آنچه باید بدانیم ولی نمی دانیم!

اطلاعات طلایی، شخصـیتی ممتاز

با همسر وایبرباز خود چی کار کنیم؟

با همسر وایبرباز خود چی کار کنیم,چگونه ممکن است یک نرم‌افزار بی‌آزار مانند وایبر که قرار است دوری فاصله‌ها را جبران کند، زندگی مشترک را به باد دهد؟ در ادامه مطلب این تهدیدها را با شما در میان می‌گذاریم.

 

در جوی آب نمی‌افتند، تن‌شان وقت خماری درد نمی‌گیرد، چرت نمی‌زنند، به سین هم شین نمی‌گویند اما معتادند. اگر یک پای بساط‌شان لنگ بزند مثلا تبلت یا گوشی تلفن همراه‌شان دم‌دست نباشد یا اینترنت وای‌فای‌شان به راه نباشد،

 

کلافه و بی‌تاب می‌شوند و حس می‌کنند زندگی‌شان، سخت، دردناک و خسته‌کننده است چون آنها وابستگی شدید به نرم‌افزارهای ارتباطی در فضای مجازی دارند.

 

جنس مصرفی‌شان غیرقانونی نیست یا وایبر است یا لاین.وی‌چت، تانگو یا هر نرم‌افزار دیگری که اگر اتصال به اینترنت برقرار باشد می‌تواند آنها را به بقیه آدم‌های دنیا وصل کند تا با هم گپ بزنند و عکس  و موسیقی به اشتراک بگذارند.

 

شاید تصور کنید این شیوه‌های مدرن معاشرت تهدیدی برای عشق شما به حساب نمی‌آیند اما ما معتقدیم به همان اندازه که زندگی خانوادگی معتادهای به موادمخدر در خطر است زندگی مشترک معتادهای به نرم‌افزارهای ارتباطی هم هرلحظه در خطر فروپاشی است.

 
پیغام نمی‌رسد، خمار می‌شود؟

کاربران نرم‌افزارهای ارتباطی جزو گروه بزرگ معتادان به اینترنت محسوب می‌شوند چون برای استفاده از این نرم‌افزارها نیاز دارند به فضای مجازی متصل شوند.

 

  روانپزشکان اکنون اعتیاد به اینترنت و به‌تبع آن نرم‌افزارهای ارتباطی‌اش را در جدیدترین راهنمای تشخیصی آماری اختلالات روانی ( DSM-5 ) گنجانده‌اند که یعنی رسما این نوع اعتیاد را  جزئی از اختلالات روانی به حساب آورده‌اند و به همکاران‌شان  در سراسر دنیا خبر داده‌اند

 

اگر وابستگی کسی به فضای مجازی به حدی برسد که خودش و دیگران را رنج بدهد و نتواند به وظایفش در سطح خانواده و جوامع بزرگ‌تر عمل کند، یعنی معتاد است با ویژگی‌هایی تقریبا شبیه معتادان به مواد مخدر. 

لازم نیست حتما اعداد بزرگ و عجیب تحویل‌تان دهیم تا باور کنید تعداد معتادهای وایبر، وی‌چت، لاین و تانگو چقدر زیاد شده ، فقط کافی است به محیط اطراف‌تان نگاهی بیندازید،

 

آن‌وقت می‌فهمید بیشتر مردم به نمایشگر تلفن همراه یا تبلت‌شان زل زده‌اند و با انگشت اشاره روی صفحات تایپ می‌کنند یا پست‌های رد و بدل شده بین هم‌گروهی‌های‌شان را می‌خوانند و بی‌خیال محیط اطراف می‌خندند، اخم می‌کنند یا زیر لب با خودشان حرف می‌زنند.

 

حالا لابد می‌پرسید چگونه ممکن است یک نرم‌افزار بی‌آزار که قرار است دوری فاصله‌ها را جبران کند، می‌تواند زندگی مشترک را به باد دهد؟ در ادامه مطلب این تهدیدها را با شما در میان می‌گذاریم.  

 

 ما منهای هم

در یک زندگی مشترک موفق، هر دو طرف باید بخشی از ساعات طول روز را در کنار یکدیگر بگذرانند.

 

پیش‌تر توضیح دادیم که از دیدگاه روانشناسی اعتیاد به استفاده از نرم‌افزارهای ارتباطی شبیه اعتیاد به مواد مخدر است و جالب اینکه ویژگی‌های روانی معتادان به این دو هم با یکدیگر وجوه تشابه زیادی دارد.

 

 به این  ترتیب همانطور که هیچ معتادی به دوز مشخصی از مواد مخدر وابسته نمی‌ماند و در طول دوره اعتیاد، مواد مخدر مصرفی‌اش را افزایش می‌دهد، معتادهای به نرم‌افزارهای ارتباطی هم با گذشت زمان، میزان حضورشان در فضای مجازی را بیشتر و بیشتر می‌کنند.

 

هرچه آنها زمان بیشتری را به حضور در فضای مجازی اختصاص بدهند وقت کمتری برای ارتباط با شریک زندگی و خاطره ساختن در کنار او دارند.

 

یادتان باشد هر چه زمان کمتری را با هم بگذرانید، هر چه خاطرات مشترک‌تان کمتر باشد،

 

هر چه وقت کمتری را صرف شناخت یکدیگر کنید، هر چه کمتر برای بررسی و حل چالش‌های زندگی وقت اختصاص دهید؛ بنیان زندگی مشترک‌تان، سست‌تر و احتمال از هم گسستن آن بیشتر می‌شود و خداحافظ گفتن‌تان به یکدیگر، آسان‌تر.   

