ) فرمود: هرچشمى در روز قيامت گريان است مگر چشمى كه براى حسين (ع ) گريه كند كه در آن روز خندان و مژده به نعمتهاى بهشت به او داده مى شود.
خود حضرت امير المؤ منين على (ع ) وقتى به امام حسين نظر كرد فرمود: اى گريه هر مؤ من .
خود حضرت زهرا(عليهاالسلام ) براى امام حسين (ع ) اشك ريخت .
خود حضرت امام حسن (ع ) فرمود: هيچ روزى مثل روزهاى مصيبت تو اى حسين نمى شود.
خود امام حسين (ع ) فرمود: من كشته اشكهاى شما هستم . هيچ بنده اى نيست كه براى ما يك قطره اشك از چشمش بريزد يا گريان شود، جز اينكه خداوند جاى او را هميشه در بهشت قراردهد.
خود امام سجاد(ع ) وقتى طعام و آب مى ديد همه اش براى باباش امام حسين (ع ) گريه مى كرد.
خود امام باقر(ع ) فرمود: هر مؤ منى كه براى كشته شدن امام حسين (ع ) چشمهاش گريان بشود بطورى كه اشك بر صورتش جارى بشود خدا او را براى هميشه در غرفهاى بهشت جا مى دهد.
اگر كسى براى امام حسين (ع ) نوحه و ندبه و گريه كند و خانواده و فاميل ودوستان و شيعيان را براى اقامه عزا دعوت كند و بعد به هم تسلى بدهند، من ضامن هستم كه خدا ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جنگ در راه خودش (خدا) را در نامه عملش بنويسد.
هركس كه بياد مصيبتهاى ما و حسين و اهلبيتش بيفتد و دلش براى ما بسوزد، ملائكه تمام گناهانش را مى آمرزند.
خود امام صادق (ع ) فرمود: هركس كه مصيبتهاى ما را ياد كند يا ما پيش او ياد آور شويم و به اندازه پر مگسى براى ما اشك بريزد خدا تمام گناهان او را اگر چه به اندازه كف دريا هم باشد مى بخشد.
هر كس براى مظلومى ما و ظلمى كه به ما شده ، مهموم و مغموم و گريان شود و براى ما آه بكشد خداى سبحان ثواب تسبيح به او مى دهد. و حزنش ‍ براى ما عبادت است ...
هر كس چشمش گريان شود براى خونى كه از ما ريخته شده يا حقى كه از ما گرفته شده يا حرمت و شخصيت ما را هتك كرده شده ، خداوند هميشه جاى او را در بهشت قرار مى دهد.
هر جزع و گريه مكروه است ، مگر براى حسين (ع ) كه ثواب هم دارد. امام حسين (ع ) براى زوار و گريه كنندگانش طلب مغفرت مى كند. اگر زائر يا گريه كننده بداند چه مقامى پيش خدا دارد...
هر كسى كه در مرثيه و نوحه سراى حسين (ع ) شعر بگويد و پنجاه نفر را بگرياند بهشت براى اوست تا ميرسد به ده يا و يك نفر و يا خودش براى ما گريه كند و خود را شبيه گريه كنندكان در آورد جايش در بهشت است ...
ويا خود حضرت موسى بن جعفر(ع ) براى جدش عزادارى و گريه سرايى مى كردند ....
يا خود امام رضا(ع ) ميفرمايد: هر كس بياد مصيبتهاى ما و آنچه كه به سرما آورده اند گريه كند، روز قيامت در درجه و مقام ما هست و هر كس بياد مصبيتهاى ما بگريد و بگرياند، در روزيكه تمام چشمها گريان است چشم او گريان نمى شود.
هر كس در مجلسى كه امر ما را احياءو زنده ميكنند، بنشيند، خدا قلب او را نمى ميراند در روزى كه همه قلبها مرده است .
اگر گريه بر امام حسين (ع ) كنى و اشكت روى صورتت جارى بشود حق تعالى همه گناهان كبيره و صغير ترا مى آمرزد خواه كم باشد يا زياد، اگر هنگامى كه مى خواهى خدا را ملاقات كنى مى خواهى هيچ گناهى نداشته باشى ، پس بر امام حسين (ع ) زيارت بخوان و گريه كن .
خود امام جواد و امام هادى و امام عسگرى و خود امام زمان (ع ) برجد خودشان امام حسين گريه مى كردند. اصلا خود امام زمان فرمودند: اگر اشكهاى چشمم تمام شود برايت خون گريه مى كنم . كه انشاالله در جايش ‍ خواهد آمد.
اين اوراق آغشته به تحرير را كه در مقابل مى خوانيد ((ثواب گريه و تاريخچه گريه و روضه بر امام حسين (ع ) است )) كه براى ما روشن مى كند كه عزادارى و روضه و گريه براى امام حسين (ع ) از زمان حضرت آدم بوده نه از زمان صفويها كه يكسرى آدمهاى كج فكر مى گويند: روضه خوانى از زمان صفويها بوده كه آنها درست كرده اند.
با تحقيق و بررسى هايى كه به عمل آمده از زمان آن حضرت (آدم ) بوده و اولين روضه خوان حضرت جبرئيل (ع ) و اولين گريه كن حضرت آدم بوده تا الا ن .
انشاءالله خدا همگى ما را جزو گريه كنندكان حضرت اباعبدالله قرار دهد و اگر هم اين جزو (داستانهايى از گريه بر امام حسين جلد اول ) ثوابى داشته باشد، آن رابه روح امام راحل ، شهدا، علما، بزرگان ذوالحقوق ، همچنين برادر شهيدم آشيخ احمد ميرخلف زاده هديه مى نمايم .
السلام عليكم و رحمة الله .
** نوكر و روضه خوان آستان حسين آل محمد(ص ) ** على ميرخلف زاده


