نامه دین و فرهنگ

مهندس علی زرافشان، در گفت‌وگویی با شورای عالی انقلاب فرهنگی، سیاست‌گذاری آموزش زبان‌های خارجی را از لوازم اصلی حصارشکنی آموزش زبان انگلیسی در مدارس خواند:

•  آموزش زمانی می‌تواند نقش خودش را ایفا کند که در سطح راهبردی تعیین تکلیف شده باشد. به نظر می‌آید که ما هنوز نتوانسته‌ایم در سطح راهبردی پاسخ روشنی به این سؤال بدهیم که ما باید چه زبان‌هایی را آموزش بدهیم.

•  در برخی از کشورها یک سند راهبردی تهیه کرده‌اند و تحلیل کرده‌اند که باید چه زبان‌هایی را در کشور خودشان تدریس کنند. مثلا در یکی از این اسناد که من مطالعه کردم، ده عامل مثل عوامل اقتصادی، ارتباطات بین‌المللی، آموزش و پرورش، منافع ملی، جمعیت سخنوران به آن زبان و... تعیین شده بود. بعد زبان‌های دنیا را از زبان چینی که بیشترین تعداد سخنور را دارد تا زبان‌های دیگر رده‌بندی کرده بودند. بعد بر اساس این ده عامل، مشخص کرده‌اند که در آینده مبادلات تجاری ما با کدام کشورها خواهد بود، یک ماتریس ایجاد کرده و امتیاز داده بودند. بعد امتیاز‌های مختلف را جمع کرده و بعد به این نتیجه رسیده بودند که مثلا اولین زبانی که باید تدریس کنیم، کدام است، سپس دومین و سومین و چهارمین زبان را نیز تعیین کرده بودند.

•  ما باید چه زبان‌هایی را در کشورمان مورد توجه و آموزش قرار بدهیم و به چه دلیلی باید به آن اولویت بدهیم؟ 
چون الان ما با یک زبان مواجه نیستیم. شما الان در جامعه با این مطلب مواجه هستید که چرا ما نباید در جامعه زبان روسی آموزش بدهیم، چرا زبان چینی نباید آموزش بدهیم، چرا هندی، فرانسه، آلمانی و چرا اسپانیایی نباید آموزش بدهیم. این سؤال از این جهت است که کدام زبان را و به چه دلیلی باید آموزش بدهیم. به نظر می‌آید که این تکلیف شورای عالی انقلاب فرهنگی است که اول در سطح راهبردی بیاید بر مبنای تحلیل عواملی که برای کشور ما مهم است، تعیین اولویت کند. لذا به نظر من در سطح راهبردی، ابتدا شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان نهاد سیاست‌گذار فرهنگی کشور باید مطالعه‌ای را انجام بدهد و بر اساس آن، اعمال سیاست کند که جهت‌گیری آموزش زبان نهادهای آموزشی کشور اعم از دولتی و غیردولتی و اعم از رسمی و غیررسمی را مشخص کند. نهادهای آموزشی کشور هم باید سرمایه‌گذاری لازم را انجام بدهند.

متن این گفت‌وگو در تارنمای http://yon.ir/9nNcb در دسترس خوانندگان است.
@Rabnews