نامه دین و فرهنگ

شب گذشته جلسه هفتگی هیئت میثاق با شهدا دانشگاه امام صادق(ع) با سخنرانی حجت الاسلام قاسمیان برگزار شد.

آنچه در ذیل آمده است چکیده ای از فرمایشات حجت الاسلام قاسمیان در مورد مسائل روز می باشد.

ایشان با اشاره به موضوع سقیفه و همچنین اشخاص جریان ساز آن دوران اذعان فرمودند:

خدا نکند که ولی‌فقیه ما حرفی را بزند که زمان حضرت امیرالمؤمنین آن را فرمودند که چه کنم که کسی نیست که حرفم را گوش کند.

از امام باقر (علیه‌السلام) پرسیدند که چرا سقیفه در زمان حضرت امیر به وجود آمد در حدیث داریم:

سدیر گوید: نزد ابوجعفر باقر (ع) بودیم و از رحلت رسول خدا (ص) و خوار شمردن على (ع) سخن به میان آمد، یکى گفت: خدایت سامان دهد، پس عزت و شوکت بنی‌هاشم چه شد؟ ابوجعفر گفت: از بنی‌هاشم کسى بر جاى نبود، جعفر و حمزه شهید شده بودند، دو تازه مسلمان ناتوان بی‌مقدار به جا بودند که عباس و عقیل باشند، این دو تن طلیق بودند که براساس مقررات نمی‌توانستند تصمیم بگیرند، یعنى زندگى و آزادى خود را مدیون اسلام بودند، اگر حمزه و جعفر زنده بودند آن دو تن به مراد خود نمی‌رسیدند . کلینى، ، الکافی، دار الکتب الإسلامیه – تهران، چاپ: چهارم، ۱۴۰۷ ق.ج‏۸ ؛ ص۱۸۹

اگر به جای آن‌ها جعفر و حمزه بودند این جریان به وجود نمی‌آمد بلکه گاهی دو نفر می توانند تمام معادلات را به هم بریزند. نمی‌گوییم که عقیل و عبدالله انسان‌های بدی بودند ولی نتوانستند جریان تاریخ را تغییر دهند و افراد جریان سازی نبودند.

و همچنین در قسمت دیگری از سخنان خود با تفسیر آیات ۵۸ تا ۶۷ سوره مبارکه انفال متناسب با مسائل روز اینطور عرضه داشتند که:

یک مشکلی که هست! ما بیش از حد عاقل شده‌ایم یعنی وعده‌هایی که به ما داده شده است را باور نمی‌کنیم. ما عاقل هستیم ولی عاشق و عارف نیستیم و عقل داریم ولی عقل منور نداریم. اگر عارفانه فکر کنیم می‌توانیم کربلای پنج را رقم بزنیم و جنگ را ترتیب دهیم.

ما هر چه توان داریم بگذاریم و به میدان وارد شویم دیگر حساب نکنیم که چه مقدار می‌توان دشمن  را از بین برد، آن دیگر دست خداست. نباید از اولیای طاغوت ترسی داشته باشیم چرا که شیطان خودش اولیای خودش را می‌ترساند. إِنَّما ذلِکُمُ الشَّیْطانُ یُخَوِّفُ أَوْلِیاءَهُ فَلا تَخافُوهُمْ وَ خافُونِ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنی (آل عمران، ۱۷۵) نباید مشکک باشیم و یک پا جلو بگذاریم و یک پا عقب بلکه به دل مشکل‌ها وارد شویم.

وَ إِنْ یُریدُوا أَنْ یَخْدَعُوکَ فَإِنَّ حَسْبَکَ اللَّهُ هُوَ الَّذی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنینَ (۶۲)

تا زمانی که مطالبه گری نباشد نمی‌توان به هدف خود رسید. یک طرف بیاستد و کارهای خود را انجام دهد و طرف دیگر فقط بیاستد و فحش بدهد. باید دانست که با مستکبرین عالم نمی‌توان توافق داشت چون شیوه و روش آن‌ها کلاً با ما متفاوت است. رویکرد آن‌ها فرق دارد. چه بسا تیم مذاکره کننده‌ی متدیّنی واقعاً زحمت کش است ولی ولایت فقیه جامعه به مذاکرات خوش بین نمی‌باشد. اگر نصیحت و موعظه ای هم می‌شود هم دلانه است و باید پیش بینی شده باشد که نتیجه‌ی آن چه می‌شود.

البته باید یاد آن زنده نگه داشته شود چون حافظه‌ها کوتاه مدت است و پس از مدتی آن را فراموش می‌کند یا اینکه درک متفاوتی از آن پیدا می‌کنند. اگر نه دی نبود فتنه ای ۸۸ به سوء تفاهم‌هایی تبدیل می‌شد. این اتفاقی که افتاده است خوب است ولی اگر به شعور مردم افزوده شود و هزینه‌ی آن به صرفه است که برای مردم تجربه ای حاصل شود.

وَ أَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنْفَقْتَ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعاً ما أَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَ لکِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ إِنَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ (۶۳)

ای پیامبر نمی‌توان با تقسیم ثروت تنها معارف دین الهی را گسترش داد. (به در می‌گوید که دیوار بشنود !!!)

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُکَ اللَّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ (۶۴)

ای پیامبر اینقدر نخواه به بیرون تکیه کنی بلکه خدا و مؤمنینی که تو را پیروی می‌کنند کفایت تو را می‌کنند.  کافی است که خودتان را باور داشته باشید.

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنینَ عَلَى الْقِتالِ إِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ عِشْرُونَ صابِرُونَ یَغْلِبُوا مِائَتَیْنِ وَ إِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ مِائَهٌ یَغْلِبُوا أَلْفاً مِنَ الَّذینَ کَفَرُوا بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یَفْقَهُونَ (۶۵)

ما جنگ طلب نیستیم ولی می‌گوییم که نمی‌توانیم با آمریکا صلح کنیم.

مؤمنی که استطاعت خود را به میدان بیاورد می‌تواند با توکلی که به خدا داشته کاری کند که هیچ تحلیل گری به آن پی ببرد همان گونه که‌اتی سینجر که بیست حرکت دشمن را می‌توانست با تحلیل خود پیش بینی کند ولی همه‌ی تحلیل گران از جلمه او در مورد امام خمینی می‌گوید که ما نفهمیدیم که چه کاری کرد امام خمینی می‌توانست چهل حرکت دشمن را پیش بینی کند.

مؤمنین را تشویق کنید تا در مقابل دشمن بیاستند.

الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْکُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فیکُمْ ضَعْفاً فَإِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ مِائَهٌ صابِرَهٌ یَغْلِبُوا مِائَتَیْنِ وَ إِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ أَلْفٌ یَغْلِبُوا أَلْفَیْنِ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرینَ (۶۶)

اگر شما صد نفر باشید می‌توانید بر هزار نفر از دشمنان غلبه کنید.

ما کانَ لِنَبِیٍّ أَنْ یَکُونَ لَهُ أَسْرى‏ حَتَّى یُثْخِنَ فِی الْأَرْضِ تُریدُونَ عَرَضَ الدُّنْیا وَ اللَّهُ یُریدُ الْآخِرَهَ وَ اللَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ (۶۷)

ای نبی حق نداری از آن‌ها اسیر  بگیری تا بعد از آن پای میز مذاکره بنشینی و بده و بستون انجام دهی بلکه فقط می‌توانی بکشی. حق نداری بگویی اسیر می‌گیریم تا بتوانیم وضعیت اقتصادی خود را رونق دهیم.