1- حج : 32
2- معرفت الحسين : 28

 


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:50 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

 

حزن حضرت آدم

وقتى كه انوار خمسه طاهره در انگشتان او اشراق نمود، نور جناب امام حسين (ع ) در ابهام قرار گرفت ، و هر وقت چشم حضرت آدم (ع ) به ابهامش ‍ مى افتاد مهموم و محزون مى شد. و اين اثر تا حال باقى است كه هر كس ، خنده بر او غالب شود وقتى كه به انگشت ابهام نگاه كند حزن بر او غالب مى شود.(1)

 

ايكاش در عزاى تو خون مى گريستم

دمساز زخمه هاى جنون مى گريستم

يك سينه داشتم به زلالى آسمان

از ابرهاى تيره فزون مى گريستم

همناله با تمامى ياران تو حسين

ايكاش در تمام قرون مى گريستم

سر چشمه هاى اشكم اگر خشك مى شدند

آنگاه مى نشستم و خون مى گريستم

عشقت مگر نبود كه دست مرا گرفت

وقتى زپا فتاده نگون مى گريستم

اين گريه آبروى من است و دليل عشق

اى عشق بى نگاه تو، چون مى گريستم

ايكاش در ترنم شعر زلال اشك

از مرزهاى واژه برون مى گريستم(2)



1- ترجمه خصائص حسينيه ، 94، نقل از بحارالانوار: 11/ 150 و151
2- گلچين گل نغمه ص 13

 


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:48 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

 

نماز زائر

((عنبسه ))، از ((حضرت ابى عبداللّه (ع ))) نقل كرد:
شنيدم از ((امام صادق (ع ))) كه مى فرمودند:
خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر ((حضرت حسين بن على (ع ))) موكّل ساخته كه او را نزد قبر عبادت كنند، يك نماز از يك نفر آنها معادل با هزار نماز آدميان مى باشد و ثواب نمازشان براى زوار قبر حضرت امام حسين (ع ) است .
و وزر و وبال زوار براى قاتل آن حضرت كه لعنت خدا و ملائكه و مردم اجمعين بر او باد محسوب مى گردد. (1)
اى درود ما، دمادم بر روانت يا حسين
وى سلام ما، به قلب مهربانت يا حسين
اى فراز بام گيتى ، طاير آزادگى
سينه عشاق باشد، آشيانت يا حسين

یامجیر*


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:47 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

مصافحه با رسول خدا(ص )

معاوية بن وهب از حضرت ابى عبداللّه نقل كرده ، وى گفت :
امام (ع ) به من فرمودند:
اى معاوية به خاطر ترس و خوف زيارت امام حسين (ع ) را ترك مكن ، زيرا كسى كه آن را ترك كند چنان حسرتى بخورد كه آرزو كند قبر آن حضرت نزدش باشد و بتواند زياد به زيارتش برود آيا دوست دارى كه خدا تو را در زمره كسانى ببيند كه حضرت رسول (ص ) و حضرات على و فاطمه و ائمّه (عليهم السلام ) در حقشان دعاء فرموده اند؟!
آيا دوست دارى از كسانى باشى كه به واسطه آمرزش لغزشهاى گذشته طومار اعمالت تغيير يابد و گناهان هفتاد سال از تو آمرزيده شود؟!
آيا دوست دارى از كسانى باشى كه از دنيا رفته بدون اينكه گناه قابل مؤ اخذه داشته باشى ؟!
آيا دوست دارى از كسانى باشى كه رسول خدا(ص ) با آنها مصافحه مى فرمايند؟!(1)
اى سراپاى تو عشق خدايى حسين
جان حق باوران بر تو فدايى حسين
محرم راز شهادت تويى
سرّ اعجاز شهادت تويى
يا حسين مظلوم
يكطرف جلوه ولايت و رهبرى
يكطرف فتنه و ظلم و ستمگرى
در صف معركه كربلا
خطّ باطل شده از حق جدا
يا حسين مظلوم
نسل آزادگى قبله او كربلاست
سجده بر مهُر خون نماز اهل ولاست
كشته مكتب عشق غريب
چون زُهير است و برير و حبيب
يا حسين مظلوم
خون عباس و قاسم و على اكبرت
حلق معصوم لب تشنه على اصغرت
سند عشق تو امضا كند
سرّ ايثار تو معنا كند

يا حسين مظلوم (2)


1- كامل الزيارت ، 383.
2- حديث زمزمه ، ص 115.

