آنچه باید بدانیم ولی نمی دانیم!

اطلاعات طلایی، شخصـیتی ممتاز

بالا بردن سرعت اینترنت با یک دستور کاملا ساده

 در ویندوز XP Pro درحالت پیش فرض Packet Scheduler سیستم را به ۲۰ % از پهنای باند یك اتصال به اینترنت محدود می كند.

یعنی اگر شما این تنظیمات را تغییر ندهید قادرید از ۲۰ درصد پهنای باند اتصالتان به اینترنت بهره ببرید. 
برای اینكه بتوانید از ۱۰۰ درصد پهنای باندتان استفاده كنید و سرعت بالاتری را در اتصال به اینترنت تجربه نمایید، مراحل زیر را انجام دهید

۱) Run را از منوی Start اجرا كنید. 
۲) در Run عبارت gpedit.msc را تایپ كرده و OK را كلیك كنید. 
۳) منتظر بمانید تا Group Policy اجرا شود. 
۴) در بخش Local Computer Policy و زیر Computer Configuration گزینه Administrative Templates را گسترش دهید. ( با كلیك بر روی علامت + كار آن انجام دهید ) 
۵) در لیست باز شده گزینه Network را نیز گسترش دهید. 
۶) حال در این لیست Qos Packet Scheduler را انتخاب كنید. 
۷) به گزینه هایی كه در سمت راست ظاهر می شوند دقت كنید. 
۸ ) بر روی Limit reservable bandwidth كلیك راست كرده و Properties را كلیك كنید. 
۹) پس از اینكه پنجره Limit reservable bandwidth Properties باز شد در برگه Setting و در زیر Limit reservable bandwidth گزینه Enabled را انتخاب كنید. 
۱۰) مشاهده می كنید كه با انتخاب آن در روبروی Bandwidth Limit مقدار پیش فرض آن یعنی ۲۰ درصد به نمایش در می آید.


۱۱) به جای عدد ۲۰ مقدار ۰ را تایپ كرده و OK را كلیك كنید. 
۱۲) حال به Connection كه به وسیله آن به اینترنت وصل می شوید رفته و بر روی دكمه Properties كلیك كنید. 
۱۳) به برگه Networking بروید و دقت كنید كه Packet Scheduler فعال باشد (تیك كنار آن مشاهده شود). 
۱۴) این پنجره را OK كنید. 
۱۵) كامپیوتر خود را Restart كنید.

 


این کار را می توانید با نرم افزارهای قدرتمند بهینه سازی ویندوز مثلTuneUp Utilities خیلی سریعتر و راحتر انجام دهید.

برای بازگشت به حالت پیش فرض هم می توانید مسیر فوق را دنبال کرده و بجای ۰ عدد ۲۰ را قرار دهید.



[ دوشنبه 6 دی 1389  ] [ 6:29 PM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات0 ]

آموزش اكسس ( بخش دوم )

  بررسی اجزای اصلی

در درسهای گذشته به طور كامل با محیط اكسس آشنا شدیم و امیدوارم كه شما تمامی پایگاهای نمونه را بررسی كرده باشید و كاملا مفهوم كار با اكسس برای شما روشن شده باشد. درس این جلسه یكی از مهمترین دروس در رابطه با اكسس است و شما حتما سعی كنید به طور كامل این درس را بفمید چون واقعا فهمیدن این قسمت از اكسس كار را بسیار ساده خواهد كرد. 
در این درس ما با بخشهای مختلف پنجره Database آشنا می شویم و چگونگی استفاده از هر یك را توضیح خواهیم داد. می توان گفت پنجره Database سكوی پرتاب شما به سوی Access است, تمامی فعالیتهای كه در اكسس انجام می شود از این محل شروع می شود, آشنایی با این پنجره می توان گفت آشنایی با خود اكسس است. بعد از یادگیری این بخش ار اكسس شما براحتی خواهید توانست دیگر خصوصیات پایگاه داده را یاد بگیرید. من به شما توصیه می كنم یكی از پایگاههای داده نمونه را باز كنید تا هنگام درس اجزای اصلی پنجره Database را مشاهده كنید.

معنی دقیق پایگاه داده ها

به احتمال بسیار قوی شما با مفهوم پایگاه داده آشنا هستید ولی ما برای ادامه كار اشاره كوچكی به آن می كنیم. شاید اساسی ترین تعریف پایگاه داده این باشد:

پایگاه داده: مجموعه ای از داده های مرتبط به هم است.

در واقع این تعریف شامل هر نوع فایل داده ای كه با آن كار می كنید می شود. مثلا نامه, گزارش و كتاب مجموعه ای از داده ها به صورت كلمات مرتبط به هم است. یا فایلهای گرافیكی داده های مرتبطی است متشكل از نقاط رنگی بسیاری (پیكسل) كه تصویر را تشكیل می دهند. با توجه به اینكه ممكن است تعریف بالا كمی پیچیده و عمومی تر باشد در زیر اشاره به تعریفی خاص در مورد پایگاه داده در اكسس می كنیم:

پایگاه داده اكسس: مجموعه ای است از داده های مرتبط و ابزارهایی كه با استفاده از آنها با داده ها كار می كند. 
بنابراین پایگاه داده در اكسس از فایلهای داده مرتبط به یكدیگری تشكیل شده است كه به همراه ابزارهایی كه شی نامیده می شوند به شما امكان دسترسی, گردآوری و گزارش گیری از داده ها را می دهد. هر پایگاه داده ارتباطی برخلاف انواع دیگر فایلها مجموعه هایی از داده ها را شامل می شود كه به آنها جدول گفته می شود. در خارج پایگاه داده, هر جدول, ممكن است بعنوان یك فایل مجزا در نظر گرفته شود. مثلا یك پایگاه داده تجاری ممكن است شامل فایل مرتب شده ای از سفارشات خریداران, فایل موجودی, فایل فهرست نشانی خریداران, فایل اطلاعات كارمندان و فایل دستمزد باشد كه تك تك این فایلها در اكسس به صورت جدول هستند. 
بدون ساخت پایگاه داده ها, هریك از این فایلها را باید جداگانه مدیریت كرد, اما پایگاه داده ها قادر است تا در صورت وجود مقادیر مشترك. این جدولها (فایلها) را به هم مرتبط كند, مثالی در این مورد كد مشتركی است كه در جدول مشتریان و جدول سفارشات مشتریان وجود دارد.

توجه:

اكسس پایگاه داده ارتباطی نامیده می شود زیرا می تواند جداول داده ها را براساس مقادیر مشترك به یكدیگر مرتبط كند. 
جدول خریداران (فایل داده های خریداران)ممكن است شامل كد, نام و نشانی هر خریدار باشد. جدول سفارشها, ممكن است شامل اطلاعات سفارش هر خریدار در طی یكسال گذشته باشد. در اینجا باید توجه كرد كه جدول سفارشها نباید نام و نشانی خریداران را داشته باشد فقط كد آنها كافی است. اگر تمامی اطلاعات خریدار در جدول سفارش نیز موجود باشد اینكار سبب هدر رفتن وقت و وجود اطلاعات مشابه و تكراری بسیار خواهد شد و همچنین در موقعی كه مثلا نشانی خریدار عوض می شود باید تمامی سفارشها را چك كرد و همه را عوض كرد ولی در موقعی كه فقط كد در جدول سفارشها می باشد نیازی به تغییر در جدول سفارشها نیست و فقط باید جدول خریدار عوض شود.

در شكل 41 یعنی شكل زیر این مطلب به طور كامل نشان داده شده است یعنی ارتباط بین جدول خریداران و جدول سفارشات مشخص است. ممكن است جدول متعدد دیگری نیز وجود داشته باشد. در هر پایگاه داده, تقریبا هر جدولی از طریق داده ها و اطلاعات مشترك به یك یا چند جدول دیگر مرتبط می شود در مثال زیر این داده مشترك در دو جدول كد خریدار است.

هر پایگاه داده, علاوه بر جداول, شی های دیگری نیز دارد. هرچند كه شاید جداول یك پایگاه داده مهمترین شی آن باشد (جداول, داده های پایگاه داده را نگهداری می كنند). اشیای دیگر در پنجره Database ما را در مدیریت, پهنگام سازی و گزارش گیری از جداول همیاری می كنند. اكثر پایگاههای داده اكسس از بجز جدولها كه در تمام پایگاهها موجود است از بیشتر عناصر پنجره Database نیز استفاده می كنند.

توجه:

هر از چند گاهی به پنجره پایگاه داده, ظرف پایگاه داده نیز گفته می شود زیرا تمامی اشیای پایگاه داده را شامل می شود. 
حال هر یك از اجزا در پنجره Database را به طور مختصر توضیح می دهیماین اجزا در زیر ستون Objects قرار دارند و به اجزای اصلی مشهورند)

---------------------

1-جدولها(Tables): 
مجموعه ای از داده ها را كه به یك موضوع مشخص مربوط هستند در خود نگهداری می كنند. مثلا اگر یك سیستم حسابداری خانگی ایجاد كنید باید جدولی برای درآمدها, جدولی برای مخارج, جدولی برای هزینه های مشخص و غیره ایجاد كنید.

2-بازجست ها(Queries): 
زیرمجموعه ای از داده ها را ایجاد می كند, كه برای گزارشگیری و جستجو قابل استفاده می باشند. مثلا اگر شما بخواهید كلیه مخارجی را كه در 10 روز آتی پرداخت شده اند را بدست آورید باید از بازجست استفاده كنید.

3-فرمها(Forms): 
صفحه ای گرافیكی برای ورود داده ها یا نمایش آنها را نشان می دهد كه از فرمهای كاغذی تقلید شده است. فرم, روش ساده ای است برای مشاهده تمام یا بخشی از داده ها. مثلا شما می توانید یك فرم مانند صفحه چك درست كنید و هر وقت چكی پرداخت كردید در وارد كردن صورتحساب یك چك معمولی را در صفحه پر كنید.

4-گزارشها(Reports): 
فهرست شكل بندی شده ای از داده ها را چاپ می كند. یك گزارش ممكن از مواردی از یكی از جداول, فهرستی از اقلام انتخاب شده, تمامی اقلام یك جدول یا فهرستی از مقادیر گوناگون از جداول مختلف را چاپ كند. مثلا شما میتوانید در حسابداری خانه گزارشی از كلیه بدهی هایتان بگیرید.

