خوش آمدید

تقویت عضلات شکم

حرکاتی برای لاغر کردن و تقویت عضلات شکم(+تصاویر)
توده های بد شکل بیرون زده از این طرف و آن طرف شلوارتان اعتماد به نفس شما را پایین آورده است؟ با تقویت عضلات تحتانی شکمی، آن ها را از بین ببرید.
واقعیت این است که ژنتیک بدن بیشتر افراد، به گونه ای است که اضافه وزن خود را ابتدا در شکم نشان می دهد که دلیل آن هورمون ها و نحوه ی ذخیره ی چربی در بدن است. این پنج حرکت، عضلات تحتانی شکمی را هدف قرار می دهند و آن ها را تقویت و جمع می کنند. همچون همه ی برنامه های تناسب اندام، برنامه ی غذایی در این مورد هم مهم است و خبر خوب این است که انجام این حرکات همراه با یک برنامه ی غذایی سالم، شکمی سفت و بدون چربی به شما خواهد داد.

نکته: برای انجام سه حرکت ابتدایی، باید کمر را تخت روی زمین نگه دارید. خم کردن کمر به آن آسیب می رساند و باعث می شود که عضلات تحتانی شکمی به اندازه ی کافی درگیر نشوند.

تمریناتی برای سفت کردن شکم

حرکت اول
برای انجام حرکت قیچی، به پشت روی زمین دراز بکشید و دستان را کنار بدن روی زمین بگذارید. پا ها را صاف و کشیده به سمت بالا قرار دهید. پاها را به آرامی به صورت ضربدری قرار دهید و همزمان با انجام حرکت قیچی، تا زاویه 30 درجه ای با زمین پایین بیاورید. سپس همزمان با حرکت قیچی، پاها را به آرامی بالا بیاورید و به حالت اولیه بازگردید. این حرکت را 4 بار تکرار کنید.

حرکت 2
این حرکت عضلات تحتانی شکمی را بسیار تقویت می کند. به پشت روی زمین دراز بکشید و دستان را کنار بدن روی زمین بگذارید و پاها را صاف و کشیده به سمت بالا قرار دهید. به مدت 30 ثانیه، دنبالچه را با حرکت سریع و کوتاه از زمین جدا کنید و پایین بیاورید. 15 ثانیه استراحت کنید. حرکت را تکرار کنید. به طور کلی حرکت را 4 بار تکرار کنید.

حرکاتی برای لاغر کردن و تقویت عضلات شکم

حرکت 3
به پشت روی زمین دراز بکشید و دست ها را کنار بدن روی زمین بگذارید و پاها را صاف و کشیده به طرف بالا قرار دهید و 90 درجه خم کنید. به طور متناوب، پای راست و چپ را پایین بیاورید و انگشتان پا را به زمین بزنید و این کار را تا 30 ثانیه ادامه دهید. سپس، انگشتان هر دو پا را 30 ثانیه روی زمین بگذارید. این حرکت را دو بار دیگر تکرار کنید.

حرکاتی برای کوچک کردن شکم

حرکت 4
این حرکت، یک نوع اصلاح شده از حرکت پل در یوگا است. به پشت دراز بکشید، زانو ها را خم و به اندازه ی عرض باسن باز کنید. پای راست را به بالا صاف کنید، باسن، مفصل ران و کمر را چند سانتی متر از زمین جدا کنید و سپس روی زمین بگذارید. این حرکت را 30 ثانیه ادامه دهید و بعد، پا ها را عوض کنید. حرکت را 3 بار دیگر تکرار کنید.

حرکاتی برای لاغر کردن و تقویت عضلات شکم

حرکت 5
برای انجام درست این حرکت، باید کمی بیشتر تلاش کنید. به پشت دراز بکشید، پاها را صاف و کشیده روی زمین بگذارید و دستان را کشیده بالای سر قرار دهید. پا و دست ها را به آرامی به طرف سقف بالا بیاورید. این حرکت را باید آرام انجام دهید تا عضلات شکم کاملاً درگیر شوند. دست و پا ها را پایین بیاورید و حرکت را دو بار دیگر تکرار کنید.

