من قندرون هستم
چنانچه گیاه شنک چمنی را قطع کنید، از آن یک ماده کائوچو کی ترشح میشود، که به آن قندرون و قندران میگویند. این ماده در برابر هوا سفت میشود و ایرانیان آن را مانند سقز میجویند و چنانچه کمی خرارت به آن بدهید، به صورت کش در میآید و با آن بهترین لاستیک را میتوان ساخت، ولی چون مقدار آن کم است و ساختن لاستیک با آن به صرفه نیست. قندرون از دوستان کبد بوده و سریع الهضم است و از احتقان خون جلوگیری کرده، جویدن آن هضم غذا را آسان میکند، اشتها را زیاد مینماید. برای پاک شدن سینه از اخلاط نافع است. برای شش و قلب نیز مفید میباشد. خوردن مقدار کمی از آن، شب مواقع خواب برای تسکین سرفه تجویز شده است، ضماد آن با سندروس یا زرده تخم مرغ نیم برشته بر روی زخم جهت التیام و رویاندن گوشت سودمند میباشد. ضماد گداخته آن با پیه بزجهت رفع کجی ناخن و درد عضلات و ترک پوست و شقای مزمن مخصوصاً با کمی شنجرف نافع میباشد و با روغن زیتون جهت تحلیل ورمها و شکاف کشاله ران و تقویت اعصاب و خارش نافع میباشد. مقدار خوراک آن یک مثقال است.
ادامه ندارد
نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394
نظرات
، 0
میوه من که به حب الصنوبر معروف است. اشتها به طعام و شهوت را زیاد میکند. مقوی اعصاب و باد شکن بوده، برای فلج - لقوه و بی حسی اعضا مفید است، برای زخم ریه، درد مفاصل و امراض جگر، یرقان استسقا و درد کلیه و مثانه نافع است، مخلوط آن با عسل همه روزه به مقدار 15 گرم جهت فلج و رعشه، امتحان خوبی داده است، و نیز برای سرفه و از بین بردن خلط سینه نافع است. زخم کلیه و مثانه را درمان میکند و با عصاره خرفه جهت تسکین درد معده و تقویت بدنهای ضعیف سودمند میباشد. اگر آن را کوبیده و با آب انگور مخلوط کرده باشید داروی خوبی جهت سرفه و نزله است و برای اسهال خونی و استسقا تجویز میشود. حب الصنوبر بطی ءالهضم بوده و زیاد خوردن آن خوب نیست و عمل آن برای تقویت غرایز جنسی با کنجد و عسل بهتر است. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
قرمزدانه که به آن قرمز هم میگویند حشرهای است که در روی بعضی از انواع بلوط زندگی میکند و به ندرت در روی سر و کاج هم دیده میشود و به این حشره در زبان فارسی کرم رنگریزان و به عربی دود الصباغیننامند. برای به دست آوردن ان ابتدا حشرات را از روی درخت جمع کرده، با بخار اب میکشند. پس از کشتن حشره آن را خشک میکنند و برای رنگرزیان را کوبیده، و در آبی که دارای ترشی باشد میجوشاند تا رنگ قرمز آن حل شود، بهترین رنگ قرمز برا ی ابریشم و نقاشی و نویسندگی است و اگر به جای ترشی در آب یک ماده قلیایی اضافه کنند، رنگ بنفش به دست میآید. در درمان سنتی ایران خوردن ان را یک هفته، روزی سه گرم جهت بند آوردن خون قاعدگی و اخراج جنین مرده مفید میدانستند و خوردن آن را با سرکه یکی از راههای جلوگیری از آبستنی معرفی کردهاند. ضماد آن با عیل جهت التیام جراحات و شستشوی سربا آب جوشانده آن جهت زیبایی و دراز شدن مو و کشتن شپش ورشک مفید میباشد. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
سام من فرنجمشک است. به من برنجمشک -حبق الکرمانی - حبق الصعتری - حبق قرنفلی و پلنگمشک هم میگویند. برگ من معطر و بوی آن شبیه تیمو است، این بو در برگهای من قبل از گل دادن زیادتر است، در صنعت از من یک نوع اسانس میگیرند که شبیه اسانس لیمو است. من در بیشتر نقاط ایران مخصوصاً شمال تهران پس قلعه و آذربایجان میرویم. خواص من نظیر بادرنجبویه میباشد و بعلاوه در رفع سرگیجه و جلوگیری از قی کردن زنان باردار به کار میرود و در عطرسازی از من استفاده شده و راهبان مرا داخل مشروبات خود میکنند. اگر برگ تازه مرا به صورت کوبیده روی محل نیش زنبور بگذارند درد آن را تسکین میدهم. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
