خوش آمدید

الجوهر فقر و سوی الفقر عرض

الفقر شفاء و سوی الفقر مرض

العالم کله خداع و غرور

والفقر من العالم کنزو غرض

گفتم چشمم گفت که جیحون کنمش

گفتم که دلم گفت که پر خون کنمش

گفتم که تنم گفت در این روزی چند

رسوا کنم وز شهر بیرون کنمش

گر ناله کنم گوید یعقوب مباش

ور صبر کنم گوید ایوب مباش

اشکسته بخواهدم و چون سر بکشم

بر سر زندم که سر مکش چوب مباش

گر می‌کشدم غم تو هر دم مکش

هل تا بکشندم همه عالم تو مکش

آنرا که خود انداخته‌ای پای مزن

وانرا که تو زنده کرده‌ای هم تو مکش

کاری کردم نگاه نکردم پس و پیش

آنرا که چنان کند چنین آید پیش

آندم که قضا مکر کند ای درویش

در خانه گریزد خرد دوراندیش

کاری کردم نگاه نکردم پس و پیش

آنرا که چنان کند چنین آید پیش

آندم که قضا مکر کند ای درویش

در خانه گریزد خرد دوراندیش

سوگند بدان دل که شده است او پستش

سوگند بدان جان که شده است او مستش

سوگند بدان دم که مرا میدیدند

پیمانه به دستی و به دستی دستش

شب چیست برای ما زمان نالش

وان را که نه عاشق است او را مالش

وان عاشق ناقصی که نوکار بود

گوشش نشود گرم به شب بی‌بالش

سودای توام در جنون میزد دوش

دریای دو چشم موج خون میزد دوش

تا نیم شبی خیل خیالت برسید

ورنی جانم خیمه برون میزد دوش

دل یاد تو آرد برود هوش ز هوش

می بی‌لب نوشین تو کی گردد نوش

دیدار ترا چشم همی دارد چشم

آواز ترا گوش همی دارد گوش