3راهكار براي مساله شرم و خجالت نسبت به پيامدهاي بلوغ و موانع نماز، در پسران

اين مساله يكي از مشكل هاي رايج بين جوانان و نوجوانان مي باشد كه در موقعيت هاي مختلف دچار آن مي شوند به عنوان نمونه برخي از نوجوانان كه در ابتداي سن بلوغ مي باشند به هنگام محتلم شدن از اين كه بخواهند ابتداي صبح به حمام بروند خجالت مي كشند و يا برخي ديگر وقتي به مسافرت مي روند و مهمان كسي هستند اگر محتلم شوند از اين كه بخواهند ميزبان را در جريان گذاشته و از حمام استفاده نمايند خجالت مي كشند و گروهي نيز اين مشكل را در دوران نامزدي تجربه مي كنند و از اين كه در منزل پدر زن به حمام بروند احساس شرم و حيا مي كنند.
براي حل اين مشكل سه راه حل مشخص وجود دارد:
راه حل ابتدايي: از آن جا كه در انجام احكام الهى (مثل غسل جنابت) شرم و حيا و خجالت عذر براي ترك وظيفه شرعي حساب نمى‏ شود لذا در مرحله اول چنين فردي مي تواند با كنار گذاشتن خجالت براي انجام غسل اقدام نمايد و در صورت مهمان بودن با درميان گذاشتن اين مساله به همراهان و يا فرزندان پسر ميزبان و يا خود ميزبان رسما نياز به استحمام را ابراز نمايد.
البته ناگفته نماند اگرچه ممكن است چنين مساله اي براى اولين بار سخت جلوه نمايد اما در دفعات دوم به بعد عادى خواهد شد اما اين را هم بايد دانست كه چنين شخصي با اين كار خود عملاً اهميت حكم الهي را بيان مي كند و ايمان را به ديگران آموزش مي دهد و ديگران را نيز ترغيب مي نمايد كه در همه ي موارد حكم خدا را رعايت كنند.
راه حل ديگر: راه ديگر آن است كه در چنين مواقعي به بهانه‏ اى – مثل خواندن نماز جماعت در مسجد - از منزل خارج شده و از حمام‏ هاى عمومى در سطح شهر استفاده نماييد.
راه حل نهايي: گاهي اوقات شرايط خاصي اجازه عملي نمودن دو راهكار قبلي را نمي دهد مثل اين كه ميزبان داراي دختراني مي باشد و رفتن به حمام زمينه بدبيني و يا سوء ظن وي را فراهم مي نمايد و يا اين كه حمام رفتن در منزل پدر زن زمينه بروز مشكلاتي را فراهم مي نمايد.
لذا از آن جا كه در صورت وجود وقت كافي براي غسل و نماز، تيمم بدل از غسل باطل است ولو اين كه به خاطر خجالت كشيدن باشد اما به عنوان راه حل نهايي مي توان صبر نمود تا وقت نماز تنگ شود سپس تيمم نموده و بعد از تطهير بدن و لباس، نماز بخواند. در اين صورت اگر چه چنين فردي به دليل تاخير نمودن گناه كرده اما تيمّم او در آن هنگام صحيح است و نمازش نيز صحيح مي باشد [1].

پي نوشت:
[1] - سيد مجتبي حسيني، رساله دانشجويي ( مطابق با نظر ده تن از مراجع )، دفتر نشر معارف، چهاردهم، سال 1388 ش، ص 93 پرسش 90
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)