یامجیر


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:46 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

 

دعاى امام صادق (ع )

((معاوية بن وهب )) گفت :
اذن خواستم كه بر امام صادق (ع ) داخل شوم ، به من گفته شد كه داخل شو، پس داخل شده آن جناب را در نمازخانه منزلشان يافتم ، نشستم تا حضرت نمازشان را تمام كردند، پس شنيدم كه با پرودگار مناجات نموده و مى فرمودند:
بار خدايا، از كسى كه ما را اختصاص به كرامت داده و وعده شفاعت دادى و مختص به وصيّت نمودى (يعنى : ما را وصى پيامبرت قرار دادى ) و علم به گذشته و آينده رابه ما اعطاء فرمودى ، و قلوب مردم را مايل به طرف ما نمودى ، من و برادران و زائرين قبر پدرم ((حسين (ع ))) را بيامرز.
آنانكه اموالشان را انفاق كرده و بدنهايشان را به سختى و تعب انداخته به جهت ميل و رغبت در احسان به ما، و به اميد آنچه در نزد تست به خاطر صله و احسان به ما و به منظور اداخال سرور بر پيغمبرت و به جهت اجابت فرمان ما و به قصد وارد نمودن غيظ بر دشمنان ما.
اينان اراده و نيّتشان از اين ايثار تحصيل رضا و خشنودى تو است ، پس تو هم از طرف ما اين ايثار را جبران كن و بواسطه رضوان احسانشان را جواب گو باش ، و در شب و روز حافظ و نگاهدارشان بوده و اهل و اولادى كه از ايشان باقى مانده اند را بهترين جانشينان آنها قرار بده و مراقب و حافظشان باش .
و شر و بدى هر ستمگر عنود و منحرفى از ايشان و از هر مخلوق ضعيف و قوى ، خود كفايت نما و ايشان را از شر شياطين انسى و جنّى محفوظ فرما و به ايشان برترين چيزى را كه در بودنشان از وطنهاى خويش از تو آرزو كرده اند اعطاءكن .
و نيز به ايشان برتر و بالاتر از آنچه را كه بواسطه اش ما را بر فرزندان و اهل و نزديكانشان اختيار كرده اند ببخش .
بار خدايا دشمنان ما بواسطه خروج بر ايشان آنان را مورد ملامت و سرزنش ‍ قرار داده اند ولى اين حركت اعداء ايشان را از تمايل به ما باز نداشت و اين ثبات آنان از باب مخالفتشان است با مخالفين ما، پس تو اين صورت هائى كه حرارت آفتاب آنها را درراه محبّت ما تغيير داده مورد ترحّم خودت قرار بده .
و نيز صورت هائى را كه روى قبر ((ابى عبداللّه الحسين (ع ))) مى گذارند و بر مى دارند، مشمول لطف و رحمتت قرار بده و همچنين به چشم هائى كه از باب ترحم بر ما اشك ريخته اند، نظر عنايت فرما و دل هائى كه براى ما به جزع آمده و بخاطر ما سوخته اند را ترحم فرما.
بار خدايا به فريادهائى كه بخاطر ما بلند شده برس ، خداوندا من اين ابدان و اين ارواح را نزد تو امانت قرار داده تا در روز عطش اكبر كه بر حوض كوثر وارد مى شوند آنها را سيراب نمائى .
و پيوسته امام (ع ) در سجده اين دعاء را مى خواندند و هنگامى كه از آن فارغ شدند، عرض كردم : فدايت شوم اين فقرات و مضامين ادعيه اى كه من از شما شنيدم اگر شامل كسى شود كه خداوند عزّ و جلّ را نمى شناسد، گمانم اين است كه دوزخ هرگز به آن فائق نيايد!!!
به خدا سوگند آرزو دارم آن حضرت (حضرت امام حسين (ع )) را زيارت كرده ولى به حج نروم .
امام (ع ) به من فرمودند:
چقدر تو به قبر آن جناب نزديك هستى ، پس چه چيز تو را از زيارتش باز مى دارد؟
سپس فرمودند: اى معاويه زيارت آن حضرت را ترك مكن . عرض كردم : فدايت شوم نمى دانستم كه امر چنين بوده و اجر و ثواب آن اين مقدار است . حضرت فرمودند:
اى معاويه كسانى كه براى زائرين امام حسين (ع ) در آسمان دعاء مى كنند به مراتب بيشتر هستند از آنانكه در زمين براى ايشان دعاء و ثناء مى نمايند.(1)
آستان تو بود قبله حاجات حسين
شور عشق تو بود روح مناجات حسين
نه نبىّ و نه على بلكه خداوند جهان
به وجود تو كند فخر و مباهات حسين
تو كه هستى تو چه هستى كه زتاءييد تو شد
طفل ششماهه تو قاضى حاجات حسين
بعد انجام فرائض كه دوام از تو گرفت
ذكر فضل تو بود افضل طاعات حسين (2)


1- ترجمه كامل الزيارات ، ص 380.
2- حديث زمزمه ص 111.

