خوش آمدید

تعال یا مدد العیش و السرور تعال

تعال یا فرج الهم فاتح الاقفال

لقاء وجهک فی الهم فالق الاصباح

سقا جودک فی الفقر منتهی الاقبال

تعال انک عیسی فاحی موتانا

تعال و ادفع عنا خدیعه الدجال

تعال انک داوود فاتخذ زردا

تصون مهجتنا من اصابه الانصال

تعال انک موسی تشق بحر ردی

لکی تغرق فرعون سییء الافعال

تعال انک نوح و نحن فی الطوفان

اما سفینه نوح تعد للاهوال

فهم صفاتک لکن تصورت بشرا

فکم لفضلک امثالهم بلا امثال

یحیل طالب دنیا وجودک الاعلی

و فی وجودک دنیاه باطل و محال

آمد بهار ای دوستان منزل سوی بستان کنیم

گرد غریبان چمن خیزید تا جولان کنیم

امروز چون زنبورها پران شویم از گل به گل

تا در عسل خانه جهان شش گوشه آبادان کنیم

آمد رسولی از چمن کاین طبل را پنهان مزن

ما طبل خانه عشق را از نعره‌ها ویران کنیم

بشنو سماع آسمان خیزید ای دیوانگان

جانم فدای عاشقان امروز جان افشان کنیم

زنجیرها را بردریم ما هر یکی آهنگریم

آهن گزان چون کلبتین آهنگ آتشدان کنیم

چون کوره آهنگران در آتش دل می دمیم

کآهن دلان را زین نفس مستعمل فرمان کنیم

آتش در این عالم زنیم وین چرخ را برهم زنیم

وین عقل پابرجای را چون خویش سرگردان کنیم

کوبیم ما بی‌پا و سر گه پای میدان گاه سر

ما کی به فرمان خودیم تا این کنیم و آن کنیم

نی نی چو چوگانیم ما در دست شه گردان شده

تا صد هزاران گوی را در پای شه غلطان کنیم

خامش کنیم و خامشی هم مایه دیوانگیست

این عقل باشد کآتشی در پنبه پنهان کنیم

رشاء العشق حبیبی لشرود و مضل

کل قلب لهواه وجد الصبر یصل

سنه الوصل قصیر عجل معتجل

سنه الهجر طویل و مدید و ممل

یملاء الکاس حبیبی و طبیبی و تذر

فعلن مفتعلن او فعلاتن و فعل

ناول الکاس نهارا و جهارا و قحا

لا یخاف رهقا من به محیاک قتل

عمرک یا واحدا فی درجات الکمال

قد نزل الهم بی یا سندی قم تعال

یا فرحی مونسی یا قمر المجلس

وجهک بدر تمام ریقک خمر حلال

روحک بحر الوفا لونک لمع الصفا

عمرک لو لا التقی قلت ایا ذا الجلال

تسکن قلب الوری تسکرهم بالهوی

تدرک ما لا یری انت لطیف الخیال

تسکن ارواحهم تسکر اشباحهم

تجلسهم مجلسا فیه کؤوس ثقال

یا منیر البدر قد اوضحت بالبلبال بال

بالهوی زلزلتنی و العقل فی الزلزال زال

کم انادی انظر و نقتبس من نورکم

قد رجعنا جانبا من طور انوار الجلال

من رآی نورا انیسا یملا الدنیا هوی

للسری منه جمال للعدی منه ملال

کل امر منه حق مستحق نافذ

ینفع الامراض طرا ینجلی منه الکلال

من شکا مغلاق باب فلینل مفتاحه

من شکا ضر الظما فلیستقی الماء الزلال

لیس ذا اسماء صفر باطل سمیته

دعوه التحقیق حال خدعه الدنیا محال

حبذا اسواق اشواق ربت ارباجها

حبذا نور یکون الشمس فیه کالهلال

ما علیکم لو سهرتم لیله الف الهوی

ربما تلقون ضیفا تعرفوا لیل الرحال

یا محبا قم تنادم فالمحب لا ینام

یا نعوسا قم تفرج حسن ربات الحجال

دولتش همسایه شد همسایگان را مژده شو

مرغ جان‌ها را ببخشد کر و فرش پر و بال

