خوش آمدید

ای پیش تو مهر و ماه و تیر و بهرام

بر جیس و زحل، زهره حمل ثور غلام

جوزا سرطان خوشه کمان شیرت رام

میزان، عقرب، دلو، بره حوت به دام

ما ژنده سلب شدیم در خز نخزیم

جز خار نخائیم و به جز گز نگزیم

از لعل بتان شکر رامز نمزیم

رخسار به خون دختر رز نرزیم

کو زهر؟ که نام دوستکانیش نهم

کو تیغ که آب زندگانیش نهم

کو زخم؟ که حکم آسمانیش نهم

کو قتل که نزل آن جهانیش نهم

ز آن نوش کند زهره شراب سخنم

کز فرق فلک گذشت آب سخنم

درد سر شش ماهه به ناچیز شود

هرکس که به سر بزد گلاب سخنم

در زان لب لعل نوش خوردت چینم

لاله همه ز آن رخ چو وردت چینم

دربوسه لبت گزیده‌ام دردت کرد

درمان دلم تویی که دردت چینم

من میوهٔ خام سایه پرورد نیم

جز چشمهٔ خورشید جهان‌گرد نیم

گر بر سر خصمان که نه مردند و نه زن

سرپوش زنان نیفکنم مرد نیم

احکام شریعت است چون شارع عام

بیرون مرو از راه شریعت یک گام

هرکس که سر از حکم شریعت پیچد

در مذهب اهل معرفت نیست تمام

از کوی تو ای نگار زاری بردیم

آشفته دلی و بیقراری بردیم

ای مایهٔ شادمانی آخر ز درت

رفتیم و غمت به یادگاری بردیم

ای بدر همال قدر خورشید جمال

کیوان دل مشتری رخ زهره مثال

قوس ابرو و عقرب خطی و تیر خصال

پروین دندان، سهیل تن، جوزا فال

سوزی که در آسمان نگنجد دارم

وان ناله که در دهان نگنجد دارم

گفتی ز جهان چه غصه داری آخر

آن غصه که در جهان نگنجد دارم