 


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:45 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

 

دعاى معصومين (ع )

((امام صادق (ع ))) به من فرمودند:
اى ((معاويه )) به جهت ترس و وحشت زيارت قبر حضرت امام حسين (ع ) را ترك مكن ، زيرا كسيكه زيارت آن حضرت را ترك كند چنان حسرتى بخورد كه آرزو نمايد قبر آن حضرت نزد او باشد و بتواند زياد به زيارتش برود، ((آيا دوست دارى كه خدا تو را در زمره كسانى ببيند كه حضرت رسول (ص ) و حضرت على و فاطمه و ائمه (ع ) در حقشان دعاء فرموده اند.))(1)
گريه لوح دلم شستشو ميدهد
عاشقان را خدا آبرو ميدهد
منكه در كويت سر و سامان گرفتم
مرده بودم از نگاهت جان گرفتم
هرچه دارم از تو دارم
نوكرى شد افتخارم


1- ترجمه كامل الزيارات ص 378.

یامجیر


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:44 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

زيارت پنجاه هزار فرشته

((اسحاق بن عمّار)) نقل مى كند:
محضر مبارك حضرت ابى عبداللّه (ع ) عرض كردم : شب عرفه در حائر بوده و نماز مى خواندم و در آنجا قريب پنجاه هزار نفر از مردمى ديدم زيبا روى و خوش بو كه طول مدّت شب را در آنجا نماز مى خواندند و هنگامى كه صبح طلوع نمود به سجده رفتم و پس از برداشتن سر احدى از ايشان را نديدم .
امام (ع ) به من فرمودند:
پنجاه هزار فرشته به ((حسين (ع ))) عبور كرده و در حالى كه آن حضرت كشته شده بودند پس به آسمان بالا رفتند و خداوند متعال به ايشان وحى فرستاد:
به پسر حبيبم مرور كرديد در حالى كه او كشته شده بود، پس چرا كمك و يارى او نكرديد؟ حال به زمين فرو رويد و نزد قبرش ساكن شويد و با هيئتى ژوليده و حالى غمگين باقى بمانيد تا قيامت بپا شود. (1)
يا حسين زائر كرب و بلاى توام
سائل درگه لطف و عطاى توام
حرمت قبله حاجات ماست
ذكر نام تو مناجات ماست
ياحسين ياحسين ، ياحسين ياحسين
اى كه باشد خجل آب فرات از لبت
جان عالم بقربان تو و زينبت
آمدم خط براتم بده
تشنه ام آب فراتم بده
ياحسين ياحسين ، ياحسين ياحسين
اى كه هستى سفينة النجات همه
رومگردان زما بحرمت فاطمه
در كنار حرمت آمدم
به اميد كرمت آمدم
ياحسين ياحسين ، ياحسين ياحسين


1- ترجمه كامل الزيارات ص 377.

 


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:42 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

 

هفتاد هزار فرشته

از حضرت ((ابو عبداللّه (ع ))) شنيدم كه مى فرمود:
خداوند متعال مخلوقى زيادتر از فرشتگان نيافريده ، در هر شب هفتاد هزار فرشته از آسمان نازل شده و از اوّل شب تا طلوع صبح بيت اللّه الحرام را طواف مى كنند و پس از طلوع صبح به طرف قبر نبى اكرم (ص ) برگشته و به آنجا كه رسيدند به حضرتش سلام نموده و بعداً به نزد قبر اميرالمؤ منين (ع ) رفته و به آن جناب سلام كرده و پس از آن به نزد قبر حسين (ع ) آمده و بر آن وجود مبارك سلام داده و قبل از طلوع آفتاب به آسمان عروج مى كنند و پس از ايشان فرشتگان روز كه آنها نيز هفتاد هزار نفر هستند به زمين آمده ابتداء بيت اللّه الحرام را طواف كرده و طول روز به آن اشتغال دارند و پس از غروب آفتاب به طرف قبر رسول خدا(ص ) رفته و بر آنجناب سلام داده و پس از آن نزد قبر اميرالمؤ منين (ع ) مى آيند و بر آن حضرت سلام كرده و بعد به نزد قبر حسين (ع ) حاضر شده و بر آن حضرت سلام داده و سپس پيش از غروب آفتاب به آسمان مى روند.
عمرى تو را مشتاق ديدارم حسين جان
در پاى گلزار تو چون خارم حسين جان
تنها بدرگاه تو يا مولى الموالى
من افتخار نوكرى دارم حسين جان
سودا كنم تا با ولاى تو به جانم
درد و بلايت را خريدارم حسين جان
دستى نديدم جز تو بر مشكل گشائى
هر جا گره افتاده در كارم حسين جان
بينى اگر بيمارم و رنجور و نالان
بر درد عشق تو گرفتارم حسين جان
مولاى من لطفى كن و دل را صفا ده
خود درد عشقم داده اى خود هم شفاده (1)

1- قافله اشك ص 20.