5-صفحه ها(Pages): 
عملی مشابه گزارشگیری را انجام می دهد با این تفاوت كه در این حالت گزارش به صورت یك صفحه اینترنتی به بیرون داده می شود و موارد استفاده آن در طراحی صفحات اینترنتی است.

6-ماكروها(Macros): 
بسیاری از كارهای متداول اكسس را خودكار می كند. مانند مرتب كردن داده ها, ایجاد گزارشها و ایجاد سرجمع ها. مثلا سیستم پایگاه داده حسابداری خانه می تواند ماكرویی برای محاسبه گردش پولی در یك ماه داشته باشد.

7-مدولهای برنامه(Macros): 
قابلیت خودكار كردن اكسس و ایجاد سیستم های آماده برای كار را فراهم می كند, بطوری كه برای افرادی كه چیزی از اكسس نمیدانند قابل استفاده باشد. زمانی كه برنامه ای برای اكسس می نویسید, در واقع آن را برای انجام كارهای پیچیده ای برنامه ریزی می كنیدكه از طریق منوها و ماكروها بخودی خود امكان انجام آن نیست. در واقع ماكروهای اكسس شكلی از مدولهای ترجمه شده هستند, بدین معنی كه ماكروها شما را در راستای تمامی اطلاعات لازم برای تكمیل یك فرمان Visual Basic for Applications هدایت می كنند. برخی افراد پس از سالها استفاده از اكسس هیچگاه به مدول نویسی نیازی نداشته اند. اگر سابقه برنامه نویسی نداشته باشید, نوشتن برنامه دشوار است. ولی به نظر من شما فقط در واقع خیلی پیچیده به مدولها نیاز خواهید داشت.

---------------------

توجه به این نكته ضروری است كه پایگاه داده ممكن است پیوسته در حال تغییر باشد. مثلا شما با توجه به نیازهایی كه پیش می آید اقدام به ساخت جدولهای جدید و ایجاد گزارشهای دیگری كنید. در شكل 42 در زیر شما شش شی پایگاه داده را كه تركیب آنها پایگاه داده مستقلی را شكل می دهد, مشاهده می كنید. شاید یكی از مشكلترین چیزهائی كه در هنگام كار با اكسس باید راجع به آن تصمیم گیری كنید این است كه چه وقت مجموعه ای از اطلاعات را در پایگاه داده جدید یا پایگاه داده موجود قرار دهیم.

 

پایگاه داده می تواند هدفی گسترده داشته باشد, هر پایگاه داده معمولا یك برنامه كاربردی است. در مثالهای زیر به كاربردهای پایگاه داده های خاص اشاره ای می شود: 
1-اگر بخواهید حسابهای شما با یكدیگر بده-بستان یا تعامل داشته باشند, حساب دفتر كل به یك پایگاه داده مجزا احتیاج دارد. هنگامی كه از حسابی پرداختی انجام می دهید, می خواهید تا هم در جدول پرداختها و هم در جدول حسابها منعكس شود. 
2-اگر بخواهیم یك سیستم مستقل پرداخت دستمزد داشته باشید, بطوری كه بخش پرداخت دستمزد منحصرا برای پرداخت چك و نگهداری سوابق پرداخت مورد استفاده قرار گیرد, سیستم دستمزد نیز یك پایگاه داده مجزا نیاز دارد. 
3-نرم افزار بودجه بندی, برای بودجه بندی هریك از حسابهای خانه, از قبیل پرداختهای قبض, حساب اتومبیل و گزارش گیری از تمامی حسابها, به یك پایگاه داده مجزا نیازمند است. 
4-یك سیستم كنترل موجودی به پایگاه داده ای نیازمند است تا بتواند ثبتهای موجودی مربوط به شركت را پیگری, بهنگام و نگهداری كند. 
باید توجه داشت كه فهرست بالا تنها چند مورد مثال خاص می باشد كه بسیار مختصر است و فقط برای آشنایی ذكر شده اند. به طور كلی باید ذكر كرد هر یك از جداولی كه به نوعی با هم در ارتباط هستند باید در یك پایگاه داده قرار داده شوند.

استفاده از اجزا’ پنجره Database:

هنگامی كه یك پایگاه داده جدید ایجاد می كنید, اكسس یك پنجره Database خالی را نمایش می دهد كه برای هر یك از هفت شی پایگاه داده در آن شاخصی وجود دارد.اگر قصد كار كردن با هر یك از این هفت شاخص را دارید باید بر روی آن كلیك كنید مثلا اگر قصد ایجاد ماكرو را دارید باید بر روی گزینه Macros در پنجره Database كلیك كنید. بسته به انتخابی كه شما از شاخصها می كنید در بالای پنجره Database كلیدهای فرمان مختلفی نمایش داده می شود كه در زیر به طور مختصر به معرفی آنها می پردازیم:

---------------------

1-باز كردن(Open): برای باز كردن شی موجود مثلا باز كردن یك جدول یا یك فرم

2-طراحی(Design):برای ایجاد تغییر در شی كه با انتخاب این فرمان حالت نمایشی Design پدیدار می شود مثلا شما اگر بعد از ایجاد یك فرم قصد ایجاد تغییر در آن را داشتید باید بر روی Design كلیك كنید.

3-جدید(New):برای ایجاد شی جدید مثلا ایجاد جدولی جدید

4-بازنگری(Preview): 
این فرمان فقط در قسمت گزارش وجود دارد و برای مشاهده گزارش قبل از چاپ می باشد.

5-اجرا(Run):یك فرمان در شاخصهای ماكرو و مدول وجود دارد و برای اجرای یك ماكرو یا مدول(برنامه) به كار می رود.

6-حذف(Delete): در تمامی شاخصها موجود است و برای حذف شی به كار می رود. این راحترین قسمت است.

7-مرتب سازی: چهار گزینه بعدی كه در همه شاخصها موجود است برای مرتب سازی اشیا به كار می رود و درست مانند مرتب سازی آیكونها در ویندوز عمل می كند.

---------------------

هنگامی كه شی جدیدی ایجاد می كنید باید آنرا نامگذاری كنید. می توانید نامهایی با حداكثر درازی 64 كاراكتر(حرف و عدد), كه در آن فاصله نیز می توان استفاده كرد اختیار كنید.با ایجاد و نامگذاری یك شی آن شی در پنجره Database نمایش داده خواهد شد. 
درس این جلسه تا بدینجا بود در درس بعدی در مورد هر یك از شاخصها به طور مفصلتر بحث خواهیم كرد. پیشنهاد می کنیم قبل از آنکه به درس بعدی بروید اجزایی كه یاد گرفتید آشنایی كامل پیدا كنید.

نگاهی کلی به اجزای اصلی

در درس پیش با مفهوم پایگاه داده آشنا شدیم و تا حدودی به جزئیات پنجره Database پرداختیم و آشنایی لازم را با دكمه های این پنجره پیدا كردیم در این قسمت درس قصد داریم تا پنجره Database را بیشتر از قبل بررسی و تحلیل كنیم. این درس در واقع ادامه درس قبلی می باشد پس این درس نیز از نظر اهمیت دارای درجه بالایی است.

نگاهی به جداول:

اگر پایگاه داده, هیچ شی دیگری نداشته باشد, همواره باید حداقل یك جدول داشته باشد. داده های پایگاه داده را جدول نگهداری می كند. همانطوری كه در درس قبل اشاره شد,جداول اغلب با مقادیر داده مشترك به یكدیگر مرتبط می شوند, به ترتیبی كه دو یا چند جدول نباید داده های زیادی یا تكراری داشته باشند. برای نمایش اسامی جداول موجود در پایگاه داده بر روی شاخص Tables در پنجره Database كلیك كنید. برای باز كردن و مشاهده محتویات هر جدول می توانید بر روی نام آن جدول دوبار كلیك كنید. كه در این حالت Access جدول را در حالت نمایش Datasheet یا كاربرگ باز می كند,كه در این حالت شما می توانید داده های موجود در جدول را مشاهده كنید. 
معمولا در حالت نمایشی كاربرگ تمامی داده های یك سطر جدول در صفحه نمایش جا نمی گیرد. برای مشاهده بقیه داده های هر سطر می توانید از میله های گردش افقی پنجره در زیر آن استفاده كنید و به چپ و راست بروید. 
جدول برای مشاهده و كار با آن, به حالات دیگری هم برای نمایش نیاز دارد. در حالیكه حالت نمایشی Datasheet یا كاربرگ امكان مشاهده, افزودن, حذف و اصلاح داده های جدول را می دهد, حالت نمایشی طراحی كه در اكسس با عنوان Design view شناخته می شود امكان تغییر شكل جدول و طراحی خود جدول را فراهم می كند. البته وقتی كه بیشتر راجع به ساختار جدول صحبت كردیم شما تصویر بهتری از حالت طراحی خواهید داشت. به طور كلی حالت Datasheet برای اضافه كردن و مشاهده داده ها و حالت طراحی برای طراحی و تغییر خود جدول نه داده ها به كار می رود. 
برای دیدن جدول در حالت نمایشی طراحی یا Design می توانید جدول خود را انتخاب كرده و سپس بر روی دكمه design در بالای پنجره Database كه قبلا معرفی شد كلیك كنید. بعد از باز كردن پنجره در حالت Design ملاحظه خواهید كرد كه در این حالت هیچ خبری از داده های موجود در جدول نیست و فقط شكل جدول در این حالت در دسترس است. 
اگر جدول را در حالت Datasheet باز كرده اید و قصد رفتن به حالت design را دارید این كار را می توانید با استفاده از منو view و انتخاب دو حالت Datasheet view و Design view انجام دهید و به راحتی بین دو حالت جدول حركت كنید. 
جدول ساختاری مشخص و اكید دارد. داده های جدول در داخل جدول درون سطرها و ستونها جدول قرارگرفته و سازماندهی می شوند كه به این سطرها و ستونها به ترتیب ركورد و فیلد گفته می شود(حتما به خاطر بسپارید سطر در معنای ركورد و ستون در معنای فیلد به كار می رود.) 
هر ركورد جدول بیانگر یك داده مستقل است. مثلا: در جدول اقلام موجودی در انبار هر ركورد جدول نشان دهنده یكی از انواع قطعات موجود در انبار است.هر فیلد ركورد, نشانه دهنده جزیی از داده های مربوط به هر قطعه, مانند شماره قطعه, تعداد و شرح است. اگر قطعه ای 32 عدد موجود باشد, ركورد قطعه فقط یك بار در جدول تكرار می شود اما میزان موجودی در فیلد تعداد منعكس می شود. با توجه كردن به شكل 51 زیر بیشتر مفهوم این بیان را خواهید فهمید.

