نهضت عاشورا و انقلاب اسلامی ایران از نگاه امام خمینی رحمه الله
اگر قیام حضرت سیدالشهداء علیه السلام نبود، امروز ما همه نمی توانستیم پیروز شویم.
انقلاب اسلامی ایران، پرتوی از عاشورا و انقلاب عظیم الهی آن است.
نهضت عاشورا و انقلاب اسلامی ایران از نگاه امام خمینی رحمه الله
اگر قیام حضرت سیدالشهداء علیه السلام نبود، امروز ما همه نمی توانستیم پیروز شویم.
انقلاب اسلامی ایران، پرتوی از عاشورا و انقلاب عظیم الهی آن است.
کربلا کاخ ستمگری را با خون درهم کوبید. کربلای ما کاخ سلطنت شیطانی را فرو ریخت.
تمام این وحدت کلمه ای که مبدأ پیروزی ما شد، برای خاطر این مجالس عزا و این مجالس سوگواری بود.
حضرت سیدالشهداء علیه السلام در طول تاریخ به همه آموخت که راه همین است. از قلت عدد نترسید، عدد کار پیش نمی برد، کیفیت اِعداد و کیفیت جهاد است که کار را پیش می برد. افراد ممکن است خیلی زیاد باشند، لکن در کیفیت ناقص باشند یا پوچ و افراد ممکن است کم باشند، لکن در کیفیت توانا باشند و سرافراز.
سیدالشهدا و اصحاب و اهل بیت او آموختند تکلیف را، فداکاری در میدان را و تبلیغ در خارج میدان را. همان مقداری که فداکاری حضرت، پیش خدای تبارک و تعالی ارزش دارد و در پیشبرد نهضت حسین علیه السلام کمک کرده است، خطبه های حضرت سجاد علیه السلام و حضرت زینب علیهاالسلام هم به همان مقدار یا قریب آن مقدار تأثیر داشته است. تکلیف ماها را حضرت سیدالشهدا معلوم کرده است. در میدان جنگ از قلّت عدد نترسید، از شهادت نترسید. هر مقدار که عظمت داشته باشد مقصود و ایده انسان، به همان مقدار باید تحمل زحمت بکند.
برای همه «ما کُلُّ یومٍ عاشورا و کلُّ أرضٍ کربلا» دستور است به اینکه هر روز و در هر جا باید همان نهضت را ادامه بدهید؛ همان برنامه را. امام حسین علیه السلام با عدّه کم همه چیزش را فدای اسلام کرد. مقابل یک امپراطوری بزرگ ایستاد و گفت: هر روز باید در هر جا این محفوظ بماند.
ما که از سیدالشهداء بالاتر نیستیم. آن وظیفه اش را عمل کرد، کشته هم شد.
واقعه عظیم عاشورا از 61 هجری تا خرداد 61 شمسی و از آن تا قیام بقیة اللّه ـ ارواحنا لمقدمه الفداء ـ در هر مقطع انقلاب ساز است.
[مردم ایران] بدانند! آنچه دستور ائمه علیهم السلام برای بزرگداشت این حماسه تاریخی اسلام است و آنچه لعن و نفرین بر ستمگران آل بیت است، تمام فریاد قهرمانانه ملت هاست بر سردمداران ستم پیشه در طول تاریخ، الی الابد. و می دانید که لعن و نفرین و فریاد از بیداد بنی امیه ـ لعنت اللّه علیهم ـ با آنکه آنان منقرض و به جهنم رهسپار شده اند، فریاد بر ستمگران جهان و زنده نگه داشتن این فریاد ستم شکن است.
ما تا ابد هم اگر برای سیدالشهدا گریه بکنیم، برای سیدالشهدا نفعی ندارد؛ برای ما نفع دارد. همین نفع دنیایی اش را شما حساب کنید، آخرتش سرجای خودش. همین نفع دنیایی اش را حساب کنید و همین جهت روایی مطلب را که قلوب را چطور به هم متصل می کند.
مجلس عزا نه برای این است که گریه بکنند برای سیدالشهدا، و اجر ببرند؛ البته این هم هست، بلکه مهم آن جنبه سیاسی است که ائمه ما در صدر اسلام نقشه اش را کشیده اند که تا آخر باشد، و آن، اجتماع تحت یک بیرق، اجتماع تحت یک ایده [است].
همه باید بدانیم که آنچه موجب وحدت بین مسلمین است، این مراسم سیاسی، مراسم عزاداری ائمه اطهار، به ویژه سید مظلومان و سرور شهیدان، حضرت ابی عبداللّه الحسین علیه السلام است که حافظ ملیت مسلمین، به ویژه شیعیان ائمه اثنی عشر علیهم صلوات اللّه و سلم می باشد.
حق پیروز است؛ منتها ما رمز پیروزی را باید پیدا بکنیم که رمز پیروزی ما چه بوده است و رمز بقای شیعه در این طول زمان، از زمان امیرالمؤمنین علیه السلام تا حالا. در زمان هایی که شیعه جمعیتش کم بوده است، باید ببینیم رمز بقای این مذهب و بقای ممالک اسلامی، ممالک شیعی چه بوده است. ما آن رمز را باید حفظش بکنیم. یکی از رمزهای بزرگی که بالاترین رمز است، قضیه سیدالشهداء است... باید این رمز را حفظ بکنیم. این مجالسی که در طول تاریخ برپا بوده است و با دستور ائمه علیه السلام این مجالس بوده است.
