من سوسن آزاد هستم

نام فارسی من سوسن آزاد است و با اینکه دارای پیاز بوده و با گل زنبق که دارای ریشه زیر زمینی نشاسته دار است نسبتی ندارم، معذالک عده‏ای به من زنبق رشتی هم گفته‏اند. عده‏ای هم به من فیلگوش لقب داده‏اند و این نام در زبان فارسی به چند گیاه مختلف اطلاق می‏شود. در کتب مختلف انواع سوسنها را با زنبقها مخلوط کرده و اخیراً هم چندین نوع سوسن را از ژاپن به ایران آورده و پرورش داده‏اند. به هر حال من غیر از سوسن سفید و غیر از یاسمین هستم. پیاز من شبیه پیاز نرگس بوده و دارای تمام خواص آن می‏باشد و عده‏ای از پزشکان و دارو سازان قدیم پیاز مرا در خواص، قوی‏تر از پیاز نرگس می‏دانند.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من سیرک هستم

فارسی من سیرک، سیر چه، سیرج و علف سیر است. جزو سبزیهای صحرایی هستم و اعراب به من حشیشة الثوم گویند و این اسامی بیشتر به علت آن است که سبزی و ریشه من بوی سیر می‏دهند، در حالی که در خانواده شب بو قرار گرفته و با خانواده سیر و پیاز نسبتی ندارم. بذر گیاه من در کتب دارویی سنتی ایران به نام ثومون آمده است، دارای طعمی تند شبیه خردل است. من در شمیران، افجه، میگون، لوشان و اهر به عمل می‏آیم. من نیرو بخش وده، عرق را زیاد می‏کنم و عادت ماهانه زنان را باز می‏نمایم، و برای حبس البول نافع می‏باشم. گیاه مرا باید تازه مصرف کنید، زیرا خشک من چندان خاصیت ندارد. شیره تازه برگ من بطور ضماد برای معالجه زخمهای چرکی و غانغاریا مفید است. دانه‏های من پوست بدن را همانند خردل قرمز می‏کند و به همین جهت به جای خردل به کار می‏روم. به بذر من در فارسی تخم زرداب و به‏ترکی صفرااوتی می‏گویند.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من سوزن نخ پیرزن هستم‏

من هم از خانواده شمعدانی هستم و چون میوه من دارای منقاری شبیه سوزن نخ است، پس از رسیدن میوه به خود پیچیده و شکل فنر پیدا می‏کند. به فارسی به آن سوزن نخ پیرزن، و به عربی غزیل و ابره العجوزه گویند. گلهای من به رنگ گلی روشن یا ارغوانی است. من بطور خودرو در دامنه کوه البرز، اطراف تهران و کرج، بین رودبار و رشت، در ناحیه کوشک شمال، لوشان، بی ورزن، عمارلو، کبوتر چاک، سواحل دریای مازندران از رامسر تا بندر گز، سنقر، همدان، کرمانشاه، اطراف اصفهان، خراسان، آذربایجان، بوشهر، جزیره خارک، جزیره ابوموسی، بلوچستان مسجد سلیمان و آبادان به عمل می‏آیم. برگ من قابض بوده و برای بند آوردن خون تجویز می‏شود. نوع بزرگ من که در جنوب ایران، بوشهر و جنوب غربی بین شوشتر و دزفول و اطراف دیلمان به عمل می‏آید، فارسی و عربی به آن مسیکه گویند. ضد تشنج، پیشاب آور و التیام دهنده زخمها می‏باشم.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من سنجد صحرایی هستم