 

این كه تمامی ركوردها, فیلدهای مشابهی دارند, به این معنی نیست كه تمامی فیلدهای هر ركورد باید پر باشد. مثلا یك جدول موجودی, ممكن است فیلدی به نام قیمت خرده فروشی داشته باشد, ولی فقط تعداد اندكی از ركوردها, مقداری را در این فیلد نگه داشته باشند. بنابراین برخی از ركوردها قیمت خرده فروشی ندارند علیرغم اینكه پاره ای از ركوردهای جدول, قیمت خرده فروشی دارند. 
توجه به این نكته ضروری است كه فیلد مشترك مانند شماره قطعه یا كد مشتری, مبنای ارتباط بین دو جدول مرتبط را تشكیل می دهد و امكان خالی رد كردن این فیلدها داده نمی شود. 
وجود فیلد مشتركی كه دو جدول را به یكدیگر مرتبط می كند, بدین معنی است كه امكان رهائی كامل از داده های تكراری وجود ندارد. برای دو جدول مرتبط, داده ها باید تكرار شوند زیرا هر دو جدول باید فیلدهای مشتركی برای ارتباط داشته باشند. شاید اگر برای تمامی داده ها یك جدول بزرگ ایجاد كنید, مجبور به داشتن فیلدهای تكراری نباشید, اما با اینكار زمان زیادی را در ورود داده ها هدر خواهید داد, چون در هر ركورد باید تمامی فیلدهای پایگاه داده وجود داشته باشد و از طرفی بعضی مواقع هم امكان ایجاد یك جدول بزرگ وجود ندارد پس ما مجبور به استفاده از چندین جدول هستیم كه بهترین راه برای جلوگیری از افزایش تعداد داده های مشترك استفاده از ارتباط فیلد مشترك است. 
بعد از كار با جدول می توانید جدول را با استفاده از منو File و گزینه Close ببندید.

نگاهی به بازجست:

برای مشاهده بازجستهای هر پایگاه داده باید بر روی شاخص Queries در پنجره Database استفاده كنید. برای باز كردن هر بازجست می توانید بر روی نام آن دوبار كلیك كنید یا بد از انتخاب آن به وسیله ماوس بر روی دكمه Open در بالای پنجره Database كلیك كنید. 
هنگامی كه بازجستی را باز می كنید, اكسس آن بازجست را در حالت نمایش Datasheet مربوط به بازجست باز می كند, كه كاملا مشابه حالت نمایشی Datasheet مربوط به جدول است. تنها تفوت در آن است كه حالت نمایشی Datasheet مربوط به بازجست معمولا به اندازه جدول, داده و اطلاعات ندارد. در واقع این حالت نمایشی میزان محدودی از داده ها را, كه مقصود اصلی از ایجاد بازجست است نمایش می دهد. بازجست, داده ها را از یك یا چند جدول انتخاب می كند و می توانید زیرمجموعه ای از داده ها را به عنوان جدول یا گزارش نمایش دهید. در بیشتر مواقع مقدار داده های پایگاه داده بیشتر از آن است كه مایل به مشاهده هستید. هدف از ایجاد بازجست, محدود كردن مقدار داده های به نمایش درآمده است. بازجست انتخابی از جمله متداولترین انواع بازجست ها است. بازجست انتخابی, داده ها را میان دو یا چند جدول انتخاب كرده و نمایش می دهد. علاوه بر حالت نمایشی Datasheet كه مانند حالت نمایشی جدول می باشد بازجست را می توان در حالت نمایشی Design نیز باز كرد كه مربوط به حالت طراحی بازجست است و برای رفتن به این حالت می توانید درست مانند جدول رفتار كنید و یا با انتخاب بازجست مورد نظر و كلیك روی دكمه Design در بالای پنجره Database این حالت را نمایان كنید. 
همانطور كه مشاهده می كنید حالت طراحی Design مربوط به بازجست, ظاهر پیچیده ای دارد. اما بعد از آشنایی كامل با بازجست ایجاد و اجرای آن برای شما بسیار ساده خواهد بود. ایجاد بازجست در حالت طراحی Design و نمایش آن در حالت نمایشی Datasheet صورت می پذیرد. بعد از پایان كار خود با بازجست می توانید بوسیله منو File و گزینه Close بازجست را ببندید.

نگاهی به فرم:

برای مشاهده فرمهای یك پایگاه داده, از شاخص Form در پنجره Database استفاده می كنیم. برای مشاهده محتوای هر فرم می توانید در روی نا آن دوبار كلیك كنید و یا پس از انتخاب فرم مورد نظر بر روی دكمه Open در بالای پنجره Database كلیك كنید. 
بعد از باز كردن فرم مورد نظر اكسس آنرا در حالت نمایش Form یا Form View نشان خواهد داد. حالت نمایشی Form, فرم را در شكل نهایی آن نشان می دهد و امكان ورود, اصلاح و نمایش داده ها را فراهم می سازد. كلیدهای راهبری كه در زیر اكثر حالات نمایشی وجود دارد, شماره ركورد و تعداد كل آنها را نمایش می دهد. 
چهار كلید اطراف نشانگر ركورد, برای گرداندن فرم و نمایش ركوردهای مختلف به كار می رود. شما می توانید ركوردهای اول, بعدی, قبلی و آخری را مشاهده كنید. شماره بین كلیدها, شماره ركورد جاری كه فعلا مشاهده می كنید است.اگر بر روی شماره ركورد جاری, شماره ركورد جدیدی را وارد كنید اكسس در صورت وجود آن ركورد آنرا در فرم نمایش می دهد.كلیدهای راهبری كه در منتهی الیه سمت راست قرار دارد, امكان ایجاد ركورد جدیدی را با یك فرم خالی فراهم می سازد. همانطور كه مشاهده می كنید كلیدهای راهبری مشابه كلیدهای كنترلی پخش صوت طراحی شده اند. با توجه كردن به شكل 52 در زیر مفهوم كلیدهای راهبری را بیشتر درك خواهید كرد.

حالت نمایشی Design در مورد Form نیز شكل فرم را نشان می دهد. برای دسترسی به این حالت شما می توانید درست مانند جدول رفتار كنید و یا با انتخاب فرم مورد نظر بر روی دكمه Design در بالای پنجره Database كلیك كنید. شاید برای شما در این لحظه شكل آن عجیب به نظر بیاید ولی وقتی در درسهای آتی روش ایجاد فرم را فراگرفتید, نحوه خواندن حالت نمایشی Form را نیز خواهید فهمید. با دستكاری در حالت نمایشی Design, می توانید نحوه نمایش داده های درون فرم را تغییر دهید. 
در درون فرم حالت نمایشی دیگری نیز وجود دارد و آن حالت نمایشی Datasheet است. كه برای دسترسی به آن بعد از باز كردن فرم مورد نظر می توان از منو View گزینه Datasheet را انتخاب كرد.این حالت كاملا شبیه حالت نمایشی Datasheet در جداول است. مزین حالت نمایشی Datasheet به حالت نمایشی معمولی فرم در این است كه در این حالت تعداد ركورد بیشتری نمایش داده می شود در حالی كه در حالت نمایش معمولی فقط یك ركورد نمایش داده می شود. البته در درسهای آتی بیشتر در مورد این حالت نمایشی صحبت خواهد شد. 
بعد از پایان كار با فرم می توانید به وسیله منوی File و گزینه Close از فرم مورد نظر خارج شوید.

نگاهی به گزارش:

برای نمایش گزارشهای هر پایگاه داده می توان از شاخص Reports در پنجره Database استفاده كرد. هرچند كه می توان گزارشها را روی صفحه نمایش بازنگری كرد ولی وقتی كه آنها را بر روی كاغذ چاپ كنیم بسیار مفیدتر خواهند بود. اگر بخواهیم قبل از چاپ محتوای گزارش را مشاهده كنیم می توانیم بر روی نام گزارش مورد نظر دوبار كلیك كنیم یا با انتخاب گزارش موردنظر بر روی دكمه Preview در بالای پنجره Database كلیك كنیم. (البته باید توجه كرد كه گزارش تنها مختص چاپ كردن نیستند و كاربردهای دیگری نیز دارند) 
شما می توانید گزارشی بسازید كه تمامی داده های یك جدول, چندین جدول, بازجست را نمایش دهد.با باز كردن گزارش شما آنرا در حالت Print Preview (بازنگری چاپ) به نمایش در خواهید آورد.بازنگری چاپ گزارش را در شكل نهایی آن نشان می دهد, اما بجای چاپ گزارش, آنرا برروی صفحه مشاهده می كنید, تا قبل از چاپ گزارش از صحت آن مطمئن شوید. 
در حالت Print Preview در مورد گزارش, امكان تغییر, اضافه یا حذف داده ها از پایگاه داده وجود ندارد. ولی با استفاده از آن می توانید مقادیر مختلفی از اطلاعات را مشاهده كنید. دقت داشته باشید كه در هنگام حركت ماوس بر روی پنجره Print Preview, مكان نمای ماوس به یك ذره بین تبدیل می شود. در این حالت اگر با ماوس كلیك بزنید, تصویر بزرگ شده گزارش را مشاهده می كنید, بدین تزتین می توانید گزارش را از نزدیك مرور كنید. 
حالت نمایشی Design در مورد گزارش شكل آنرا نشان می دهد.برای دسترسی به این حالت می توان درست مانند اجزا دیگر عمل كرد ویا با انتخاب گزارش مورد نظر بر روی دكمه Design در بالای پنجره Database كلیك كرد.بعدا با استفاده از حالت نمایشی Design شكل گزارش را تغییر خواهیم داد.

