خوش آمدید

دست و کف و پای پیران پر کلخج

ریش پیران زرد از بس دود نخج

آمد این شبدیز با مرد خراج

دربجنبانید با بانگ و تلاج

خایگان تو چو کابیله شدست

رنگ او چون رنگ پاتیله شدست

چون درآمد آن کدیور، مرد زفت

بیل هشت و داس گاله برگرفت

باکروز و خرمی آهو به دشت

می خرامد چون کسی کومست گشت

پس تبیری دید نزدیک درخت

هر گهی بانگی بجستی تند و سخت

خود ترا جوید همه خوبی و زیب

هم چنان چون تو جبه جوید نشیب

شاه دیگر روز باغ آراست خوب

تخت‌ها بنهاد و بر گسترد بوب

اندر آمد مرد با زن چرب چرب

گنده پیر از خانه بیرون شد بترب

آفریده مردمان مر رنج را

بیش کرده جان رنج آهنج را