اگر تمرینات بدنسازی برای یک دوره ۳ - ۶ ماهه قطع شود حجم و قدرت عضلات کاهش می‌یابد

حافظه عضله چیست و چگونه عمل می کند؟
یک بدنساز حرفه‌ای بعد از سال‌ها تمرین مستمر بدنسازی برای رسیدن به بدنی عضلانی و خوش فرم، صرف ساعت‌ها تمرین طاقت فرسا در باشگاه بدنسازی، مصرف مکمل‌ها، ویتامین‌ها و رعایت رژیم غذایی سالم سرانجام به هدف خود خواهد رسید.
اما ممکن است به علت یک اتفاق مثل تصادف، بیماری، تغییر شغل یا سبک زندگی و ازدواج دیگر فرصت تمرینات سابق را نداشته و به دلیل بی تمرینی حجم و قدرت عضلات خود را از دست بدهد و از قطار رقابت حرفه‌ای عقب بماند. اما نباید امید را از دست داد زیرا بدن خارق العاده ما توانایی شگفت انگیزی در بازگشت به شرایط گذشته و کسب مجدد حجم و قدرت عضلات را دارد.

حافظه عضله چیست؟
همه افراد به این حقیقت واقف هستند که اگر تمرینات بدنسازی را برای یک دوره ۳ الی ۶ ماهه قطع کنند حجم و قدرت عضلات کاهش می‌یابند. به هر حال اگر تمرینات بدنسازی دوباره از سر گرفته شود حجم و قدرت از دست رفته تنها در عرض چند هفته تمرین دوباره به دست خواهد آمد. این پدیده حافظه عضله نامیده می‌شود.

مکانیزم حافظه عضله
حافظه عضله یک حافظه عملی است و عقیده و باور بر این است این پدیده عمدتاً به دلیل مکانیزم سیستم عصبی است.
- نظریه‌ اول
اولین نظریه این است که به دلیل تمرینات بدنسازی بافت‌های اطراف عضلات گسترش پیدا کرده که در زمان بی تمرینی این بافت های اضافی از بین نمی‌روند تنها از سایز و حجم آن‌ها کم می‌شود. بعد از شروع مجدد تمرینات بدنسازی این بافت‌ها ساده تر از گذشته ساخته و رشد می‌کنند.

- نظریه دوم
نظریه دوم سرچشمه از سیستم عصبی مرکزی می‌گیرد. عصب به دلیل تمرینات مستمر گذرگاه ساخت مجدد عضلات را یاد گرفته بنابراین سیستم عصبی نیازی برای یادگیری مجدد تمرینات و مسیر رشد عضلات ندارد زیرا در حافظه عضلات ذخیره شده است. محققان ورزشی جواب این سوال را از طریق تحقیقات علمی که اخیراً انجام شده اند، اثبات کرده اند. بر خلاف دیگر سلول‌های بدن، سلول‌های عضلانی بیشتر از یک هسته (صدها و هزارها) دارند.

چرا عضله به تعداد زیادی هسته نیاز دارد؟
هسته عملکرد سلول را کنترل می‌کند و از آنجایی که حجم و عملکرد عضلات بزرگ تر و پیچیده تر از سایر سلول‌های بدن است، بنابراین یک یا دو هسته نمی‌توانند وظیفه عضلات را کامل و درست انجام دهند. هسته مرکز کنترل و مغز الیاف عضلانی است. این مراکز کنترل مقدار مواد ژنتیکی که در دسترس سلول قرار می‌گیرند را تنظیم می‌کنند. زمانی که حجم عضلات بزرگ تر می‌شود، تعداد هسته‌ها نیز افزایش می‌یابد.

زمانی که حجم عضلات بزرگ تر می‌شود، تعداد هسته‌ها نیز افزایش می‌یابد

افزایش تعداد هسته سلول عضلانی در نتیجه افزایش حجم در طی چند تحقیق علمی به اثبات رسیده است. نتایج این تحقیقات نشان داده اند افرادی که مواد استروئیدی مصرف کرده اند و یا افرادی که سریع عضله سازی می‌کنند تعداد بیشتر هسته در عضلات خود نسبت به افراد عادی دارند. تصور می‌شود در دوره کاهش حجم و آتروفی عضلات که مخالف رشد عضلات است، تعداد زیادی از هسته‌های سلول از بین بروند زیرا دیگر نیازی به وجود آن‌ها نیست. اما نکته تعجب آور این است که در تحقیقات متعددی که اخیراً در زمینه آتروفی عضلات بر روی نمونه‌های حیوانی انجام گرفته اند، در دوره آتروفی عضلات ناشی از بی تمرینی ۳ ماهه، تعداد هسته‌های سلول عضلانی ثابت مانده اند. همانطور که در تصویر مشخص است حجم عضلات تا ۵۰ درصد کاهش پیدا کرده اما تعداد هسته‌ها بدون تغییر بوده است.

بنابراین با این نتیجه که بعد از توقف تمرینات تعداد هسته‌ها ثابت باقی خواهند ماند، باز گرداندن عضلات به حجم و قدرت قبلی آسان است. بنابراین هسته‌های عضلانی مثل حافطه سلول عمل می کنند. تحقیقات جدیدتر از روش‌های مختلفی برای مطالعه هسته‌ها  استفاده کرده اند. در تحقیقاتی که در گذشته در مورد شمارش هسته‌ها انجام گرفته اند به اشتباه تعداد هسته‌های بافت همبند و دیگر سلول‌ها مثل سلول‌های ماهواره‌ای شمارش شده بودند. هسته این نوع سلول‌ها در دوره بی تمرینی خواهند مرد. بنابراین محققان به اشتباه مرگ هسته‌های عضلانی در نتیجه بی تمرینی را اعلام کرده بودند. تحقیقات اخیر تنها شمارش هسته‌ها را بررسی کرده‌اند که هیچ گونه کاهش در تعداد آن ها ثبت نشده است.

تحقیقی دیگر
گروهی از بانوان به مدت ۲۰ هفته تمرین بدنسازی انجام دادند، سپس به مدت ۳۰ هفته دوره بی تمرینی مطلق را سپری کرده و مجدداً ۶ هفته تمرینات بدنسازی را از سر گرفتند. ۲۰ هفته تمرین بدنسازی سایز الیاف عضلانی را ۱۶ تا ۴۷ درصد افزایش داد در حالی‌که ۳۰ هفته بی تمرینی تنها کاهش کمی (۱ الی ۱۴ درصد) در سایز الیاف عضلانی بوجود آورد.

۶ هفته تمرینات مجدد بدنسازی سایز الیاف عضلانی را به سطح قبلی دوره تمرینی افزایش داد. بنابراین به نظر می‌رسد نتایج تمرینات بدنسازی بعد از یک دوره بی تمرینی دوباره کسب خواهند شد. بازگشت سریع ورزشکاران حرفه‌ای به اوج عملکرد ورزشی بعد از یک دوره بی تمرینی ناشی از آسیب‌های ورزشی گواه بر نتیجه این تحقیق است.

