نماز بر جنازه منافق
نماز بر جنازه منافق
امام صادق علیه السلام فرمود:
یکی از منافقان از دنیا رفت. امام حسین علیه السلام همراه جنازه وی حرکت فرمود. در راه به یکی از غلامانش برخورد. از او پرسید:« کجا می روی؟»
غلام گفت:« از جنازه این منافق فرار می کنم، تا مبادا بر او نماز بگزارم.»
امام به او فرمود:« طرف راست من بایست و هر چه از من شنیدی، تکرار کن.»
وقتی بر جنازه تکبیر گفتند، امام حسین علیه السلام به جای دعا، او را نفرین کرد:« الله اکبر! خداوندا! بر این بنده ات هزار لعنت بفرست. خداوندا! او را در میان بندگان خود خوار و ذلیل کن، به آتش خود درافکن و
شدیدترین عذابت را به او بچشان که او دوست دشمنان تو بود، با دوستانت دشمنی می کرد و به اهل بیت پیامبرت کینه می ورزید.»
منابع:
بحار الانوار، ج 44، ص 202، حدیث 20 -
کافی، ج 3، ص 189.
ادامه مطلب
چه کنیم که عبادتهایمان به ریا آمیخته نشود؟
چه کنیم که عبادتهایمان به ریا آمیخته نشود؟
برای این كه عبادات ما به ریا آمیخته نشود، باید مواظب بود كه نیت ما محض رضای خدا باشد و جز رضای خداوند هیچ هدف و نیت دیگری را در اعمال و رفتار خود مدّ نظر نداشته باشیم. ملا مهدی نراقی در كتاب ارزشمند «معراج السعاده» می نویسد: «شیطان برای افساد كار بندگان و آمیخته نمودن عبادات آنان به ریا، افراد را در مورد نیت، قرائت یا طهارت به وسواس می اندازد. اگر چند دفعه كسی اعتنا نكند و به آن چه از شرع رسیده اكتفا كند، دست از او بر می دارد و موفق نمی شود كه اعمال و عبادات او را به ریا آلوده كند؛ امّا اگر به وسوسه های شیطان گوش فرا دهد و در هر عملی شك كند، كارش به جایی می رسد كه از عبادت بازماند و اعمالش به ریا آمیخته شود.»
خلاصه برای رهایی از ریا باید نفس خود را به پنهان داشتن عبادات عادت داد و همان گونه كه درها را بر روی اعمال زشت خویش بسته ایم باید بر فاش شدن عبادات و اعمال خویش نیز بسته نگهداریم و تا حدّ ممكن سعی كنیم كه اعمال خود را فقط برای خدا انجام دهیم. و هیچ گاه هدف این نباشد كه دیگران اعمال را ببینند و تعریف و تمجید كنند، توجه داشته باشید كه اگر تصمیم قطعی بگیریم و هدف رضای خدا باشد، خداوند ما را در این زمینه یاری می كند؛ زیرا خداوند فرموده است: «و الذین جاهدوا فینا لنهدیّنهم سُبلَنا» و كسانی كه در راه ما تلاش و كوشش می كنند، ما آنها را بر راه های خویش هدایت می كنیم. نکته ای که بیان آن بسیار مهم است این است که از آن جا که اسلام دینی اجتماعی است و بسیاری ار عبادات ما اجتماعی است باید با «تمرین» تلاش کنیم که این عبادات با ریا از بین نرد.
علی علیه السّلام نیز می فرماید: «بر تو باد به اخلاص، در نیت و عمل، به راستی كه پاكی نیت و عمل خالص، سبب قبولی اعمال و ارزشمند شدن عبادت و بندگی خدا است.»
اخلاص علاوه بر آن كه زمینه ریا را از بین می برد، در ایجاد حضور قلب نیز مؤثر است. برای كسب حضور قلب در نماز به این نكات توجه شود:
١ـ در مكان خلوت نماز بخوانیم (اگر نماز فرادا یا نماز مستحب می خوانیم بهتر است جای خلوتی را انتخاب كرده كه سر و صدا و مزاحمت نباشد)
٢ـ عواملی را كه باعث حواس پرتی در نماز می شود، قبل از نماز برطرف كنیم.
