خوش آمدید

گزیده ای از بیانات مقام معظم رهبری

زنده بودن نام و یاد امام حسین(ع)

هر جا فسادی باشد، امام حسین علیه السلام زنده است؛ با شیوه و عمل خود دارد می گوید که شما باید چه کار کنید، تکلیف این است؛ لهذا باید یاد امام حسین و یاد کربلا زنده باشد، چون یاد کربلا درس عملی را جلوی چشم می گذارد. متأسفانه در کشورهای اسلامی دیگر، درسهای عاشورا آنچنان که باید شناخته شده باشد، شناخته شده نیست! در کشور ما شناخته شده بود. مردم در کشور ما امام حسین علیه السلام را می شناختند و قیام امام حسین علیه السلام را می دانستند، روح حسینی بود؛ لذا وقتی امام علیه السلام فرمود که محرم، ماهی است که خون بر شمشیر پیروز است، مردم تعجب نکردند، حقیقت هم همین شد؛ خون بر شمشیر پیروز شد.

امام حسین علیه السلام با عملی بزرگ تکلیف را روشن ساخت

ملتی که اسیر است، ملتی که در بند است، ملتی که دچار فساد سران است، ملتی که دشمنان دین بر او حکومت می کنند و زندگی و سرنوشت او را در دست گرفته اند، باید از طول زمان بفهمند که تکلیفشان چیست؟ چون امام حسین علیه السلام نشان داد که در چنین شرایطی باید چه کار کرد؟ با زبان نمی شود. اگر این مطلب را با صد زبان می گفت و خودش نمی رفت، ممکن نبود این پیغام، از تاریخ عبور کند و برسد، امکان نداشت. فقط نصیحت کردن و به زبان گفتن، از تاریخ عبور نمی کند، هزار جور توجیه و تأویل می کنند باید عمل باشد؛ آن هم عملی چنین بزرگ، عملی چنین سخت، فداکاری با چنین عظمت و جانسوز که امام حسین علیه السلام انجام داد.

واجب ترین کارها را امام حسین علیه السلام نشان داد

حسین بن علی علیه السلام در بیانات خود فهماند که برای دنیای اسلام در چنین شرایطی، مبارزه با اصل قدرت طاغوتی و اقدام برای نجات انسانها از سلطه ی شیطانی و اهریمنی آن، قدرت، واجب ترین کارهاست.

نباید در شناخت دشمن اشتباه کنیم

هر زمانی یک حرکت برای جامعه ی اسلامی، معین است. یک دشمن و یک جبهه ی خصم، جهان اسلام و مسلمین را تهدید می کند، آن را باید شناخت. اگر در شناخت دشمن اشتباه کردیم و در جهتی که اسلام و مسلمین، از آن خسارت می بینند و به آنها حمله می شود، دچار اشتباه شدیم، خسارتی که پیدا خواهد شد جبران ناپذیر است.

خط نشان نهضت عاشورا

یکی از خطوط روشن و بلکه نشان نهضت عاشورا، عبارت از استقامت امام حسین علیه السلام است. خط نشان این است که امام خمینی(ره) همین خط نشان حسینی را در نهضت و منش و زندگی خود انتخاب کرد و لذا توانست جمهوری اسلامی ایران را بیمه کند.

عاشورا صحنة عبرت

عاشورا به غیر از درس، یک صحنه ی عبرت است. باید انسان در این صحنه نگاه کند تا عبرت بگیرد. یعنی چه عبرت بگیرد؟ یعنی خود را با آن وضعیت مقایسه کند، بفهمد در چه حال و وضعیتی است. چه چیزی او را تهدید می کند و چه چیزی برای او لازم است. این را عبرت می گویند.

عوامل اصلی گمراهی مردم در زمان امام حسین علیه السلام

عوامل اصلی این گمراهی و انحراف عمومی دو چیز است: یکی دور شدن از ذکر خدا که مظهر آن نماز است. فراموش کردن خدا و معنویت، حساب معنویت را از زندگی جدا کردن، توجه و ذکر و دعا و توسّل و توکّل به خدا و محاسبات خدایی را از زندگی کنار گذاشتن و دوّم «واتّبعوا الشَّهَوات»، دنبال شهوترانی ها رفتن، دنبال هوسها رفتن و در یک جمله، دنیاطلبی، به فکر جمع آوری ثروت، مال و التذاذ به شهوت دنیا. اینها را اصل دانستن و آرمانها را فراموش کردن.

وقتی معیارها عوض می شود

یک روزی برای مسلمین پیشرفت اسلام، رضای خدا، تعلیم دین و معارف اسلامی و آشنایی با قرآن و معارف اسلامی مطرح بود. دستگاه حکومت و دستگاه اداری کشور، دستگاه زهد و تقوی و بی اعتنایی به زخارف دنیا و شهوات شخصی بود، نتیجه ی آن هم حرکت عظیم مردم به سمت خدا بود. اما وقتی معیارهای خدایی عوض بشود و هر کس که دنیا طلب تر، شهوت رانتر و برای به دست آوردن منافع شخصی زرنگتر است سرکار آید نتیجه این می شود که افرادی مثل عمر بن سعد و شمر و عبیدالله بن زیاد می شوند رؤسا، و شخصی مثل حسین بن علی علیه السلام به مذبح می رود و در کربلا به شهادت می رسد.