با اینکه پیشینیان بهترین نوع عشبه را عشبه چینی و عشبه و مغربی میدانستند، طبق آزمایشهایی که به عمل آمده است، ایرانی عشبه مزایای زیادی دارند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
صمغ من بیشتر از سایر انواع کاج است و به میوه من قضم قریش گویند که مصرف طبی دارد و در اینجا به نام حب صنوبر به شما معرفی میشود. قسمت مورد استفاده کاج و صنوبر، شاخههای شکوفه دار، برگ میوه و صمغ آنهاست. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
در کتابهای دارو سازی سنتی ایران از نوعی مار چوبه به نام صغیوس نام بردهاند که گویا همین مار چوبه خوراکی باشد، طبق نوشته کتب قدیمی آنچه از آن روی زمین ظاهر میشود، سبز است و آنچه در زیر زمین میباشد، سفید و شیرین و خوراکی است. برگ آن شهوت را از بین میبرد و ساقه زیر زمینی آن محرک باه و صفرابر و مأکول است، و برای نیکویی کشک و ماست آن را داخل آنها میکنند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
در شاخههای انواع مغیلان و اقاقیا در اثر گزش حشرات، یا برخورد با هم شکافهایی ایجاد میشود که به تدریج از آنها صمغ عربی تراوش میگردد. ولی برای به دست آوردن محصول بیشتر بایستی در اواخر آبان ماه پس از یک بارندگی باتیغهای مخصوص قسمتی از پوست را بدون آنکه آسیبی به مغز آن برسد برداشت تا کم کم صمغ تراوش کرده، و پس از یک ماه آن را جمع نمایند. بهترین نوع صمغ عربی دارای آب، مواد قندی، کمی تانن و چهار دیاستاز است. صمغ عربی نرم کننده بوده و سینه را نرم میکند و ورم را فرو مینشاند و درمان التهاب گلو و معده اثر نیکو دارد. در صنعت دارو سازی از صمغ عربی برای معلق نگاه داشتن داروهای غیر محلول در آب استفاده میکنند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
به من صمغ انجدان و انگژد گویند (ژد به معنی صمغ است) عربی من حلتیت است (در کلیه مآخذ فارسی عربی صمغ انجدان را حلتیت و در مآخذ اروپایی فارسی آن را حلتیت نوشتهاند. پس از بررسی معلوم شده مآخذ فارسی صحیح است. من هم مانند انجدان خوشبو و بد بو هستم. رنگ خوشبوی من سفید و رنگ بد بوی من سیاه میباشد، به نوع بد بوی من انغوزه، انگشت گنده، حلتیت منتن هم میگویند. برای به دست آوردن من ساقه انجدان را از گردنه که بر روی ریشه قرار گرفته است قطع کرده، پایین آن را کمی گود مینمایند تا صمغ که به صورت مایع است در آن گودی جمع شده و بسته شود و آخر روز محصول آن را که به صورت یک گردوی کوچک است جمع آوری میکنند و به همین جهت به آن گردوی انجدان هم میگویند. رنگ انغوزه زرد قهوهای و خاکستری بوده، طعم آن گس زننده و تلخ است و بوی آن شبیه بوی سیر خیلی تند میباشد. من هم مانند انجدان، ضد تشنج، ضد کرم، ضد حشرات و بادشکن بوده و تمام خواص انجدان در من بحد اعلی وجود دارد. در دامپزشکی از انغوزه زیاد استفاده میشود. در داروسازی جدید به صورت چسب و تنقیه بیشتر مصرف دارد. چون مرا در آب حل کنند به صورت مایعی شیری در میآیم که خوردن آن برای امراض سرد دماغی مانند فلج، رعشه، صرع، بی حسی اعضا و استسقا تجویز میشود. با فلفل و سداب جهت درمان کزاز و با سکبینه جهت فلج و بی حسی نافع است. (سکبینه یک نوع صمغ ایرانی است که در قریه ماه از توابع اصفهان به دست میآید). نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
