یک مربی فرهنگی تربیتی مسجدی

این متن را دیروز برای مسجدنما نوشتم. گفتم اینجا هم بذارم.

در سوگ پدری مهربان

امروز آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی، رئیس مجلس خبرگان رهبری، پس از تحمل پنج ماه بیماری به ملکوت اعلی پیوستند.

امروز رهبری یک یار صدیق را از دست داد. امروز انقلاب اسلامی، یک مرد بزرگ برای روزهای سخت را از دست داد. امروز ثلمه‌ای به اسلام وارد شد که تا قیامت پر نمی‌شود.

امروز ما فقط یک عالم دینی یا یک استاد اخلاق را از دست ندادیم. امروز یکی از شاگردان امام روح‌الله عزیز را از دست دادیم که از مواضع راستین انقلاب اسلامی هیچ‌گاه عدول نکرد و تغییرات زمانه، او را دچار تزلزل عقیده نکرد. او تا آخر پای انقلاب ماند.

اما دست‌اندرکاران مسجدنما امروز، پدر معنوی خود را از دست دادند. ما جملگی شاگردان مکتب دانشگاه «امام صادق علیه‌السلام» او بودیم. ما او را ‌دیدیم که همه چیزش را فدای فرهنگ انقلاب اسلامی و تربیت کارگزاران و نظریه‌پردازان این نظام کرد. هفت سال پای درس زندگی او بزرگ شدیم. او برای ما نه تنها یک رئیس موفق دانشگاه، بلکه یک مربی فرهنگی تربیتی بود. چه بسیار نمازهای ظهر و عصری که به امامت او خواندیم. چه بسیار ظهرهای رمضان که برایمان اخلاق گفت. چه زود گذشت.

خدایا ما را چو او در راه عقیده‌مان ثابت‌قدم بدار!