فارسی من کام است و بعضیها کهام گویند. در اطراف تهران به من سنجد صحرایی گویند و عربی من شوک القصار است و چون با ریشه من می‏توان همانند چوبک جامه شست عده‏ای از اعراب به من غاسول رومی تقب داده‏اند (غاسول به معنی چوبک است)ولی در کتب دارویی قدیم از من به نام ابوقانس یاد شده است. میوه من گرد به رنگ زرد نارنجی است و طعم آن ترش می‏باشد. این میوه سرشار از ویتامینث بوده، واکنون آن را جهت استخراج این ویتامین، بیشتر می‏کارند. در اروپا از میوه من مارمالادمی سازند. درختچه من در ایران در دامنه البرز، مخصوصاً اطراف تهران، ونک، شهرستانک، سپهسالار، میگون، کرج و گچسر بطور خودرو به عمل می‏آید. در دامپزشکی از میوه و پوست درخت من برای معالجه امراض جلدی استفاده می‏نمایند.
ریشه درخت مرا چون قطع کنند، شیره زیادی از آن خارج می‏شود که برای شستشوی جامه و بدن به کار رفته و آن را خوشبو می‏نماید. این شیره برای معالجه امراض کبدی مخصوصاً تشمع آن به کار رفته، و می‏گویند همانگونه که جامه را پاک می‏کند، کبد را نیز شستشو داده و پاک می‏نماید. عده‏ای میوه درخت مرا ضد کرم هم می‏دانند ولی بهترین اثر دفع کمبود ویتامین ث در بدن بوده، و خوردن آن انسان را از ابتلا به امراض عفونی حفظ می‏نماید.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من سرو سهی هستم‏

درخت من بلند قامت و موزون است، ارتفاع من ممکن است به 20 تا 25 متر و قطر بدنه من تا دو متر برسد. من دارای برگهای سوزنی و دایمی بوده و به شکل مخروط بالا می‏روم. چوب من سفید و در بعضی از انواع زرد رنگ یا کمی مایل به قرمزی است. دارای بوی مطبوع بوده و بسیار محکم و قیمتی است. میوه من شبیه میوه درخت کاج، ولی خیلی کوچکتر از آن، یعنی به اندازه یک فندق و در بعضی از انواع ممکن است به اندازه یک گردوی پوست کنده شود. میوه من صنوبری بوده، دارای بوی تند و نامطبوع است و به آن گردوی جنگلهای شمال، مخصوصاً رودبار بین راه قزوین و رشت، پل زنگوله، دره چالوس، زرین گل نزدیک علی آباد و کوههای رامیان به عمل می‏آیم. در گرگان، علی آباد، دره چالوس به من سور گویند. در گیلان و رودبار به آن زرین درخت، کتول و پل زغال، و رامیان سور در آمو سوزش و در شیراز به درخت اهل معروف می‏باشم.
سرو ناز یکی از انواع کوتاه قد من است که به‏آن سرو کاشی و سرو شیرازی هم می‏گویند. میوه سرو ناز خنک بوده، و برای معالجه مرض قند به کار می‏رود. قسمت مورد استفاده من سرو سهی چوب، برگ و میوه من است که دارای دانه‏های زاویه دار می‏باشد. میوه مرا موقعی باید بچیند که هنوز رنگ زرد آن از بین نرفته و دارای فلسهای گوشتدار باشد. میوه من دارای یک تا دو درصد اسانس، مقداری تانن و ترکیبی شبیه کافور است.
چوب درخت من به علت داشتن تاتن قابض است، پیشاب و عرق را زیاد می‏کند. میوه من نیز قابض بوده، برای درمان اسهال خونی تجویز می‏شود. پماد جوشانده آن برای معالجه بواسیر به کار می‏رود. برگ درخت من قابض و محلل است، خونریزی را قطع می‏کند، عفونت را از بین می‏برد و سیاهی جلد را پاک می‏کند. نوشیدن جوشانده برگ من برای معالجه سختی ادرار مفید است. مضمضه آن لثه را محکم می‏کند و خونریزی آن را از بین می‏برد، و غرغره آن برای درد گلو نافع است. مربای برگ من با عسل جهت درمان سرفه کهنه مؤثر است، عده‏ای برگ مرا کمی مخدر می‏دانند. چون دانه‏های میوه مرا ساییده در روی فتق ضماد نمایند، و آن را ببندند، باعث تحلیل آن می‏شود. خاک اره چوب من جهت جلوگیری از سیلان خون سودمند می‏باشد. ضماد برگ من جهت سوختگی آتش و جلوگیری از جراحات چرکی پوستی و پخته آن در سرکه جهت از بین بردن لکه‏های جلدی و سفیدک ناخن و همچنین جهت معالجه فتق و التیام جراحات و تقویت اعضای بیحس شده و جلوگیری از خونریزی و پانسمان زخم و فروکش ورم و زخمهای کهنه تجویز می‏شود، کشیدن محلول صمغ من در بینی جهت جلوگیری از آبریزش آن و خوردن و مکیدن آن جهت از بین بردن سیلان آب دهان مفید می‏باشد و چون میوه مرا با آمله در آب و سرکه بپزند تا له شود، و بعد با روغن کنجد بجوشانند و بگذارند تفاله آن ته نشین شود، و بعد تفاله را بر روی موی سر ضماد نمایند و روغن آن را بمالند، جهت سیاه شدن و دراز شدن مو مفید می‏باشد و چون برگ درخت مرا بکوبند و بعد با حنا و سرکه مخلوط نمایند و بر روی موی سر ضماد نمایند، آن را سیاه و قوی می‏سازد.
چون برگ و شاخه مرا در اتاق نگاه دارند، پشه به آن نزدیک نمی‏شود و اگر بشود آن را می‏کشد. دود شاخه و برگ من هم همین اثر را دارد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من زیره دشتی هستم