 

 گلاویز شدن با عقربه‌ها

آنها که با اصول مدیریت زمان آشنا هستند لابد اصطلاح «وقت خور» را شنیده‌اند. وقت‌خورها دغدغه‌های کوچکی هستند که زمان  شما را مثل موریانه ریزریز و ثانیه‌ثانیه می‌جوند و هدر می‌دهند.

 

همه آدم‌ها در برابر یک وقت‌خور بزرگ مثل مکالمه تلفنی دو ساعته یا ماندن سه، چهار ساعته در ترافیک مقاومت می‌کنند و به فکر راه چاره‌ای برای پیشگیری از هدر رفتن ساعت‌های زندگی‌شان می‌افتند

 

برای مثال شاید از آن مکالمه تلفنی طولانی فراری شوند و بخواهند زودتر تمامش کنند یا حتی در مشغله زیاد به تماس‌های تلفنی وقت‌گیر پاسخ ندهند یا شاید برای پیشگیری از ماندن در ترافیک از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنند یا ساعت رفت و آمدشان را تغییر دهند. می‌دانید چرا؟

 

چون مرگ ساعت‌های طولانی در طول روز به چشم می‌آید اما مرگ ثانیه‌ها و دقیقه‌ها معمولا دیده نمی‌شود و به همین علت است که کسی به فکر راه چاره برای جلوگیری از هدر رفتن دقایقش در طول روز نمی‌افتد درحالی‌که سرجمع آن دقیقه‌ها رقم قابل توجهی از ساعت‌ها می‌شود.

 

 تکنولوژی وقت شما را می‌خورد

وقت‌خورهای کوچک که ثانیه‌های شما را می‌دزدند، از وقت‌خورهای بزرگ که ساعت‌های‌تان را می‌بلعند خطرناک‌ترند. جزئی از این وقت‌خورهای کوچک، نرم‌افزارهای ارتباطی هستند.

 

ظاهر ماجرا این است که شما گاهی، تلفن همراه، تبلت یا رایانه‌تان را بررسی می‌کنید تا مطمئن شوید پیامی برای‌تان فرستاده شده است یا نه و گاهی لطیفه‌ها و پیام‌هایی را که دوستان فرستاده‌اند مطالعه می‌کنید و شاید به برخی پاسخی هم بدهید

 

اما مجموع همین زمان‌های کوچک، ساعت‌هایی طولانی از روزتان را دور می‌ریزد بدون آنکه متوجه ماجرا شوید.

 

ناتوانی در مدیریت زمان به واسطه وقت‌گذرانی با نرم‌افزارهای ارتباطی- چه از طرف شما و چه از طرف همسرتان- باعث می‌شود نتوانید به وظایف اصلی‌تان در محیط خانواده عمل کنید و این وضعیت سطح نارضایتی اعضای خانواده و چالش‌های میان آنها را افزایش می‌دهد و پیوندهای عاطفی‌تان را کمرنگ می‌کند.

وقتی اسمایلی‌ها او را عاشق می‌کنند. برای اینکه تکنولوژی چنین بلایی را سر ارتباط شما نیاورد،‌باید برای هر روز زندگی‌تان برنامه‌ای دقیق داشته باشید و براساس آن عمل کنید.
 
 
برنامه روزانه‌تان را روی کاغذی بنویسید و در طول روز مقابل کارهایی که انجام می‌دهید تیک بزنید و بابت کارهایی که انجام نداده‌اید جریمه‌ای برای خودتان در نظر بگیرید. 
 
 

گذشته از این،‌لازم است که زمان استفاده از اینترنت را محدود کنید. فقط ساعت‌های مشخصی آنلاین شوید و به  مطالعه پیام‌ها بپردازید و پس از پایان زمان‌تان اینترنت را قطع کنید تا دیگر به آن دسترسی نداشته باشید.

 

اما آخرین راه از همه موثرتر است.  می‌توانید در خانه ، قانون ساعت خاموشی را اجرا کنید و تذکر بدهید که شب‌ها از ساعتی به بعد مایل نیستید کسی را مشغول چت کردن و تماشای عکس ببینید.

 

ایرانی‌ها به موبایل‌شان معتادند؟

نمی‌توان از نتیجه جامعی که حاصل پژوهش‌های داخلی در مورد آمار اعتیاد به تکنولوژی باشد با خبر شد، اما گفته می‌شود که ایران اکنون 28 تا 35 میلیون کاربر اینترنت دارد و گرچه تقریبا همه این کاربران یکی از انواع نرم‌افزارهای ارتباطی را نیز استفاده می‌کنند

 

اما هنوز پژوهش علمی وجود ندارد که نشان دهد چه تعداد از آنها معتاد به این مظاهر تکنولوژی هستند.

 

خجالتی‌ها عاشق تکنولوژی هستند

آدم‌های خجالتی پشت صفحه‌ها نمایش راحت‌تر ارتباط برقرار می‌کنند و با دیگران صمیمی می‌شوند. مردم در فضای مجازی جسور می‌شوند و معمولا حریم‌های میان دو جنس مخالف در این فضا کمرنگ می‌شود،

 

شاید به این خاطر که خیلی‌ها خیال می‌کنند خیانت به همسر فقط وقتی اتفاق می‌افتد که دو انسان در کنار هم حضور فیزیکی داشته باشند و اگر از راه دور با هم رابطه‌ای نامتعارف برقرار کنند، خیانتی رخ نداده است.

