لزوم حضور قلب در نماز
لزوم حضور قلب در نماز
مطلب اول در بيان دليلهايى است كه درباره شرط حضور قلب در نماز است و می رساند كه حتما بايد نماز با خضوع و خشوع دل همراه باشد. و همچنين در اين بخش فضيلت حضور قلب و شرط پذيرفته شدن نماز با آن ذكر مىشود و از اخبار و آيات استفاده مىكنيم كه چگونه مؤثر بودن نماز منوط به حضور قلب است بلكه حكم عقل نيز بر آن گواه است.
از آيات قرآن كه در اين مورد رسيده است مىفرمايد: هر آينه مومنين رستگار شدند (آنان كه به خدا گرويدند به خواسته هايشان رسيدند)آنان كه در نماز شان ترسناكند (از خداى خود مىترسند و برايش خاضع و ذليلند(1))
پس مطابق اين آيه شريفه، مؤمنى كه اهل نجات است، كسى است كه در نماز خاشع باشد و خشوع بدون حضور قلب تصور نمىشود.
در آيه ديگر مىفرمايد: به پاى دار نماز را براى ياد كردن من(2). و بديهى است كه غفلت ضد ذكر است، كسى كه در همه نمازش غافل و خبر است، چگونه براى ياد حق تعالى نماز را برپا داشته است و چگونه اين امر را اطاعت نموده كه مىفرمايد: نماز را براى ياد خدا بر پاداريد.
خداوند از غفلت نهى فرموده است و صريحا مىفرمايد: و از جمله خبران نباش(3) از آنچه به آن مأمور مىشوى - از ذكر و دعا-خبر نباش.
1-قد افلح المومنون الذين هم فى صلاتهم خشعون مومنون: 1-2.
2-و اقم الصلوة لذكرى طه: 14.
3-و لا تكن من الغفلين اعراف: 205.
منبع:شبکه اسلامی یامجیر
ادامه مطلب
وقتی سایه ها سجده می کنند!
وقتی سایه ها سجده می کنند!
در قرآن می خوانیم: سایه ها خدا را هر صبح و شام، سجده می کنند، سجده سایه به چه معناست؟
اصلی است در فلسفه که می گوید: وجود مساوق با شعور است.[1] این حرف یعنی چه؟
معنای این سخن به زبان ساده این است که هر چیزی که رنگ وجود به خود بگیرد، و به خلعت هستی، آراسته شود، بی برو برگرد از درجه ای از شعور هم برخوردار است. به دیگر سخن، شعور برای وجود، درست ماننده ی شوری است برای نمک. پس هیچ موجودی را نمی یابید که شاعر (ذی شعور) نباشد. چیزی که هست، شعورُ کلِّ شیءٍ بِحَسَبِه. یعنی درجه ادراک هر موجود نسبت به مرتبه هستی او، متفاوت است....
ادامه مطلب
سخت ترين چيز

والله انه لياتى على الرجل خمسون سنة ، و ما قبل الله صلاة واحدة فاى شى ء اشد من هذا؛
قسم به خدا، از زندگى انسان پنجاه سال بگذرد (و نماز نخوانده باشد)، ولى خداوند يك نماز او را قبول نمى كند، چه چيزى سخت تر از اين !
(ميزان الحكمه ، ج 5، ص 387)
ادامه مطلب
حلال و مباح ، شرط قبولى نماز

قال على - عليه السلام -:
يا كميل !انظر فيما تصلى و على ما تصلى و ان لم تكن من وجهه و حله فلا قبول ؛
على (ع ) خطاب به كميل فرمود: اى كميل ! نگاه كن ببين كه در چه چيز نماز مى گزارى و برروى چه چيز به نمازايستادى .اگر آن چيزى را كه براى نمازت استفاده مى كنى ، حلال و مباح نباشد، نمازت قبول نيست .
(تحف العقول ، ص 187)
منبع : سایت اندیشه قم
ادامه مطلب