اگر تمرینات بدنسازی برای یک دوره ۳ - ۶ ماهه قطع شود حجم و قدرت عضلات کاهش می‌یابد

حافظه عضله چیست و چگونه عمل می کند؟
یک بدنساز حرفه‌ای بعد از سال‌ها تمرین مستمر بدنسازی برای رسیدن به بدنی عضلانی و خوش فرم، صرف ساعت‌ها تمرین طاقت فرسا در باشگاه بدنسازی، مصرف مکمل‌ها، ویتامین‌ها و رعایت رژیم غذایی سالم سرانجام به هدف خود خواهد رسید.
اما ممکن است به علت یک اتفاق مثل تصادف، بیماری، تغییر شغل یا سبک زندگی و ازدواج دیگر فرصت تمرینات سابق را نداشته و به دلیل بی تمرینی حجم و قدرت عضلات خود را از دست بدهد و از قطار رقابت حرفه‌ای عقب بماند. اما نباید امید را از دست داد زیرا بدن خارق العاده ما توانایی شگفت انگیزی در بازگشت به شرایط گذشته و کسب مجدد حجم و قدرت عضلات را دارد.

حافظه عضله چیست؟
همه افراد به این حقیقت واقف هستند که اگر تمرینات بدنسازی را برای یک دوره ۳ الی ۶ ماهه قطع کنند حجم و قدرت عضلات کاهش می‌یابند. به هر حال اگر تمرینات بدنسازی دوباره از سر گرفته شود حجم و قدرت از دست رفته تنها در عرض چند هفته تمرین دوباره به دست خواهد آمد. این پدیده حافظه عضله نامیده می‌شود.

مکانیزم حافظه عضله
حافظه عضله یک حافظه عملی است و عقیده و باور بر این است این پدیده عمدتاً به دلیل مکانیزم سیستم عصبی است.
- نظریه‌ اول
اولین نظریه این است که به دلیل تمرینات بدنسازی بافت‌های اطراف عضلات گسترش پیدا کرده که در زمان بی تمرینی این بافت های اضافی از بین نمی‌روند تنها از سایز و حجم آن‌ها کم می‌شود. بعد از شروع مجدد تمرینات بدنسازی این بافت‌ها ساده تر از گذشته ساخته و رشد می‌کنند.

- نظریه دوم
نظریه دوم سرچشمه از سیستم عصبی مرکزی می‌گیرد. عصب به دلیل تمرینات مستمر گذرگاه ساخت مجدد عضلات را یاد گرفته بنابراین سیستم عصبی نیازی برای یادگیری مجدد تمرینات و مسیر رشد عضلات ندارد زیرا در حافظه عضلات ذخیره شده است. محققان ورزشی جواب این سوال را از طریق تحقیقات علمی که اخیراً انجام شده اند، اثبات کرده اند. بر خلاف دیگر سلول‌های بدن، سلول‌های عضلانی بیشتر از یک هسته (صدها و هزارها) دارند.

چرا عضله به تعداد زیادی هسته نیاز دارد؟
هسته عملکرد سلول را کنترل می‌کند و از آنجایی که حجم و عملکرد عضلات بزرگ تر و پیچیده تر از سایر سلول‌های بدن است، بنابراین یک یا دو هسته نمی‌توانند وظیفه عضلات را کامل و درست انجام دهند. هسته مرکز کنترل و مغز الیاف عضلانی است. این مراکز کنترل مقدار مواد ژنتیکی که در دسترس سلول قرار می‌گیرند را تنظیم می‌کنند. زمانی که حجم عضلات بزرگ تر می‌شود، تعداد هسته‌ها نیز افزایش می‌یابد.

زمانی که حجم عضلات بزرگ تر می‌شود، تعداد هسته‌ها نیز افزایش می‌یابد

افزایش تعداد هسته سلول عضلانی در نتیجه افزایش حجم در طی چند تحقیق علمی به اثبات رسیده است. نتایج این تحقیقات نشان داده اند افرادی که مواد استروئیدی مصرف کرده اند و یا افرادی که سریع عضله سازی می‌کنند تعداد بیشتر هسته در عضلات خود نسبت به افراد عادی دارند. تصور می‌شود در دوره کاهش حجم و آتروفی عضلات که مخالف رشد عضلات است، تعداد زیادی از هسته‌های سلول از بین بروند زیرا دیگر نیازی به وجود آن‌ها نیست. اما نکته تعجب آور این است که در تحقیقات متعددی که اخیراً در زمینه آتروفی عضلات بر روی نمونه‌های حیوانی انجام گرفته اند، در دوره آتروفی عضلات ناشی از بی تمرینی ۳ ماهه، تعداد هسته‌های سلول عضلانی ثابت مانده اند. همانطور که در تصویر مشخص است حجم عضلات تا ۵۰ درصد کاهش پیدا کرده اما تعداد هسته‌ها بدون تغییر بوده است.

بنابراین با این نتیجه که بعد از توقف تمرینات تعداد هسته‌ها ثابت باقی خواهند ماند، باز گرداندن عضلات به حجم و قدرت قبلی آسان است. بنابراین هسته‌های عضلانی مثل حافطه سلول عمل می کنند. تحقیقات جدیدتر از روش‌های مختلفی برای مطالعه هسته‌ها  استفاده کرده اند. در تحقیقاتی که در گذشته در مورد شمارش هسته‌ها انجام گرفته اند به اشتباه تعداد هسته‌های بافت همبند و دیگر سلول‌ها مثل سلول‌های ماهواره‌ای شمارش شده بودند. هسته این نوع سلول‌ها در دوره بی تمرینی خواهند مرد. بنابراین محققان به اشتباه مرگ هسته‌های عضلانی در نتیجه بی تمرینی را اعلام کرده بودند. تحقیقات اخیر تنها شمارش هسته‌ها را بررسی کرده‌اند که هیچ گونه کاهش در تعداد آن ها ثبت نشده است.

تحقیقی دیگر
گروهی از بانوان به مدت ۲۰ هفته تمرین بدنسازی انجام دادند، سپس به مدت ۳۰ هفته دوره بی تمرینی مطلق را سپری کرده و مجدداً ۶ هفته تمرینات بدنسازی را از سر گرفتند. ۲۰ هفته تمرین بدنسازی سایز الیاف عضلانی را ۱۶ تا ۴۷ درصد افزایش داد در حالی‌که ۳۰ هفته بی تمرینی تنها کاهش کمی (۱ الی ۱۴ درصد) در سایز الیاف عضلانی بوجود آورد.

۶ هفته تمرینات مجدد بدنسازی سایز الیاف عضلانی را به سطح قبلی دوره تمرینی افزایش داد. بنابراین به نظر می‌رسد نتایج تمرینات بدنسازی بعد از یک دوره بی تمرینی دوباره کسب خواهند شد. بازگشت سریع ورزشکاران حرفه‌ای به اوج عملکرد ورزشی بعد از یک دوره بی تمرینی ناشی از آسیب‌های ورزشی گواه بر نتیجه این تحقیق است.



شیر دادن به نوزاد به شما کمک خواهد کرد تا کاهش وزن سریع‌تری داشته باشید

نکاتی برای کم کردن وزن پس از زایمان
حاملگی به شدت بدن شما را دچار تغییرات می‌کند. ممکن است تعجب کنید که چطور حتی پس از اینکه فرزندتان متولد شده کماکان مانند یک زن باردار بنظر می‌رسید! بدنتان از ریخت افتاده و ممکن است باعث ناراحتی شما شده باشد. اما بخاطر داشته باشید که در این باره نباید عجله کنید.

بدن خانم‌ها پس از زایمان، پیش از اینکه به حالت طبیعی بازگردد، دستخوش تغییرات شگرفی می شود. این اتفاق خیلی عادی است که پس از زایمان چند کیلو اضافه وزنتان باقی بماند، اما راه‌هایی هم هست تا دوباره به شکل و شمایل قبلی و تناسب اندام‌تان بازگردید. در ادامه‌ی این متن با ۵ نکته برای کاهش وزن پس از زایمان آشنا خواهید شد.

