خوش آمدید

امشب ساقی به مشک می گردان کرد

دل یغما بر دو دست در ایمان کرد

چندان می لعل ریخت تا طوفان کرد

چندانکه وثاق عقل را ویران کرد

امروز ما یار جنون میخواهد

ما مجنون و او افزون می‌خواهد

گر نیست چنین پرده چرا میدرد

رسوا شده او پرده برون میخواهد

امشب چه لطیف و با نوا می‌گردد

لطفی دارد که کس بدان پی نبرد

اندر گل و سنبلی که ارواح چرد

خیره شده خواب و روبرو مینگرد

امروز خوش است هر که او جان دارد

رو بر کف پای میر خوبان دارد

چون بلبل مست داغ هجران دارد

مسکن شب و روز در گلستان دارد

افسوس که طبع دلفروزیت نبود

جز دلشکنی و سینه سوزیت نبود

دادم به تو من همه دل و دیده و جان

بردی تو همه ولیک روزیت نبود

اکنون که رخت جان جهانی بربود

در خانه نشستنت کجا دارد سود

آن روز که مه شدی نمیدانستی

کانگشت نمای عالمی خواهی بود

از یاد خدای مرد مطلق خیزد

بنگر که ز نور حق چه رونق خیزد

این باطن مردان که عجایب بحریست

چون موج زند از آن اناالحق خیزد

از یاد خدای مرد مطلق خیزد

بنگر که ز نور حق چه رونق خیزد

این باطن مردان که عجایب بحریست

چون موج زند از آن اناالحق خیزد

از نیکی تو طبع بداندیش نماند

نی غصه و نی غم نه کم و بیش نماند

از خیل، جلالت تو عالم بگرفت

تا جمله ملک شدند و درویش نماند

از ما بت عیار گریزان باشد

وز یاری ما یار گریزان باشد

او عقل منور است و ما مست وییم

عقل از سر خمار گریزان باشد