خوش آمدید

با عقل حدیث عشق گوئی هی هی

در کتم عدم وجود جوئی هی هی

جامی و شراب و عاشق و معشوقی

یکتا به خود آ که خود تو اوئی هی هی

در کتم عدم وجود جویی هی هی

با ما سخنی ز ذات گویی هی هی

موجی و حباب نزد ما هر دو یکی است

بر آب نشسته آب جویی هی هی

بی آینه تمثال نماید هی هی

بی مهر به شب ماه بر آید هی هی

سوزد سبحات وجه او دیدهٔ ما

گر پردهٔ وجه برگشاید هی هی

با عقل حدیث عشق گویی هی هی

در کتم عدم وجود جویی هی هی

جامی و شراب و عاشق و معشوقی

یک دم به خود آ که خود تو اویی هی هی

تا جامع اسرار الهی نشوی

شایستهٔ تخت پادشاهی نشوی

تا غرقهٔ دریا نشوی همچون ما

دانندهٔ حال ما کماهی نشوی

بردار ز پیش پردهٔ خود بینی

زین سان که تویی اگر کنی خود بینی

ابلیس سزای خود ز خود بینی دید

تو نیز مکن و گر کنی خود بینی

وقتی که توکلت فراموش کنی

با دلبر من دست در آغوش کنی

ور زان که سبو کشی و منت داری

جامی ز می توکلم نوش کنی

گر زان که به ذوق علم ما را دانی

خود را بشناسی و خدا را دانی

گر دُردی درد دل چو ما نوش کنی

آن دُردی درد دل دوا را دانی

ای آنکه طلبکار جهان جانی

جانی و دلی و بلکه خود جانانی

مطلوب توئی طلب توئی طالب تو

دریاب که بی تو هر چه جویی آنی

زنهار دلا مکوش جز بر نیکی

زیرا که زیان نکرد کس در نیکی

گر زان که کسی به جای تو نیک نکرد

تو نیکی کن به جای او گر نیکی