نگاهی به صفحه ها:

برای نمایش صفحه های وب موجود در یك پایگاه داده می توانید بر روی شاخص Pages در پنجره Database كلیك كنید. صفحه ها در یك پایگاه داده اكسس برای استخراج داده ها از جدول به یك صفحه وب مورد استفاده قرار می گیرند درست مانند گزارش با این اختلاف كه این بار به جای چاپ صفحه گزارش آنرا در یك مرورگر وب مانند IE می تواند مشاهده كرد. من نمی خواهم زیاد در مورد صفحه ها در این قسمت توضیح دهم زیرا كاركرد آنها بسیار شبیه گزارشها می باشند و هر كاری كه با گزارش انجام دادیم می توانید با این صفحه ها نیز انجام دهید فقط به خاطر داشته باشید كه اینها هر كدام یك صفحه وب می باشند. در صفحه ها نیز مانند گزارش ها حالت نمایشی Design برای طراحی استفاده می شود. 
می توان بزرگترین تفاوت بین گزارشها و صفحه ها را پویاتر بودن صفحات بیان كردن بدین معنی كه شما بهتر از گزارش می توانید اطلاعات موجود در پایگاه داده را مرور كنید و بین آنها حركت كنید.

نگاهی به ماكروها:

ماكروها فهرست فرامینی است كه در آنها كارهایی كه معمولا از طریق صفحه كلید انجام می دهید, تعریف می شود. مثلا می توانید ماكرویی ایجاد كنید كه هنگام وقوع شرایطی خاص مثل هنگامی كه میزا فروش چیزی از تعداد یا مقدار مشخصی كمتر شود, گزارش مشخصی را چاپ كند. البته با استفاده از منوها نیز می توانید گزارش مورد نظر را چاپ كنید ولی ماكرو مراحل كار را خودكار می كند, بدین ترتیب كی توانید با فشار كلید فرمان روی فرم, گزارش را چاپ كنید. 
به این نكته توجه كنید كه ماكروها اغلب به كلیدهای فرمان وصل می شوند تا اجرای آنها برای كاربر ساده باشد چون به هرحال شما استفاده كننده هستید و مایلید تا كارها تا حد امكان ساده انجام شود. 
توجه كنید كه كلید Run در بالای صفحه Database ماكرو را اجرا می كند ولی تا زمانی كه نحوه عملكرد آنرا در برنامه نمی دانید به هیچ وجه اقدام به اجرای آن نكنید. 
هرگاه بخواهید محتویات ماكرو را از پنجره Database مشاهده كنید باید نام ماكرو مورد نظر را انتخاب كرده و بر روی دكمه Design در بالای پنجره Database كلیك كنید كه در این حالت حالت نمایش Design مربوط به ماكرو را مشاهده می كنید. فهرست اعمال ماكرو را در این پنجره مشاهده می كنید به احتمال قوی این اعمال مرموز به نظر می رسندولی به مرور با آنها آشنا خواهید شد. 
چون ماكرو فهرست كارهای خودكار شده است و شما هنوز نمی دانید اكسس چه كارهایی می تواند انجام دهد پس در این مقطع نمی توان كار زیادی برای افزایش درك نسبت به ماكرو كرد. پس از پایان كار با ماكرو آنرا به وسیله منو File . گزینه Close ببندید.

نگاهی به مدول ها:

مدولها برنامه های كاملی هستند كه با Visual Basic for Applications نوشته می شوند, و برای خودكار كردن كارها به كار می روند.برخلاف ماكروها كه ساده هستند برنامه كاربردی را می توان به نحوی ایجاد كرد كه به هر حركت استفاده كننده پاسخ داده و عكس العمل نشان دهد. ما در درسهای آینده به چگونگی كار مدولها خواهیم پرداخت ولی به دلایل زیر به طور كامل آنرا توضیح نخواهیم داد:

----------------

برنامه نویسی با مدولها به مهارت های كامپیوتری پیشرفته ای نیاز دارد كه من فكر نمی كنم تمامی مطالعه كننده های این دروس به مهارتها آشنا باشند. اكسس محل خوبی برای یادگیری نحوه برنامه نویسی نیست. بسیاری از افراد سالیان متمادی بدون نیاز به نوشتن مدول, بصورتی موثر و كارا از اكسس استفاده می كنند. حتی اگر بخواهیم برنامه های كاربردی قوی در اكسس ایجاد كنیم می توان حتی بدون یك نیاز كوچك به مدول این كارها را انجام داد.

---------------

اگر قبلا برنامه نویسی كرده باشید, خصوصا با یكی از زبانهای مشابه Basic مانند Qbasic و BasicA یا Visual Basic در استفاده از مدولها مشكل خاصی نخواهید داشت. 
البته در كلاسهای این سایت یكی از همكاران من دروس Visual Basic را برای شما عزیران تدریس می كنند كه بسیار مفید و پرمحتوا می باشد و شما تما با دنبال كردن دروس این همكار عزیز براحتی كار با مدولها را یاد خواهید گرفت و من نیز شما را در این راه یاری خواهم كرد. 
پس از پایان كار با مدول می توانید از منو File و گزینه Close اقدام به بستن مدول بكنید.

---------------------

درس این جلسه در این قسمت به پایان می رسد و شما تا حالا به طور دقیق با كاركرد اجزا پنجره Database آشنا شده اید. در دروس بعدی به تدریج به طور حرفه ای به كار با این اجزا روی خواهیم آورد. در درس بعدی طراحی یك پایگاه داده های جدید را شرح خواهم داد. به امید شادابی بیشتر شما دوستان عزیز.



[ دوشنبه 6 دی 1389  ] [ 6:28 PM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات0 ]

آموزش اكسس ( بخش اول )

 

مقدمه

مدیریت پایگاه داده ها (چه داده های متنی یا تصویری یا غیره) شاید مهمترین كاربردی بوده است كه همواره از كامپیوترهای تجاری خواسته شده است. به همین دلیل در چند سال گذشته قبل از ظهور محیطهای مبتنی بر رابط گرافیكی شاهد حكومت زبان cobol بر امپراطوری كامپیوتر بودیم.

بعد از این امر ظهور برنامه dBase و فروش حیرت آور آن خبر از همین احتیاج مبرم به پایگاه داده ها می داد. 
باز در این عرصه نیز شركت مایكروسافت بیكار ننشست و Access كه كاستیها و اشكالات برنامه های قبلی را برطرف نموده و كار با داده ها را به صورت فوق العاده ای راحت تر میکند عرضه کرد.

این برنامه كه همراه با كار در محیط كاملا گرافیكی ویندوز حتی قابلیت نصب در شبكه و internet را نیز دارد بدون شك یك نیاز شركتهای تجاری, برنامه نویسان, طراحان صفحات وب و حتی برای اشخاص معمولی برای كنترل داده ها و اطلاعات خود بوده است.

ما در این دوره آموزشی شما را با قابلیت access آشنا كرده و شاید اگر اغراق نكرده باشم شما را استاد این برنامه بی نظیر خواهیم كرد شما نیز لحظه به لحظه به آشنایی با قابلیتهای این برنامه مطمئنا مشتاق یاگیری هرچه سریع آن خواهید شد. 
قابل ذكر است كه ما در این دوره برنامه اكسس 2000 را برای آموزش انتخاب كرده ایم كه البته نسخه های دیگر این برنامه فرق چندانی با نسخه 2000 آن ندارد و شما می توانید با یادگیری این نسخه با ان نیز به راحتی كار كنید. (البته توصیه خود من به استفاده از نسخه 2000 است)

آشنایی با اكسس

اكسس كه یكی از برنامه های موجود در بسته نرم افزاری آفیس( Microsoft Office ) است برای ساماندهی و كنترل و مدیریت پایگاه داده ایجاد شده است. 
این برنامه دارای قابلیتهای بسیار است , مانند ایجاد صفحه ورود اطلاعات به شكل دلخواه. 
به عنوان مثال وقتی شما می خواهید اطلاعات موجود در یك چك را در كامپیوتر خود ذخیره كنید شما با استفاده از برنامه اكسس می توانید صفحه ای درست همانند صفحه چك ایجاد كنید و اطلاعات را به صورت كاملا گرافیكی در آن وارد كنید. 
شما پس از ایجاد پایگاه داده هایتان حتی می توانید از آنها گزارش گرفته و یا در بین اطلاعات خود جستجو كرده البته تمامی این امكانات را شما با دستان قدرتمند خود ایجاد خواهیدكرد. 
از موارد استفاده برنامه اكسس به طور شهودی می توان به استفاده آن در قسمت حسابداری یك شركت و یا نگهداری اطلاعات اشخاص عضو در سایتتان و حتی نگهداری اطلاعات كارمندان (حتی عكس آنها) و موارد بسیار متنوع دیگر اشاره کرد. 
شما پس از ایجاد این پایگاه داده حتی می توانید آن را در شبكه در اختیار دیگران قرار داده یا بر روی آن كلید رمز گذاشته یا حتی در سطح كاربران مختلف مقدار دسترسی هر كاربر را تعیین كنید. 
روش ادامه درس ما در جلسات بعدی به صورت زیر خواهد بود:

روش ادامه درس ما در جلسات بعدی به صورت زیر خواهد بود:

ابتدا آشنایی با محیط اكسس و تسلط كامل بر آن 
كار با help برنامه(به صورت مختصر) 
آشنایی با پایگاه داده های نمونه 
بررسی و كار با اجزای اصلی 
طراحی یك پایگاه داده جدید 
كار با جدولها 
كار با داده ها 
كار با بازجست ها ( Query ) 
كار با فرمهای ورود اطلاعات 
كار با گزارشها 
خودكارسازی با ماكروها 
برنامه نویسی با مدولها 
كاربرد پیشرفته اجزای اكسس 
حفظ امنیت در پایگاه داده 
كار با برنامه های كمكی اكسس

سوالات خود را به طور كامل بیان كنید تا امكان پاسخگویی به آنها باشد.

برای مطالعه ی این دوره ی آموزشی نیاز است کاربران محترم آشنایی مقدماتی با محیط Windows داشته باشند . 
جهت نصب و اجرای نرم افزارهای Office که اکسس نیز شامل آن می شود ، نیاز به سیستمی با مشخصات ذیل می باشد : 
- حداقل سیستم مورد نیاز پنتیوم 233 
- 16 مگابایت Ram 
- حدود 600 مگا بایت فضای آزاد

شروع کار با اکسس

در درس قبل با قابلیتها و كاربردهای اكسس آشنا شدید و ضرورت استفاده از این برنامه در جهات مختلف زندگی آشنا شدید و با توجه به كاركرد راحت اكسس و شی گرا بودن آن اكسس نسبت به برنامه های دیگر مدیریت پایگاه داده ها امتیازات بیشتری دارد.

