خوش آمدید

دی عاقل و هشیار شدم در کاری

برهم زدم دوش مر مرا عیاری

دیدم که دل آن اوست من اغیارش

بیرون رفتم از آن میان من باری

دی عاقل و هشیار شدم در کاری

برهم زدم دوش مر مرا عیاری

دیدم که دل آن اوست من اغیارش

بیرون رفتم از آن میان من باری

دی مست بدی دلا و چست و سفری

امروز چه خورده‌ای که از دی بتری

رقصان شده سر سبز مثال شجری

یا حاجب خورشید بسان سحری

دی بود چنان دولت و جان افروزی

و امروز چنین آتش عالم سوزی

افسوس که در دفتر ما دست خدا

آن را روزی نبشت این را روزی

دیروز فسون سرد برخواند کسی

او سردتر از فسون خود بود بسی

بر مایدهٔ عشق مگس بسیار است

ای کم ز مگس کو برمد از مگسی

دوشینه مرا گذاشتی خوش خفتی

امشب به دغل بهر سوئی میافتی

گفتم که مرا تا به قیامت جفتی

گو آن سخنی که وقت مستی گفتی

دوشینه مرا گذاشتی خوش خفتی

امشب به دغل بهر سوئی میافتی

گفتم که مرا تا به قیامت جفتی

گو آن سخنی که وقت مستی گفتی

دی بلبلکی لطیفکی خوش گوئی

می‌گفت ترانه‌ای کنار جوئی

کز لعل و زمرد و زر و زیره توان

برساخت گلی ولی ندارد بوئی

دوش از سر عاشقی و از مشتاقی

می‌کردم التماس می از ساقی

چون جاه و جمال خویش بنمود به من

من نیست شدم بماند ساقی ساقی

دوش آمد آن خیال تو رهگذری

گفتم بر ما باش ز صاحب نظری

تا صبح دو چشم من بگفتش بتری

مهمان منی به آب چندانکه خوری