گنبد مستجاب
مهمانتان می کنم به:
بخشی از کتاب «گنبد مستجاب» به قلم سید بزرگوار حجت‌الاسلام سیدعلی‌اصغرآقای علوی که در حال ویراستاری آن هستم. بفرمایید:
«يَا نِعْمَ الْمُجِيب»
السَّلَامُ عَلَى صَاحِبِ الْقُبَّةِ السَّامِيَة
سلام بر صاحب گنبد بلندمرتبه!
(زیارت ناحیه مقدسه مقدسه)
«هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وانکه این کار ندانست در انکار بماند
از صدای سخن عشق ندیدم خوش‌تر
یادگاری که در این گنبد دوار بماند»
هر چند منظور حافظ در تعبیر گنبد دوار، آسمان است و وجه شبه، همان پیچیدن صدا در گنبد است، اما انصاف آن است که زیباترین صدای عالم همین طنین «لبیک یاحسین» ی است که در زیر گنبد آسمانی کربلای حضرت حسین و تحت قبه‌اش سرداده می‌شود، چرا که هرجا سخن از محبت و عشق و دلدادگی در قاموس دین می‌آید، سخن از اهل بیت است و در میان اهل بیت هرجا سخن از عشق و محبت و مودت است، اول از همه نام حضرت حسین به ذهن‌ها متبادر و زمزمه شیرین نامش شنیده می‌شود. در زیارت همه اهل بیت «مَنْ أَحَبَّكُمْ فَقَدْ أَحَبَ اللَّه»[i] را به ما یاد داده‌اند، اما داستان محبت حضرت حسین متفاوت است: «أَحَبَ اللَّهُ مَنْ أَحَبَ حُسَيْنا»[ii]
