نامه دین و فرهنگ

بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام در نامه ای خطاب به وزیر امور خارجه، از سیاست های انفعالی آن وزارت خانه انتقاد کرد، و عمل بر طبق اصول و آرمان های انقلاب اسلامی را از وی مطالبه نمود:

متن نامه به شرح زیر است:

آن‌هایی که در خواب هستند، آن‌هایی که بازهم خواب می‌بینند، آنان که خواب امریکا را می‌بینند خدا بیدارشان کند. (صحیفه امام؛ ج ۱۹؛ ص ۲۳۰)

جناب آقای محمد جواد ظریف؛

وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران؛

سلام علیکم؛

در آستانه سی و ششمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی هستیم؛ انقلابی که به فرموده مقام معظم رهبری^{مدظله‌العالی} در هیچ جای جهان بدون نام امام خمینی ^{رحمت الله علیه} شناخته شده نیست. بیانات و وصایای امام راحل‌مان همیشه و همه جا صراط مستقیم جمهوری اسلامی در پی اهداف آرمان خواهانه‌اش و چراغی برای پیدا کردن راه در شب‌های ظلمت و تردید، و روزهای سختی و امتحان بوده است و خواهد بود. اما آن‌چه که قابل قبول نیست تعدی و بی اعتنایی به آرمان‌های بزرگ امام روح الله در سی و هفتمین سالگرد یادگار عظمیش- یعنی انقلاب اسلامی ایران- توسط برخی مسئولین است. از همین رو بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق ^{علیه‌السلام} با عنایت به دغدغه‌های انقلابی و وظیفه مطالبه‌گری خود و نیز از روی نصیحت و خیرخواهی و همچنین به منظور تنویر افکار عمومی و برای ثبت در تاریخ، نکاتی را به محضرتان یاد آور می‌شود؛

جمهوری اسلامی ایران امروزه به عنوان پرچمدار مبارزه با استکبار و حمایت از مستضعفین در جهان شناخته می‌شود. به گونه‌ای که دیگر کسی نمی‌تواند نقش محوری جمهوری اسلامی را در شکل گیری خط محوری مقاومت در برابر زیاده‌خواهان امریکایی و سگ‌های نجس صهیونیست در تعیین وضعیت و ثبات منطقه انکار نماید. امروزه قطعا بیش از هر روز دیگر نگاه مستضعفان و مظلومان جهان بسته به اقدامات عزتمندانه جمهوری اسلامی است. چشم امید مردم مستضعف و جنگ زده افغانستان، مردم پاکستان، مردم رنج کشیده مسلمان آذربایجان و حتی ملت‌های درد کشیده افریقایی، همه و همه به اقدامات عزت‌مندانه جمهوری اسلامی است. مگر نه این است ‌که اماممان فرمود: «ما باید تمام تلاشمان را بنماییم تا به هر صورتی که هست خط دفاع از مستضعفین را حفظ کنیم.»؟!

آقای ظریف!

طی یک سال و اندی وزارت، آیا خبری از مردم مظلوم پاکستان و افغانستان دارید؟!  چرا وزارت خارجه در دیپلماسی رسمی خود در این یک سال و اندی خبری از این کشورها نمی‌گیرد؟! چرا مردم مستضعف و مظلوم جهان در دیپلماسی عمومیِ وزیر خارجه هیچگاه جایی نداشته‌اند و تمام پیام‌های مجازی و تصویری وزیر امور خارجه از غربی‌ها، تمنای «لایک» می‌کند و هیچ یک از ملت‌های مستضعف حتی در حد یک «توییت!!» جایی را در دیپلماسی عمومی وزیر خارجه نمی‌یابند؟! کاش لااقل در دیدارهای مکررتان با وزیر امور خارجه شیطان بزرگ، آداب بدیهی دیپلماسی عزت را رعایت می کردید! کاش لااقل نخست‌وزیر جنایتکار انگلیس، در سازمان ملل ما را تحقیر نمی‌کرد تا شما با تدبیرتان بعد از سی و هفت سال چشم گریان و پر از امید مستضعفان جهان را – با اینکه دیگر حامی‌ سیاسی‌ای در جهان نمی‌بییند- لا اقل ناامید نمی‌کردید!

