دياليز صفاقي( آنا تومي، فيزيولوژي) دكتر منيرالسادات حاكمي
فوق تخصص نفرولوژي
دياليز صفاقي يكي از روش هاي جايگزين عملكرد كليه مي باشد و تبادلات مواد دراين روش از وراي صفاق صورت مي گيرد. پرده صفاق سطحي معادل سطح مقطع بدن يعني m2 2-1 داراست. پرده صفاق شامل دو قسمت است:
1- پرده صفاق احشايي كه 80% سطح صفاق را تشكيل مي دهد و به روي ارگانهاي احشايي گسترده شده است.
2- پرده صفا ق جداري كه 20% سطح صفاق را تشكيل مي دهد و سطح خلفي جداره قدامي شكم را مي پوشاند.
تخليه لنفاتيك حفره پريتوئن اساسا" از طريق سوراخ هاي ديافراگم صورت مي پذيرد.
پرده صفاق از سه لايه زيرتشكيل شده است:
1- سلول هاي مزوتليال
2- در زير مزوتليوم، اينترسيس( بافت بينابيني ) شامل بافت همبندي – كاپيلرها و لنفاتيك قرار دارد.
3- بستر عروقي صفاق
سه فرآيند زير در تبادل مواد از وراي پرده صفاق نقش دارند:
1- Diffusion( انتشار)
2- Ultrafiltration(اولترافيلترسيون )
3- جذب مايع
پديده انتشار
مهم ترين مكانيسمي است كه به وسيله آن مواد زايد دفع مي شوند. انتشار مواد براساس گراديان غلظتي در دو سوي صفاق، سطح مقطع پريتوئن و نيز براساس وزن مولكولي مواد صورت مي گيرد. هر ماده اي كه در سمت خون با غلظت بالايي وجود داشته باشد، از قبيل اوره و كراتينين ، به سمت مايع داخل حفره صفاق انتشار مي يابد و موادي كه در مايع دياليز صفاقي در غلظتي بالاتر از غلظت پلاسمايي وجود دارند ، از مايع داخل صفاق به داخل خون وارد مي شوند .
ادامه مطلب
،