خوش آمدید

گرچه بشتر را عطا باران بود

مر ترا زر و گهر باشد عطا

تا کی کنی عذاب و کنی ریش را خضاب؟

تا کی فضول گویی و آری حدیث غاب؟

جغد که با باز و پلنگان پرد

بشکندش پر و بال و گردد لت لت

تا لباس عمر اعدایش نگردد بافته

تار تار پود پود اندر فلات آن فوات

همی بایدت رفت و راه دورست

به سغده دار یکسر شغل راها

ندیده تنبل اوی و بدیده مندل اوی

دگر نماید ودیگر بود به سان سراب

فاخته گون شد هوا ز گردش خورشید

جامهٔ خانه بتبک فاخته گون آب

اگرت بدره رساند همی به بدر منیر

مبادرت کن و خامش باش چندینا

گیهان ما به خواجهٔ عدنانی

عدنست و کار ما همه بانداما

هر آن چه مدح تو گویم درست باشد و راست

مرا به کار نیاید سریشم وکیلا