 

با این حال از دیدگاه روانشناسی هر نوع رابطه خارج از عرفی با جنس مخالف که شما آن را از همسرتان پنهان کنید یا در حضور او طور دیگری جلوه‌اش بدهید، نوعی خیانت محسوب می‌شود،

 

بنابراین رد و بدل کردن عکس‌های خصوصی با غریبه‌ها یا جوک گفتن‌ها و درددل کردن‌های چند ساعته با آدم‌هایی از جنس مخالف هم، نوعی خیانت است چون طبیعتا هیچ همسری- چه زن و چه مرد- راضی نمی‌شود شریک زندگی‌اش، صمیمیتش را خرج دوستانی اینچنینی کند که می‌توانند رقیبش باشند.

 

از سوی دیگر وقتی آدم‌ها از نظر فیزیکی از یکدیگر دورند، بدون خجالت، حرف می‌زنند و اعتماد به نفس بیشتری دارند و همین باعث می‌شود گاهی مرزهای ارتباط سالم را زیر پا بگذارند و حرف‌هایی بزنند که بعدها از گفتن‌شان پشیمان شوند. 

 

هیچ یک از آنهایی که درگیر عشق و عاشقی در فضای مجازی می‌شوند و به همسرشان خیانت می‌کنند از روز اول قصد چنین کاری را نداشته‌اند؛ خیانت معمولا یک رخداد پیش‌بینی نشده از سوی دو طرف یا یکی از طرفین در رابطه‌ای عاطفی و غیرمجاز است.

 

 رابطه‌هایی که به خیانت می‌انجامند معمولا از صمیمیت‌های کوچک آغاز می‌شوند یعنی همان وقت که نام خانوادگی شما به نام کوچک‌تان تبدیل می‌شود،

 

فعل‌های خطاب‌تان مفرد می‌شوند، در ساعت‌هایی غیرعادی با طرف مقابل چت می‌کنید، راز می‌گویید و راز می‌شنوید، گوشی برای درددل کردن پیدا می‌کنید و گوشی برای درد دل شنیدن می‌شوید و سرانجام آرام‌آرام حس می‌کنید وابسته به کسی شده‌اید که از او یک عکس و یک اسم دارید.

 

خیانت اما مثل اعتیاد پیش‌رونده است و در یک سطح باقی نمی‌ماند و پیشرفت می‌کند تا جایی که ارتباط شما از صفحه‌های مانیتورهای‌تان می‌رسد به شنیدن صدا یا دیدن یکدیگر.

 

از اینها گذشته شمار قابل توجهی از گروه‌های اجتماعی که به لطف نرم‌افزارهای ارتباطی تشکیل می‌شوند «خاطره‌باز» هستند یعنی معمولا دوستان و هم‌دانشگاهی‌ها یا همکارهای قدیمی که گذر روزگار از هم دورشان کرده است دور هم جمع می‌شوند و گپ می‌زنند.

 

این گروه‌ها هم خاطره‌های عاشقانه روزهای دوری را زنده می‌کنند که مثل آتش زیر خاکستر در طول سال‌ها آرام گرفته‌اند اما هرگز نمرده‌اند.

شما را نادیده می‌گیرد

نرم‌افزارهای ارتباطی شما را تنبل می‌کنند چون لازمه کار کردن با آنها کم تحرکی و گوشه‌ای لم دادن است. کم‌تحرکی یعنی نداشتن تناسب اندام، بی‌تناسبی هم به معنی  از دست دادن جذابیت است و از دست دادن جذابیت‌تان هم مترادف است با افزایش خطر لغزش طرف مقابل‌تان.

 

به هر حال هرقدر هم از اهداف والای انسانی در ازدواج دم بزنید، همه می‌دانیم بخشی از عشق در زندگی مشترک مربوط به رابطه زناشویی است و برای داشتن یک رابطه زناشویی رضایت‌بخش، دو طرف باید جذابیت‌های‌شان را برای هم حفظ کنند.

 

همسرتان را ترک دهید

مهمترین اصل در ترک اعتیاد به نرم‌افزارهای ارتباطی، کم کردن ساعت‌های آنلاین بودن است. پیشنهادهای ما گرچه ساده‌اند اما شک نکنید که به کار بردن آنها، اعتیادتان به همیشه آنلاین بودن و چت‌بازی با نرم‌افزارهای ارتباطی را درمان می‌کند:

 

-  زمان‌هایی که وسایل ارتباطی‌تان را در طول شبانه‌روز چک می‌کنید و پیام‌ها را می‌خوانید یا گپ می‌زنید، در دفتری یادداشت کنید حتی اگر بسیار کوتاه باشد.

 

سرجمع این دقایق به شما نشان می‌دهد چه وقت زیادی را صرف چک کردن صفحات گوناگون کرده‌اید. سعی کنید این دوره‌های زمانی طولانی را هر روز دستکم چند دقیقه کم کنید.

 

- تفریح‌های خارج از خانه را در کنار همسرتان زیاد کنید. قرار نیست این تفریح‌ها گران باشند حتی اگر نمی‌خواهید به کنسرت یا تئاتر یا سینما بروید، همین که به پارک سری بزنید کافی است. وقتی به تفریح می‌روید،

 

اینترنت وسایل‌تان را قطع کنید و به خودتان قول بدهید حتی نیم نگاهی به صفحه نمایشگر تبلت یا تلفن همراه‌تان نیندازید.

 

- با دستگاه‌های ارتباطی مثل تلفن همراه و تبلت در محل‌های پر رفت‌وآمد و شلوغ  خانه کار کنید و از رفتن به گوشه‌های دنج خانه برای بررسی پیام‌های‌تان بپرهیزید چون هرچه مکانی که در آن پیام می‌خوانید و چت می‌کنید، امن‌تر باشد، زمان بیشتری به این نوع فعالیت‌ها اختصاص می‌دهید.


