خوش آمدید

ماجرای سکونت آدم و حوا در بهشت و خوردن از درخت ممنوع و آشکار شدن عورت آنان، مرحله‏ ای از سیر نزولی انسان در مسیر استقرار و سکونت در زمین بوده است. یعنی آدم از ابتدا برای سکونت در زمین خلق شده و طریق استقرار او بر زمین، طی شدن مراحلی از جمله اسکان موقت در بهشت بوده است. ابتدا خداوند اسماء را به او تعلیم می‏دهد و پس از اثبات خلافت و جانشینی آدم برای ملائکه، آنان را امر به سجده می‏کند، آن گاه وی را در بهشت ساکن می‏کند و از نزدیک شدن به درخت خاصی منع می‏کند. تا آن جا که انسان با فریب شیطان از آن می‏خورد و عورتش برایش آشکار می‏شود و به زمین هبوط می‏کند و در زمین مستقر می‏شود.

آن چه در جریان سکونت آدم در بهشت و سپس نزول و هبوط به زمین، در قرآن کریم آمده است، در حقیقت بیانگر بخشی از قوس نزولی خلقت انسان است. آدم در سیر نزولی، ابتدا در بهشت برزخی ساکن می‏شود، که عالمی است پائین‏تر از عالم ملائکه و روح، و بالاتر از عالم ماده و خاک، تا برای نزول و استقرار در زمین مهیا گردد.

الف) آدم باید بفهمد، که دشمنی مکار و حیله‏گر دارد که خیر او را نمی‏خواهد. بلکه به دنبال آشکار کردن «سوؤاه» زشتی‏ها در اوست.
ب) آدم، قبل از هبوط به زمین، آثار تلخ و رنج‏آور مخالفت با دستورات الهی و پیروی از شیطان را تجربه می‏کند.
ج) راه توبه و بازگشت را می‏آموزد و آن را تجریه می‏کند.
د) آدم در آن مرحله از خلقت، هنوز از عالم روح و ملائکه انفصال کامل پیدا نکرده، و به همین جهت هنوز فرصت نداشته به عورت خود یعنی جنبه‏ی تمایلات حیوانی‏اش، توجه کند؛ با سکونت در بهشت و پس از خوردن از درخت ممنوع، به این جنبه‏ی خود آگاه می‏گردد.

علامه طباطبایی در تفسير الميزان مي‌فرمايد: به نظر مي‌رسد كه اين اخبار(اخباری که میگوید حوا آدم رو فریب داده است)، از اخبار مجعوله باشند و گويا اين مطلب عيناً برگرفته از تورات است كه خلاصة آن به شرح زير مي‌باشد: در فصل دوم از سفر اول (يعني سفر تكوين و خلقت‌) مي‌گويد: «خداوند آدم را از خاك زمين صورت داد و نسيم حيات را بر دماغش دميد و بعد او را در باغ عدن گذاشت و خداوند در اين زمين درخت خوش‌نما و به خوردن نيكو و هم درخت حيات در وسط باغ و درخت دانستن نيك و بد در وسط باغ قرار داد... و خداوند آدم را امر كرد كه از تمامي درختان باغ مختاري كه بخوري‌، امّا از درخت دانستن نيك و بد مخور... و خداوند خدا گفت‌: بودن آدم تنها خوب نيست به جهت او ياري را بسازم كه با او باشد و... خداوند از پهلوي آدم يكي از استخوانهاي او را برداشت و زني ساخت‌...» 

