خوش آمدید

آن شخص که رشک برد بر جامهٔ تو

تا رشک برد بر لب خودکامهٔ تو

یا رشک برد بر آن رخ فرخ تو

یا بر کر و فر روح علامهٔ تو

آن کس که همیشه دل پر از دردم از او

با سینهٔ ریش و با رخ زردم از او

امروز بناز او بری بر من زد

المنة لله که بری خوردم از او

آن کس که همیشه دل پر از دردم از او

با سینهٔ ریش و با رخ زردم از او

امروز بناز او بری بر من زد

المنة لله که بری خوردم از او

آن رهزن دل که پای کوبانم از او

چون آینهٔ خیال خوبانم از او

جانیست که چون دست زنان می‌آید

یارب یارب چه میشود جانم از او

آن شاه که هست عقل دیوانهٔ او

وز عشق دلم شده است همخانهٔ او

پروانه فرستاد که من آن توام

صد شمع به نور شد ز پروانهٔ او

یا اوحد بالجمال یا جانمسن

از عهد من ای دوست مگر نادمسن

قد کنت تجنی فقل تاجکسن

والیوم هجرتنی فقل سن کم سن

یا اوحد بالجمال یا جانمسن

از عهد من ای دوست مگر نادمسن

قد کنت تجنی فقل تاجکسن

والیوم هجرتنی فقل سن کم سن

یا دلبر من باید و یا دل بر من

نی دل بر من باشد و نی دلبر من

ای دل بر من مباش بی‌دلبر من

یک دل بر من به از دو صد دل بر من

یارب چه دلست این و چه خو دارد این

در جستن او چه جستجو دارد این

بر خاک درش هر نفسی سر بنهد

خاکش گوید هزار رو دارد این

هنگام اجل چو جان بپردازد تن

مانند قبای کهنه اندازد تن

تن را که ز خاکست دهد باز به خاک

وز نور قدیم خویش برسازد تن