خوش آمدید

ای بنده اگر تو خواجه بشناختیی

دل را ز غرور نفس پرداختیی

گر معرفتش ترا مسلم بودی

یک لحظه به غیر او نپرداختیی

ای پیر اگر تو روی با حق داری

یا همچو صلاح دست مطلق داری

اینک رسن دراز و اینک سر دار

بسم الله اگر سر انا الحق داری

ای بر سر ره نشسته ره می‌طلبی

در خرمن مه فتاده مه می‌طلبی

در چاه زنخدان چنین یوسف حسن

خود دلو توئی یوسف و چه می‌طلبی

ای بانگ رباب از کجا می‌آئی

پرآتش و پر فتنه و پر غوغائی

جاسوس دلی و پیک آن صحرائی

اسرار دلست هرچه می‌فرمائی

ای پر ز جفا چند از این طراری

پنهان چه کنی آنچه به باطن داری

گر سر ز خط وفای من برداری

واقف نیم از ضمیر دل پنداری

ای باغ خدا که پر بت و پر حوری

از چشم خلایق اینچنین چون دوری

ای دل نچشیده‌ای می منصوری

گر منکر آن باغ شوی معذوری

ای باطل اگر ز حق گریزی چکنی

وی زهر به جز تلخی و تیزی چکنی

عشق آب حیات آمد و منکر چو خری

ای خر تو در آب درنمیزی چکنی

ای باد سحر تو از سر نیکوئی

شاید که حکایتم به آن مه گوئی

نی نی غلطم گرت بدوره بودی

پس گرد جهان دگر کرا میجوئی

ای باده تو باشی که همه داد کنی

صد بنده به یک صبوح آزاد کنی

چشمم به تو روشنست همچون خورشید

هم در تو گریزم که توام شاد کنی

ای باده تو باشی که همه داد کنی

صد بنده به یک صبوح آزاد کنی

چشمم به تو روشنست همچون خورشید

هم در تو گریزم که توام شاد کنی