نامه دین و فرهنگ

دریغ از عقل!
راستش در این اوضاع و احوال که دروغ بیداد می‌کند چه بهتر که کمتر باور کنی! گیرم فلانی در پارتی هم شرکت کرده باشد. خب؟! گیرم جام شراب هم نوشیده. خب؟! بر فرض صحت، امروز چند درصد مردم ما با شنیدن این خبر تعجب و ملامتش می‌کنند؟! 

من نمی‌دانم فلانی در پارتی بوده یا نبوده، ولی این را می‌دانم که به چنان وضعی رسیده‌ایم که حتی این افشاگری هم باعث بدنامی کسی نمی‌شود! عجیب است نه؟ 
حالا شما اسم این را بگذارید کمرنگ شدن ارزشها در جامعه و پررنگ شدن ضدارزش‌ها. باشد قبول. ولی حالا  که به اینجا رسیده‌ایم کمی عقل، کمی درایت، کمی ذکاوت، کمی مدیریت...
لااقل کمی فکر که چکار کنیم؟ وقتی می‌بینی که حتی افشاگری تو، باعث می‌شود آن گناه و آن جرم خاص، در جامعه عادی‌تر و طبیعی‌تر ‌شود، خب نگو. چه اصراری به گفتن و افشا کردن؟ برای رسیدن به کدام نتیجه؟

تازه همه اینها برای وقتی است که از صحت خبرها مطمئن باشیم. نه مثل حالا که از اساس به این قبیل افشاگری‌ها هیچ اعتمادی نیست. یا دروغ است، یا همه‌ حقیقت نیست، یا راست و دروغ قاطی‌ است، یا اساسا برای حالگیری است! لااقل فعلا برداشت خیلی‌ها این است. اگر برداشت اشتباهی است، این را اصلاح کنید...
@ahestan_ir