مقام معظم رهبری ^{مدظله العالی} در دیدار شرکت‌کنندگان در کنگره‌ى جهانى‌ جریان‌هاى افراطى و تکفیرى فرمودند: «جریان تکفیر توانست حرکت بیدارى اسلامى را منحرف کند. حرکت بیدارى اسلامى یک حرکت ضدّآمریکا، ضدّاستبداد، ضدّ دست‌نشاندگان آمریکا در منطقه بود… شما نگاه کنید به وضعیّت امروز لیبى، به وضعیّت سوریّه، به وضعیّت عراق، به وضعیّت پاکستان، ببینید نیروها و شمشیرها در دست مسلمانان علیه چه کسانى دارد به کار می‌رود؟ این‌ها باید علیه رژیم صهیونیستى به کار می‌رفت.»

آقای ظریف؛ وقتی رهبر جامعه مسلمین بیداری اسلامی را یک پیچ تاریخی بیان می‌کند بی شک حضور تمام قد مسئولان برای هرچه بهتر عبورکردن از این پیچ سهم بسزایی در آینده جامعه جهانی اسلام خواهد داشت.

وزارت خارجه فقط محدود به مذاکرات هسته‌ای نیست که تمام هم و غم دیپلمات‌های کشور، تعظیم در برابر یوغ استکبار شده است.

آقای ظریف! جهت اطلاع عرض می‌کنیم:

وضعیت منطقه، بهم ریخته و پر از آشوب است؛ یمن در راه رسیدن به آزادی و انقلابی دیگر از جنس بیداری اسلامی است و از آن طرف اوضاع در بحرین آن قدر وخیم می‌نماید که سید حسن نصر الله در یک سخنرانی رسمی نسبت به تغییرات جمعیتی و شهرک‌سازی‌هایی از نوع صهیونیستی که علیه شیعیان اجرا شده اعلام خطر کرده است. هر روز خبر شهدایی از ایران و حزب الله را از سوریه و عراق می‌آورند. نظر شما چیست؟! آیا جمهوری اسلامی ایران به عنوان امّ القرای جهان اسلام نباید در عرصه سیاست خارجه موضع فعال‌تری داشته باشد؟! آیا وزارت خارجه نمی‌خواهد بیدارتر عمل کند یا هنوز در فکر هواخوری‌های دونفره در ژنو و رؤیای ارتباط با امریکا است؟!

آیا پیروزی‌های مکرر سپاهیان اسلام در عراق یا سوریه را نمی‌بینید؟! سهم وزارت خارجه در پیروزی‌های موفق منطقه را کجا باید مشاهده کرد؟!

چگونه است که تبریک دیپلماتیک به پیروزی بشار اسد در انتخابات  سوریه – که پیروزی جمهوری اسلامی در سوریه نیز به شمار می‌آید- بعد از  چهار روز صورت می‌گیرد اما تسلیت دیپلماتیک نسبت به مرگ پادشاه مفلوک عربستان فقط ظرف چند ساعت منتشر می‌شود؟!

انفعال وزارت خارجه تنها در موضوعات سیاسی نیست؛ «دیپلم‌مات»های وزارت خارجه در مسائل اعتقادی هم سکوت اختیار کرده‌اند. آیا مصلحت‌اندیشی،  مذاکرات ناموفق هسته‌ای را تا جایی پیش خواهد برد که توهین به پیامبر اعظم ^{صلی الله علیه و آله} را هم بی‌پاسخ  بگذارد؟!

صرفا جهت یادآوری و بازخوانی، این صحبت‌های امام عزیز ^{رحمت الله علیه} را بار دیگر بخوانید که تجدید میثاق با امام^{رحمت الله علیه} فقط حضور در حرم مطهر ایشان نیست: «نکته مهمی که همه ما باید به آن توجه کنیم و آن را اصل و اساس سیاست خود با بیگانگان قرار دهیم این است که دشمنان ما و جهانخوران تا کی و تا کجا ما را تحمل می‌کنند و تا چه مرزی استقلال و آزادی ما را قبول دارند، به یقین آنان مرزی جز عدول از همه هویت‌ها و ارزش‌های معنوی و الهی‌مان  نمی‌شناسند. به گفته قرآن کریم، هرگز دست از مقاتله و ستیز با شما بر نمی‌دارند مگر اینکه شما را از دینتان برگردانند. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم صهیونیست‌ها و امریکا و شوروی در تعقیب‌مان خواهند بود تا هویت دینی و شرافت مکتبی‌مان را لکه دار نمایند.»