مفهوم شی گرائی:

وقتی كه در مورد یك برنامه از مفهوم شی گرایی صحبت می كنیم یعنی در هنگام كار با آن همواره با شی های مختلف سروكار دارید و حتما لازم نیست كه زبان برنامه نویسی خاصی بلد باشید یعنی در واقع شی گرایی كنترل و مدیریت اشیا و نحوه قرارگیری آنها به جای استفاده از دستورات است. به عنوان مثال وقتی ما می خواهیم در محیطی مانند faxpro یك دكمه ایجاد كنیم كه هنگام فشاردادن آن اطلاعات كاربری مشتری در جدول ثبت شود باید دستورات بسیار پیچیده و ویژه ای بنویسیم ولی در محیط اكسس كافی است از قسمت ابزار با استفاده از شی دكمه (وسیله ای جهت ساخت دكمه های مختلف) این دكمه را به راحتی ایجاد می كنیم .

آغاز كار با اكسس:

شما بعد از نصب بسته نرم افزاری آفیس می توانید با رفتن به قسمت start سپس قسمت programs و انتخاب microsoft access وارد محیط اكسس شوید. البته بسته به نحوه نصب شدن برنامه ممكن است برنامه اكسس در قسمت ذكر شده نباشد و به صورت معمول این برنامه در این قسمت قرار می گیرد.


با وارد شدن به محیط اكسس با پنجره ای مانند شكل 21 ظاهر می شود كه به شما امكان می دهد تا آنچه را كه می خواهید انجام دهید انتخاب كنید.گزینه های موجود در این قسمت به ترتیب زیر است:

1- Blank access database : با استفاده از این گزینه شما می توانید یك پایگاه داده جدید ایجاد كنید. 2

- access database wizards : با استفاده از این گزینه شما می توانید با استفاده از جادوگر اكسس كه كار شما را بسیار آسانتر می كند یك پایگاه داده بسازید (بعدا به طور مفصل توضیح خواهم داد)

3- open an exiting file: با این گزینه شما می توانید پایگاه داده ای را كه قبل ایجاد كرده اید برای ایجاد تغییرات دوباره باز كنید.

4- از كادر زیر قسمت 3 شما می توانید پایگاه داده ای را كه به تازگی برروی آن كار كرده اید باز كنید. بعد از انتخاب گزینه مورد نظر شما باید با زدن Ok به مرحله بعدی بروید. اگر هر خواستید با زدن دكمه Cancel به محیط اكسس وارد شوید. (فعلا برای آشنایی با محیط اكسس Cancel را بزیند) 
ضمن قابل ذكر است كه برای ساختن پایگاه داده جدید آنرا باید در همان ابتدا ذخیره كنید و اینگونه نیست كه بعد از پایان كار آنرا ذخیره كنید.

آشنایی با محیط كار:


محیط كار اكسس همانطور كه در شكل 22 می بینید بسیار شبیه محیطهای دیگر ویندوز است و كار با آن بسیار آسان است. حال به صورت كوتاه به معرفی قسمتهای مختلف محیط كار می پردازیم:


- میله عنوان (Title bar): عنوان پایگاه داده در حال كار در این قسمت ثبت می شود و همچنین كنترل پنجره اكسس از همین قسمت صورت می گیرد(چون فرض ما بر این است كه شما بر محیط ویندوز و كنترل پنجره ها مسلط هستید نیاز به توضیح بیشتر نیست)

2- میله منو (Menu bar): در این میله شما به وسیله منوهای مختلف اقدام به ایجاد. كنترل و ویرایش پایگاه داده می كنید. در زیر توضیح كوتاهی در مورد هر منو آمده است.

------------------

الف) File (فایل): فرامین لازم برای بازكردن و بستن پایگاه داده. دریافت داده از سایر پایگاه داده ها. ذخیره داده ها. تغییر خصوصیات پایگاه داده. چاپ و غیره ب) Edit (ویرایش): فرامین لازم برای ویرایش و وارد كردن داده ها 
پ) View (مشاهده): فرامین لازم برای انتخاب اجزا مختلف پایگاه داده. تغییر خصوصیات پایگاه داده فعال و غیره را در اختیار شما می گذارد. 
ت) Insert (درج): فرامین لازم برای درج اقلام مختلف پایگاه داده 
ج) Tools (ابزارها): فرامین لازم برای اجرای برنامه های كمكی مختلف. تحلیل پایگاه داده. امنیت و گزینه های متفاوت پیشرفته پایگاه داده 
چ) Windows (پنجره ها): فرامین لازم برای تغییر آرایش پنجره ها در محوطه كاری پایگاه داده 
ح) Help (كمك): دسترسی به كمك مستقیم

-------------------

3- میله ابزار (Tool bar): در این قسمت تعدادی از فرامین ضروری و پراستفاده در برنامه قرار دارد. 4- محوطه كاری پایگاه داده: در این محوطه بزرگ شما بر روی پایگاه داده كار می كنید و داده ها را به آن می افزایید و آنها را ویرایش می كنید.

5- دستیار: این دستیار برای آن است كه شما سوالات احتمالی ممكن خود را به طور مستقیم از او پرسیده و او با جستجو در خود برنامه و همچنین اینترنت تا حد ممكن جواب شما را پیدا كند(البته به صورت انگلیسی)

6- میله وضعیت: در میله وضعیت اطلاعاتی راجع به كاری كه انجام می دهید. نمایش داده می شود. و همچنین خطاها را مشاهده خواهید كرد.

توجه به این نكته ضروری است كه در بعضی مواقع كه امكان استفاده از بعضی از فرامین موجود نمی باشد آنها به صورت غیر فعال در می آیند. 
در اینجا باید تین نكته هم ذكر شود كه شما در هنگام انتخاب فرامین از منوها هم می توانید با استفاده از ماوس آنها را انتخاب كنید و هم از كلیدهای میانبر استفاده كنید. روش كار كلیدهای میانبر با استفاده از كلیدهای Ctrl و Alt و حرفی كه در هر فرمان زیر آن خط كشیده شده است شما می توانید به صورت خیلی سریع به فشار همزمان آنها به فرمان دسترسی پیدا كنید. این قابلیت هنگامی مفید است كه شما در محیط اكسس بسیار ماهر شده اید كه دیگر نیاز به استفاده از ماوس ندارید.

خروج از محیط اكسس:

شما می توانید با انتخاب فرمان Exit از منو File از محیط اكسس خارج شوید.

پایگاه داده های نمونه

در درس قبل كار با اكسس را آغاز كردیم و در مورد محیط برنامه صحبت كردیم. در این درس قصد داریم ابتدا مختصرا در مورد Help در برنامه صحبت كنیم و سپس به صورت مفصل در مورد پایگاههای داده نمونه كه در خود اكسس موجود است صحبت كنیم.

دسترسی به راهنما:

راهنمای برنامه برای كسانی كه آشنایی كامل به زبان انگلیسی دارند می تواند مانند یك مرجع كامل و معتبر باشد مثلا هرگاه در مورد عملكرد پایگاه داده. طراحی جدول. یا تعریف بازجست مشكل داشتید می توانید از راهنمای برنامه كه به زبان انگلیسی ساده و روان نوشته شده استفاده كنید و مسلما در مورد سوال شما چه در خود برنامه یا تحت وب جوابی پیدا خواهد شد. در اكسس راههای مختلفی برای دسترسی به راهنما وجود دارد كه متداولترین آنها استفاده از منو Help است.كه فرمامین موجود در این منو را شرح می دهیم:

1- Microsoft access Help : این فرمان دستیار را فعال می كند در صورتی كه دستیار فعال باشد وارد سیستم راهنمایی می شود. شما می توانید با انتخاب این گزینه سوالات خود را از دستیار بپرسید و او نزدیكترین جواب را به سوال شما خواهد داد این امكان بسیار می تواند برای شما مفید باشد و دستیار مانند یك شخص ماهر به تمامی سوالات شما به طریقی پاسخ خواهد داد.

2- Hide The Office Assistant: شما می توانید با استفاده از این فرمان دستیار را مخفی كنید و این در مواقعی به كمك شما می آید كه دستیار قدرت دید شما در محیط را كاهش دهد.

3- What`s This: با استفاده از این گزینه ماوس شما به یك علامت سوال تبدیل می شود و هر كجایی از محیط كه كلیك كنید در مورد آن شما را راهنمایی می كند.

4- Office On The Web: به كمك این گزینه می توانید به سایت ماكروسافت رجوع كنید و آخرین امكانات و اصلاحات در برنامه و همچنین متداولترین سوالها را بپرسید.

5- Detect and Repair: با استفاده از این گزینه اگر در برنامه اكسس شما ایرادی باشد به صورت اتوماتیك رفع می شود.

6- About Microsoft Access: در مورد نسخه فعلی اكسس اطلاعاتی در اختیار شما می گذارد.

یكی دیگر از راهنمایی ها كه در اكسس موجود است راهنمای شناور است به این ترتیب كه با نگه داشتن نشانه ماوس بر روی یك فرمان به مدت چند ثانیه اسم و شاید راهنمایی كوچكی در مورد آن فرمان ظاهر شود. با توجه به اینكه بیشتر خوانندگان این درس با محیط ویندوز و راهنمای آن آشنا هستند و راهنمای اكسس نیز مانند آن است من نیاز بیشتری به توضیح نمی بینم.

سیری در پایگاه داده های نمونه:

در اكسس چهار پایگاه داده نمونه وجود دارد كه می توانید آنها را باز كرده. بررسی نموده و یا مورد استفاده قرار دهید.(البته این نكته قابل ذكر است كه شما حتما باید در موقع نصب این پایگاهها را انتخاب كرده باشید تا نصب شوند وگرنه با قراردادن CD در درایو و نصب دوباره آنها كار را دنبال كنید) این پایگاهها برای كسانی كه تازه شروع به كار با اكسس می كنند بسیار مفید است و چیزهای مفیدی را در برمی گیرد.