گیاه من شبیه به اسفند و دانه‏های من شبیه زیره است، به این جهت در فارسی به من زیره دشتی یا کمون دشتی گویند، عربی من عذبه است. من در اطراف تهران و شمال ایران، مخصوصاً گیلان و آذربایجان و همچنین‏
بنفشه ایرانی است که به آن گل بنفشه معطر هم می‏گویند و اکنون خود را معرفی می‏کند. عربی من فرفیر است ولی ربیشتر بنفشج که معرب بنفشه است به کار می‏رند.
من در غالب نقاط کوهستانی مرطوب ایران، در زیر سایه درختان می‏رویم و بهترین نوع مرا در منطقه البرز راه عمارلو - کبوتر چاک و اطراف رودبار می‏توانید به دست آورید.
من بهترین مسهل صفرا هستم، مخصوصاً موقعی که مقدار زیادی صفرا در روده و معده جمع شده باشد. من مسکن عطش بوده، فشار خون را پایین می‏آورم و تبهای شدید را برطرف می‏کنم.
گل من خواب آور و محلل ورمهابوده، جهت سردرد و سرفه و سختی سینه و حلق نافع است، حرارت و سوزش ادرار را از بین می‏برد و برای درمان بند آمدن ادرار، ذات الجنب و ذات الریه و دیفتری و سردرد اطفال تجویز می‏شود. خوردن سه تا شش گرم گل من چند روز متوالی با آب سرد، جهت رفع اسهال صفراوی تجویز شده است. خوردن سه مثقال گل ساییده من با شیر خشت یک مسهل سریع العمل می‏باشد و مخلوط آن با گل قند جهت تبهای کهنه مفید است. گل من پادزهر سموم حیوانی است. برای رفع خشکی بینی می‏توانید آب جوشانده گل مرا در بینی بکشید تا بر طرف شود. ضماد گل من جهت سردرد و جهت ورمهای گرم و التهاب چشم و نرم کردن اعصاب و جرب صفراوی و خارش، بی مانند می‏باشد.
روغن بنفشه سرد و خواب آور بوده و جهت جرب و خشکی بینی و درمان سرفه و جلوگیری از ریزش مو و نرم کردن پی و مفاصل و نگاهداری ناخن به کار می‏رود، نوشدن سه گرم آن بعد از عرق کردن در حمام جهت تنگ نفس مفید شناخته شده است. مالیدن روغن بنفشه بر سینه اطفال جهت درمان سرفه خشک به غایب مفید است، و چون آن را بر پنبه آغشته و شیاف نمایند، برای رفع بی‏خوابی اثری فوق العاده دارد. برای تهیه روغن بنفشه 150 گرم گل بنفشه را در یک لیتر روغن کنجد بخیسانید و پس از چند روز صاف کرده مجدداً گل بنفشه اضافه کنید، و این کار آن قدر ادامه دهید تا روغن از عطر و رنگ گل بنفشه اشباع شود. گل من دارای لعاب، مقداری اسید سالیسیلیک و یک ماده رنگی است که در اثر ترشیها قرمز رنگ و در اثر قلیاییها سبز رنگ می‏شود. گل من دارای عطری مخصوص بوره و در تمام اجزاء گیاه من یک ماده قی آور وجود دارد که مقدار آن در ریشه قابل توجه است. دمکرده پنج در هزار گل برای درمان سرماخوردگی، برنشیت حاد، درد گلو و نزله و معالجه بیماریهای سینه مفید است. مصرف گل من در مصارف مخملک، سرخچه - و سرخک و سایر تبهای دانه‏های بکار میرود. شیره تازه گل من علاوه بر این ملین است، برای معالجه سیاه سرفه و زکام اطفال بکار میرود و شستشو با آن برفک را از بین میبرد، برگ من دارای اثر نرم کننده بوده و چون آن را با روغن مخلوط کرده، بر پوست بدن بمالند، آن را نرم و لطیف می‏نماید. برای جلوگیری از تحریکات روده‏ای می‏توان از تنقیه جوشانده برگ بنفشه استفاده کرد.
ریشه من دارای اثر قی آور است، اثر ریشه و سایر قسمتهای گیاه من در معالجه سرطان قابل توجه بوده و نبایستی آن را از نظر دور داشت، دانه‏ها ی من به مقدار 6 تا 10 گرم برای اطفال ملین بوده 10 تا 15 گرم آن در 150 گرم آب مسهل است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من سداب هستم

نیروی شنوایی را زیاد می‏کنم. اگر شبها به کابوسهای وحشتناک دچار می‏شوید، از من استفاده کنید. اعصاب را آرامش می‏دهم. قوه عقل را زیاد می‏کنم .ضد تشنج بوده، پادزهر خوبی برای سموم مختلف هستم !
اسم من سداب است. به من سذاب هم می‏گویند. من در شمال ایران می‏رویم، در اطراف رشت به من سیاب و در دیلم و شهسوار به من پیم می‏گویند. در قدیم مرا داروی تمام بیماریها می‏دانستند، و از حضرت صادق ع روایت شده است که سداب عقل را زیاد می‏کند. من آرامبخش، ضد تشنج، ادرار آور، معرق، ضد کرم، ضد عفونی کننده و پادزهر سموم مخصوصاً نیش حشرات سمی هستم. خاصیت اصلی من کم کدن فشار شهوت است. اثر قاعده آور من مورد تأیید تمام پزشکان است، ولی عده‏ای از پزشکان جدید اثر مرا در سقط جنین حتمی نمی‏دانند و این اشتباه از آنجا حاصل شده است که طرز استفاده از گیاه مرا برای این کار به خوبی نمی‏دانند، ولی پزشکان و داروسازان سنتی ایران در این مورد بیشتر تجربه داشته‏اند می‏نویسند، مداومت در خوردن برگ و تخم سداب باعث سقوط جنین است، نه خوردن آن در یک دفعه، و همچنین عقیده داشتند که خوردن و حمول بذر من بعد از آمیزش مانع آبستنی است،و پادزهر سموم می‏باشد. بخور آن نیز مؤثر است. مداومت در بوئیدن برگ من باعث ضعف و تاریکی قلب است. ضماد برگ من جهت تسکین درد نیش حشرات و چکاندن عصاره مایع آن در گوش، باعث تسکین درد و درمان سنگینی نیروی شنوایی است. چکاندن جوشانده آن در بینی اطفال، جهت ام الصبیان (نوعی مرض صرع که مخصوص اطفال است)تجویز می‏شود وباعث بند آمدن خون دماغ است. گویند که همراه داشتن سداب باعث گریختن حیورانات موذی است. خیساندن بذر من در الکل بوی بد آن رااز بین برده، و برای تهیه ادوکلن آن رامناسب می‏نماید، ضماد برگ من باعسل جهت امراض جلدی مفید است، چکاندن و سرمه کردن عصاره برگ و بذر من همراه آب رازیانه و عسل باعث تقویت و ضد عفونی کردن چشم است. خوردن برگ و بذر امراض رعشه و تشنج و فلج نافع است، و روزی 15 گرم خوردن آن درمان سکسکه مداوم است. مقدار خوراک من جهت بالغین سه مثقال است، چنانچه بذر مرا کوبیده، یک تا دوازده گرم آن رابا عسل و یا سکنجبین بیاشامند، برای هیستری، کابوس و فشار چشم مفید می‏باشد، سکسکه‏ای بادی را از بین می‏برد و پادزهرا کثر سموم است و چون بذر مرا در روغن زیتون جوشانده و زیر شکم را با آن کمپرس کنند، ادرار راباز می‏کند. صمغ نوعی وحشی و بستانی من جهت قرحه چشم، خنازیر و ورم زیر بغل و کشاله ران و برص سودمند می‏باشند.
چنانچه صمغ مرا با چهار برابر آب و ده قسمت روغن زیتون بجوشانند تا آب آن تبخیر شده و روغن بماند، جهت بی حسی و سردی کلیه و مثانه و درد پهلو و کمر و رحم مفید است، و تنقیه آن جهت دل پیچه مفید می‏باشد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من زنجبیل شامی هستم

