خوش آمدید

ای صافی دعوی ترا معنی درد

فردا به قیامت این عمل خواهی برد

شرمت بادا اگر چنین خواهی زیست

ننگت بادا اگر چنان خواهی مرد

دردا که درین زمانهٔ پر غم و درد

غبنا که درین دایرهٔ غم پرورد

هر روز فراق دوستی باید دید

هر لحظه وداع همدمی باید کرد

ما را نبود دلی که خرم گردد

خود بر سر کوی ما طرب کم گردد

هر شادی عالم که بما روی نهد

چون بر سر کوی ما رسد غم گردد

دل از نظر تو جاودانی گردد

غم با الم تو شادمانی گردد

گر باد به دوزخ برد از کوی تو خاک

آتش همه آب زندگانی گردد

با علم اگر عمل برابر گردد

کام دو جهان ترا میسر گردد

مغرور مشو به خود که خواندی ورقی

زان روز حذر کن که ورق بر گردد

آن را که حدیث عشق در دل گردد

باید که زتیغ عشق بسمل گردد

در خاک تپان تپان رخ آغشته به خون

برخیزد و گرد سر قاتل گردد

با کوی تو هر کرا سر و کار افتد

از مسجد و دیر و کعبه بیزار افتد

گر زلف تو در کعبه فشاند دامن

اسلام بدست و پای زنار افتد

گر عشق دل مرا خریدار افتد

کاری بکنم که پرده از کار افتد

سجادهٔ پرهیز چنان افشانم

کز هر تاری هزار زنار افتد

هر راحت و لذتی که خلاق نهاد

از بهر مجردان آفاق نهاد

هر کس که زطاق منقلب گشت بجفت

آسایش خویش بر دو بر طاق نهاد

در وصل زاندیشهٔ دوری فریاد

در هجر زدرد ناصبوری فریاد

افسوس ز محرومی دوری افسوس

فریاد زدرد ناصبوری فریاد