یامجیر


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:40 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

 

زيارت فرشته ها و انبياء

((صفوان جمّال )) گفت :
وقتى ((حضرت ابوعبداللّه (ع ))) به ((حيره )) تشريف آوردند به من فرمودند: آيا مايل به زيارت قبر امام حسين (ع ) هستى ؟
عرض كردم : فدايت شوم آيا قبر آن حضرت را زيارت مى كنى ؟
حضرت فرمودند: چگونه آن را زيارت نكنم و حال آن كه خداوند متعال در هر شب جمعه با فرشتگان و انبياء و اوصياء به زمين هبوط كرده و او را زيارت مى كنند.
البتّه حضرت محمّد(ص ) افضل انبياء و ما افضل اوصياء هستيم .
(طبق فرموده مرحوم مجلسى مقصود از زيارت حق تعالى ، انزال رحمت هاى خاصه اش بر آن حضرت و زوّار آن جناب مى باشد).
سپس صفوان عرض كرد: فدايت شوم پس ، هر شب جمعه قبر آن حضرت را زيارت كرده تا بدين وسيله زيارت پروردگار را نيز كرده باشيم ؟
حضرت فرمودند: بلى ، اى صفوان ملازم اين باش برايت زيارت قبر حسين (ع ) را مى نويسند و اين تفضيلى است (يعنى زيارت قبر حسين (ع ) اين فضيلت را دارد كه در آن زيارت پروردگار نيز مى باشد).
آمدم از گرد ره در كربلايت يا حسين
اى تمام هستى ام بادا فدايت يا حسين
آمدم بر تربتت تا عقده دل واكنم
بسته ام دل بر تو و لطف و عطايت يا حسين
باز كن در را بروى سائل درگاه خود
تا شود مهر نمازم خاك پايت يا حسين
خواب مى بينم و يا بيدارم اينجا كربلاست
من كجا و حرمت صحن و سرايت يا حسين
بر سرم منت نهادى تا بكويت آمدم
دعوتم كردى تو بر خوان عطايت يا حسين
بر تو از خيل غلامانت سلام آورده ام
يك جهان دل مى زند پر در هوايت يا حسين
مى كنم عرض سلام و از تو مى خواهم جواب
ن كه عمرى بر لبم باشد ثنايت يا حسين

یامجیر*


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:39 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

زيارت گروهى از آسمان

از ((حضرت ابى عبداللّه (ع ))) شنيدم كه فرمودند:
((مساحت قبر حسين بن على صلوات اللّه عليهما بيست ذراع در بيست ذراع بوده و آن باغى است از باغ هاى بهشت و از آنجا فرشتگان به آسمان عروج مى كنند و هيچ فرشته مقرّبى و نبّى مرسلى نيست ، مگر آنكه از خدا طلب زيارت آن حضرت را مى كند، لذا فوجى از آسمان به زمين آمده تا آن حضرت را زيارت كرده و فوجى پس از زيارت از زمين به آسمان مى روند.))
السّلام اى برادر شهيدم حسين
بى تو پرپر شده گل اميدم حسين
منكه پروانه روى تواءم
زائر كوى تواءم
سيّدى يا حسين

یامجیر*


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:37 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

ثواب زيارت

((امّ سعيد احمسيّه ،)) مى گويد:
محضر مبارك ((حضرت ابى عبداللّه (ع ))) شرف ياب شدم ، كنيزم آمد و اظهار كرد كه اسب را برايت آماده كرده ام .
امام (ع ) به من فرمودند:
اسب براى چيست ، مگر كجا مى خواهى بروى ؟
عرض كردم : به زيارت قبور شهداء مى روم .
حضرت فرمودند: امروز را به تاءخير بيانداز، ((از شما اهل عراق متعجّبم كه راه دورى را طى كرده و به زيارت قبور شهداء مى رويد ولى سيّدالشّهداء(ع ) را ترك كرده و به زيارتش نمى رويد؟!))
عرض كردم : ((سيّدالشّهداء)) كيست ؟
حضرت فرمودند: ((سيّدالشّهداء حضرت حسين بن علىّ(ع ))) مى باشد.
عرض كردم : من زن هستم .
امام (ع ) فرمودند:
كسى كه مثل شما باشد اشكالى ندارد به آنجا رفته و آن حضرت را زيارت كند. عرض كردم : ((در زيارت ما چه ثواب و اجرى هست ؟)) حضرت فرمودند: ((زيارت شما معادل با يك حجّ و يك عمره و اعتكاف دو ماه در مسجدالحرام و روزه آن بوده و بهتر از كذا و كذا.)) ام سعيد مى گويد: حضرت سه مرتبه دست هاى مبارك را باز كرده بستند.

 

السلام اى شاه مظلومان حسين

السلام اى نور چشم مصطفى

السلام اى زاده خيرالنساء

اى پدر اى كشته شمشير كين

از وفا بنگر بزين العابدين

اى پدر آيم من از شام خراب

بادل پر حسرت و چشم پرآب آب

اى پدر دانى كه بر من چون رسيد

از جفاى پور بوسفيان يزيد
پاى من شد بسته زير راحله
گردنم غل پاى واندر سلسله

یامجیر


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:34 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