٣ـ به معنای نماز و جملات و كلمات آن توجه داشته باشیم. به عبارت دیگر نماز را با طمأنینه و دقت در مفاهیم و معانى آن بخوانیم و آن را با توجه به عظمت خداوند و کوچکی خود به جا آوریم
٤ـ درباره نماز و راه های ایجاد حضور قلب كتاب مطالعه كنیم.
٥ـ در انجام مقدمات نماز دقت کنیم، مانند وضوى با معنویت، انجام مستحباتى چون اذان، اقامه و...
٦ـ تا آن جا كه ممكن است اول وقت نماز را بخوانیم.
٧ـ تا حد امكان در مسجد و با جماعت نماز بخوانیم و دعا کنیم (به ویژه در جماعاتى كه بعد معنوى بیشترى دارد)
٨ـ کنترل قوه خیال و آن اینکه انسان باید در نماز از اول با قاطعیت بنا را بر این بگذارد كه تمام توجه خود را به سوى پروردگار معطوف دارد و هرگاه پرنده خیال از چنگ او گریخت، بلافاصله آن رابه همان جهت برگرداند. اگر چندین مرتبه در ایام متوالى چنین كند، كم كم ذهنش عادت خواهد كرد.
منابع:
سایت اندیشه قم
سایت پرسمانی
ادامه مطلب
فكر در نماز دنباله افكار شبانه روز است
فكر در نماز دنباله افكار شبانه روز است
یكى از شاگردان علامه طباطبایى (ره) از نداشتن خشوع در نماز و عدم حضور قلب رنج مى برد به خدمت علامه (ره) رسید و راهكارى خواست. ایشان نخست از پاسخ خوددارى كردند، پس از چند بار اصرار، ایشان فرمودند: «شما نمى توانى!» شاگرد گفت: آقا شما بفرمایید حداقل اگر كسى پرسید به او بگویم. علامه (ره) فرمودند: «فكر در نماز دنباله افكار شبانه روز است. كسى كه صبح تا ظهر به یاد خدا نبوده نمى تواند هنگام نماز یاد خدا را استمرار دهد.
منبع:سایت اندیشه قم
ادامه مطلب
چرا مأموم نباید در نمازجماعت حمدوسوره بخواند؟
مأموم در دو رکعت اول نمازجماعت نباید حمدوسوره بخواند؛ به دلیل فتوای علما که برگرفته از روایات می باشد. به عنوان نمونه یک روایت در این خصوص ذکر می شود:
«سُئِلَ الصَّادِقُ علیه السلام... أَنَّ عَلَی الْقَوْمِ فِی الرَّکعَتَینِ الْأُولَیینِ أَنْ یسْتَمِعُوا إِلَی قِرَاءَةِ الْإِمَامِ وَ إِذَا کانَ فِی صَلَاةٍ لَایجْهَرُ فِیهَا سَبَّحُوا وَ عَلَیهِمْ فِی الرَّکعَتَینِ الْأُخْرَاوَینِ أَنْ یسَبِّحُوا وَ هَذَا أَحَبُّ إِلَی»
از امام صادق در مورد نحوه برگزاری نمازجماعت سؤال شد. حضرت فرمودند: کسانی که مأموم هستند، در دو رکعت اول نمازهای جهری (صبح، مغرب و عشا) به قرائت (حمدوسوره) امام جماعت گوش دهند و در نمازهای اخفاتی (ظهر و عصر) تسبیح بگویند»
(بحارالأنوار،ج 85،ص122)
در حدیثی دیگر، راوی می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: موقعی که به امام جماعت اقتدا می کنم می توانم حمدوسوره بخوانم؟
حضرت فرمودند: در نمازهای آهسته، قرائت حمدوسوره به امام جماعت محوّل است. در این نمازها حمدوسوره مخوان. اما در نمازهای بلند اگر صدای او را می شنوی، گوش فرا ده که بلند خواندن برای همین است تا دیگران استماع کنند؛ و اگر صدای او را نمی شنوی، برای خودت به قرائت حمدوسوره بپرداز.»
(کافی،ج3،ص377)
ادامه مطلب