√ شیر دادن کلی کالری مصرف می‌کند
آیا به این فکر می‌کنید که با شیشه به نوزادتان غذا دهید؟ صبر کنید و اینجا را بخوانید. تحقیقات اثبات کرده‌اند که شیر دادن به شما کمک خواهد کرد تا انحناهای بدن پیش از بارداری‌تان را دوباره بدست بیاورید! پروسه‌ی شیر دادن، حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ کالری در روز خواهد سوزاند، و به شما کمک خواهد کرد تا کاهش وزن سریع‌تری داشته باشید. همچنین شیر دادن فوق‌العاده برای کودکتان مفید است.

√ آبرسانی و آبرسانی
زمانی که شما به نوزادتان شیر می‌دهید، احساس تشنگی خواهید کرد. بنابراین احتیاج دارید تا مقدار زیادی آب بنوشید تا بدنتان را تازه نگاه دارید. آب همچنین پوست شما را جوان نگاه داشته و سموم را از بدنتان دفع می‌کند. بعلاوه نوشیدن آب بصورت منظم به شما کمک خواهد کرد تا خودتان را از تنقلات چرب و چیل دور نگاه دارید. بنابراین به بدنتان آبرسانی کنید تا اندامتان متناسب بماند و از آن خوراکی‌های ناسالم دور بمانید تا چاق‌تر از این نشوید!

√ برای کم کردن وزن خوب بخوابید
این موضوع روشن است که بیدار شدن نوزاد در نیمه‌ی شب، خواب راحت و خوب را برای مادران سخت می‌کند. اما با استراحت کافی در طول روز باید آن را جبران کنید. اگر استراحت نکنید و چندین روز بی‌خوابی داشته باشید، کاهش وزن برایتان سخت خواهد شد! زمانی که بدنتان استرسی باشد، کورتیزول را در کنار هورمون‌های استرس دیگر ترشح می‌کند که می‌توانند باعث افزایش وزن شود. پس به درستی استراحت کنید تا بتوانید وزن کم کنید.

√ شرکت در کلاسهای ورزشی برای کم کردن وزن
یک ایده‌ی خیلی خوب برای کاهش وزن این است که به کلاس‌های ورزشی پس از زایمان بپیوندید و دوباره شکم صاف و عضلانی خودتان را با پیشنهادات تمرینی مربی‌تان بدست آورید. بعلاوه می‌توانید استقامت و حال و هوای خودتان را با انجام ورزش‌هایی همچون پیاده‌روی یا دویدن بهبود بخشید. ورزش‌های کاردیو ضربان قلب شما را افزایش می‌دهند، و به شما کمک می‌کنند تا چربی اطراف شکمتان را سریع‌تر آب کنید. اگر شما تحت عمل سزارین زایمان کرده‌اید، زمان مناسب برای شروع ورزش را با پزشکتان چک کنید.

√ وعده‌های غذایی متعادل داشته باشید
پس از زایمان هم، آنچه که می‌خورید خیلی اهمیت دارد، چرا که همین موضوع هم یکی از مهم‌ترین عوامل افزایش وزن است. از غذاهای چرب، تند و پر کالری دوری کنید. سبزیجات تازه و انواع میوه را به خوراکتان بیفزایید. نسبت متعادلی از ویتامین‌ها، پروتئین‌ها و مواد معدنی را در غذاهایتان رعایت کنید. گوشت بدون چربی، ماهی، شیر کم چرب و سبزیجات برگ دار مصرف نمایید.

برگشتن به تناسب اندام برای مادران جدید کار خیلی سخت و بزرگی نیست، اما به شرط اینکه به خوبی و از راه سالم برای تناسب اندامشان تلاش کنند. نکاتی که یادآور شدیم را پیگیری کنید و با اضافه وزن پس از زایمانتان خداحافظی کنید.