مقدمه

الحمدللّه رب العالمين ، و الصلوه و السلام على اشرف الانبياء و المرسلين ابا القاسم محمد صلى اللّه عليه و آله المعصومين ، سيما حجة بن الحسن (روحى و ارواح العالمين له الفداء)
حمد و سپاس بى كران مخصوص ذات لايزال و درود فراوان بر پيغمبر اسلام (ص ) و اهلبيت طاهرينش ، زيارت امام حسين (ع ) ثوابها و فضيلتهاى زيادى دارد كه ما قطره اى از آن را در اينجا مى شماريم منجمله :
1 - عبادت مكرمين را كه ملائكه هستند به زوار امام حسين (ع ) عنايت مى فرمايند.
2 - عبادت مصطفين را كه انبياء هستند.
3 - با انبياء و اوصياء همنشين مى شوند.
4 - سر سفره انبياء و اوصياء مى نشيند و با آنها طعام مى خورد.
5 - پيامبران با او مصافحه مى كنند.
6 - هم صحبت با پيامبران مى شود.
7 - خداوند به زوار امام حسين (ع ) مباهات مى كند.
8 - خداوند به زوار امام حسين (ع ) نظر رحمت مى كند.
9 - دليل محبت امام حسين (ع ) هستند.
10 - مورد دعاى پيامبران و اوصياء و اولياء و ائمه هستند.
11 - سلام خدا و ملائكه و پيامبران بر آنها است .
12 - با مراتب عباد صالحين و مخلصين و مؤ منين و متقين و زاهدين و خائفين ... است .
13 - جميع عباداتش مقبول است از نماز و روزه و حج و جهاد... .
14 - مرابطه و وقف و صدقه و آداب مستحبه او قبول است .
15 - ثواب اعلاء درجات نيت خالص به او خواهند داد.
16 - ثواب عبادات تمام عمر بلكه تمام دهر را به او خواهند داد.
17 - تمام گناهانش آمرزيده مى شود.
18 - تمام گناهان پدر و مادر و دوستانش آمرزيده مى شود.
19 - محدث خدا در عرش است .
20 - در عليّين اسمش مسطور مى شود.
21 - مورد خطاب و نداى پروردگار قرار مى گيرد.
22 - ثواب جهاد و شركت در ركاب امام حسين (ع ) به او مى دهند.
23 - شريك در اعمال شهداى كربلا است .
24 - ثواب در خون غلطيدن در راه خدا را به او مى دهند.
25 - اگر شقى باشد سعيد مى شود.
26 - از كرّوبين شمرده مى شود.
27 - از ياوران حضرت زهرا(عليهاالسلام ) مى باشد.

28 - اعضاى او از صورت و چشم و قلب محل دعاى امام صادق (ع ) است .
29 - در روز قيامت شافع است .
30 - از باب الحسين وارد مى شود.
31 - از آب كوثر به او مى خورانند.
32 - ملائكه او را بدرقه مى كنند.
33 - ملائكه به تشييع جنازه او مى آيند.
34 - عزائيل با او مدارا مى كند.
35 - ملائكه بر جنازه او نماز مى خوانند.
36 - وارد بهشت مى شود.
37 - مقرب و هم صحبت الهى مى گردد.
38 - فوز به وصال حورالعين مى شود.
39 - پيغمبر اكرم (ص ) به زيارت او مى آيد.
40 - شامل دعا و محبت و احترام و اكرام پيغمبر و اهلبيت مخصوصاحضرت زهرا (عليهم صلوات الله ) ميگردد.
و ما در اينجا قطره اى از درياى بيكران فضائل زيارت امام حسين (ع ) را آورده ايم كه انشاءاللّه خوانندگان محترم از آن استفاده هاى فراوان نمايند و اين حقير بى بضاعت را از دعاى خير خودشان فراموش نفرمايند و انشاءاللّه اين مجموعه مورد قبول درگاه حق قرار گرفته و هديه ايست به ساحت مقدس امام زمان (ع ) و ثوابش نثار ارواح طيبه مؤ منين و علماء و فضلا و امام راحل (ره ) و شهداء و برادر عزيزم آشيخ احمد مير خلف زاده گردد.
ريزه خوار و روضه خوان حضرت ابى عبداللّه الحسين (ع )
** على مير خلف زاده .

یامجیر*


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:31 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

 

سخنان حجت الاسلام والمسلمین نقویان در برنامه سمت خدا مورخ 4 دی 1389

نماز صبح سبک باری به سُکر اشهدواَن رویت نماز مغرب مشتاقی به شوق حی علی الموت ، به شرب خم گرفتارم شراب به چشم خمارت را اسیر جذبه ی محرابم به طاق هشتی ابرویت ، دو چشم معجزه بر دوشت صفا و مروه ی حیرانی است دویده هاجر چشمانم به شرق زمزم گیسویت ، بخواب و در دل بی تابم شکوه موسم حج را باش طواف حاجی دستانم به گرد کعبه ی گیسویت ، چه شام ها که نخوابیدند ز دست من که نخوابیدم چه عذرها که بدهکارم به مردمان سر کویت ، چه میشود که شبی من هم وضو بگیرم از این چشمه که آسمان پر و بالی شست در انفصال پرستویت .

سوال – مقدمه ای بر رساله ی حقوق امام سجاد (ع) بفرمایید .