بعد از نصب پایگاه داده نمونه شما می توانید با استفاده از منو File و گزینه Open به پوشه Samples در جایی كه اكسس را نصب كرده اید رفته و پایگاه داده را بازكنید(امكان دارد این پایگاه داده به صورت پیش فرض در پایین ترین قسمت منو File موجود باشد) ما در این درس به توضیح پایگاه داده Northwind خواهیم پرداخت.

قبل از شروع كار باید این نكته را ذكر كنم كه تمامی فایلها و جدولهای اكسس در فایلی با پسوند MDB ذخیره می شود. 
پایگاه داده Northwind امكان تمرین با یك نرم افزار پایگاه داده كامل را به شما می دهد. این پایگاه داده یك نرم افزار كنترل موجودی برای شركت فرضی Northwind Traders است. بعد از باز كردن این پایگاه داده كه ممكن است مدتی طول بكشد. صفحه ابتدایی ظاهر می شود كه شما می توانید با كلیك روی Ok این پنجره را رد كنید. بعد از این كار پنجره Database این پایگاه نشان داده خواهد شد. این پنجره جایی است كه اكثر كارهای اكسس در آن انجام می شود. این پنجره هفت شاخص دارد كه شما را به شش جز اصلی Access می برد. این پنجره در شكل 31 نشان داده شده است.

 

برای حركت در صفحات پنجره Database با ماوس برروی شاخصهای كناری پنجره كلیك كنید. كلماتی كه در هر صفحه مشاهده می كنید. معرف جداول. پرسانه ها. فرمها. گزارشها. ماكروها و برنامه های خاص این پایگاه است. مثلا نام یكی از جداول پایگاه داده Shippers است. اگر برروی هر یك از جداول دوبار كلیك كنید جدول مورد نظر باز می شود.

دیگر موارد را نیز می توانید با دوبار كلیك باز كنید به جز ماكروها كه این اشیا به دلیل اینكه شما تازه كار هستید از دسترسی شما حفاظت می شوند و من پیشنهاد می كنم زیاد با آنها ورنروید و این كار را به زمانی كه به طور كامل با عملكرد آنها آشنا شدید موكول كنید.

هنوز انتظار درك پایگاه داده های نمونه را به طور كامل نداشته باشید مثلا با كلیك زدن مكرر به روی جدولOrders. Access جدول مورد نظر را نشان می دهد كاری كه با این جدول می توانید انجام دهید این است كه به سفارشات نگاه كنید. جدول مانند یك صفحه گسترده الكترونیكی كه سطر و ستون دارد كار می كند. با جدول كارهای متنوعی می توانید انجام دهید اما در این مقطع فقط سعی كنید با اكسس. منوهای آن و صفحه رابط آن آشنا شوید. در ادامه دروس جزئیات لازم برای تسلط شما بر هر یك از این موارد ذكر خواهد شد. شما در این مرحله به تمامی فرمها و جدول یك نگاهی بیاندازید و سعی كنید كه با انها بیشتر از قبل آشنا شوید.

در اینجا توضیحات من در مورد این پایگاه داده به پایان میرسه شما تا درس بعدی تمامی پایگاههای نمونه را یك مرور كلی كنید و با آنها آشنا شوید و این نكته را از یاد نبرید كه عجله نداشته باشید با تمامی قسمتها به مرور آشنا خواهید شد تا اینجا كه شما می توانید در بین پایگاهها به راحتی گردش كنید كار بسیار موثری انجام داده اید.

از جلسات بعد بحث پیشرفته تری را در مورد اكسس شروع خواهیم كرد یعنی تا این قسمت دروس چیز خاصی را بیان نكرده ایم و فقط با محیط آشنایی كامل پیدا كرده اید و كار اصلی ما از درس بعد شروع خواهد شد.(ضمنا كار با پایگاه داده های نمونه دیگر را فراموش نكنید)



[ دوشنبه 6 دی 1389  ] [ 6:28 PM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات0 ]

نصب ویندوز در 7 دقیقه

 برای این کار شما به کمک

CD Writer و نرم افزار Nero Burning Rom یک فایل بک آپ ازتمام فایلهای ویندوز با پسوند exe می سازید به نحوی که بعدا میتوانید به سرعت با اجرای فایل exe ویندوزی آماده کار خلق نمایید.

 

 

نحوه انجام کار:...


1. قبل از هر چیز باید یک ویندوز مرتب بهمراه تمامی نرم افزارهای مفید تهیه کنید (نرم افزارهای اضافی رو رفع نصب کنید و اونهایی رو هم که ندارین نصب کنید، همه درایورها رو نصب کنین، با ضد ویروس بروز شده سیستم رو چک کنید و خلاصه یک حالی به سیستم بدین)

نکته1: ویندوز شما بایستی روی درایو C نصب شده باشد و برنامه های همراهش هم روی همین درایو نصب شده باشند (در غیر اینصورت کار خیلی پیچیده میشه)

2. همه فایلها و شاخه های ریشه اصلی درایو C رو از حالت مخفی خارج کنید

نکته2: اگر دو ویندوز بر روی سیستم دارید بهتر است بقیه عملیات را از روی ویندوزی که بر روی C نصب نشده دنبال کنید (من خودم از یک ویندوز کمکی برای ادامه کار استفاده کردم و در مورد لزوم استفاده از اون هم مطمئن نیستم، اگه کسی بدون ویندوز کمکی موفق شد به من هم خبر بده)

3. نرم افزار Nero Burning Rom را اجرا کنید

4. از منوی file یا recorder گزینه Burn HD Backup... رو انتخاب کنید

5. حالا پارتیشن 1 و یا همون درایو C رو به عنوان نشانی مبدا انتخاب کنید

6. در صفحه بعدی دکمه Write را بزنید تا سی دی ویندوز ۳سوت خلق شود

و اما نحوه استفاده از سی دی ویندوز ۳سوت :

1: درایو C را فرمت کنید.

2: در خط فرمان DOS فایل nrestore.exe رو از سی دی ویندوز ۳سوت اجرا کنید

3. زبان دلخواه را انتخاب کنید

4. مقصد کپی را درایو C قرار دهید (در غیر اینصورت ویندوز ۳سوت کار نخواهد کرد)

5. و در آخر Restart

نکته 3: ویندوز ۳سوتی که شما ساخته اید، در دیگر کامپیوترها نیز قابل استفاده است با این قید که در آنها بایستی سخت افزارهای جدید شناسایی و نصب شوند که این کار حدود 5 الی 10 دقیقه زمان میبره



[ دوشنبه 6 دی 1389  ] [ 6:27 PM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات0 ]

آداب استفاده از لپ تاپ

 كامپیوتر‌های لپ‌تاپ همانند كاغذ و قلم جزیی از نشست‌های علمی و همایش‌های اقتصادی شده‌اند. امّا آداب و قواعد استفاده از لپ‌تاپ‌ها اغلب نادیده گرفته می‌شوند. بنابراین در این‌جا هفت توصیه‌ی تجربی را به شما ارایه می‌دهیم تا حضور لپ‌تاپ‌ها در نشست‌ها و همایش‌ها به جای آن‌كه آزار دهنده و مزاحم شركت‌كنندگان باشند، به برگزاری بهتر آن همایش‌ها كمك كنند...

 

۱) مطمئن شوید همراه داشتن لپ‌تاپ منعی ندارد.

بسیاری از افراد، بهره‌وری كامپیوترها در نشت‌های علمی را دست‌كم می‌گیرند، و این صرف نظر از آن است كه كامپیوتر‌ها بخشی از ارائه‌ی سخنرانی باشند یا وسیله‌ای برای ضبط مراسم. امّا گاهی لازم است كسانی را كه از لپ‌تاپ خود برای كار دیگری غیر از مباحث مربوط به همایش استفاده می‌كنند، منع نمایید. 
در واقع برگزاری یك همایش علمی خوب در حالی كه لپ‌تاپ‌ها حاضرین را از هم جدا كرده، غیر ممكن می‌نماید. بنابراین بهتر است شركت‌‌كنندگان در چنین همایش‌هایی لپ‌تاپ‌های خود را به همراه نیاورند، مگر آن‌كه دلیل معقولی برای همراه آوردن آن داشته باشند. (البته، این غیر از آن مواردی است كه لازم است شركت كنندگان همایش حتماً لپ‌تاپ‌های خود را به همراه داشته باشند.)

۲) وظایف لپ‌تاپ را به دیگران محول كنید.

باز هم تكرار می‌كنیم كه لپ‌تاپ‌ها می‌توانند جزء لاینفك یك همایش علمی باشند. اگر لازم است كامپیوتری به برگزاری همایش كمك كند، بهتر است یك نفر را مأمور آن نمایید. اگر قرار است یادداشتی برداشته شود، همان یك نفر می‌تواند این كار را انجام داده، و سپس در پایان همایش آن‌ها را در اختیار سایر شركت كنندگان نیز قرار دهد. 
به همین قیاس، اگر ارایه‌ی سخنرانی همراه با نمایش نمودار و عكس باشد، واقعاً هیچ لزومی ندارد كه از بیش از یك كامپیوتر استفاده كنید. 
وقتی یك نفر را رسماً مأمور ضبط مراسم می‌كنید، همان یك نفر به این كار مشغول می‌شود و در نتیجه دیگران می‌توانند حواس خود را كاملاً معطوف به سخنرانی كنند. قانون نانوشته‌ای كه در این مورد وجود دارد می‌گوید:“ اگر لازم است رو در رو حرف بزنید، لپ‌تاپ‌ها را كنار بگذارید!”

۳) خود را آماده كنید تا توضیح دهید چرا با خودتان لپ‌تاپ آورده‌اید.

برگزاری یك همایش علمی خودمانی و نبودن منعی برای حضور لپ‌تاپ‌ها به این معنی نیست كه آداب چنین همایش‌هایی را زیر پا بگذارید. اگر كامپیوتر‌تان را به یك نشست ببرید، مؤدبانه‌تر آن است كه به مسؤول برگزاری آن نشست بگویید كه چرا كامپیوتر خود را همراه آورده‌اید. آیا كامپیوترتان را آورده‌اید كه مراسم را ضبط كند یا در هنگام ارایه‌ی سخنرانی به نمایش داده‌های آماری كمك نماید؟ اگر كسی صرفاً كامپیوتر لپ‌تاپ خود را همراه بیاورد، بدون آن‌كه منظور خاصی از آن داشته باشد، ممكن است فكر كنند عقده‌ای است و می‌خواهد فقط پُز بدهد.

 

۴) كمی ملاحظه داشته باشید!

صرف آن‌كه یك لپ‌تاپ جلوی خود گذاشته‌اید، الزاماً به این معنی نیست كه مدام باید از آن استفاده كنید. حتا اگر مشغول یادداشت برداری هم باشید، اما سرتان را هیچ وقت از كامپیوترتان بلند نكنید، هم به سخنران بی‌احترامی كرده‌اید و هم به كسانی كه در اطراف شما نشسته‌اند (لازم به گفتن نیست كه بعضی‌ها آن‌قدر سرشان را با لپ‌تاپ خود گرم می‌كنند كه مجبور می‌شوند در پایان مراسم از این و آن بپرسند كه چه گذشته است!) 
در كارتان اعتدال داشته باشید. از كامپیوترتان استفاده كنید امّا به مباحث و سخنرانی هم توجه نمایید. شخصی كه در حال ایراد سخنرانی است، وقتی كسی را می‌بیند كه سرش پایین است و در حال زدن كلیدهاست، حالش گرفته می‌شود. وقتی چشم در چشم سخنران نمی‌اندازید، و فكرتان را مشغول لپ‌تاپ‌تان می‌كنید، خود به خود حواس‌تان پرت شده و سرنخ مطالب را از دست خواهید داد.

۵) سر و صدای لپ‌تاپ‌تان را در نیاورید.

یك نكته‌ی اخلاقی دیگر:
با كامپیوتر خود همان‌طور رفتار كنید كه با گوشی همراه خود در سالن سینما و یا تئاتر می‌كنید. اگر تصمیم دارید كه كامپیوتر خود را همراه ببرید، چند دقیقه از وقت خود را صرف از كارانداختن سرو صدا‌های آن بكنید؛ چرا كه ممكن است حواس دیگران را پرت كرده و موجب مزاحمت آن‌ها شود.

۶) روزه‌ی شك دار نگیرید!

دوستی نقل می‌كرد كه در یكی از همایش‌های برگزار‌شده در فرنگ، از همه‌ی شركت‌كنندگان خواستند كه لپ‌تاپ‌های خود را همراه نیاورند. به محض اعلام این درخواست، همه سر به شورش برداشتند! منظور این نیست كه به دوران گچ و تخته و چرتكه بازگردیم، بلكه منظورمان آن است كه بگوییم آیه از آسمان نازل نشده كه حتماً باید در همایش‌ها لپ‌تاپ‌مان را با خود ببریم. اگر فكر می‌كنید وجود لپ‌تاپ‌ها بیش از آن كه كمك‌كننده باشند، مانع می‌تراشند، بهتر است كلاً آن‌ها را از ورود به همایش منع كنید. یك بار امتحان كنید و ببینید آیا بهره‌وری و تأثیر آن همایش بیش‌تر می‌شود یا نه.

۷) بروید همایش‌تان را درست كنید!

اگر تشخیص دادید كه مشكلات همایش ناشی از لپ‌تاپ‌هاست- بی‌توجهی، بحث‌های نامربوط و امثالهم- ممكن است تقصیر خودِ این كامپیوتر‌ها نباشد. به جای آن، نگاهی به سازو كار همایشِ خود بیندازید. شاید معلوم شود كه استفاده‌ی غلط از لپ‌تاپ صرفاً ناشی از یك مشكل بزرگ‌تر است. 
در بسیاری از همایش‌ها، یك سری مشكلات ساختاری وجود دارد- كه منجر به استفاده از لپ‌تاپ‌ها در آن‌ها می‌گردد. گاهی اوقات سازمان‌ها برحسب عادت و نه نیاز به برگزاری همایش‌های آن‌چنانی اقدام می‌كنند. اگر همایش خوب برنامه‌ریزی شده باشد و خوب هم برگزار گردد، احتمال آن‌كه شركت‌كنندگان‌اش بخواهند با یك دست چند هندوانه بردارند، خیلی بعید خواهد بود.



[ دوشنبه 6 دی 1389  ] [ 6:25 PM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات0 ]

استفاده از دوربین دیجیتال به جای اسكنر

 یك دوربین دیجیتال با بیش از ۱ مگا پیكسل سنسور می تواند از یك صفحه از یك كتاب یا مجله عكس بگیرد. همینطور می توان

با آن به خوبی و سریعتر از اسكنر از روزنامه ها و مقالات عكس گرفت. همینطور در كنفرانس ها می توان از وایت برد عكس گرفت. در همه این موارد باید دوربین شما رزولوشن بالا داشته باشد.
برای عكس گرفتن از یك پرونده باید نور یكنواخت باشد. سایه ای رویه كاغذ نیفتاده باشد و همچنین كاغذ بدون چروكیدگی باشد. برای فراهم كردن نور كافی از یك چراغ مطالعه استفاده كنید كه با زاویه ۴۵ درجه به كاغذ می تابد تا از انعكاس های مزاحم جلوگیری كنید. نور كافی برای دوربین دیجیتال بسیار اهمیت دارد اسكنر خود یك لامپ دارد كه نور كافی را برایش فراهم می كند. اگر دوربین دیجیتال شما مود close up را دارد از این مود استفاده كنید دوربین را تا حد امكان به موازات پرونده خود نگه دارید تا كیفیت لازم را بدست آورید توجه داشته باشید كه بعضی از دوربین ها در مود close up به خوبی عمل نمی كنند برای انجام تنظیمات لازم در صورت امكان از LCD دوربین استفاده كنید. 
سعی كنید صفحه كاغذ تمام چشم انداز دوربین را بپوشاند تا از تمام رزولوشن دوربین استفاده كنید. عكاسان وایت برد ها بهتر است فلاش دوربین را خاموش كرده و از نور اتاق یا روشنایی روز استفاده كنند. این بخاطر براق بودن سطح وایت برد است كه انعكاس نور فلاش مانع شكل گرفتن تصویر واضح می شود. البته نور اتاق و محل قرار گرفتن شما و انعكاس چراغ های موجود هم بسیار مهم است و باید بهترین نقطه از اتاق را از نظر انعكاس نور انتخاب كنید.



[ دوشنبه 6 دی 1389  ] [ 6:25 PM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات0 ]

استفاده از کابل Cross برای ایجاد شبکه بین دو کامپیوتر

 برای انتقال اطلاعات خود بین دو کامپوتر از چه روشی استفاده می کنید ؟ 

▪ اطلاعات رو روی CD رایت میکنید ؟
▪ از حافظه های Flash برای جابجایی استفاده می کنید ؟
▪ اگر حجم اطلاعات زیاد باشه چطور ؟

 

راحت ترین راه و البته پر هزینه ترین راه استفاده از شبکه است .

در شبکه با share کردن فایل یا فولدر مورد نظر روی کامپیوتر مبدا ، به راحتی می توانیم در کامپیوتر مقصد فایل یا فولدر مورد نظر را از روی سرور ( یا کامپیوتر مبدا ) برداریم .
استفاده از شبکه برای دو کامپوتر از لحاظ اقتصاذی اصلا به صرفه نیست . اما راهی وجود دارد که می توان به وسیله آن و تنها با استفاده از چند متر کابل ناقابل دو کامپوتر را با هم شبکه کرد . و آن استفاده از کابل Cross است . که در اینجا نحوه تهیه و استفاده از آن را توضیح می دهیم .

نحوه تهیه کابل Cross ( برای کابل CAT۵ ) :

راحت ترین راه ممکن این است که آنرا از یکی از فروشگاه های فروش قطعات شبکه تهیه کنید !
راه دیگر این است که خودتان آن را بسازید . که در ذیل طریقه ساخت آن به طور مختصر امده است :
پس از تهیه کابل شبکه به متراژ مورد نیاز و تهیه جک RJ۴۵ ( جک کابل شبکه ) ، دو سر کابل را لخت می کنیم . حالا باید رنگها را به ترتیب استاندارد درست کنیم . یک طرف کابل را به طور عادی و به ترتیب :

▪ چپ به راست :

نارنجی- سفید ، نارنجی ، سبز- سفید ، آبی ، آبی- سفید ، سبز ، قهوه ای- سفید ، قهوه ای .
و اما سمت دیگر ، اگر سمت دیگر کابل را هم مانند بالا درست کنیم ، کابل درست شده ، یک کابل شبکه معمولی می باشد . برای اینکه کابل ، کابل Cross شود ، سمت دیگر آنرا به ترتیب زیر درست می کنیم :

 چپ به راست :

سبز- سفید ، سبز ، نارنجی- سفید ، آبی ، آبی- سفید ، نارنجی ، قهوه ای- سفید ، قهوه ای .


یعنی به عبارتی پین ۱ را به پین ۳ ، و پین ۲ را به پین۶ و بلعکس متصل می کنیم .

 

و هر دو سر کابل را اصطلاحا سوکت میزنیم .
حالا یک کابل Cross در اختیار داریم . 
کار سخت افزاری تمام شد .

 استفاده :

نحوه استفاده از کابل Cross ، هیچ تفاوتی با کابل معمولی ندارد . مانند کابل های معمولی دو سر کابل را به کارتهای شبکه دو کامپوتر وصل می کنیم .
وقتی کامپوتر ها روشن شد ، تمام شرایط برای ایجاد شبکه بین این دو فراهم است ، پس از شبکه کردن دو کامپوتر با هم ، به راحتی می توانیم از مزایای شبکه استفاده و اطلاعات خود را انتقال دهیم .
طریقه شبکه کردن چند کامپوتر به طور کامل در مقاله ای جداگانه توضیح داده خواهد شد .
لازم به ذکر است که این کار در شبکه های سیمی فقط برای دو کامپوتر قابل اجراست ، ولی در شبکه های بی سیم ( Wireless ) ، تا چهار کامپوتر را می توان با این روش شبکه کرد . که در شبکه های بی سیم به این روش add-hock گفته می شود .