ادامه مطلب

[ شنبه 29 آذر 1393  ] [ 10:59 AM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات1 ]

توصیه های مهم زناشویی

اگر می خواهید رابطه ی شما با همسرتان تکراری نشود ، اوج بگیرد و از با هم بودن لذت ببرید ، با ما همراه باشید

 

کانون خانواده با پیوند مشترک زن و مرد شکل می گیرد و به این ترتیب زمینه ای برای تولد نسل های تازه، فراهم می شود. نسلی که حاصل پرورش و تربیت زوجی هستند که اگر روابط  خوب و مساعدی با یکدیگر داشته باشند، می توانند به برقراری رابطه ای مناسب با فرزندان موفق شوند.

موضوع حقوق متقابل زن و شوهر و وظایف این دو نسبت به یکدیگر، موضوعی مهم است. هرچند این موضوع دامنه وسیعی دارد اما در این نوشتار به اختصار به برخی از موارد اشاره می کنیم.
 
وظایف مشترک میان زن و شوهر :
نکته بسیار مهم در روابط هر فرد این است که بتواند از محبت زبانی بهره ببرد. چرا که اثرگذاری این نوع از محبت بسیار زیاد است. برای یک زن و وشوهر لازم است که یکدیگر را با عناوین محبت  آمیز و محترمانه خطاب کنند و ممکن است عده ای از زوجین اینطور بیان کنند که محبت آنها در دلشان است و نمی توانند به ابراز محبت زبانی بپردازند. لازم است به این دسته از زوجین بگوئیم که اثر محبت زبانی بیش از آن چیزی است که در اعماق وجود هر کسی قرار دارد و اعجازی عجیب در بروز محبت زبانی وجود دارد که با هیچ عنصری قابل قیاس نیست.
 
تقید به سلام و خداحافظی کردن :
نکته ساده و پیش پا افتاده ای که در میان زن و مرد باید به درستی رعایت شود این است که در سلام و خداحافظی کردن از یکدیگر دقت داشته باشند. یعنی اولا در سلام کردن از یکدیگر سبقت بگیرند و این رفتار مطابق سیره پیامبر (صلی الله علیه و آله) می باشد. دوما دقت داشته باشند که در هنگام فاصله گرفتن شان از یکدیگر، مقید به خداحافظی باشند.
 
حفظ آراستگی :
اما مسئله دیگری که می توان آنرا از وظایف مشترک میان زن و شوهر معرفی کرد موضوع آراستگی و نظافت است. زن و مردی که با یکدیگر پیوند زوجیت دارند باید به این نکته توجه کنند و تلاش کنند که همواره آراسته و مرتب باشند. به خاطر داشته باشید که دین مبین اسلام به خوش بو معطر بودن زن و مرد در نزد یکدیگر، سفارش اکید کرده است. اینکه آراستگی زن و شوهر همواره در بین آنها رعایت شود، موضوعی ممدوح و پسندیده است.
 
اخلاق مداری :
همانطور که می دانید بحث اخلاق در ارکان دینی ما از جایگاه رفیعی برخوردار است. در جای جای متون دینی و کتاب آسمانی ما قرآن، به موضوعات و پندهای اخلاقی اشاره شده و خوش خلقی از ملاک های بسیار مهم برای اهل بهشت معرفی شده است.آنچه مسلم است اینکه رعایت خلق نیکو در ارتباط میان زوجین، موضوعی بسیار مهم است. هیچ یک از همسران نباید در زندگی با بداخلاقی و ترش رویی، اوقات زندگی را به کام طرف مقابل، تلخ کنند. متاسفانه بد زبانی در میان برخی از زوجین رواج دارد و نسبت به یکدیگر از کلمات ناروا استفاده می کنند که این امر تاثیر بسیار بد و زیانباری بر زندگی مشترک دارد.

در این میان ممکن است نسبت به یکدیگر توهین کنند و به این ترتیب، عشق و محبت را در نظام خانواده کمرنگ کنند. باید به زوجین اینطور گفت که حتی از بیان سخنان دلسرد کننده به یکدیگر پرهیز کنند و سعی داشته باشند تا گفتگوهای خانوادگی آنها، از گرمی و صمیمیت برخوردار باشد.

بهانه جویی را کنار بگذارید! : 
برخی از زوجین دائما نسبت به هر چیزی بهانه می گیرند. مثلا یک مرد بهانه جو با بهانه گیریهایش، زندگی را به کام همسر و فرزندانش تلخ می کند و زن بهانه گیر هم همین کار را با شوهر و فرزندان خویش انجام می دهد. اما آنچه مشخص است اینکه اگر هر دوی زن و شوهر بخواهند به بهانه گیری بپردازند، زندگی مشترک آنها تداوم نمی یابد.  هر یک از زن و مرد در زندگی مشترک باید به این نکته توجه داشته باشند که اگر هر کسی بخواهد به دنبال عیوب دیگران باشد، فهرستی طولانی از این موضوع پدید می آید و بنابراین نباید نسبت به هر چیزی بهانه گیری کرد ولازم است از کنار برخی از مسائل عبور کرد تا شیرینی زندگی برای زوجین احساس شود.
 
حذف خواسته‌های بی جا :
در موارد بسیاری مشاهده می شود که زن و شوهر، انتظارات و خواسته های بی جایی از یکدیگر دارند. این در حالی است که احتمال دارد هر یک از طرفین نتواند خواسته طرف مقابل را اجابت کند.

به یادداشته باشید که توانایی هر فردی با توان مادی و جسمی او سنجیده نمی شود. قدرت روحی و معنوی افراد با یکدیگر متفاوت است و از توان مادی مهمتر است. برخی از افراد واقعا توان انجام برخی از کارها را ندارند و طرف مقابل آنها باید به این نکته دقت داشته باشد و خواسته هایش را در حد توان طرف خود، هماهنگ سازد.