حالا که هم هویت دینی و هم شرافت مکتبی ما را لکه دار کرده‌اند آیا بهتر نبود تا وزارت خارجه در حد احضار سفیر بی هویت فرانسه، پاسخ اهانت به اعتقادات یک و نیم میلیارد مسلمان در سراسر جهان را می‌داد؟!

سوال ما این است که آیا حاضرید در اعتراض به حمایت دولت‌های غربی از هتاکان بی‌آبروی فرانسوی، برای یک روز هم که شده و حتی یک ساعت مذاکرات را به عقب بیاندازید؟ یا نه، وای بر روزی که قرار باشد برای جلب اعتماد شیاطین جهانی  در برابر پایمال شدن اعتقاداتمان هم سکوت کنیم.

در این یک سال و اندی هر بار که  لبخندهای ظریفتان را ملیح‌تر ساخته‌اید، خون جوانان ما در جبهه‌های مقاومت جاری‌تر شده است. تدبیر شما نه تنها احترام را به گذرنامه ایرانی باز نگردانده، بلکه دشمنان را در جسارت به اعتقادات یک و نیم میلیارد مسلمان جری‌تر ساخته است.

راستی آقای وزیر! آیا موقعی که قدم زنان در ژنو با «طرفتان» می‌گفتید و لبخند می‌زدید و عکاسان، عکس می‌انداختند و خبرنگاران خبر مخابره می‌کردند؛ حرفی از سفیر پیشنهادی‌تان برای نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل نزدید؟ به جان کری نگفتید که چرا ۴۰۰ روز است از روادید آمریکا خبری نیست؟! آیا با عقب‌نشینی‌تان و انتخاب فرد دیگری برای نمایندگی ایران در سازمان ملل، قصد داشتید عزت را به گذرنامه ایرانی بازگردانید؟!

امروز بارزترین نمود دشمنی امریکای مستکبر و اسرائیل جنایتکار که دشمنان اصلی و قسم خورده اسلام و نظام جمهوری اسلامی و ملت شریف ایران می‌باشند، در غزه و کرانه باختری متمرکز است، اما ورود وزارت خارجه چه در اعلام مواضع به صورت صریح و رسمی و چه در اقدامات عملی نسبت به فلسطین بسیار ضعیف ارزیابی می‌شود تا جایی که تنها سهمش در سخنان آقای روحانی در سازمان ملل- آن هم بعد از جنگ ۵۱ روزه غزه و اسرائیل که دنیا را تکان داد- تنها و تنها یک جمله است و آن نیز با اشاره‌‌ای نامفهوم که «ما مبنای حل مشکلات را تعامل و اعتمادسازی پایدار میان قدرت‌های منطقه‌ای می‌دانیم.»

مگر نه این است که غزه محور وحدت جهان اسلام و اصلی‌ترین مرکز توجهات مسلمانان است؟! گویا شما و تیم وزارت خارجه فراموش کرده‌اید که عهده‌دار دستگاه دیپلماسی ایدئولوژیک‌ترین حکومت و دولت در جهان هستید و نه وزیر خارجه یک کشور خنثای غرب زده‌ی مستعمره‌ی اروپایی!

آقای ظریف!

از خواب بیدار شوید، دل به نقاط امید بخش واقعی بسپارید؛ پیاده روی بس است؛ بیایید کمی هم سوار قطار انقلاب شوید!

امیدواریم تا با حضورتان در دانشگاه‌ها و پاسخ‌گوییتان نسبت به مطالبات دانشجویان عدالتخواه، اندکی از خون دل‌های جوانان و دانشجویان بکاهید.

در پایان ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که جنبش دانشجویی به دور از هرگونه جناح بندی های حزبی و بازی های سیاسی هیچگاه از خط مطالبات تراز انقلاب اسلامی در عرصه سیاست خارجه کوتاه نخواهد آمد و بی شک تا برآورده شدن حداقل‌های آرمانی انقلاب اسلامی در عرصه سیاست خارجی دست از مطالبه گری های انقلابی خود بر نخواهد داشت.

سایه رهبری مستدام

بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق ^{علیه السلام}