در این رهگذر به یک مورد از ابعاد و گستره ی امامت در جهان شناسی و انسان شناسی اسلام بر اساس بیانات امام رضا علیه السلام می پردازیم:
در این رهگذر به یک مورد از ابعاد و گستره ی امامت در جهان شناسی و انسان شناسی اسلام بر اساس بیانات امام رضا علیه السلام می پردازیم:
در این رهگذر به دو مورد از ابعاد و گستره ی امامت در جهان شناسی و انسان شناسی اسلام بر اساس بیانات امام رضا علیه السلام می پردازیم:
امام، معصوم از گناه و نقص
(الامام المطهّر من الذنوب المبرّأ من العیوب) [1]
«امام از گناهان پاک و از عیبها به دور است.»
عقل هر انسان حکم می کند که جامعه نمی تواند بدون نظام و نظم و رهبر باشد، چرا که جامعه بدون پیشوا، گرفتار هرج و مرج می شود و امنیت از آن رخت بر می بندد و هدایت مردم دشوار می شود و اجرای احکام الهی دشوار می گردد؛ در نتیجه دین مردم سست می شود و در چنین جامعه ای عموم مردم زیان می بینند. امام رضا علیه السلام نیز بر این مطلب تأکید کرده و با بیانات مختلف آن را توضیح داده اند.
در این رهگذر به دو مورد از ابعاد و گستره ی امامت در جهان شناسی و انسان شناسی اسلام بر اساس بیانات امام رضا علیه السلام می پردازیم:
فرشتگان با امام سخن می گویند
(یکون محدثاً) [1]
«امام، مخاطب گفت و گوی «فرشتگان الهی» است (مطالب را به او الهام می کنند.)»
در این رهگذر به دو مورد از ابعاد و گستره ی امامت در جهان شناسی و انسان شناسی اسلام بر اساس بیانات امام رضا علیه السلام می پردازیم:
مقام امامت بالاتر از نبوت
عن الرضا علیه السلام: (ان الامامة خصّ الله عزوجل بها ابراهیم الخلیل علیه السلام بعد النبوة و الخلّة مرتبۀ ثالثه و فضیلة شرفّه بها و اشاربها ذکره فقال عزوجل: انی جاعلک للناس اماما) [1]
در این رهگذر به دو مورد از ابعاد و گستره ی امامت در جهان شناسی و انسان شناسی اسلام بر اساس بیانات امام رضا علیه السلام می پردازیم: