خوش آمدید

زنده نگاه داشتن عاشورا

بر اساس شواهد تاريخى، شايد در عالم انسانيت هيچ حادثه اى نبوده است كه پس از گذشت قرن ها همچنان ياد و خاطره آن در ميان مردم آن چنان زنده باشد كه گويا حادثه اى است كه به تازگى اتفاق افتاده و مردم تحت تأثير آثار آن هستند. ما نظير چنين واقعه اى را در تاريخ هيچ مذهب و ملتى و در هيچ كشور و جامعه اى سراغ نداريم.

البته جرياناتى وجود دارند كه پس از هزاران سال يادى از آنها باقى مانده است و براى بزرگداشت آنها كارهايى انجام مى شود، اما تنها خاطره اى بسيار كمرنگ است كه تأثير چندانى در زندگى مردم ندارد. اما حادثه شهادت حضرت سيدالشهدا(عليه السلام) به گونه اى است كه گويا هر سال تازه تر و تأثير آن در جامعه بيشتر مى شود. سزاوار است كه پيرامون حادثه اى با چنين ويژگى كه داراى ابعاد مختلفى است، بحثهاى فراوانى انجام شود و الحمدللّه در كشور ما مردم عزيز، شريف، قدردان و علاقه مند به اهل بيت(عليهم السلام) از هيچ تلاشى در اين راه فروگذارى نمى كنند و اين توفيق نصيب آنها شده است كه هر سال در ايام محرم به بهترين صورت ممكن به عزادارى و اظهار ارادت به پيشگاه حضرت سيدالشهدا(عليه السلام) بپردازند.

ما دعا مى كنيم خداى متعال اين عزيزان و اين جوانان را كه عاشق حضرت سيدالشهدا(عليه السلام)هستند از همه آفات و بليات حفظ فرمايد، بر ايمان و عشق آنها نسبت به امام حسين(عليه السلام)بيافزايد و هيچگاه اين افتخار را از ملت ما و به خصوص از جوانان عزيز ما سلب نفرمايد.

هر يك از مردم خوب ما، به گونه اى در راه بزرگداشت قيام عاشورا زحمتهايى متحمل مى شوند. بعضى مرثيه خوانى مى كنند، بعض ديگر به سينه زنى و زنجيرزنى مى پردازند، برخى نيز مراسم ديگرى از قبيل تعزيه برگزار مى كنند و هر يك به صورتى به اظهار ارادت به حضرت سيدالشهدا(عليه السلام) مى پردازند. خداوند متعال به همه آنها اجرى كه لايق كرَم اوست مرحمت فرمايد. افرادى مانند بنده هم بايد به صورت ديگرى وظيفه خود را در قبال امام حسين(عليه السلام) انجام دهيم و مراتب ارادت خود را نسبت به حضرت سيدالشهدا(عليه السلام) ابراز كنيم. آنچه از ما ساخته است اين است كه واقعه عاشورا را بيشتر تحليل كرده سعى كنيم از جوانب مختلف اين داستان براى زندگى خود استفاده كنيم. چون، هر چند حوادث تاريخى به طور دقيق تكرار نمى شود، اما همچنان كه در جامعه شناسى ثابت شده است، جهات مشترك زيادى ميان حوادث مشابه وجود دارد و از حوادث گذشته تاريخ به نحوى مى توان براى جوامع ديگر استفاده كرد. قرآن كريم هم به اين مطلب اشاره كرده و پس از نقل داستان اقوام گذشته، مى فرمايد: «لقد كان فى قصصهم عبرة لاولى الالباب»1. قرآن كريم پس از ذكر داستان هاى انبياء و اقوام گذشته مى فرمايد: ما اين داستان ها را نقل مى كنيم كه شما از آنها براى زندگى خود استفاده كنيد و از آنها عبرت بگيريد. يعنى بررسى كنيد كه چه نكات مثبتى در كار مردم آن زمان وجود داشته است، شما هم آن را ياد بگيريد و در خود تقويت كنيد. همچنين نقاط ضعف آنها را دريابيد و سعى كنيد آنها را تكرار نكنيد.

عظمت داستان عاشورا چنين اقتضا مى كند كه پيرامون آن بررسى هاى فراوانى انجام شود; زيرا با وجود اين كه خاطره اين واقعه طى 1400 سال به بهترين صورت زنده مانده و هنوز منشأ اثرهاى فراوانى است، اما در مورد آن، سؤالات و نقاط مبهم زيادى نيز به خصوص براى نوجوانان و جوانان كه فرصت زيادى براى مطالعه تاريخ يا بحث هاى مربوط به آن ندارند وجود دارد. اين عزيزان به طور اجمال مطالبى از اصل داستان در مجالس عزادارى و يا در نوحه ها و مراثى شنيده اند اما در ذهن كاوشگر و پرسشگر جوانان ما سؤالاتى در مورد اين وقايع مطرح مى شود كه علاقه دارند آنها را بيشتر تحليل كنند تا پاسخ سؤال خود را بيابند. اتفاقاً، اهميت چنين بحث هايى كمتر از اهميت اقامه مجالس عزادارى، اظهار ارادت و تقويت عواطف مذهبى نيست. چون در واقع شخصيت انسان از دو بخش اساسى تشكيل مى شود. بخشى مربوط به دانستنيها، شناخت ها، بينش ها و دانش هاست و بخش ديگر مربوط به احساس ها، عواطف، اميال، كشش ها و جاذبه هاست.

1. يوسف، 111.