رنگین کمان

افضلُ الْاَعمال من گریه برای فاطمه است

برکت این زندگی از روضه‌های فاطمه است

درس توحیدم بُوَد زهرا شناسی، زین سبب

می‌پرستم آن خدایی که خدای فاطمه است

منکر این روضه‌ها! بشنو که گفته رهبرم

روزی یک سالِ کشور در عزای فاطمه است

چشم دل واکردم و دیدم که قرآنِ خدا

آیه‌هایش یک به یک مدح و ثنای فاطمه است

هیچ کس با پای خود در مجلس روضه نرفت

هرکجا روضه بُوَد، مهمانسرای فاطمه است

گرچه باشد قبر او بین قلوب شیعیان

عالم امکان ولی دولتسرای فاطمه است

خلقت جنّت برای شیعه‌ی حیدر بود

نار، جای منکرین بی‌حیای فاطمه است

بین قبرم دو ملک تا سینه‌ام را بو کنند

پیش خود گویند:«به به، این گدای فاطمه است»

روزِ محشر سینه زن هایش شفاعت می‌کنند

این شفاعت برکتِ شالِ عزای فاطمه است

نیست ذکری برتر از ذکرِ شریف فاطمه

افضلُ الْاَعمال من گریه برای فاطمه است

مهدی علی قاسمی

سینه‌ای  کز معرفت گنجینه‌ی اسرار بود

کی سزاوارِ فشار آن در و دیوار بود

طورِ سینای تجلّی مشعلی از نور بود

سینه‌ی سینای عصمت مُشتعِل از نار بود

آنکه کردی ماهِ تابان پیش او پهلو تهی

از کجا پهلوی او را تابِ آن آزار بود

گردشِ گردونِ دون  بین کز جفای سامری

نقطه‌ی پرگارِ وحدت ، مرکزِ مِسمار بود

ناله‌ی بانو زد اندر خرمنِ هستی شرر

گویی اندر طور غم چون نخل آتشبار بود

صورتی نیلی شد از سیلی که چون سیل سیاه

روی گیتی زین مصیبت تا قیامت تار بود

شهریاری شد به بندِ بنده‌ای از بندگان

آنکه جبریلِ امینش بنده‌ی دربار بود

از قفای شاه، بانو، با نوایی جان گداز

تا توانایی به تن، تا قوَّتِ رفتار بود

گرچه بازو، خسته شد وز کار دستش بسته شد

لیک پای همّتش بر گنبدِ دَوّار بود ...