خدای متعال در قرآن می فرماید:فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطانُ لِيُبْدِيَ لَهُما ما وُورِيَ عَنْهُما مِنْ سَوْآتِهِم( اعراف،20) یعنی "شیطان به وسوسه كردن آنان مشغول شد، تا لباسهاى اطاعت و بندگى خدا را از تن آنان بيرون كند، و عورت آنها كه پنهان بود آشكار سازد". همچنین هنگامی که حرف از گمراه کردن شیطان به میان می آید کار شیطان را به هر دو نسبت می دهد فَدَلَّاهُما بِغُرُور . بنابر این آیات فهمیده می شود که حضرت آدم و حواء هر دو فریب شیطان را خوردند. اما در جای دیگر خدا می فرماید این حضرت آدم بود که فریب شیطان را خورد فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطانُ قالَ يا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلى‏ شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْكٍ لا يَبْلی( سوره طه،120)
"شیطان شروع به وسوسه آدم كرد و گفت اى آدم! آيا درخت عمر جاويدان را به تو نشان بدهم كه هر كس از ميوه آن بخورد هميشه زنده خواهد بود، آيا راه رسيدن به حكومت و سلطنت هميشگى را مى‏خواهى بدانى"عاقبت آدم پروردگارش را عصيان كرد و از پاداش او محروم ماند "وَ عَصى‏ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوی"
بنابراین اینکه گفته شده حوا حضرت آدم را فریب داده بر خلاف آموزه های قرآن است. و این مطالب نادرست در کتاب مقدس و اسراییلات به چشم می خورد.  

گونه ‏هاي زبان قرآن

روايات بسيار زيادي داريم كه افرادي از همين كشور ما ايران براي زيارت امامانشان به مدينه ميرفتند و خيلي راحت با حضرات معصومين به زبان فارسي صحبت مي كردند حتي در يكي ازاين روايات نوشته كه فردي از خراسان رفته بود پيش امام صادق يا امام رضا (حديث را نقل به مضمون ميارم ) از قبلش هم خيلي عربي را تمرين كرده بود وقتي رسيد خدمت امام و شروع به صحبت با عربي دست و پا شكسته نمود امام با فارسي سليس و روان به ايشون فرمود فلاني در صحبت كردن راحت باش و به زبان خودت با ما حرف بزن اون بنده خدا تعجب كرد كه چطور امام زبان فارسي را به اين راحتي حرف ميزند در جواب ايشون امام فرمود خداوند ما را امام و حجت بر خلق قرار داد و امام يعني كسي كه از همه جهت بر تمام انسانها برتري دارد حتي در حديث هست كه امام فرمود من چطور مي توانم امام شما باشم ولي نتوانم به زبان شما حرف بزنم 

حال سوال اينجاست وقتي كه امام زبان ما را مي فهمد خدا كه خالق زبانهاست نمي فهمد ؟؟؟!!!!!!!!

به نظر من مسئوليني كه اينهمه در جهت يادگيري زبان عربي در اوقات فراغت فرزندان تلاش مي كنند صرف يادگيري معارف قرآن به همان زبان خودمان مي كردند بهتر به نتيجه ميرسيدند 

يادمه در جايي خواندم كه در اون اوائلي كه سيد حسين طباطبائي فرزند خردسالي كه قرآن را از حفظ ميخواند و خيلي هم معروف شده بود روزي خدمت مقام معظم رهبري مد ظله العالي رسيدند حضرت آقا به ايشان فرمود آقا سيد حسين اگر ميخواهي در قرآن پيشترفت كني فقط اكتفا به خواندن ظاهر قرآن نكن بلكه در معارف اون هم مطالعه كن و ايشون هم حرف معظم له را گوش داد و شد استاد افتخاري دانشگاه و .... 

به ياد بياوريم روزي را كه پيامبر با صداي بلند در درگاه خداوند متعال فرياد ميزند كه يا رب ان قوم اتخذوا هذا القرآن مهجورا  

کيفيت نزول وحي بر پيامبر اکرم‌چگونه بوده است‌، آيا صوت قرآن را مي‌شنيدند يا به وسيله قلب‌شان‌، آن را احساس مي‌کردند؟

