خوش آمدید

دوم  محرم

ورود کاروان ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) به سرزمین کربلا

 پس از آن که والى مدینه ، امام حسین (علیه السلام) را براى بیعت با یزید تحت فشار قرار داد ، آن حضرت به مکه رفت و پس از مدتى ، در روز ترویه یعنى هشتم ذى حجه ى سال ۶۰ قمرى از مکه ى معظمه به سوى عراق مهاجرت فرمود در اوایل ماه محرم سال ۶۱ قمرى ، لشکریان عبیدالله بن زیاد به فرماندهى حر بن یزید ریاحى با آن حضرت مواجه شده و مانع پیش روى آن حضرت به سوى کوفه شدند . گر چه حر بن یزید ، مأموریت داشت با امام حسین (علیه السلام) برخورد شدید نماید و لیکن رفتار وى با امام بر رفق و مدارا بود از این رو حرّ و لشکریانش در نماز جماعت امام حسین (علیه السلام) شرکت مى کردند و به خطبه هاى دلنشین وى گوش جان مى سپردند و این دو سپاه چند روز بدون هیچ گونه مشکلى در کنار هم بودند . اما عبیدالله بن زیاد که در جنگ با ابا عبدالله الحسین اصرار فراوان داشت ، نامه اى به حر بن یزید نوشت و وى را مأمور سخت گیرى بر امام حسین نمود . حر بن یزید نیز طبق فرمان راه را بر امام حسین (علیه السلام) و یارانش مسدود نمود و آنان را به سوى منطقه ى خشک و بى حاصلى به نام کربلا هدایت کرد و در آن جا آنان را در محاصره ى خویش قرار داد . قافله ى امام حسین (علیه السلام) به سرزمین کربلا رسیدند . آن حضرت پرسیدند : این زمین چه نام دارد؟ عرض کردند : کربلا آن حضرت تا نام کربلا را شنید ، فرمود : اللهم انى اعوذ بک من الکرب والبلاء وسپس فرمود : این موضع کرب و بلا و محل محنت و عنا است . فرود آیید که اینجا منزل و محل خیمه هاى ما است و این زمین ، جاى ریختن خون ما است و در این مکان قبرهاى ما واقع خواهد شد . جدم رسول خدا (صلى الله علیه وآله) مرا به این امور خبر داد به ناچار ، آن حضرت و یاران و اصحابش در روز پنج شنبه دوم محرم الحرام سال ۶۱ قمرى در آن سرزمین فرود آمدند و حر بن یزید نیز با سپاهیانش در مقابل آن حضرت ، خیمه زدند.