وحیده مهدویان
فراز دست پیمبر علی چو پیدا شد
قرین مهر، تو گویی قمر هویدا شد
گمان نداشت عدو اینکه سرّ حق آن روز
عیان شود به زمین و زمانه، اما شد
به شاخسار نبوت ز ریشه توحید
گل ولایت و حب علی شکوفا شد
چو حق نهاد به دوش علی امانت را
ولی، امین امانت به حق تعالی شد
خم غدیر بجوشید و چشمه های زلال
به کام تشنه لبان این چنین گوارا شد
اساسنامه «اکملت دینکم » آن روز
به دست ختم رسل بر ولایت امضا شد