این که گفته اند :" خواستن توانستن است"، سخن درستی است و "داشتن(زور و پول)، توانستن نیست".
باور، سلیقه، فرهنگ، عادت، هنر و تجربه، از جمله عناصر معنوی هستند که در شکل گیری توانمندی هر کس موثر می باشند.


ادامه مطلب

[ شنبه 29 آذر 1393  ] [ 10:58 AM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات0 ]

با این روش تا شب عید مژه هایتان را چند برابر کنید
یکی از جدیدترین ترفندها در افزایش زیبایی چشمها، اکستنشن مژه است.با استفاده از این مژههای نیمه دائم میتوان مژهها را پرتر و بلندتر نشان داد.البته بسیاری از افراد اکستنشن را با کاشت مژه اشتباه میگیرند در صورتی که این دو با هم کاملا متفاوت هستند.اگر میخواهید با داشتن مژههایی پرپشت و بلند با ظاهری طبیعی به گیرایی چشمانتان بیفزایید، توصیه میشود قبل از گرفتن وقت از آرایشگاه نگاهی به این مطلب بیندازید.


چه جور مژهای؟
جنس مژههای مخصوص اکستنشن میتواند از موی انسان، موی سمور، موی اسب، فیبرهای مصنوعی یا ابریشم باشد.استفاده از موی حیوانات برای این کار توصیه نمیشود زیرا ما نمیتوانیم از پاکیزه و استریل بودن آن اطمینان حاصل کنیم.علاوه براین مژههای تولید شده از موی حیوانات احتمال حساسیت را بالا میبرند.این مژهها در طول، ضخامت و رنگهای مختلف موجود هستند.معمولا برای هر چشم میتوان از 40 تا 60 مژه استفاده کرد.

 

اگر میخواهید مژههایتان طبیعی به نظر برسد توصیه میشود از مژههای هماندازه و همضخامت مژههای خود استفاده کنید.علاوهبراین استفاده از مژههای بلندتر در انتهای چشم و مژههای کوتاهتر در ابتدای چشم باعث میشود مژهها زیباتر به نظر برسند.اکستنشن مژه معمولا بین 2 تا 6 هفته دوام میآورد.لازم است برای پر کردن جای مژههای ریخته شده به طور متوسط ماهی دو بار به آرایشگر مراجعه کنید.

 

مژههایی که با چسب میچسبند

برای این كار تمامی مواد و تجهیزات باید استرلیزه و ضد عفونی شوند.آرایشگر نیز باید دستان خود را ضدعفونی کند.روی پلک و مژههای پایینیتان نوار چسبی مخصوص زده شود تا چسب مژه روی آنها منتقل نشود در حین كار از شما درخواست میشود چشمهایتان را ببندید یا به پایین نگاه کنید.

آرایشگر هر تار مژه را با استفاده از موچین برمی دارد و انتهای آن را در چسب فرو میبرد و بعد آن را برای 30 تا 40 ثانیه روی یکی از مژههایتان نگه میدارد.تا پر شدن تمام مژهها.لازم است هر چندوقت یکبار آنها را با استفاده از شانه مخصوص مرتب کرد تا به هم نچسبند.بعد از گذاشتن تمام مژهها در صورت لزوم آرایشگر کمی آنها را فر میکند تا ظاهرشان طبیعیتر شود.کل این كار بین 40 تا 90 دقیقه طول میکشد.البته اگر مژههای بیشتری بخواهید ممکن است تا 2 ساعت هم طول بکشد.

 

با مصنوعی فرق دارد

اکستنشن با مژه مصنوعی معمولی تفاوتهای عمدهای دارد.برای مثال در اکستنشن از تارهای مژه تکی استفاده میشود و هر تار مژه مصنوعی روی یک تار مژه طبیعی چسبانده میشود.در حالی که مژه مصنوعی معمولا یا به صورت یک تکه یا به صورت دستههای کوچک از چند تار مو بهکار میرود.

 

در اکستنشن، مژههای مصنوعی روی خود مژهها نصب میشوند اما مژه مصنوعی معمولی روی پوست پلک و بالای مژههای اصلی چسبانده میشود.دوام اکستنشن مژه بسیار طولانیتر از مژه مصنوعی است اما درعین حال احتیاج به مراقبت بیشتر و ترمیم مداوم دارد.این مژهها هنگام خواب، دوش گرفتن، ورزش کردن و شنا کردن خراب نمی شوند.همچنین نوع چسبی که در اکستنشن به کار میرود متفاوت است و مهمترین تفاوت اینکه اکستنشن بسیار طبیعیتر از مژه مصنوعی به نظر میرسد.

مژههای مصنوعی را خود فرد میتواند در خانه نصب کند اما برای اکستنشن توصیه میشود حتما به یک فرد متخصص و ماهر مراجعه شود.بسیاری از افراد به اشتباه اکستنشن مژه را کاشت مژه میخوانند.در حالی که کاشت مژه مانند کاشت مو نوعی جراحی محسوب میشود.همچنین برخیها فکر میکنند این روش به داشتن مژههای دائمی و مادامالعمر کمک میکند، درحالیکه فقط با کاشت مژه آن هم توسط یک تیم جراح میتوان مژههای دائمی داشت آن هم نه در همه افراد.

 

قوطی چسب را ببینید

سالنهای زیبایی باید تنها از چسبهایی استفاده کنند که دارای تاییدیه پزشکی هستند.این چسبها معمولا بیرنگ هستند.البته نوع مشکی آن نیز موجود است که مانند ریمل عمل میکند و مژهها را ضخیمتر نشان میدهد.این چسبها نباید حاوی فرمالدئید باشند.