وحي آيات قرآن بر پيامبر(ص) به دو گونه بوده است‌: 1. مستقيم 2. غير مستقيم و به واسطة فرشته وحي‌. 
در وحي مستقيم حالت‌هايي چون احساس سنگيني‌، داغ شدن بدن و عرق ريختن‌، حالتي شبيه به بي هوشي‌، تغيير رنگ چهره و... بر پيامبر عارض مي‌شد. در روايتي مي‌خوانيم‌: حارث بن هشام از پيامبر سؤال کرد: وحي چگونه بر شما نازل مي‌شود؟ پيامبر فرمود: گاهي آن را به صورت زنگ مي‌شنوم و آن شديدترين نوع آن بر من است که گويي بندهاي من از يکديگر مي‌گسلد و در اين هنگام مطالب وحي شده را حفظ مي‌کنم‌
صداي زنگ در اين روايت کنايه از صداي پياپي‌، است‌. اين صداي پياپي‌، وحي مستقيم بوده که پيامبر با تمام وجود به آن گوش فرا مي‌داده است‌; چرا که پياپي بودن صدا تأثيري نافذ دارد و تا اعماق قلب انسان نفوذ مي‌کند و از اين جهت است که پيامبر مي‌فرمايد: گمان مي‌کردم که جان من گرفته مي‌شود

حالت‌هاي ياد شده در وحي مستقيم به جهت اوج ارتباط وحي با الهامات غيبي پروردگار و سنگيني وحي است که بر جسم آن حضرت تأثير مي‌گذارده است‌ و منظور از آية "إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْکَ قَوْلاً ثَقِيلاً ;(مزمل‌،5) در حقيقت‌، ما به تو گفتاري گران‌بار القا مي‌کنيم‌." نيز همين نوع وحي بوده است‌. 
در وحي غير مستقيم‌، جبرئيل‌، واسطة در آوردن وحي بوده است که گاهي به صورت بشر مجسّم مي‌شد و به حضور پيامبر مي‌رسيد; در روايتي از امام صادق‌آمده است‌: جبرئيل هنگامي که به حضور پيامبر مي‌رسيد، مانند بندگان مي‌نشست و بدون اجازه وارد نمي‌شد.

بنابراين‌، وحي غير مستقيم‌، سنگيني و دشواري وحي مستقيم را نداشته است‌. 
تذکر اين نکته لازم است که پيامبر با تمام روح و روان خويش وحي را دريافت مي‌نموده است و چشم و گوش ظاهر بين در اين امر دخالتي نداشته است‌، اگر جز اين بود، مردم ديگر نيز مي‌توانستند همة آن‌چه را پيامبر مي‌بيند و مي‌شنود، ببينند و بشنوند.  

تعرج الملئكه و الروح اليه فى يوم كان مقداره خمسين الف سنه

قرآن در شب قدر بصورت دفعی به قلب مبارك پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرود آمده که بدون واسطه بود و بعد به تدريج توسط جبرئيل به حضرتش نازل گرديده تا وجود نازنین ایشان آيه آيه بر مردم تبليغ نمايد. زيرا كه عالم معنى و باطن عالم جمع است و عالم حس و ظاهر عالم تفرقه و جدايى است. پس قرآن به اعتبار این حقيقت كه از عالم ذكر حكيم است يك دفعه بر قلب مبارك پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله و سلّم فرود آمده و در عالم ظاهر به اعتبار اینکه عالم تفرقه است، آيه آيه به تدريج بر بدن مباركش فرود آمده‏ است .
بر گرفته از مخزن العرفان (بانو مجتهده اصفهانی)  

قرآن کریم حقیقتی گسترده است که مرتبه ی برین آن از دسترس انسانها ی عادی خارج و در مکانتی والا و بلند موجود است و مرتبه نازله آن به صورت لفظ و مفهوم در آمده است، تا قابل گفتن، شنیدن و نوشتن و خواندن و انتقال ذهنی باشد.

1. تصریح قرآن: آیه شریفه «وقالَ الَّذینَ کَفَروا لولا نُزِّلَ عَلَیهِ القُرءانُ جُملَةً واحِدَةً...» (فرقان / 32)؛ خداوند در پاسخ سؤال کافران که پرسیدند: چرا قرآن بر رسول خدا به طور یکجا نازل نشد، در مقام انکار برنیامد و نفرمود: چنین نیست وقرآن به طور یکجا نیز بر رسول خدا نازل شده است؛ بلکه در مقام اثبات برآمد و فرمود: همان طور است که می گویید؛ قرآن به طور دفعی نازل نشده است.