در مجالس چند تا اصل مراعات شود:
1- حدیث داریم مجالس عزاداری «أَحْیا أَمْرَنَا» (بحارالانوار/ج1/ص200) یعنی امور ما اهل بیت باید زنده باشد. این آقا که بالای منبر رفت، این اشعار را که خواند چه چیزی زنده شد؟ آیهای تفسیر شد؟ تاریخ کربلا مطرح شد؟ موعظهای شد؟ چه مطرح شد؟ این شاعر این شعری که خواند مردم چقدر رشد کردند؟ بعضی شعرها در شأن اهل بیت علیهم السلام نیست.
زنده نگهداشتن فرهنگ اهل بیت(علیهمالسلام)
در مجالس چند تا اصل مراعات شود:
1- حدیث داریم مجالس عزاداری «أَحْیا أَمْرَنَا» (بحارالانوار/ج1/ص200) یعنی امور ما اهل بیت باید زنده باشد. این آقا که بالای منبر رفت، این اشعار را که خواند چه چیزی زنده شد؟ آیهای تفسیر شد؟ تاریخ کربلا مطرح شد؟ موعظهای شد؟ چه مطرح شد؟ این شاعر این شعری که خواند مردم چقدر رشد کردند؟ بعضی شعرها در شأن اهل بیت علیهم السلام نیست.
شعری که خوانده میشود باید در آن رشد باشد. منبری باید حرفهایش رشد داشته باشد. «أَحْیا أَمْرَنَا»
2- معرفت و بصیرت. آدم در جلسه که میآید اگر با سیزده آمد، وقتی از حسینیه برمیگردد باید نمرهاش 14 باشد، پانزده باشد. بگوید: یک چیزی فهمیدیم که تا حالا نشنیده بودیم. نه عزاداری، مسجد. حدیث داریم هرکس مسجد میرود باید هشت تا چیز گیرش بیاید. یکی از این هشت تا این است: «وَ عِلْماً مُسْتَطْرَفا» (بحارالانوار/ج75/ص108) «مستطرف» یعنی تازه، هرکس مسجد میرود باید حرف تازه یاد بگیرد، یعنی چه؟ یعنی باید پیشنماز هرروز مطالعه کند. «وَ عِلْماً مُسْتَطْرَفا» علم تازه، معرفت تازه. باید معرفت و بصیرت باشد.

3- باید عشق آفرین باشد. عشق آفرین، یعنی باید مطالبی که گفته میشود، عشق مردم را به امام حسین بیشتر کند.
4- تعلیم احکام؛ باید هر منبری یک فقه هم بگوید. چون خیلی وقتها کارهای ما اشکال دارد.
5- پاسخ به شبهات، یک سری شبهه پیش میآید. شبهه میکنند و این شبههها را باید جواب داد. این شبهه را هم باید جواب داد.
6- سهم قرآن در کنار اهل بیت فراموش نشود. از همهی منبریها بخواهید که آقا شما در این بیست دقیقه که منبر هستید، 5 دقیقهاش را یک آیهی قرآن برای ما تفسیر کن. 5 دقیقهاش را یک حدیث بگو. 5 دقیقهاش را تاریخ کربلا بگو. 5 دقیقهاش را هم روضه بخوان.
تنوع، ما همه چیزی نیاز داریم. آدم هرچه پول دارد لحاف کرسی بخرد. هرچه پول دارد مس بخرد. هرچه پول دارد طلا بخرد. خوب این مدیریت نیست. باید یک طوری باشد برنامهها جامع باشد، که انسان با کلام خدا آشنا شود. با کلام پیغمبر و اهل بیت آشنا شود. با تاریخ کربلا آشنا شود. اینها باید برنامهریزی شود. سهم قرآن و اهل بیت فراموش نشود.
نذرهایی که برای روز و شرایط خاصی نیست را مدیریت و تقسیم کنیم. همه را برای روز عاشورا انجام ندهیم.این همه غذا اسراف نکنیم .مگر نمیخواهیم به امام حسین هدیه کنیم، بگوییم: حسین جان من سه روز بعد از شهادت پلو میدهم. آبگوشت میدهم. ثوابش برای تو. امام حسین هر وقت به ایشان هدیه کنی میپذیرد. چه عاشورا، چه غیر عاشورا.