روضه سید الشهدا برای حفظ مکتب سید الشهداست. آن کسانی که می گویند روضه سید الشهدا را نخوانید، اصلاً نمی فهمند مکتب سید الشهدا چه بوده و نمی دانند یعنی چه. عده ای خیال می کنند ما حالا باید حرف روز بزنیم، حرف سید الشهدا حرف روز است، همیشه حرف روز است. اصلاً حرف روز را سیدالشهدا آورده است دست ماها داده [است]. همه محراب ها از سید الشهداست... امام حسین علیه السلام نجات داد اسلام را. ما برای یک آدمی که نجات داده اسلام را و رفته کشته شده، سکوت کنیم؟ ما هر روز باید گریه کنیم. ما هر روز باید منبر برویم برای حفظ این مکتب؛ برای حفظ این نهضت ها این نهضت ها. مرهون امام حسین علیه السلام است.
در این مجالس عزا و سوگواری و نوحه سرایی برای سید مظلومان و اظهار مظلومیت، یک کسی که برای خدا و برای رضای او جان خودش و دوستان و اولاد خودش را فدا کرده است، اینطور ساخت جوانانی را که می روند در جبهه ها و شهادت را می خواهند و به شهادت افتخار می کنند و اگر شهادت نصیبشان نشود متأثر می شوند، و آن طور مادران را می سازد که جوان های خودشان را از دست می دهند و می گویند باز هم یکی دو تا داریم. این مجالس عزای سیدالشهداست.
عاشورا را زنده نگه دارید که با نگه داشتن عاشورا، کشور شما آسیب نخواهد برد.
تمام این وحدت کلمه ای که مبدأ پیروزی ما شد، برای خاطر این مجالس عزا و این مجالس سوگواری و این مجالس تبلیغ و ترویج اسلام بود. سید مظلومان یک وسیله ای فراهم کرد برای ملت که بدون اینکه زحمت باشد برای ملت، مردم مجتمع اند.
این هماهنگی که در تمام ملت ما در قصه کربلا هست، این بزرگ ترین امر سیاسی است در دنیا، و بزرگ ترین امر روانی است در دنیا. تمام قلوب با هم متحد می شوند. ما برای این هماهنگی پیروز هستیم و قدر این را باید بدانیم و جوان های ما توجه به این مسائل داشته باشند.
همین مساجد و همین روضه ها و همین روضه های هفتگی، همین ها توجه مردم را و همان هماهنگی را ایجاد می کند، اگر دولت های دیگر بخواهند یک هماهنگی بین تمام قشرها پیدا کنند میسر است برایشان؟ با صدها میلیارد تومان هم برایشان میسر نیست. ما را سیدالشهداء این طور هماهنگ کرده [است]. همین هاست که مملکت ما را حفظ کرده [است].
ملت ما را این مجالس حفظ کرده. بی خود نبود که رضاخان، مأمورین ساواک رضاخان، تمام مجالس عزا را قدغن کردند. این همین طوری نبود. رضاخان همچو نبود که [بی جهت[ مخالف با این مسائل بشود. رضاخان مأمور بود به اینکه آنهایی که کارشناس بودند، در حال ملت ها مطالعه کرده بودند، می دیدند که تا این مجالس هست و تا این نوحه سرایی های بر مظلوم هست و تا آن افشاگری ظالم هست، نمی توانند به مقاصد خودشان برسند. زمان رضاخان قدغن کردند؛ به طوری که تمام مجالس در ایران قدغن شد، در زمان محمدرضا هم به همین معنا، منتها با فرم دیگر.
شما گمان نکنید که اگر این مجالس عزا نبود و اگر این دستجاب سینه زنی و نوحه سرایی نبود، 15 خرداد پیش می آمد. هیچ قدرتی نمی توانست 15 خرداد را آن طور کند، مگر قدرت خون سیدالشهدا و هیچ قدرتی نمی تواند این ملتی که از همه جوانب به او هجوم شده است و از همه قدرت های بزرگ برای او توطئه چیده اند، این توطئه ها را خنثی کند، الا همین مجالس عزا.
عزاداری کنید و با عزاداری راه بروید. همه با هم مجتمع بشوید به عزاداری. وقتی کلمه راهپیمایی پیش می آید خیال نکنید که معنایش این است که عزاداری نمی خواهیم. ما از همین اسلام و مظاهر اسلام و شهدای اسلام می توانیم کارهایمان را انجام دهیم.
مجالس بزرگداشت سید مظلومان و سرور آزادگان که مجالس غلبه سپاه عقل بر جهل و عدل بر ظلم و امانت بر خیانت و حکومت اسلامی بر حکومت طاغوت است، هر چه باشکوه تر و فشرده تر برپا شود و بیرق های خونین عاشورا به علامت طول روز انتقام مظلوم از ظالم، هر چه بیشتر افراشته شود.
ان شاء اللّه روز عاشورا که جمعیت بیرون بیاید، مراسم تعزیه حسین علیه السلام باید باقوت خودش باشد و در راهپیمایی ها همه اش مراسم امام حسین علیه السلام باشد.
مجالس سوگواری ائمه اطهار علیه السلام شعائر مذهبی ماست که باید حفظ شود.
لازم است در نوحه ها و اشعار مرثیه و اشعار ثنای از ائمه حق علیه السلام ، به طور کوبنده فجایع و ستمگری های ستمگران هر عصر یادآوری شود، و در این عصر که عصر مظلومیت جهان اسلام به دست آمریکا و سایر وابستگان به آنان است، به طور کوبنده یادآوری و لعن و نفرین شود.
