خوش آمدید

سودای سر بی سر و سامان یک سو

بی مهری چرخ و دور گردان یکسو

اندیشهٔ خاطر پریشان یک سو

اینها همه یک سو غم جانان یکسو

ای دل چو فراق یار دیدی خون شو

وی دیده موافقت بکن جیحون شو

ای جان تو عزیزتر نه‌ای از یارم

بی یار نخواهمت زتن بیرون شو

زلفش بکشی شب دراز آید ازو

ور بگذاری چنگل باز آید ازو

ور پیچ و خمش ز یک دگر باز کنی

عالم عالم مشک فراز آید ازو

عشقست که شیر نر زبون آید ازو

از هر چه گمان بری فزون آید ازو

گه دشمنیی کند که مهر افزاید

گه دوستیی که بوی خون آید ازو

ابر از دهقان که ژاله می‌روید ازو

دشت از مجنون که لاله می‌روید ازو

خلد از صوفی و حور عین از زاهد

ما و دلکی که ناله می‌روید ازو

ای شمع دلم قامت سنجیدهٔ تو

وصل تو حیوت این ستمدیدهٔ تو

چون آینه پر شد دلم از عکس رخت

سویت نگرم ولیک از دیدهٔ تو

من میشنوم که می نبخشایی تو

هر جا که شکسته‌ایست آنجایی تو

ما جمله شکستگان درگاه توایم

در حال شکستگان چه فرمایی تو

ما را نبود دلی که کار آید ازو

جز ناله که هر دمی هزار آید ازو

چندان گریم که کوچه‌ها گل گردد

نی روید و نالهای زار آید ازو

شبهای دراز ای دریغا بی تو

تو خفته بناز ای دریغا بی تو

دوری و فراق ای دریغا بی تو

من در تک و تاز ای دریغا بی تو

درد دل من دواش می‌دانی تو

سوز دل من سزاش می‌دانی تو

من غرق گنه پردهٔ عصیان در پیش

پنهان چه کنم که فاش می‌دانی تو