من با اینکه از خانواده زنجبیل نیستم و در ایران در اطراف تهران، سواحل دریای مازندران، اسپیلی، راه پیورزن به عمار لو و در اطراف اراک در نواحی سیلاخور و حیدریه بطور خودرو به عمل می‏آیم معذلک در ایران مرا زنجبیل شامی می‏نامند و اعراب به من راسن گویند. قسمت مورد استفاده من ریشه من است که همراه با یک ساقه زیرزمینی کوتاه و گوشتدار بوده و بوی آن شبیه بنفشه است و از این نظر شبیه ریشه زنبق است. ریشه من مقوی، پیشاب آور، ضد میکروب و ضد عفونی کننده قوی است و به همین جهت مسکن تحریکات میکروبی حنجره و درمان گلو درد، برنشیت، گریپ، نزله، سیاه سرفه و ناراحتیهای ریوی است.
من از رشد میکروب سل جلوگیری می‏کنم و اشتهای بیماران و مسلولین را زیاد می‏نمایم. مقوی معده، روده و کبد هستم و ریشه من استفراغ را تسکین می‏دهد. اثر من در روی رحم و مجاری تناسلی و ادرار قطعی است، مخصوصاً ترشحات زنانه را بر طرف می‏کنم. در موارد قطع عادت ماهانه و یائسگی پیشرس مرا تجویز کرده‏اند. من عادت ماهانه دختران را منظم می‏کنم و چون ادرار را زیاد می‏کنم در بیماریهای کلیه و آب آوردن انساج و چاقی ران و باسن و بیماری یرقان تجویز می‏شوم.
ضماد ریشه من در عوارض پوستی مانند سودا و ورم پوستی و دانه‏های جلدی و خنازیر درمان خوبی است و برای معالجه نقرس هم توصیه شده‏ام. ریشه من ضد کرم بوده و آن را به این منظور به مقدار یک تا پنج گرم به طور جوشانده، به اطفال می‏دهند. برای معالجه مالیخولیا، وحشت، خوف و اندوه از جوشانده من استفاده کنید، کسانی که در رختخواب ادرار می‏کنند، بهتر است از جوشانده ریشه من بنوشد تا دستگاه دفع ادرار آنها تقویت شود. برای باز شدن عادت ماهانه زنان نیز جوشانده من مفید است. مربای من با عسل جهت سرفه، سختی تنفس و پاک کردن سینه سومند است. برای باز شدن رگل از بخور ریشه من استفاده می‏کنند، جوشانده برگ من نیز همانند ریشه من است. ضماد بیخ من جهت ترک کشاله ران و تحلیل ورمها سود دارد. مقدار خوراک من سه گرم است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من زنجبیل سگ هستم

