link یک pseudo-class می باشد که برای انتخاب و استایل دهی به عناصر لینک در صفحه استفاده می شود. نکته قابل توجه اینکه فقط لینک هایی (<a>
) را انتخاب می کند که دارای ویژگی href
هستند.


link یک pseudo-class می باشد که برای انتخاب و استایل دهی به عناصر لینک در صفحه استفاده می شود. نکته قابل توجه اینکه فقط لینک هایی (<a>
) را انتخاب می کند که دارای ویژگی href
هستند.
pseudo-classها کلمات کلیدی هستند که به انتخابگرها برای تعیین یک حالت خاص از عنصر انتخاب شده, اضافه می شوند.
این کلمات کلیدی, مشابه کلاس ها می باشند با این تفاوت که در HTML نوشته نمی شوند.
تفاوت دیگر آنها با دیگر انتخابگرها در این است که pseudo-classها عناصر را با توجه به رفتار کاربر, وضعیت عنصر و غیره بصورت پویا هدف قرار می دهند.
مثلا :hover یک pesudo-class است که حالتی که موس بر روی عنصر قرار می گیرد را بیان می کند.
هر عنصر HTML می تواند یک یا چند Attribute یا ویژگی داشته باشد. هر ویژگی با یک نام و یک ارزش مشخص می شود. به عنوان مثال عنصر input
زیر دارای ویژگی با نام type
و ارزش یا مقدار text
می باشد:
یکی از امکاناتی که در اختیار ما قرار دارد ترکیب انتخابگرها بوسیله ترکیب کننده ها می باشد. در CSS ترکیب کننده هایی از قبیل +
, ~
و <
وجود دارند که به ما این امکان را می دهند تا در استفاده از انتخابگرها پارا کمی فراتر قرار دهیم.
گروه بندی انتخابگرها به این معنی است که اگر برای دو یا چند انتخابگر استایل های یکسان وجود دارند می توان آن انتخابگرها را گروه بندی کرد تا از نوشتن کد تکراری جلوگیری شود.
انتخابگرها یکی از مهمترین و قدرتمندترین قسمت های CSS هستند. یک انتخابگر الگویی است که به ما اجازه می دهد تا از طریق آن عناصر HTML را انتخاب کنیم تا بتوانیم استایل بر روی آن عناصر اعمال کنیم. به بیان دیگر از طریق انتخابگرها می توانیم عناصر HTML را برای استایل دهی هدف قرار دهیم.
در ادامه با انواع انتخابگرها بصورت کامل و قدم به قدم آشنا خواهیم شد.
دانستن مفاهیم پایه ای در CSS از اهمیت زیادی برخوردار است. هرچه بر این مفاهیم مسلط تر باشیم در آینده بهتر طراحی می کنیم و در رفع خطاها سریع تر عمل می کنیم. در این ایستگاه با چند مفهموم مهم آشنا می شویم.
در مطالب قبل به آبشاری بودن CSS اشاره کردیم در اینجا نحوه کارکرد این آبشار را می آموزیم.
وظیفه این آبشار در نهایت این است که تعیین کند کدام یک از ویژگی های CSS بر روی یک عنصر HTML اعمال می شوند. شاید بگویید: “خب آنهایی که ما می نویسیم!”
هر زبانی نحو یا سینتکس مربوط به خود را دارد. ویکی پدیا نحو را به صورت زیر تعریف می کند:
نحو یا جملهشناسی به دانش مطالعهٔ قواعد مربوط به نحوهٔ ترکیب و در کنار هم آمدن واژهها بهمنظور ایجاد و درک جملات در یک زبان اطلاق میشود.
برای اینکه بتوانیم به زبان CSS صحبت کنیم باید اجزا مختلف آن و نحوه ترکیب آن اجزا را باهم بشناسیم.
برای اعمال CSS بر یک سند وب یا به بیان دیگر برای زیباسازی صفحه و یا صفحات وب توسط CSS چندین راه وجود دارد. هر کدام از این راه ها برتری و ضعف مخصوص به خود را دارند و بنا به موقعیت های متفاوت مورد استفاده قرار می گیرند. که در ادامه تک تک روش ها را بررسی می کنیم.
قبل از هرچیز یک فایل متنی با نامی دلخواه و با پسوند html می سازیم و در آن به مقدار لازم html می ریزیم :)
CSS در سال 1996 در HTML 4 معرفی شد تا مشکلاتی که طراحان وب در آن زمان با 3.2 HTML داشتند را برطرف کند. مشکل آنجا بود که طراحان مجبور بودند از ویژگی و تگ های زیادی در HTML در جهت ارائه محتوا استفاده کنند. این در حالی بود که قرار نبود از HTML برای زیباسازی و ارائه محتوا استفاده شود.
CSS به مرور این قدرت را نیز به طراحان داد تا سایت هایی با دستیابی پذیری (accessibility) بالا طراحی کنند. به این معنا که امکان نمایش وب سایت در دستگاه های مختلف مثل تلفن های هوشمند, تبلت ها و حتی چابگرها نیز باشد.