بهتر است از آرایشگر بخواهید قوطی چسب را به شما نشان دهد تا از محتویات آن مطمئن شوید. چسبهای غیراستاندارد و حاوی فرمالدئید ممکن است به چشمها و پوست اطراف آن آسیب برسانند. استفاده بیش از حد از چسب، مژهها را سنگین میکند و همین باعث میشود زودتر بریرند.علاوه براین احتمال حساسیت را نیز بیشتر میکند.بی دقتی در چسباندن مژهها میتواند مشکلات متعددی ایجاد کند.برای مثال ممکن است مژههای فرد به هم بچسبند.

مژهها با سرعت متفاوتی رشد میکنند.اگر یک مژه با سرعت رشد بیشتر به یک مژه با سرعت رشد کمتر بچسبد، مژهای که رشدش کندتر است طی زمان از جا درمیآید.این موضوع باعث نازک شدن مژه و احساس درد و سوزش میشود.علاوه بر این چسباندن چندین تار مژه مصنوعی به یک تار مژه طبیعی باعث سنگینی و ریزش مژه طبیعی میشود و از رشد آن جلوگیری میکند.

 

مراقبتهای بعد از اکستنشن

چندین روز قبل از گذاشتن اکستنشن از ریمل ضد آب استفاده نکنید زیرا ممکن است مقداری از آن روی مژهها باقی بماند و باعث شود چسب بهخوبی روی مژه فیکس نشود.در ابتدا فقط بخشی از مژههای خود را اکستنشن کنید و به مدت یک تا 2 ساعت صبر کنید.اگر احساس آلرژی نکردید آنگاه به کارتان ادامه دهید.سعی کنید قبل از گذاشتن اکستنشن به حمام بروید و بعد از گذاشتن اکستنشن 24ساعت به مژههایتان آب نزنید.

ریختن چند مژه در 24 ساعت اول طبیعی است.همچنین بهتر است تا 2 روز از رفتن به سونا و استخر صرف نظر کنید و آب داغ به چشمانتان نزنید تا چسبها کاملا خشک شوند.بعد از این مدت میتوانید با خیال راحت به فعالیتهای همیشگیتان بپردازید.البته شناکردن مداوم و استفاده طولانی از سونا میتواند عمر اکستنشن را کوتاه کند.برای جداکردن مژهها هیچوقت اکستنشنها را نکشید.این کار باعث کندهشدن مژههای طبیعیتـان میشـود.بـرای جداکردن آنها مواد مخصوص حلکننده وجود دارد.

بهتر است این کار را به آرایشگرتان بسپارید.البته با رشد مژهها در طی زمان، اکستنشن نیز به تدریج از روی مژه برداشته میشود و نیازی به جداسازی نخواهد بود.اگر قسمتی از یک مژه مصنوعی اکستنشن بلند شد آن را نکنید و اجازه دهید خودش بیفتد.بعد از اکستنشن دیگر از فر مژه نیز استفاده نکنید چراکه باعث شکستن و کندهشدن مژههای چسبانده شده میشود.

برای حفظ حالت مژهها میتوانید بعد از حمام سشوار را روی درجه کم بگذارید و آن را با فاصله 20 سانتی زیر مژههایتان بگیرید و به آرامی با حرکت انگشتان به مژهها حالت بدهید.مراقب باشید حرارت سشوار خیلی داغ نباشد تا چسبها تضعیف نشوند.اکستنشنها را فر یا رنگ نکنید.با استفاده از این مژهها دیگر نیازی به ریمل نخواهید داشت.با این حال میتوانید از ریملهایی استفاده کنید که پایه اصلی آنها آب است.هرگز از ریملهای ضدآب استفاده نکنید! ریملهای معمولی نیز اغلب پایه روغنی دارند.

این روغن میتواند چسب مژه را تضعیف کند.بهتر است ریمل را فقط به نوک مژهها بزنید.هنگام حمام یک حوله کوچک دم دست خود بگذارید تا هربار از زیر دوش کنار میآیید بتوانید با گذاشتن حوله روی چشمهایتان آنها را خشک کنید و دیگر با دست چشمتان را فشار ندهید.اگر هم خیلی حساس هستید میتوانید از نقابهای مخصوص حمام استفاده کنید.اجازه ندهید آب مستقیما از دوش روی مژهها بریزد.برای خشککردن صورت حوله را روی چشمها نمالید فقط آرام بگذارید و بردارید.

برای پاککردن آرایش چشم میتوانید از یک تکه اسفنج یا پنبه نرم آغشته به شیر پاککن غیر روغنی استفاده کنید.بهتر است پنبه را روی مژههایتان نمالید و به آرامی دور چشم را با آن تمیز کنید.از مالش چشمها خودداری کنید.هر زمان که چشمتان دچار خارش شد میتوانید با ضربه ملایم انگشت روی پلک این خارش را برطرف کنید.این کار برای سلامت پوست و جلوگیری از ریزش مژهها بسیار مفید است.

 

اكستنشن بهتر است یا مصنوعی؟

چسبهایی که در کاشت مژه استفاده میشوند میتوانند باعث ایجاد حساسیت و اگزمای دور چشم شوند.در صورت وقوع چنین حساسیتهایی به راحتی بهبود حاصل نمیشود و ممکن است بعد از جداکردن مژههای مصنوعی نیز برای سالها این مشکلات ادامه پیدا کند.گاهی اوقات حتی تشخیص علت این حساسیتها بسیار دشوار است و فرد سالها ناچار به استفاده از درمانهای مختلف دارویی و غیر دارویی میشود.علاوهبراین اگر دستان فرد آرایشگر آلودگی و عفونت داشته باشد ممکن است هنگام اکستنشن مژه این آلودگی و میکروبها روی پلک منتقل شده و باعث عفونتهای پوستی لبه پلک و مژه شود.

 
حداکثر زمان مجاز برای اکستنشن مژه 8 هفته است.اگر همیشه از مژه مصنوعی استفاده شود به طور حتم در درازمدت مژههای طبیعی فرد آسیب میبیند و خونرسانی و تغذیهاش کم میشود و درنهایت باعث ریزش مژههای طبیعی میشود که این ریزش دیگر برگشتپذیر نخواهد بود.در كل از لحاظ عوارض، استفاده از مژه مصنوعی بهتر از اکستنشن مژه است.اما مژه مصنوعی هم میتواند به مژهها، منافذ و فولیکولهای مو آسیب بزند و باعث ایجاد اسکار یا فیبروز شود.

ادامه مطلب

[ شنبه 29 آذر 1393  ] [ 10:55 AM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات0 ]

قبل از عاشقی بايد بدانيد…

بل از عاشقی بايد بدانيد,«از همون روز اول که ديدمش، فهميدم اين آدم زندگي منه!»، «خيلي زود عاشق هم شديم و خيلي زود هم تصميم گرفتيم ازدواج کنيم و حالا هم که يک ماه از ازدواجمون مي‌گذره، خيلي خوشبختيم!»

 

و هزاران جمله آشناي ديگر که با شور و حرارتي وصف‌ناشدني گفته مي‌شوند اما زماني از گفتن اين جمله‌ها نمي‌گذرد که مي‌شنويم: «اصلا نمي‌دونم چرا اينجوري شد!

 

ما که عاشق هم بوديم…» يا بعضي‌هاي ديگر که مي‌گويند: «از اولش هم منو دوست نداشت؛ هرکاري کردم عاشقم نشد و حالا هم اين وضع زندگيمه …» واقعا داستان چيست؟

 

چرا بعضي از زوج‌هايي که زندگي‌شان را با عشق آغاز مي‌کنند، ناگهان به بن‌بست مي‌رسند راه را اشتباه مي‌روند يا از اول در مسير اشتباهي بوده‌اند؟ چه‌طور بايد تفاوت بين عشق‌هاي زودگذر و عشق واقعي را بفهميم؟

 

آيا واقعا هر علاقه‌اي به جنس مخالف مي‌تواند سرآغاز عشق و در پي آن ازدواج باشد؟!

 

عشق اسطوره‌اي مال کتاب‌هاست!
متاسفانه در ادبيات کلمات مشابه بسياري به اشتباه جاي يکديگر استفاده مي‌شوند و عشق هم از همين گروه است.

 

عشقي به عنوان عشق اسطوره‌اي در ادبيات ما وجود دارد که احتمال وقوعش در دنياي واقعي بسيار کم است.

 

حتي وقتي فردي ادعا مي‌کند آنقدر فرد ديگري را مي‌خواهد که حاضر است همه را بدهد تا او را به‌دست بياورد، جدا از واکنش طرف مقابل، جاي بحث و بررسي دارد که آيا واقعا چنين چيزي ممکن است يا خير.

 

در مفاهيم انساني اين نوع رابطه بعيد است اما غيرممکن نيست؛ مثلا اين عشق بين انسان و خداوند متعال امکان‌پذير است.

 

ما وقتي به فردي علاقه داريم، دوست داريم تمام توجه او به ما باشد و اگر به ديگري توجه کند، آزرده مي‌شويم.

 

تنها خداوند است که ما دوستش داريم و وقتي ديگران مورد توجه خداوند قرار مي‌گيرند، ناراحت نمي‌شويم که هيچ، خوشحال هم مي‌شويم. اين تنها مثالي بود که مشخص شود عشق انساني با عشق‌هاي اسطوره‌اي بسيار متفاوت است.

 

عشقي که زود نفرت‌انگيز مي‌شود!
نکته‌ديگري که در روابط انساني بايد به آن دقت داشته باشيم اين است که شايد فردي را بي‌نهايت دوست داشته باشيم و به اشتباه اسم عشق هم روي رابطه‌مان بگذاريم،

 

اما مهم اين است که ما هم آن فرد را براي خودمان مي‌خواهيم و هرقدر براي ما عزيز باشد، اگر طردمان کند يا فرد ديگري را به ما ترجيح دهد، آرزو مي‌کنيم همان آدم خيلي‌خيلي عزيز اصلا ديگر در اين دنيا نباشد! به همين دليل کاربرد واژه عشق بايد با دقت بيشتري انتخاب شود.

 

عامل محرکه را بشناسيد!
وقتي دو جنس مخالف يکديگر را در محل کار، خواستگاري و… مي‌بينند يا جايي ارتباط اجتماعي برقرار مي‌کنند و هر دو احساس نزديکي زيادي به يکديگر دارند، اين حسشان هر روز بيشتر مي‌شود تا اينکه به رابطه نزديک‌تري تبديل مي‌شود و افراد متوجه مي‌شوند به طور اختصاصي به هم احساس وابستگي دارند.

 

اولين سوالي که افراد بايد از خود بپرسند اين است علاقه‌اي که حالا نسبت به ديگري دارند و به وابستگي تبديل شده، از کجا شروع شده؟ يعني عامل محرکش چيست؟

 

ظاهر و حالت فيزيکي اوست يا نوع و سبک ارتباطي که با ما برقرار مي‌کند، شايد هم ديدگاهش در مسائل اجتماعي توجه‌مان را جلب کرده يا حتي ممکن است موقعيت اقتصادي و اجتماعي فرد و شايد هم ترکيبي از چند عامل برايمان جذاب بوده،

 

پس در اولين مرحله بايد صادقانه عامل محرک را مشخص کنيم چراکه ارزش‌گذاري همين عوامل محرک است که نقش کليدي در ايجاد علاقه و وابستگي ما به ديگري دارد.

