خوش آمدید

هر چند که این بند ز پای افکندم

دانم که بود بند چنین یک چندم

دربند هر آنچه می دهد خرسندم

کاین نعمت ها نبود پیش از بندم

من در عدم از جود تو موجود شدم

در دولت تو بر سر مقصود شدم

مسعود نبودم از تو مسعود شدم

در حبس چنان شدم که محسود شدم

در دولت شاه چون قوی شد رایم

گفتم که رکاب را ز زر فرمایم

زر گفت مرا که من تو را کی شایم

آمد آهن گرفت هر دو پایم

غمهای تو از راندن خونها کارم

خود نیست چرا راندن خونها کارم

در دیده من از مرگ تو خونها دارم

بر مرگ تو با به مرگ خونها بارم

من ادهمم از خون دل ابرش گردم

پس طرفه نمانم که منقش گردم

در آتش از آب دیدگان خوش گردم

من انگشتم بدم که آتش گردم

چون روی بتان گشت به باغ اندر گل

چون آب حیات شد به جام اندر مل

در هر چمنی خاست ز بلبل غلغل

بر گل می نوش بر نوای بلبل

خامش نشود همی ز غلغل بلبل

بشنو که خوش آیدت ز بلبل غلغل

ای دو لب تو گل و دو رخسار تو گل

مل ده بر گل که خوش بود بر گل مل

بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل

بفسردمی و گشت به باغ اندر گل

بنگر که چه پاسخ آرد او را بلبل

بگداخت گل و گشت به جام اندر مل

نامد به کف آن زلف سمن مال به مال

می رقص کند بر آن رخ از خال به خال

ای چون گل نو که بینمت سال به سال

گردیده چو روزگار از حال به حال

رویت بر من چنان که گل بر بلبل

من بر رویت چنان که بلبل بر گل

عشقت بر من چنان که غل بر صلصل

من بر عشقت چنان که صلصل بر غل