font-variant می توان حروف بزرگ انگلیسی را با اندازه کوچک نمایش داد.
این ویژگی مخصوص زبان هایی می باشد که حروف کوچک و بزرگ در زبان وجود دارد. طراح فونت می تواند حروف بزرگ را با اندازه و طرح خاص خود طراحی کند و ما هر زمان که در طرح نیاز باشد می توانیم از آن استفاده کنیم.
@font-face می توانیم فونت سفارشی خود را تعریف کنیم تا در یک صفحه وب از آن استفاده کنیم که این کار باعث می شود تا از فونت های دیگری علاوه بر فونت های نصب شده بر روی سیستم بهره ببریم.
font-family فونت مورد استفاده برای محتوای عناصر را مشخص می کند.
font-stretch این امکان را به ما می دهد تا صورت های مختلف یک فونت را بر اساس عرض کاراکتر انتخاب کنیم.
font-style می توان استایل فونت را به صورت italic و یا oblique تعیین کرد.در حالت استاندارد باید فونتی که برای صفحه استفاده می شود فایلی مربوط به استایل italic و همینطور فایلی برای استایل oblique داشته باشد.
font-weight مشخص کرد.
بوسیله ویژگی font-size می توان اندازه فونت یک عنصر را مشخص کرد.
برای تعیین اندازه فونت می توان بصورت اندازه دهی مطلق یا نسبی عمل کرد.
روش مطلق از طریق واحدهای مطلق و کلمات کلیدی و روش نسبی از طریق استفاده از واحدهای نسبی و اندازه دهی درصدی می باشد.
ویژگی line-height ارتفاع ردیف هایی که نوشته در آن قرار می گیرد را برای یک عنصر تعیین می کند. یعنی اگر عنصری دارای چندین خط نوشته باشد فاصله خطوط مبنا یک عنصر توسط این ویژگی مشخص می شود.
با استفاده از ویژگی overflow-wrap می توان کلماتی که آنقدر طولانی هستند که از نگهدارنده خارج می شوند را به خط بعد شکست.
نام قبلی این ویژگی word-wrap می باشد و فعلا از آن به عنوان نام جایگزین استفاده می شود.
توسط ویژگی word-break می توان مشخص کرد در یک متن زمانی که به آخر خط می رسیم آخرین کلمه ای که در خط کنونی جا نمی شود بشکند یا نه.
