نامه دین و فرهنگ

کاروان حسینی در راه کربلا و ما سیاه‌پوشان در انتظار محرمی دیگر بودیم و دعاگویان برای شفای استاد و پدر عزیزمان چشم به دستان شفا بخش حضرت اباعبدالله داشتیم که ناگهان خبری آمد؛ خبر آمد که یتیم شده‌ایم و چند روزی زودتر چشم‌هایمان تر شد و لباس عزا بر تن کردیم؛ حضرت آیت الله مهدوی کنی، آن یار دیرین امام و پدر معنوی دانشجویان بسیجی دانشگاه امام صادقعلیه‌السلام به لقاء الله پیوست. آن مجاهد نستوه که در کوران مبارزات طاقت‌فرسای انقلاب با تکیه بر معرفت عمیق اسلامی و در نور ایمان به خداوند یاری‌گر دین خدا بود و در این راه موج سختی‌ها و لطمات و تهمت‌ها از سد صبرشان عبور نکرد و همواره در سنگر سربازی ولی زمان ایستادگی کردند و شهادت‌طلبی را بر راحت‌طلبی ترجیح داده و لحظه‌ای از جهاد فی سبیل الله باز نایستادند. آیت الله مهدوی کنی بی شک استمرار مکتب فقهی فقهای گذشته و در عرصه‌ی سیاست نیز تابع اندیشه‌ی سیاسی امام خمینی (ره) بود.

هیچ میدانی از عرصه‌های انقلاب اسلامی غیبت ایشان را به خود ندید. از سیاست تا فرهنگ و اداره کشور و از حوزه تا دانشگاه، همه شاهد خدمات ایشان بود. آیت الله مهدوی کنی فقیهی قدرتمند، عالمی روشن‌بین و سیاستمداری کهنه کار بود که با داشتن روحیه‌ای انقلابی و ولایی جایگاهی برجسته در نزد امام و رهبری، ‌نخبگان سیاسی و مردم داشت. ایشان همواره در بحران‌ها و محمل‌های حساس و تأثیرگذار نقشی برجسته و اثرگذار داشتند. بیانات و سخنان امام راحل و مقام معظم رهبری خود تأیید بر این مدعاست.

جایگاه فقهی و سیاسی آیت الله مهدوی کنی بارها از سوی امام راحل (ره) و مقام معظم رهبری مورد تأیید قرار گرفته است. علاوه بر این، جایگاه علمی، فقهی، ‌اخلاقی و سیاسی آیت الله مشکینی توسط شخص ایشان پر شد و توانست مجلس خبرگان را از حاشیه‌های رقابت‌های عرفی دور کند و آبی بر آتش باشد. شاید کمتر فقیه مبارز و مجاهدی را بتوان پیدا کرد که همانند ایشان از ابتدای مبارزات انقلاب اسلامی تا کنون ثبات قدم داشته و در تمام صحنه های حساس انقلاب و پیچ‌های تاریخی حضور داشته و از آزمون و امتحان‌های فتنه‌گون به سلامت و با صلابت و ثبات پای به بیرون نهاده باشد.

از طرفی دیگر بی شک گران‌بهاترین میراث ایشان، دانشگاه امام صادقعلیه‌السلام است که ثمره بصیرت و آینده‌نگری ایشان نسبت به انقلاب اسلامی‌ است. دانشگاهی با ‌‌هدف مرجعیت علمی در عرصه ی علوم انسانی اسلامی که ابداع ایشان در تلفیق دروس معارف اسلامی و علوم انسانی است و بی شک از مهمترین ثمره‌های آن، تربیت اشخاص متخصص و متعهد برای انقلاب اسلامی می‌باشد. دانشگاهی که هم اکنون نیز بعد از گذشت سی و دو سال از تأسیسش، از جایگاهی حیاتی برای انقلاب اسلامی برخوردار است. از خداوند متعال مسألت داریم تا توفیق قدردانی از این میراث گران‌بهای پدر مهربان خود را به دانشجویان و اساتید این دانشگاه، تفضل فرماید و این حرکت مبارک را به تایید و نصرت خود به مقصد نهایی برساند.