بسم الله الرحمن الرحیم
وقتی می خواهند نور را خاموش کنند / توضیحاتی در مورد پروژه جاده جنگ
پنج سال پیش در پی یک اتفاق و یک نشانه، استودیو نشانه با نام ” گروه مستند سازی نشانه ” به وجود آمد. و خون حیات در بدنی به نام نشانه جریان گرفت.
بعد از تخریب یکی از آثار مستند استودیو نشانه در آن ایام، توسط شبکه VOA و Man o To ، استودیو نشانه بخش بازی سازی خود را ایجاد کرد. پس از دو سال آموزش، استودیو نشانه به عنوان یک تیم مستقل، تصمیم گرفت که پروژه ای به نام ” عبور از تاریکی : رویای آبی ۱ ” را بسازد.
استودیو نشانه بر خلاف استودیو های مشابه، چه در عرصه ی مستند سازی و چه بازی سازی، هدفش پاسداری از دین اسلام، نظام اسلامی و مردم ایران است. و به خاطر همین هدف در این راه مقدس هرچه را که دارد داده است و خواهد داد. هدف استودیو نشانه ساخت پروژه برای اشخاص یا افراد نیست و تا به امروز از هیچ نهاد، فردحقیقی یا حقوقی کمکی دریافت نکرده است، هر چند پیشنهادات بسیار بزرگ برای این موسسه بود که مسئولین این استودیو تصمیم گرفتند زیر بار پروژه های چند ده میلیونی نروند. به همین خاطر این موسسه به واسطه ی دسترنج خود اعضا می چرخد و خود تصمیم می گیرد که در مواقع مختلف چه اقدامی انجام دهد.
استودیو نشانه در تابستان ۹۳ نخستین جشنواره مجازی مستند سازی خود را برگزار کرد که این اقدام را باید متولیان امر انجام می دادند اما حیف که خیلی از ایشان بر سر جایگاه خود قرار نگرفته اند و نمی توانند تشخیص دهند که نیاز امروز جامعه ی ما چیست و چگونه و چه کسی باید آن را انجام دهد.
پروژه ی بازی رویای آبی ۱ در حالی ساخته می شد که برای ساخت اولیه آن حدود ۲۰ میلیون تومانی که توسط اعضا تهیه شده بود، هزینه شد. پروژه ای که فقط برای پیش تولید آن حدود یک سال هزینه ی زمانی صرف شد تا آن برای مخاطب یک اثر مفید و جذاب باشد. چرا که هدف این بود که رویای آبی ۱ باید بهترین کیفیت را از نظر داستانی و گرافیکی، دارا باشد تا نشان دهد که در کشور چه ظرفیت بزرگی در زمینه بازی سازی وجود دارد. اما وقتی کار تا حدی جلو رفت و برای حمایت آماده شد، هیچ سازمان مناسبی حاضر به حمایت نبود.
البته بودند شرکت ها و افرادی که حاضر بودند برای این پروژه هزینه بکنند ولی منش ما بر این بود که “هر پولی ارزش گرفتن ندارد” . مثلا فردی بود که طی سه سال از یک پروژه ی بازی حمایت یک میلیارد تومانی ( درست خواندید ) کرده بود، و می خواست از این پروژه حمایت کند اما بعد از تحقیقات متوجه شدیم که پول وی اگر وارد استودیو نشانه شود، نه تنها برای ما آخرتی نخواهد گذاشت بلکه دنیا را هم برای ما به جهنم تبدیل خواهد کرد.
بنابراین تصمیم گرفتیم پروژه با هزینه ی اعضا همچنان ادامه یابد اما بعد از مدتی به حدی هزینه های این پروژه سنگین شد که در اواخر سال ۱۳۹۲ پروژه ی عبور از تاریکی: رویای آبی ۱ که یک پروژه علیه رژیم صهیونیستی بود موقتا متوقف شد. این توقف در حالی بود که برخی دوستان مسئول در آن ایام در حال رونمایی از کتاب های خاطرات ایام دفاع مقدس بودند و هرگز درک نکردند که دفاع مقدس امروز اینجاست نه صرفا آنجا.
از آنجایی که تیم های مختلف استودیو نشانه برای مادیات گامی بر نمی دارند، تیم بازی سازی، هرگز امیدش را برای ساخت یک پروژه از دست نداد، بعد از مشورت سرپرست بازی سازی با افراد طرح ریز موسسه، و بررسی کلی تحولات جهان، چند پروژه در دستور کار قرار داده شد که اولین آن پروژه ی جاده ی جنگ بود. پروژه ی جاده ی جنگ با قدرت تمام در اواخر سال ۱۳۹۲ با محوریت ایران و مقابله با تروریست های داعش، کلید خورد و جاده جنگ با انگیزه ای چند چندان، در مرحله ی تولید قرار گرفت.
در خرداد ماه ۱۳۹۳ وقتی داعش تحرکات خود را بیشتر علنی کرد و برای عامه ی مردم بیشتر مطرح شد، استودیو نشانه اولین تصاویر بازی را منتشر کرد که بعد از انتشار آن و بازتاب بسیار در روزنامه ها و خبرگزاری های مختلف، رادیو زمانه که یک شبکه ی رادیویی دولتی اپوزیسیون است، اقدام به تخریب این بازی کرد و استودیو نشانه را منتسب به مراجع دولتی نظام دانست. این واکنش هرگز به دور از انتظار نبود چرا که ما معتقم بودیم وقتی با دست خالی و با ایمان، جلوی دشمنان مادی طلب بایستیم، باید حرکت چند جوان در چشمان دنیا طلبشان، به شکل یک اقدام بزرگ جلوه کند کما این که پنج سال پیش مشابه آن اتفاق افتاده بود.
در هر صورت پروژه ی جاده جنگ با هر مشکلی که بود، ساخته شد تا ثابت کند کسانی که در راه خدا مجاهدت می کنند خداوند آنان را تنها نمی گذارد و روی آنان که ادعای سیانت از نظام را دارند را نیز گردی سیاه پاشید، تا ثابت کند هدف، پاسداری است و نه چیز دیگر. از این پروژه نباید انتظار بهترین ها و عالی ترین ها را داشت چرا که با منابعی بسیار بسیار محدود ساخته شده و نباید آن را با پروژه ی رویای آبی متوقف شده مقایسه کرد. مسلم است که این تیم می توانست بهترین پروژه را بسازد اما منابع در اختیارش بسیار محدود بودند.
برخی در فضای سایبر از این پروژه انتقاد های فراوانی کرده اند. باید عرض شود که اگر منابع ما هم مانند شرکت های بزرگ آمریکایی بالا بود، یقین داریم که در کم تر از پنج سال مشابه کار های آنان را می توانیم بسازیم اما کجاست آن درک، که بخواهند ببینید امروز سرمایه گزاری بر روی بازی ها هزاران برابر سرمایه گزاری بر روی امنیت ملی و فرهنگ کشور است ؟
یک مسئله باید روشن، مطرح شود که ما این راه را تا آخرین لحظه از زنگی خود، ادامه خواهیم داد و هیچ چیز جز اراده الهی نخواهد توانست این نور را خاموش سازد ما معتقدیم که این تنها خداست که مشتری مال و نفس است ( سوریه توبه آیه ۱۱۱ ) و ما مال و نفسمان را فقط به او می فروشیم و فقط از او انتظار داریم که این راه را برکت دهد و نه بندگانش. ان شا الله
مهدی سامنی – سرپرست استودیو نشانه