من هم با اینکه از خانواده زنجبیل نیستم چون ریشه من در بو و طعم به آن شباهت دارد، مرا زنجبیل سگ و عربی زنجبیل الکلب نامند چون سگ همینکه مرا بخورد مسموم می‏شود. برگهای من تند مانند فلفل است و چنانچه در تاریخ نوشته‏اند، اقوام وحشی قبل از تاریخ قبل از دسترسی به فلفل از من استفاده می‏کردند و صاحب اختیارات بدیعی مرا فلفل آبی نامیده است. قسمت مورد استفاده من برگ ساقه و ریشه من است. من در نواحی شمال ایران، بندر گز و نواحی جنوبی می‏رویم. مهمترین فایده من آن است که خون را بند می‏آورم و دانشمندان با مصرف 30 تا 40 قطره از عصاره من - سه مرتبه در روز - خونریزیهای معدی، بواسیر و خون رحم را بند آورده‏اند و به علاوه من اثر قاطع و سریع در جلوگیری از خونریزیهای فیبرم و عوارض یائسگی دارم. من پیشاب آور بوده و برای درمان آب آوردن انساج، یرقان، رماتیسم و نقرس از من استفاده می‏کنند.
ضماد برگهای تازه من اثری مانند مشمع خردل دارد و می‏توان آن را برای معالجه دردهای عصبی رماتیسم و درد کمر به کار برد. من را برای معالجه برفک، آنژین، زخم بینی تجویز می‏کنند، برای تسکین درد دندان پنبه را به شیره من آغشته و آن را در حفره دندان کرم خودره بگذارید تا درد آن ساکت شود. دمکرده 5 تا 15 گرم گیاه من در یک لیتر آب را می‏توان برای بند آوردن خونریزیهای داخلی به کار برد ضماد برگهای تازه من برای پاک کردن کک مک و خالها و لکه‏های سیاه پوست اثری قوی دارد. ضماد برگ من محلل اورام است. من دارای ویتامین K هستم.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من زنبق هستم

فارسی من زنبک است و معرب آن زنبق می‏باشد. در شهرهای مختلف ایران انواع مرا با سوسن، یاسمن و یاسمین اشتباه می‏کنند.
انواع من دارای یک ساقه زیر زمینی نشاسته دار و برگهای شمشیری و گلهای رنگی معطر است. ساقه من ساده بوده و کم منشعب می‏شود. گلهای من به رنگ آبی، بنفش و در بعضی از انواع زرد است. میوه من کپسولی و سه خانه است. من دارای انواع و اقسام می‏باشم که تاکنون سه نوع آن وارد کتب طبی و دارو شده است و هر سه دارای خواص یکسان می‏باشند. قسمت مورد استفاده من برگ، ساقه زیر زمینی است که به فارسی به آن بیخ زنبق گویند مقدار ویتامین ث در برگ من به قدری زیاد است که بعضی از کارخانه‏های داروسازی آن را از برگ من استخراج می‏کنند.
ساقه زیر زمینی مرا بایستی در ماه مرداد از زمین بیرون آورده، ریشه آن را برید و پوست آن را تراشید و بعد در آفتاب خشک کرد. این ساقه چون بوی بنفشه می‏دهد، عده‏ای به غلط آن را به عنوان بیخ بنفشه می‏شناسند. این ساقه دارای تانن، صمغ، نشاسته و چند عامل دارویی است. هنگامی که تازه است بوی آن مطبوع نیست، ولی بعداً بوی بنفشه مطبوع پیدا می‏کند. مقدار کم آن ملین و مقدار زیاد آن مسهل است. گرد کوبیده آن در ساختن گرد دندان به کار می‏رود. دمکرده آن در سیاه سرفه و تنگ نفس بطور دمکرده یا جوشانده تجویز می‏شود. اگر قطعه‏ای از بیخ مرا به بچه بدهید که آن را بمکد، دندان او زودتر و راحت‏تر بیرون می‏آید.
گلهای مرا به علت قشنگی و عطر خوشبویی که دارد بطور زینتی می‏کارند و در نواحی شمال ایران مخصوصاً گرگان و مو ستانهای قزوین بطور خودرو فراوان است. نوع عطری من که دارای گلهای بزرگ خوشبو است، در مغرب ایران و اطراف قصر شیرین زیاد می‏روید. یک نوع من دارای گلهای زرد رنگ بوده و در اطراف رشت فراوان است که قد آن به پنجاه سانت تا یک متر می‏رسد. مقدار خوراک گرد کوبیده من پنجاه سانتی تا یک گرم است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من زبان پس قفا هستم