من امروز میخواهیم با بیانی شیرین خود را خدمت شما معرفی کنم و شما را به ارزش واقعی خود واقف نمایم. من بیخ یک گیاه خود رو هستم که در ایران از شمال تا جنوب، از آذربایجان تا بلوچستان میرویم. در فارس به من شیرین بیان میگویند، ولی در اطراف اصفهان به پژومعروف میباشم. در شیراز به من مهلک گویند و در بازار بعضی از شهرهای ایران به من آسه لقب دادهاند. عربی من سوس است و به بیخ من اصل السوس و عرق السوس خطاب میکنند، قسمت مورد استفاده من و بیخ و ریشه من است. در اینجا بد نیست که توضیح دهیم، بعضی از گیاهان علاوه بر ساقه هوایی یک ساقه زیر زمینی هم دارند، به این ساقههای زیر زمینی گیاه شناسان قدیم ایران بیخ میگفتند و گیاه شناسان جدید که از وسعتت زبان فارسی بی اطلاع میباشند، لغت فرنگی آن را که ریزوم است به کار میبرند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
فارسی من شنبلیله است، در شیراز به من شنبلیز گویند. گیلانیها مرا خلبه میخوانند و اعراب خلبه را معرب کرده حلبه میگویند. در بعضی از کتب به من فریقه لقب دادهاند. برگ من یک سبزی خورشی و دانههای روغنی من یک بذر دارویی میباشد. از برگ تازه و خشک من در تهیه خورش و خوراکهای دیگر استفاده میکنند و با برگ خشک شده من سوپی تهیه میکنند که به اشکنه معروف است. زادگاه اولیه من ایران و آسیای صغیر است، ولی اکنون در اکثر تقاط جهان به منظور استفاده از دانههای من، مرا کاشتهاند. برگ من کمی ملین بوده اشتها را زیاد میکند و در ضمن پیشاب آور است و عادت ماهانه زنان را باز میکند. ضماد برگ من برای تقویت مو بسیار نافع است و چنانچه زن آبستن هنگام بارداری از برگ من زیاد بخورند بچهاش دارای موی زیاد خواهد شد. جوشانده برگ و دانههای من زایمان را آسان میکند. اخیراً عدهای از دانشمندان در روی دانههای من مطالعه کرده و آنها را مورد آزمایش قرار داده، و در آن مواد صمغی، مواد مازویی، یک روغن، مواد سفیدهای، املاح معدنی و چند عامل دارویی پیدا کردهاند. ولی خواص این عوامل را داروسازان سنتی ایران قبلاً در دانههای من پیدا کرده و در کتابهای قدیم نوشتهاند. دانههای من ملین بوده و به هضم غذا کمک میکند. محرک شهوت و باز کننده عادت ماهانه بانوان است. مقوی ریه بوده و همراه با عسل، سینه را باز و خالی میکند. روغن دانههای من به علت داشتن ویتامینهای آ و د همانند روغن ماهی است. ضد شبکوری و درمان نرمی استخوان میباشد، خوردن برگ و بذر من برای کسانی که در جاهای مرطوب و کم آفتاب زندگانی میکنند، غذای بسیار مفیدی است. اگر دانههای مرا با تمر هندی و هم وزن آن مویز و انجیر جوشانده و پس از صاف کردن آب آن را به قوام آورند، جهت تنگ نفس و تصفیه آواز و باز شدن سینههای خسته و درمان زخم سینه و درد آن مفید است ؛ حتی اگر مزمن شده باشد. مطبوخ دانههای من با پر سیاوشان نیز جهت موارد بالا نافع است. پخته برگ و دانههای من زایمان را آسان میکند و خوردن آن بطور مرتب برای چاق شدن اشخاص لاغر و ضعیف البنیه سودمند است. برای رفع بد بویی مدفوع، خوردن برگ و دانههای من توصیه شده است. ضماد برگ و بذر من جهت ورمهای جلدی و درمان سوختگی آتش به کار میرود. برای رفع ترکیدن و کجی ناخن به علت داشتن ویتامین (د) مفید میباشد و نیز برای تقویت و جلوگیری از ریزش مو میتوان از این ضماد بهرهمند شد. ضماد بذر من با انجیر جهت باز شدن دمل تجویز شده است. شستشوی چشم با آب برگ و دانههای من جهت درمان تراخم، آبریزش، رفع قرمزی چشم و ورم پلک مفید است. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