 

«هيجان ناپايدار» يا «عشق زودگذر»
وقتي بعضي افراد مي‌گويند در همان اول حس عجيبي نسبت به فلاني داشتم و احساس کردم خيلي دوستش دارم و… اين حالت‌ها هيجان‌هايي هستند که عامل محرکه‌اش هيجاني و زودگذر است. چراکه همه هيجان‌ها عمر مشخصي دارند و در بستر زمان حتي ممکن است از بين بروند.

 

پس چيزي به اسم «عشق گذرا» وجود ندارد؛ هيجاني ناپايدار است که بر اساس نيازهاي مختلف افراد بروز مي‌کند و اين نيازها ممکن است زماني وجود داشته باشند و در موقعيتي ديگر نباشند.

 

پس اگر مي‌خواهيم به احساسي عميق و پايدار برسيم و رابطه‌اي داشته باشيم که منجر به ازدواج پايدار شود، بايد فرايند شکل‌گيري احساساتمان را مرور کنيم. اگر در روابط، چنين فرايندي- که در ادامه خواهيم گفت- شکل بگيرد، طبيعي و قابل‌استناد است و مي‌تواند حقيقي بودن يک علاقه را مشخص کند.

 

از عشقتان مراقبت کنيد تا زنده بماند!
«عاشق مني؟! پس فقط من بايد در اولويت باشم!» اما در روابط سالم انساني چنين چيزي امکان‌پذير نيست؛ حتي در دوست‌داشتن‌هاي فوق‌العاده‌اي که بين يک زوج برقرار است.

 

در يک رابطه سالم، همه‌چيز بايد سرجايش باشد. مهم‌ترين نکته‌اي که افراد بايد به خاطر بسپارند اين است که هيچ رابطه يک‌طرفه‌اي پايدار نيست و پايدار نخواهد ماند بنابراين وقتي همسرمان عشق و علاقه‌اش را به ما ابراز مي‌کند، به هر شکلي از ما مراقبت مي‌کند و توجهش را به هر وسيله‌اي به ما نشان مي‌دهد،

 

ما هم در اين رابطه بايد وظايف خود را انجام دهيم و براي پابرجا نگه داشتن اين احساس، تلاش کنيم.

 

 پس بعد از گذراندن فرايند لازم و شکل گرفتن احساس عميق بين زوج، نوبت به «مراقبت» مي‌رسد تا رابطه آسيب نبيند. نکته‌اي که بسيار مهم است و خطاي زيادي در آن رخ مي‌دهد، اين است که بسياري از افراد به شريک زندگي‌شان مي‌گويند: «تو همسر مني، «بايد» من را دوست داشته باشي!»

 

اما دوست داشتن احساسي است که بايد شکل بگيرد و بايدي در کارش نيست. پس اگر اوايل ازدواج احساس دوست داشتن شکل مي‌گيرد اما از آن مراقبت نمي‌شود و از بين مي‌رود، نياز به بازسازي وجود دارد اما بايدي در کار نيست.

 

پيش‌نيازها را پاس کنيد؛ بعدا عاشق شويد!
در جمع، دانشگاه، محل کار… فردي توجه شما را (از نظر ظاهر، مهارت‌ها و…) به خود جلب مي‌کند. به همين دليل يک گرايش ذهني براي شما ايجاد مي‌شود؛ پس دقت بيشتري به فرد مي‌کنيد،

 

رفتارها، مهارت‌ها، شخصيت و… او را مورد ارزيابي بيشتر قرار مي‌دهيد و کم‌کم ممکن است به اين نتيجه برسيد که وقتي کنار او هستيد، حال خوبي داريد.

 

بنابراين احساس مي‌کنيد دوست داريد زمان بيشتري را با اين فرد بگذرانيد و به اين ترتيب به مرحله بعد، يعني «تمايل» مي‌رسيد. وقتي اين تمايل ايجاد شد، مرحله «وابستگي» پيش مي‌آيد.

 

يعني در پي رفت‌و‌آمدهاي اجتماعي اين احساس به وجود مي‌آيد و سر ساعت مشخص دوست داريد طرف مقابل را ببينيد، با او صحبت کنيد، براي هم وقت بيشتري بگذاريد و…. و وقتي اين اتفاق‌ها نيفتد، احساس کمبود و دلتنگي مي‌کنيد.

 

در واقع بعد از وابستگي است که مرحله دلبستگي پيش مي‌آيد. يعني نه‌تنها حضور فرد براي شما مهم شده، بلکه عاطفه‌اي هم نسبت به او پيدا کرده‌ايد.

 

اگر مرحله دلبستگي تداوم پيدا کند و در موقعيت‌ها و شرايط مختلف تکرار شود، شرايط براي دوست داشتن طرف مقابل مطرح مي‌شود پس اين فرايند بايد در روابط بين دو جنس که مي‌خواهند به ازدواج ختم شود، شکل بگيرد.

 

وقتي فرد به قدري طرف مقابل را دوست دارد که حاضر است هر کاري از دستش برمي‌آيد انجام دهد تا او خوشحال باشد، آرامش داشته باشد، امکانات متفاوتي برايش فراهم شود و ترجيحش در زمان‌هاي متفاوت اوست، اين «دوست داشتن عميق»ي است که اسمش را هرچيزي حتي «عشق» مي‌توان گذاشت!


ادامه مطلب

[ شنبه 29 آذر 1393  ] [ 10:54 AM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات1 ]