فارسی من گل زبان پس قفاست. به من زبان در قفا و گل هزار رنگ هم می‏گویند. عربی من رجل القبره است. در قاعده گل من مقداری انگین وجود دارد که حشرات را به سوی خود جلب می‏کند. من یک گیاه خودرو هستم که به علت زیبایی که دارم مرا به عنوان یک گل زینتی در باغچه‏ها می‏کارند. برگ و گل من ضد کرم و پیشاب آور بوده، اشتها را باز می‏نماید. دمکرده رقیق برگ و گل من ضد نقرس و درمان سنگ کلیه است. دانه‏های من سمی است، گرد کوبیده و جوشانده آن از خارج معالج کچلی و ضد شپش است، و چنانکه گل و گیاه مرا پخته و بطور ضماد زیر شکم بگذارند، ادرار را باز می‏نماید. اسعمال دانه‏های من به علت سمی بودن از راه داخل جایز نیست.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من زبان گنجشک هستم

فارسی من زبان گنجشک است، اعراب به من مران و لسان العصفور می‏گویند. عده‏ای به غلط لسان العصافیر و شجر البق را زبان گنجشک ترجمه می‏کنند و این اشتباه است زیرا السان العصافیر میوه درخت نارون است که شباهت می‏باشد زندگانی می‏کند، به درخت آن شجرالبق می‏گویند. من در نقاط مختلف ایران، گرگان، مازندران، گیلان و رامیان به حالت وحشی می‏رویم و بطور زینتی مرا در تهران و بسیاری از نقاط دیگر می‏کارند. من دارای انواع و اقسام می‏باشم که فرقمان در تعداد برگچه‏ها و شکل ظاهری آنها می‏باشد. گلهای قرمز رنگ مایل به قهوه‏ای من قبل از روییدن برگ پیدا می‏شود. قسمت مورد استفاده من برگ من است که پس از رشد کامل آنها را در ماه‏های خرداد و تیر باید چید و برگچه‏های آنها را در سایه خشک کرد و هر روز آنها را زیر و رو نمود، تا رنگ سبز آنها از بین نرود.
پوست و میوه من نیز مصرف دارویی دارد.
پوست و شاخه‏های من دارای طعم تلخ و گس بوده، و تب بر و خلط آور است و قبل از پیدایش گنه گنه آن را برای درمان تب و نوبه به کار می‏بردند. برگ من دارای اثر ملین بوده زیاد آن مسهل است و برای درمان رماتیسم و نقرس تجویز می‏شود و ضمنا پیشاب آور و معرق نیز می‏باشم.
دمکرده 30 تا 60 گرم من در یک لیتر آب و جوشانده 15 تا 30 گرم میوه من به عنوان مقوی و مرد و دمکرده 10 تا 20 گرم برگ خشک من در دویست گرم آب برای معالجه نقرس به کار می‏رود، و برای این کار مبتلایان می‏توانند هر سه ساعت یک مرتبه یک فنجان بنوشند و همچنین مبتلایان می‏توانند آب جوشانده برگ درخت مرا تنقیه کرده و تفاله آن را گرم گرم روی محل درد بگذارند. برای معالجه آسای آن را درمان نقرس دید. جوشانده شصت گرم پوست من در یک لیتر آب به عنوان تب بر و معالجه تب و لرز تجویز می‏شود. شکرکی که در روی بعضی از انواع من پیدا می‏شود، همان من والسلوی می‏باشد که به عنوان مائده برای قوم بنی اسرائیل نازل می‏شد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من روغن کنجد هستم

