امام حسن عسکری در تفسیر آیه‏88 و 89 سوره بقره می‏فرماید:
خداوند در این آیه‏ها علماء یهود و عوام آنها را مذمت می‏کند.
امام علیه السلام پس از بیان رفتار علماء یهود و عوامشان‏که علماء یهود حقیقت ها را کتمان نموده و باطل ها را به آنها تلقین می‏کردند و عوام نیز ندانسته پیرو آنان بودند می‏فرماید:
مردی از مسلمانان به امام صادق علیه السلام گفت:
هنگامی که عوام یهود، کتاب آسمانی خود، تورات، را نمی‏فهمند مگر اینکه علمایشان به آنها یاد بدهند و عوام یهود جز پیروی و تقلید از علمایشان راه دیگری ندارند و عوام ما نیز احکام دینشان را به وسیله تقلید از علمایشان سرزنش می‏کند، ولی عوام ما را سرزنش نمی‏کند؟ عوام یهود با عوام ما در مورد تقلید چه فرقی دارند؟ عوام ما نیز از علمایشان تقلید می‏کنند. بنابراین همانطور که عوام ما در تقلید از علمایشان گناهکار نیستند، آنها نیز نباید گناهکار باشند، چون برای تحصیل احکام راهی جز تقلید از علماء نیست. اگر تقلید از علماء برای عوام یهود جایز نباشد برای عوام ما نیز جایز نیست.
امام صادق علیه السلام در جواب فرمود:
عوام و علمای ما با عوام و علماء یهود از یک جهت فرق دارد و از جهت دیگر مساوی هستند.
اما بدین جهت مساوی هستند که خداوند عوام ما را نیز مذمت کرده که چرا از علماء نا صالح تقلید می‏کنید، همچنان که عوام یهود ما را مذمت نموده است.
و اما از این که عوام و علماء ما با عوام و علماء یهود فرقی دارند از این رو است که عوام ما پیرو علمای صالح هستند و به دنبال آنها می‏روند ولی عوام یهود چنین نیست آنها از علمای غیر صالح پیروی می‏کنند.
امام حسن عسکری پس از بیان جواب امام صادق علیه السلام می‏فرماید:
فمن قلد من عوامنا مثل هولاء الفقها فهم مثل الیهود الذین ذمهم الله بالتقلید لفسقه فقهائهم!:
اگر افرادی که از عوام ما، از علماء ناصالح تقلید کنند همانند یهودیانی است که خداوند آنها را به خاطر تقلید از علمای ناصالحشان مذمت نموده است. بنابراین باید از فقها و علماء صالح تقلید نمود. فقیهان صالح آنانند که:
1- نفس خود را مصون از گناهان نگه داشته.
2- نگهبانان دین خود است.
3- مخالف هوس‏های نفسش می‏باشد.
4- مطیع مولای خود باشد.
بر همه عوام لازم است از چنین شخصیتی تقلید کنند و این صفات در بعضی فقهای شیعه است، نه در همه آنها.(135)
امام حسن عسکری علیه السلام پس از توضیح درباره فقهای صالح و ناصالح به عوام هشدار می‏دهد که مواظب باشند، و از علمای صالح تقلید کنند و از علمای گمراه دوری بجویند.(136)