پاسخ – در محرم میشود گفت که آن عزادارهای اصلی و عرض ارادت های واقعی را بعد از عاشورا دوباره باید تشدید کرد و زنده کرد باز هم به ملتی که ارادتمند و شیفته ی اهل بیت عصمت و طهارت هستند تسلیت و تعزیت عرض می کنم . این حقوق از زبان شخصیتی صادر شده و از نگاه تیزُبین یک انسانی بیان شده که همه ی ما سر ارادت به آستان او سائیده ایم. امام سجادی(ع) از بس به پیشگاه خدا سجده های طولانی داشت مثل این است که این کلمات را خدا به او الهام فرموده و از منبع غیب او دریافت کرده است . مولوی گفت : چون رسول آفتابم به نهان ازاو بپرسم به شما جواب گویم ، چو رسول آفتابم به طریق ترجمانی به نهان از او بپرسم به شما جواب گویم . این رساله با مختصر اختلافی در چند تا از مأخذه های ما ذکر شده است . در بحارالانوار و در بعضی از کتب روایی ما آمده است و ساختمان بندی اصلی رساله یکی است ، اختلاف اندکی بین واژه ها و کلمات هست . فرق آموزه های دینی ما با دنیای امروز یک فرق اساسی دارد . آنها میگویند که دیگران بر من تکلیف دارند و من علیه دیگران حق دارم . ما می گوییم : حق ما را بده ، این حق من است ، حق من چه شد ؟ ، من می خواهم این موسیقی را بشنوم ، این فیلم را ببینم ، این رابطه را داشته باشم ، لذت را ببرم ولی در اسلام میگویند که حق و تکلیف دو روی یک سکه هستند یعنی همان مقدار که حق داری تکلیف هم نسبت به دیگران داری و همان قدر که دیگران نسبت به تو تکالیفی دارند علیه تو هم حقوقی دارند . زن و شوهر این طور هستند و هر دو در مقابل هم حقوقی دارند . یعنی این طور نیست که یک طرف لذت ببرد و تکلیفی علیه دیگری نداشته باشد . این جور نیست که فرزند من فقط بر من تکلیفی دارد و هر چه من گفتم گوش بده ، خیر حقوقی هم فرزند من علیه من دارد . و من هم یک تکالیفی نسبت به فرزندم دارم که اگر آن تکالیف را انجام ندادم ، حق پدری و مادری من کمرنگ میشود . و آن وقت بچه باید یک احسانی بخاطر خدا به من بکند چون خدا گفته که به پدر و مادرت احسان کن و بخاطر آن محبت و عشق عمیق قلبی آن کار را نمی کند . اینجا چون پدر و مادرش است مجبور است احترام بگذارد . حق حاکمان بر مردم و مردم بر حاکمان ، حق همسایه بر همسایه ، کارفرما بر کارگر ، کارگر بر کارفرما و ... حقوقی فراوانی که از حق خدا شروع میشود تا به حقوق ریزترین اعضا و جوارح خودمان می رسیم . حق ، زبان ، دست ،پا ، چشم ، گوش ، این ها حقوقی علیه ما دارند . ما فکر می کنیم که این زبان من است و هر جوری بخواهم آن را می گردانم و هرچه دلم خواست می گویم . خیر این طور نیست . این نگاه نکته ی دیگری به ما میدهد که مثل این است که همه ی هستی زنده است چون موجود زنده حق دارد . این لیوان چه حقی دارد ؟ من مالک این لیوان هستم و هر کاری دلم بخواهد می توانم با این لیوان بکنم . می گوید این لیوان هم حقی دارد . باش تا خورشید حشر آید عیان تا ببینی جنبش جسم جهان ، مولوی داستان مرد بغدادی را میگوید که ماری بد هیبت که یخ زده بود و مرده بود را از بیرون شهر بغداد گرفته بود که مردم ببینند و یک پولی جمع می کرد . وقتی به شهر بغداد آورد و وسط روز شد و آفتابی تابید ، فهمید که او نمرده بود و بر اثر سرما سست شده بود و زنده بود . وقتی جان گرفت و اول مارگیر را کشت و بعد دیگران را زخمی کرد . مولوی از این داستان استفاده می کند و میگوید که تو خیال می کنی که هستی مرده است . این محیط همه زنده هستند . همچنان که خورشید تابید و آن افیعی زنده شد ، یک خورشیدی دیگر در قیامت می تابد و همه چیز زنده میشود .آن وقت من در خانه ی خودم به زنم ظلم کرده ام و به بچه هایم زور گفته ام و در اینجا اول هستی شهادت می دهد و حرف می زند . در همه ی عالم دوربین مخفی کار گذاشته اند ، همه ی عالم میکروفون دارد ، همه ی صداها ضبط میشود ، همه ی صحن ها تصویر برداری میشود ، در دنیا همه صدابردار هستند و آن روزی که من بیخودی نعره کشیدم و خیال کردم که زورم خیلی زیاد است می فهمم که این چنین نیست . ثریا همسر شاه بچه دار نمیشد . و شنیده بود که در کوهستان بهشهر یک مرد خدا و نورانی است که گاهی یک کاسه ای آش می دهد و بیمار شفا پیدا می کند . به شاه اصرار کرد که پیش او برویم ولی شاه می گفت که این خرافات است و بالاخره قبول کرد . آقای دهستانی معروف بود که آش میداد و هر چه هم میهمان ناخوانده داشت این آش تمام نمیشد . پیش ایشان آمدند و گفتند که ما بچه دار نمیشویم یک دعایی بخوانید ، ذکری یاد ما بدهید تا بچه دار بشویم . . آقا یک خلصه ای میکنند و می فرمایند که خانم نگذاشته اند که بچه دار بشوید و دیگرهم نخواهید شد . آنها بیرون می آیند و باورنمیکنند . قصه میگذرد و خانم طلاق می گیرد و به کشور دیگری می رود . آنجا در ناحیه ی شکم احساس درد می کند و فکر می کنند که آپاندیسیت است و او برای جراحی می برند و او می گوید که من درایران یک بار آپاندیسیت خودم را عمل کرده ام و بعد که عمل میکنند می گویند که رحم شما را درآورده اند نه آپاندیسیت شما را و شما را گول زده اند . ذهن ایشان بطرف جمله ی آقا می رود که فرموده بود که نگذاشته اند که شما بچه دار بشوید و نخواهید شد . اگر ما در عالم خیلی چیزها را بفهمیم ، کار دیگری میکنیم و جور دیگری جلوه می کنیم .از بالا تا پایین می خور و شیخ و حافظ و مفتی و محتسب ، چو نیک بنگری همه تزویر می کنند . و روزی خواهد آمد که این تزویرها و ریا کاری ها رو خواهد شد . آن روز ما شرمنده خواهیم شد . ما نباید انتظار داشته باشیم که همه چیز را با این چشم ظاهر ببینیم. پشت پرده خیلی خبرها است و خوش بحال کسانی که به این قصه ایمان و باور دارند که همه ی عالم همین پرده ی روئین نیست . پشت پرده کارگردانانی هستند . درست مثل فیلم است که شما فقط بازیگران را روی صحنه می بینید ، تصویر بردار ، کارگردان ، تهیه کننده و فیلم نامه نویس همه پشت صحنه هستند . پشت صحنه ی این عالم خیلی خبرها است . یکی از دعاهای پیامبر این بود : خدایا حقیقت هر چیزی را همان جوری که هست به من نشان بده . من فقط پرده ی ظاهری را نبینم . هست در پرده بازی های پنهان غم مخور . آنجا که شاد هستم و آنجا که ناراحت هستم ، باید بدانم که پشت پرده خیر دیگری است . امام سجاد (ع) دراین رساله این پرده را پرده برداری کرده است .