من دیر فاسد می‏شوم، و در زمستان هم منجمد نمی‏گردم، انواع دست اول و مرغوب من به مصارف تغذیه می‏رسد. چهل تا شصت گرم من معده را نرم می‏کند و از روغن زیتون می‏باشم. در صنعت از انواع فشار دوم من برای ساختن بریانتین و صابونهای مختلف استفاده می‏کنند. اگر مرا با زرده تخم مرغ مخلوط کرده، روی ورمهای جلدی و ورم پلک بیندازند، آنها را می‏برم، مالیدن من در روی زخم سوختگی مفید می‏باشد.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من روغن زیتون هستم

روغن میوه من به عنوان نرم کننده شکم و در موارد سنگهای صفراوی و قولنجهای کبدی و کلیوی و رفع یبوست و همچنین برای کارگرانی که با سرب کار می‏کنند اثر مفید دارد.
مقدار خوراک آن به عنوان ملین 30 تا 60 گرم، برای معالجه قولنجهای کبدی و سنگ کیسه صفرا 100 تا 400 گرم است. در قولنجهای کبدی و سنگهای صفراوی بهتر است دویست تا چهار صد گرم آن را تنقیه کنند و برای این کار بهتر است آن را با یک لیتر آب و یک زرده تخم مرغ بزنند تا به صورت نیم محلول در آمده و به صورت تنقیه به کار برند.
خوردن چهارده مثقال روغن من با آب گرم و جوشاندن جو مسهلی عالی است و جهت درد عضلات و سیاتیک و با آب گرم جهت رفع قولنج و دل پیچه و اخراج کرم معده و ریختن سنگریزه‏های کلیه و مثانه و درد مفاصل به کار می‏رود. روغن مالی با روغن من جهت تسکین درد عضلات و یا مرهمهای من جهت التیام زخمهای چرکی مفید است.
پیشینیان جهت روغن زیتون کهنه که هفت سال از عمر آن گذشته باشد خواص زیادی قائل بودند و رویهمرفته، جهت استعمال خارجی روغن کهنه بهتر از تازه است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0

من روغن زعفران هستم

یکی از داروهای قدیمی روغن زعفران است، و برای تهیه آن پنجاه مثقال زعفران را در سه لیتر و نیم روغن کنجد و با زیتون پنج روز خیس می‏کردند و هر روز به هم می‏زند و بعد آن را صاف می‏کردند، به صاف شده آن روغن زعفران و به ته نشین آن در طب قدیم قرقومعما لقب داده بودند. روغن زعفران نرم کننده اعصاب و سختی رحم و خواب آور و بادشکن است. مالیدن این روغن در اطراف سوراخ بینی و چکاندن آن در بینی در معالجه ذات الجنب (سینه پهلو) تجویز می‏شود، مالیدن آن ضد عفونی کننده جلدی و درمان زخمهای جلدی بوده و باعث سر باز کردن دمل و کورک می‏شود و جهت زخمهای رحم و زخمهای بد خیم و چرکین توصیه شده است، حمول این روغن با موم و مغز استخوان جهت زخم نافع است.
قرقومعما نیز دارای کلیه خواص روغن زعفران است، مقوی اعصاب، نرم کننده زخمهای خشک، پیشاب آور بوده و ضد عفونی کننده جلدی و پاک کننده آثار ضربه و زخم است، چشم را تقویت می‏کند و تیرگی آن را بر طرف می‏سازد. برگ گیاه من جهت التیام جراحات تازه مفید بوده، و ضدعفونی کننده است.


ادامه ندارد




نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 

نظرات ، 0