یا بدیع الحسن قد اوضحت بالبلبال بال

بالهوی زلزلتنی و العقل فی الزلزال زال

قد رجعنا قد رجعنا جانبا من طورکم

انظرونا انظرونا نستقی الماء الزلال

کل شیء منکم عندی لذیذ طیب

منک طابت کل ارض ان ذا سحر حلال

کجکنن اغلن اودیا کلکل

یوک بلمسک دغدغ کز کل

ای سر مستان ای شه مقبل

مکرم و مشفق پردل و بی‌دل

اول ججکی کم یازده بلدک

کمیه ورما خصمنا ور کل

سلسله بنگر گر بکشندت

جذب الهی کردت مقبل

نبود این هم بی‌سر و معنی

هر متحول بی‌ز محول

ایها النور فی الفؤاد تعال

غایه الجد و المراد تعال

انت تدری حیاتنا بیدیک

لا تضیق علی العباد تعال

ایها العشق ایها المعشوق

حل عن الصد و العناد تعال

یا سلیمان ذی الهداهد لک

فتفقد بالافتقاد تعال

ایها السابق الذی سبقت

منک مصدوقه الوداد تعال

فمن الهجر ضجت الارواح

انجر العود یا معاد تعال

استر العیب و ابذل المعروف

هکذا عاده الجواد تعال

چه بود پارسی تعال بیا

یا بیا یا بده تو داد تعال

چون بیایی زهی گشاد و مراد

چون نیایی زهی کساد تعال

ای گشاد عرب قباد عجم

تو گشایی دلم به یاد تعال

ای درونم تعال گویان تو

وی ز بود تو بود و باد تعال

طفت فیک البلاد یا قمرا

بی‌محیطا و بالبلاد تعال

انت کالشمس اذ دنت و نأت

یا قریبا علی العباد تعال

لجکنن اغلن هی بزه کلکل

دغدن دغدا هی کزه کلکل

آی بکی سنسن کن بکی سنسن

بی‌مزه کلمه بامزه کلکل

لذ لحبی من حرکاتی

ارسل کنزا للصدقات

خلص روحی من هفواتی

اعتق قلبی من شبکاتی

رفتم آن جا لنگان لنگان

شربت خوردم پنگان پنگان

دیدم آن جا قومی شنگان

گشته ز ساغر خیره و دنگان

صورت عشقی صاحب مخزن

شوخ جهانی رندی و رهزن

آتش جان را سنگی و آهن

هر که نه عاشق ریشش برکن

یا رحمونا منه صبونا

یا رهبونا عز علینا

صدر صدور جاء الینا

بدر بدور بات لدینا

دنب خری تو ای خر ملعون

نی کم گردی نی شوی افزون

ای دل و جانم از کژی تو

وز فن و مکرت خسته و پرخون

لاح صباحی طیب حالی

جاء ربیعی هب شمالی

خصب غصنی ماء زلالی

اسکر قلبی خمر وصال

عمرک یا واحدا فی درجات الکمال

قد نزل الهم بی یا سندی قم تعال

چند از این قیل و قال عشق پرست و ببال

تا تو بمانی چو عشق در دو جهان بی‌زوال

یا فرجی مونسی یا قمر المجلس

وجهک بدر تمام ریقک خمر حلال

چند کشی بار هجر غصه و تیمار هجر

خاصه که منقار هجر کند تو را پر و بال

روحک بحر الوفا لونک لمع الصفا

عمرک لو لا التقی قلت ایا ذا الجلال

آه ز نفس فضول آه ز ضعف عقول

آه ز یار ملول چند نماید ملال

تطرب قلب الوری تسکرهم بالهوی

تدرک ما لا یری انت لطیف الخیال

آنک همی‌خوانمش عجز نمی‌دانمش

تا که بترسانمش از ستم و از وبال

تدخل ارواحهم تسکر اشباحهم

تجلسهم مجلسا فیه کؤوس ثقال

جمله سؤال و جواب زوست و منم چون رباب

می زندم او شتاب زخمه که یعنی بنال

تصلح میزاننا تحسن الحاننا

تذهب احزاننا انت شدید المحال

یک دم آواز مات یک دم بانگ نجات

می زند آن خوش صفات بر من و بر وصف حال