خوش آمدید

فریاد که آن یار پسندیده برفت

ناکرده وداع ما و نادیده برفت

دل را به که آرام دهم مسکین من

کآرام دل و روشنی دیده برفت

ایام نشاط و شادمانی بگذشت

دوران مراد و کاردانی بگذشت

فریاد که عمر و زندگانی بنماند

هیهات که عالم جوانی بگذشت

عنبر اثری ز فضله خامه توست

بوی خط تو در شکن نامه توست

چون فضله نحل سر به سر عین شفاست

آن رشحه که اندر گلوی خامه توست

خوش وقت بهار و سبزه و دامن کشت

با پسته دهن شکر لب حور سرشت

در باغ مراد ما چنین سرو نرست

بر خاک امید ما کس این دانه کشت

اسرار غم عشق بگنجینه ماست

دردانه غم در صدف سینه ماست

با هر که در آمیختم از من بگریخت

جز غم که حرف و یار دیرینه ماست

آن رفته ز چشم و مانده در دل چونست

آن شکل ظریف و آن شمایل چونست

نرگس بمیان آب خرم باشد

آن نرگس آبدار در گل چونست

در خانه تو مزاج مرزنگوش است

وز خط تو افتاب کحلی پوش است

گویی که دواتت ظلماتست کزو

خضر قلم ترا دهان پر نوش است

بالای خوشت به سرو می ماند راست

همچون قد تو زباغ شمشاد نخاست

چشم سیه فتنه گرت عین بلاست

چین سر زلف شکن مشک خطاست

ای خلعت فاستقم ببالای تو راست

بر تارک تو تاج لعمرک زیباست

چون روی تو بر بام فلک مهر نیافت

چون قد تو بر طرف چمن سرو نخاست

قاضی پسرش در رمضان خورد شراب

وآنگه به لواط کرد بیچاره شتاب

ای زمره اسلام بگویید جواب

کافر به اگر چنین مسلمان خراب