 


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:30 PM ] [ احمد ]
نظرات 0

سوال – آیا حق دادنی است یا گرفتنی ؟

پاسخ – حق دادنی است نه گرفتنی . شهید مطهری دارد که چه کسی گفته که حق گرفتنی است ؟ این برای انسانهای ظالم و زورگو است . برای انسانهای جبار و ستمگر است . من الان در اتاقم نشسته ام و حق پانصد کارگر را خورده ام . آنها هم که نه اعتراض می کنند و نه تحصن می کنند و نه داد و فریاد راه می اندازند ، پس بگویم من حق شان را داده ام چون نمی آیند حق شان را بگیرند پس من حق همه را داده ام . خیر تو باید ببینی واقعا حق این ها را داده ای یا خیر . شهید مطهری می فرماید که حق دادنی است . گاهی شما از حق خودت خبر نداری و نمی دانی حقی داری . یک مکانیک نسبت به ماشینی که برای او می آورند ، یک پزشک نسبت به بیماری که برای او می آورند مسئول است و حقی گردن او است . مثلا بیمار نمی داند چه مشکلی دارد و چه دارویی باید مصرف کند . اگر طبیب معاینه کرد و تست هم داد ولی از بیماری سردر نیاورد و بیماری او ناشناخته بود ، حق ندارد دست به قلم ببرد و دارو تجویز کند و یا عمل جراحی انجام بدهد . این بیمار حقی براو دارد . صاحب این ماشین حقی بر تعمیرکار دارد . همین جوری سرهم بندی کار نکنم که بعدا مثل آن ساختمان زیبا فرو بریزد . بعضی ها فقط به ظاهر نگاه می کنند و به اصل آن کاری ندارند . اگر ما این حقوق را بشناسیم آن موقع متوجه می شویم که حق دادنی است نه گرفتنی . چه بسا آن صاحب حق از حق خودش هم خبر ندارد . چه بسا وقتی با خبر باشد که دیگر آن طرف در دنیا نیست. بعد می بینیم که عمری حق مان ر ا خورده اند . حق زن به شوهر و شوهر به زن و ... اگر این رساله را درست ببینیم زندگی مان متحول میشود .

یامجیر*


ادامه مطلب



[ پنج شنبه 20 اسفند 1394  ] [ 3:29 PM ] [ احمد ]
نظرات 0
.: Weblog Themes By themzha :.

تعداد کل صفحات : 59 :: 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 >

درباره وبلاگ


استان خراسان رضوی:شهرستان مشهدمقدس

آمار سايت
كل بازديدها : 4054244 نفر
تعداد نظرات : 49 عدد
تاريخ ايجاد وبلاگ : پنج شنبه 14 خرداد 1394  عدد
كل مطالب : 13380 عدد
آخرين بروز رساني : یک شنبه 3 فروردین 1399 
کد موزیک آنلاین برای وبگاه
امکانات وب