[ دوشنبه 6 دی 1389  ] [ 6:24 PM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات0 ]

تفاوت ریزپردازندهای پنتیوم و Celeron

 ریزپردازنده ، مهمترین عنصر سخت افزاری استفاده شده در یک کامپیوتر است که اغلب از آن به عنوان "مغز کامپیوتر " ، یاد می گردد. نوع ریزپردازنده استفاده شده در هر کامپیوتر ، تاثیر غیر قابل انکاری را بر تمامی ابعاد حیات یک کامپیوتر داشته و بنوعی ظرفیت عملیاتی و میزان رضایت کاربران در خصوص اجرای برنامه های کامپیوتری را مشخص می نماید. امروزه تولید کنندگان متعددی اقدام به طراحی و تولید ریزپردازندها ، می نمایند . پردازنده های پنتیوم و Celeron دو نمونه متداول در این زمنیه بوده که تاکنون مدل های متفاوتی از آنان تولید و عرضه شده است . شاید برای شما جالب باشد که بدانید وجه تمایز و نقاط مشترک این دو نوع ریزپردازنده چیست ؟ بدین منظور به برخی از مهمترین خصایص تراشه های پنتیوم ۴ و Celeron ، اشاره می گردد :

 هسته ( Core) :

تراشه های Celeron با محوریت هسته تراشه های پنتیوم ۴ ، طراحی و تولید شده اند .

 

 Cache :

تراشه های Celeron نسبت به تراشه های پنتیوم ۴ از حافظه Cache کمتری استفاده می نمایند . یک تراشه Celeron ممکن است دارای ۱۲۸ کیلو بایت L۲ Cache باشد . در حالی که L۲ Cache استفاده شده در تراشه های پنتیوم ۴ ، چهار برابر تراشه های Celeron است. میزان حافظه L۲ Cache تاثیر بسیار زیادی را در خصوص کارآئی سیستم بدنبال خواهد داشت .

 Clock Speed :

شرکت اینتل تراشه های پنتیوم ۴ را با هدف اجراء در سرعت های بمراتب بالاتری نسبت به تراشه های Celeron طراحی و تولید نموده است . سریعترین پردازنده پنتیوم ۴ ، شصت مرتبه سریعتر از سریعترین پردازنده Celeron است.

 Bus Speed :

شرکت اینتل تراشه های پنتیوم ۴ را با هدف اجراء در سرعت های بمراتب بالاتری نسبت به تراشه های Celeron طراحی و تولید نموده است . سریعترین پردازنده پنتیوم ۴ ، شصت مرتبه سریعتر از سریعترین پردازنده Celeron است.

 Bus Speed :

پردازنده ها در خصوص حداکثر سرعت Bus ارائه شده دارای محدودیت می باشند .سرعت Bus پردازنده های پنتیوم ۴ ، ۳۰ درصد بیش از پردازنده های Celeron است.
در صورتی که دو تراشه اشاره شده را از ابعاد متفاوت با یکدیگر مقایسه نمائیم، توقع این که این دو پردازنده با سرعت مشابه و یکسان کار نمایند ، انتظاری بیهوده است . حجم کمتر حافظه L۲ Cache و سرعت پائین تر Bus ، تاثیر بسیار زیادی در ارتباط با کارآئی یک کامپیوتر را بدنبال خواهد داشت . در صورتی که قصد دارید از کامپیوتر خود به منظور ارسال نامه های الکترونیکی و یا اینترنت ، استفاده نمائید ، پردازنده های Celeron گزینه ای مناسب می باشند . در صورتی که از سیتستم خود به منظور انجام عملیاتی استفاده نمائید که در آنان پارامتر سرعت، حائز اهمیت می باشد ، می توان از پردازنده های پنتیوم ۴ با توجه به وجود ویژگی های متنوعی همچون سرعت بالای Clock ، Bus و میزان حافظه L۲ Cache ، استفاده بعمل آورد . 



[ دوشنبه 6 دی 1389  ] [ 6:23 PM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات0 ]

سی پی یو - CPU

 سی پی یو یا به عبارتی واحد پردازشگر مركزی در حكم مغز و اداره كننده ی كامپیوتر است و مسئولیت انجام محاسبات ریاضی داخلی كامپیوتر و فرمان دادن به دیگر اجزا را به عهده دارد.

سی پی یو محاسبات داخلی كامپیوتر را به وسیله ی دو عدد ۰ و ۱ ( صفر و یك ) انجام میدهد. كلیه ی قطعات داخل كامپیوتر برای انجام كارها و محاسبات خود نیازمند این قطعه ی كوچك هستند كه این ارتباط را از طریق خطوطی با نامIRQ ( در خواست وقفه ) برقرار میكنند. ساختمان داخلی سی پی یو ها نیز متشكل از ترانزیستور های بسیار ریز است كه به تعداد بسیار زیاد و دقت بسیار بیشتر در كنار هم قرار داده شده اند. برای مثال یك سی پی یو متعلق به كمپانی اینتل با سرعت ۳.۴ گیگا هرتز متشكل از ۱۲۵ میلیون ترانزیستور كنار هم قرار داده شده است كه سایز هر كدام از انها ۹۰ نانو متر معادل ۰.۰۹ میكرون است! رقمهایی اعجاب انگیر كه حاكی از پیچیده و اسیب پذیر بودن ساختار این قطعه دارند...


از دیگر مشخصات و اصطلاحات این مبحث میتوان به BUS اشاره كرد. واحد پردازشگر مركزی برای ارتباط با دنیای خارج خود میتواند به حجم خاصی اطلاعات را دریافت و یا ارسال كند...این گذرگاه را با نام باس میشناسیم و یكای ان را مگاهرتز می نامیم.
در بررسی سی پی یو ها به اصطلاحی دیگر احتمالا برخورد كرده این با نام Cache ( كش ). كش به حافظه ای بسیار سریع و گران قیمت گفته میشود كه همیشه مقدار كمی از ان در سی پی یو تعبیه میشود...كار كش نگهداری اطلاعاتی برای سی پی یو است كه در هنگام پردازش اطلاعات به انها نیاز سریع دارد.
حافظه ی كش در سه سطح وجود دارد و با حجم های مختلف. سطح اول یا L۱سطح دوم یا L۲و سطح جدید L۳ ...معمولا كش L۱ را بر روی خود سی پی یو قرار میدهند و به همین دلیل ان را INTERNA CACHE می نامند ولی كش L۲ بر روی بورد اصلی (Main Board) تعبیه میشود و ان را EXTERNAL CACHE میخوانند.
مهمترین كمپانی های سازنده ی CPU عبارتند از AMD و Intel كه دو رقیب اصلی و دیرینه هستند و دیگر تولید كننده ها را تقریبآ به كنار زده اند.
در این مقاله سعی شد به صورت بسیار فشرده اطلاعاتی كلی در مورد سی پی یو ارایه شود...اما این مبحث بسیار پیچیده تر است...كسانی كه خواهان اطلاعات ریزتر و دقیق تری هستند به همراز جداول حرفه ای میتوانند تا شماره های بعدی صبر كنند...

اصطلاحات :

▪ CPU : Central Processor Unite
▪ MHZ : Mega Hertz
▪ GHZ : Giga Hertz
▪ ۳.۴ GHZ = ۳۴۰۰ MHZ
۳۴۰۰ مگاهرتز معادل ۳.۴ گیگاهرتز میباشد...واحد اندازه گیری سرعت كاری CPU



[ دوشنبه 6 دی 1389  ] [ 6:22 PM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات0 ]

برای فیلمهاتون زیرنویس بذارید

 برای اینكار: 
ابتدا برنامه vobsub را نصب كنید(لینك دانلود را در انتها ی مقاله گذاشتم.) 
فیلم مورد نظر را از cd به كامپیوتر كپی كنید.سپس با كلیك راست بر روی فیلم؛از منوی properties به گزینه sumarry رفته و در انجا عددی كه مقابل frame rate نوشته شده را یادداشت كنید. 
مرحله بعد گرفتن فایل زیرنویس از اینترنت است.پس وارد سایت 
www.extratitles.to شده و در قسمت search نام دقیق فیلم را وارد كنبد و سپس از منوی پایین ان زبان مورد نظر را انتخاب كنید و بعد دكمه search را بزنید. 
لینكهای متعددی ظاهر میشود.وارد منوی more Info از اولین لینك شویدو در انجا به frame rate و number of CDs دقت كنید.اگر هر دو گزینه با مشخصات فیلم شما مطابقت داشت گزینه download را بزنید تا شروع به دانلود فایل زیرنویس كند در غیر اینصورت وارد لینكهای بعدی شوید تا به نتیجه مورد نظر برسید. 
فایلهای زیرنویس را به صورت zip یا rar دریافت خواهید كرد. 
حالا محتوای فایل دانلود شده را در پوشه ای كه فایل فیلم را در انجا كپی كرده اید منتقل كنید. 
كار مهمی كه باید انجام دهید اینست كه: 
نام فایل زیرنویس را همنام فایل فیلم كنید.مثلا: 
اگر نام فایل فیلم شما مثلا die hard1.AVI یا AVSEQ01 است باید نام فایل زیرنویس را به ترتیب به صورت die hard1.SRT یا AVSEQ01.SRT تغییر دهید. 
حالا نوبت به پخش فیلم با برنامه دلخواه است.از دیدن فیلم با زیرنویس(با هر زبانی بجز فارسی لذت ببرید و هم زبان انگلیسی خود را تقویت كنید.) 
تنظیمات این برنامه: 

در هنگام پخش فیلم یك فلش سبز رنگ در system tray ظاهر میشود كه با كلیك راست روی ان میتوانید تغییرات خود را اعمال كنید.برای مثال: 
پس از كلیك راست روی ایكون برنامه و وارد شدن به گزینه direct vobsub به منوی main رفته و نحوه نمایش زیرنویس (مثل فونت و محل نمایش نوشته ها)را تغییر دهید. 
تنظیم مهم دیگر مربوط به گزینه timing میباشد .در قسمت Delay میزان تاخیر زیر نویس به میلی ثانیه مشخص است.مثلا اگر زیرنویس 2 ثانیه از فیلم عقبتر است عدد مقابل Delay را به 
2000- تغییر دهید. 



[ دوشنبه 6 دی 1389  ] [ 6:21 PM ] - مسعود نودوشنی

[ نظرات0 ]

.: تعداد کل صفحات :. [ <> [ 9 ] [ 10 ] [ 11 ] [ 12 ] [ 13 ] [ 14 ] [ 15 ] [ 16 ] [ 17 ] [ 18 ]