آیت الله غِرَوی اصفهانی

وقتش رسید هم سُخنت را عوض کنی

هم خواهشِ رها شدنت را عوض کنی

لاغر شدی کفن دگر اندازه‌ی تو نیست

باید زمانِ پَر زدنت را عوض کنی

پهلو عوض نکن تو که مجبور می‌شوی

وقتِ نماز پیرهنت را عوض کنی

دستت تکان نمی‌خورد اصلاً نیاز نیست

با دستِ خود لباسِ تنت را عوض کنی

باید که یا تحمّل بی‌تابی حسین

یا جای بُغْچه‌ی کفنت را عوض کنی

باغ بنفشه شد به خدا غنچه‌ی تنت

مویم سفید می‌شود از راه رفتنت

خیلی رعایتِ دلِ بی‌یار می‌کنی

داری مرا به خویش بدهکار می‌کنی

حتّی هنوز هم که دگر بی‌نفَس شدی

با این نفَس نفَس، نفَسَم! کار می‌کنی

پنهان نکن عزیزِ دلم بی‌دلیل نیست

تا می‌رسم تو روی به دیوار می‌کنی

باشد نگو فقط کمی آرام گریه کن

همسایه را دو مرتبه بیدار می‌کنی

نیلوفرم قدم به قدم زرد می‌شوی

پا می‌شوی دوباره کمر درد می‌شوی

شُکرِ خدا که ظاهراً امروز بهتری

نان می‌پزی و دست به دستاس می‌بری

باشد قبول خوب شدی! جمله‌ای بگو

تا مطمئن شوم که ز پیشم نمی‌پری

دلتنگِ دست‌های تو وُ موی زینبند

آئینه‌ها و شانه و سنجاق و روسری

این فاطمه که فاطمه‌ی این سه ماه نیست

حالا درست مثلِ زمانِ پیمبری

قد قامت صلات! زمانِ نماز شد

باید نماز را سرِ پا جا بیاوری

امّا دوباره پای قیام تو پا نشد

حتّی قنوت نافله‌ات هم ادا نشد

علی زمانیان

اﻣﯿـﺮﺍﻟﻤـﺆﻣﻨﯿـﻦ ﻭ ﺣﯿـﺪﺭ هستی

ﺑﻪ ﺷﻬـﺮ ﻋﻠﻢ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺩﺭ ﻫﺴﺘﯽ

ﭘﻨـــﺎﻩِ ﺁﺳــﻤـﺎﻥﻫـﺎ و ﺯﻣﯿـﻨـﯽ

ﺗﻮ ﻧﻮﺭ و ﻣﻬﺮ ﻭ ﻣﺎﻩ ﻭ ﺍﺧﺘﺮ ﻫﺴﺘﯽ

ﺛُﺮﯾـّــﺎ ﺗـﺎ ﺛـَـﺮﯼ ﺁﯾــﺎﺕ ﻣـَـﺪْﺣـﺖ

ﺟﻬـﺎﻧـﯽ ﻣــﺎﻭﺭﺍﯼ ﺑــﺎﻭﺭ ﻫﺴﺘﯽ

ﭼـﻪ ﮔـﻮﯾـﻢ ﮐُﻔْـﻮِ ﺯﻫـﺮﺍﯼ ﺑﺘﻮﻟﯽ

ﺣﺮﯾـﻢ ﺁﻥ ﻭﺟـﻮﺩ ﺍﻃـﻬﺮ ﻫﺴﺘﯽ

ﺧــﺪﺍﻭﻧـــﺪ ﻧـﺒــﺮﺩ ﻭ ﮐـــﺎﺭﺯﺍﺭﯼ

ﺩﻟـﺎﻭﺭ ﭘـﻬـﻠـﻮﺍﻥ ﺧﯿﺒــﺮ ﻫﺴﺘﯽ

ﺫﻟﯿﻞ ﺗﯿـــﻎ ﺗـﻮ ﮔــﺮﺩﻥ ﻓــﺮﺍﺯﺍﻥ

ﺭﺟﺰﺧﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺻﺪ ﻟﺸﮑﺮ ﻫﺴﺘﯽ

ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺯ ﺻﯿﺤﻪ‌ﯼ ﺧﺸﻢ ﺗﻮ ﻟﺮﺯﺍﻥ

ﮊﯾـﺎﻥْ ﺷﯿـﺮِ ﺩﻟﯿـﺮ ﻭ ﺻﻔﺪﺭ ﻫﺴﺘﯽ

ﺳِﺰﺩ ﺟﺰ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﯿﺖ، ﻣﯿﻼ‌ﺩ

ﺷﻬﯿﺪِ ﺳﺠﺪﻩ‌ﮔـﺎﻩ و ﻣﻨﺒـﺮ ﻫﺴﺘﯽ

ﺻـــﻼ‌ﯼ ﻧـــﺎﻃــﻖ ﻗـــﺮﺁﻥ حقّی

ﺿُﺤﯽ ﻭ ﺷﻤﺲ ﻭ ﻧﻮﺭ ﻭ ﮐﻮﺛﺮ ﻫﺴﺘﯽ

ﻃــﻮﺍﻑ ﺍﻫﻞ ﺍﯾــﻤﺎﻥ ﮔِـﺮﺩ ﺭﻭﯾـﺖ

ﻇـﻬـﻮﺭِ ﺁﺷـﮑـــﺎﺭِ ﺩﺍﻭﺭ ﻫﺴﺘﯽ

ﻋـﻄـﺎﯾـﺖ ﺭﺍ ﻫﻤـﻪ ﺷـﺎﻫـﺎﻥ ﮔـﺪﺍﯾﻨـﺪ

ﻏـﻼ‌ﻡِ ﻗـﻨﺒـﺮﺕ اﺳـﮑﻨـﺪﺭ ﻫﺴﺘﯽ

ﻓــﺮﺍﺯ ﺩﺳـﺖ ﺧﺘْـﻢ ﺍﻷ‌ﻧـﺒﯿـﺎﺋـﯽ

ﻗـﺮﯾـﻦ ﻣَـﺴْـﻨﺪ ﭘـﯿـﻐﻤـﺒﺮ ﻫﺴﺘﯽ

ﮐـﺴﯽ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻧﺒـﺎﺷﺪ ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﺶ

ﮔــﻮﺍﻩِ ﺻـﺪْﻕِ ﺷـﺮﻉ ﺍﻧ‎ـﻮَﺭ ﻫﺴﺘﯽ

ﻟﻘﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﻬﺸﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺲ

ﻣﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺷﻔﯿﻊ ﻣﺤﺸﺮ ﻫﺴﺘﯽ

ﻧــﻮﯾــﺪ ﺭﺳـﺘـﮕــﺎﺭﯼ ﻭ ﻧـﺠـﺎﺗـﯽ

ﻭﻟـﯽّ ﻣـﺆﻣﻨﯿــﻦ ﻭ ﺳَـﺮﻭَﺭ ﻫﺴﺘﯽ

ﻫﺮ ﺁﯾﯿﻨﯽ ﺑـﻪ ﺟﺰ ﻣِﻬﺮ ﺗﻮ ﮐﻔﺮ ﺍﺳﺖ

ﯾـﮕﺎﻧﻪ ﻣﯿـﺮ ﻭ ﻣﺎﻩ ﻭ ﻣﻬر هستی

دکتر سیّد محمّدعلی حسینی لواسانی