خوش آمدید

در بحر صفا گداختم همچو نمک

نه کف و ایمان نه یقین ماند و نه شک

اندر دل من ستاره‌ای شد پیدا

گم گشت در آن ستاره هر هفت فلک

حاشا که شود سینهٔ عاشق غمناک

یا از جز عشق دامنش گردد چاک

حاشا که بخفت عاشقی اندر خاک

پاکست و کجا رود در آن عالم پاک

خندید فرح تا بزنی انگشتک

گردید قدح تا بزنی انگشتک

بنمودت ابروی خود از زیر نقاب

چون قوس قزح تا بزنی انگشتک

هر روز بنو برآید آن دلبر عشق

در گردن ما درافکند دفتر عشق

این خار از آن نهاد حق بر در عشق

تا دور شود هرکه ندارد سر عشق

هر دل که طواف کرد گرد در عشق

هم کشته شد به آخر از خنجر عشق

این نکته نوشته‌اند بر دفتر عشق

سر اوست ندارد آنکه دارد سر عشق

ای داروی فربهی و جان عاشق

فربه ز خیال تو روان عاشق

شیرین ز دهان تو دهان عاشق

جان بنده‌ات ای جان و جهان عاشق

تمکین و قرار من که دارد در عشق

مستی و خمار من که دارد در عشق

من در طلب آب و نگارم چون باد

کار من و بار من که دارد در عشق

آنکس که ترا بدید ای خوب اخلاق

در حال دهد کون و مکان را سه طلاق

مه را چه طراوت و زحل را چه محل

با طلعت آفتاب اندر افاق