خوش آمدید

بدنیای دنی کی ماندنی بی

که دامان بر جهان افشاندنی بی

همی لا تقنطوا خوانی عزیزا

دلا یا ویلنا هم خواندنی بی

یقینم حاصله که هرزه گردی

ازین گردش که داری برنگردی

بروی مو ببستی هر رهی را

بدین عادت که داری کی ته مردی

همه دل ز آتش غم سوتنی بی

بهرجان سوز هجر افروتنی بی

که از دست اجل بر تن قبائی

اگر شاه و گدائی دوتنی بی

دلم بلبل صفت حیران گل بی

درونم چون درخت پی بگل بی

خونابه بار دیرم ارغوان وار

درخت نهله بارش خون دل بی

الاله کوهساران هفته ای بی

بنفشه جو کناران هفته‌ای بی

منادی میکره شهرو به شهرو

وفای گلعذاران هفته‌ای بی

دو چشمانت پیالهٔ پر ز می بی

خراج ابروانت ملک ری بی

همی وعده کری امروز و فردا

نمیدانم که فردای تو کی بی

گلان فصل بهاران هفته‌ای بی

زمان وصل یاران هفته‌ای بی

غنیمت دان وصال لاله رویان

که گل در لاله زاران هفته‌ای بی

من آن شمعم که اشکم آتشین بی

که هر سوته دلی حالش همین بی

همه شب گریم و نالم همه روز

بیته شامم چنان روزم چنین بی

زدست عشق هر شو حالم این بی

سریرم خشت و بالینم زمین بی

خوشم این بی که موته دوست دیرم

هر آن ته دوست داره حالش این بی

سیه بختم که بختم واژگون بی

سیه روجم که روجم سرنگون بی

شدم آوارهٔ کوی محبت

زدست دل که یارب غرق خون بی