اسم من شویدی است، به من انرجس، فینو، شبتی، شودی، یرچلی و قوش قوغاز هم میگویند. من هم از خانواده مار چوبه بوده، و مانند آن دارای بیخی متورم غدهای میباشم، ولی ریشه من فاقد پیاز است. من دارای شاخهها و برگهای دراز بوده، و دارای گونههای زیادی هستم که همگی زینتی بوده در گلدان پشت پنجره و تارمی آنها را میگذارند. شویدی پیچ شاخههایش به پنج متر میرسد. شویدی سرخسی هم گونهای از من است که شاخه هایش تا دو متر قد میکشند و بالاخره نوعی معطر دارم که به شویدی معطر معروف بوده و دارای گلهایی خوشبو است. ما همگی چنانکه گفتیم از خانواده مار چوبه بوده و خواص آن را کم و بیش داریم. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
فارسی من شمعدانی عطری است و به برگ عطر، برگ مشک، گل عطر نیز معروف میباشم. عربی من - غر نوقی، جرانیون، غرانیون است گل من عطر چندانی ندارد، ولی برگ من معطر میباشد. مخصوصاً وقتیکه آن را دستمالی کرده و بین دو انگشت بفشارید. اسانس برگ من بر حسب نوع و محل پرورش گیاه فرق میکند. چنانکه در محیط مرطوب به عمل آیم، اسانس برگ من زیادتر است و چون محیط خشک باشد، اسانس من کمتر، ولی مطبوعتر است. زادگاه اولیه انواع ما افریقای جنوبی است، ولی امروزه در بسیاری از نقاط جهان مانند الجزیره، ماداگاسکار، کرس ، اسپانیا و فرانسه ما را به مقدار زیاد میکارند. در ایران نیز یک نوع ما را پرورش میدهند، ولی هیچگاه در ایران به طور خودرو و وحشی دیده نشدهایم. از انواع ما در صنعت داروسازی اسانسی با کمک جریان بخار آب و تقطیر آن میگیرند که به اسانس ژرانیوم معروف میباشد. این اسانس دارای اثر ضدعفونی کننده بوده و برای درمان سوختگی نافع است و برای این منظور آن را وارد پمادها و ضمادهای ضد سوختگی مینمایند. در دندانپزشکی نیز از اسانس ما جهت تسکین در دندان و ضد عفونی کردن لثه استفاده کرده و آن را وارد خمیر دندانهای طبی مینمایند. حشرات ازبوی برگ ما فرار میکنند. خوردن جوشانده برگ ما فشار خون را پایین میآورد. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
فارسی من بد بو است، به من سوزن نخ نصارا نیز میگویند. عربی من عطر و ابره الراهب است. من بطور خودرو در اماکن سایه دار مرطوب آذربایجان، قره داغ، جنگل حسن بگلو، نواحی مختلف البرز، شمال لوشان و در اطراف رشت و مازندران به عمل میآیم، برگهای من بر خلاف شمعدانی عطری بوی ناپسند دارد، گلهای من به رنگ ارغوانی یا گلی رنگ است، من مقوی معده و پیشاب آور بوده به عنوان رفع خونریزی و درمان بیماری قند به کار میرود. خوردن من باعث کاهش مقدار قند در نزد مبتلایان است، و به علت داشتن تانن در معالجه اسهال اثر قاطع دارم، غرغره جوشانده من در واقع گلو درد، ورم مخاط دهان، گلو و لوزتین مؤثر است، ضماد گرم برگ من برای تسکین باد سرخ و درمان خنازیر، کوفتگی و باز شدن پستان تجویز میشود. مقدار خوراک من سه فنجان در روز از دمکرده 50 تا صد گرم در لیتر است و شیره برگهای تازه و له شده من در التیام بریدگیهای سطحی بدن و زخمهای ساده مؤثر است. در استعمال خارجی از جوشانده غلیظ من به نسبت بیست درصد جهت شستشو استفاده میکنند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
به من در اطراف یهران شالک، در همدان دله راجو میگویند. من در شمال ایران، دامنه البرز، کرج، شهر ستانک، طاش، آذربایجان، حسن بگلو، بلوچستان و شرق ایران میرویم. برگهی مثلثی و براق من با کوچکترین نسیم میلرزد و به همین جهت است که سایر بیدها به خود بالیده و در مثل میگویند مااز آن بیدهایی نیستیم که با بادها بلرزیم. چون حتی موقعی که باد هم نمیآید برگهای من در حرکت میباشند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 من قضم قریش هستم
ادامه ندارد
من قرمزدانه هستم
ادامه ندارد
من فرنجمشک هستم
اسم من بلوط است!
جالینوس حکیم برای بریدن تب از من استفاده میکرد، میوه من ضد اسهال است. برگ مرا برا ی التیام جراحات بکار برید. از میوهام برای اطفالی که در رختخواب ادرار میکنند استفاده کرده و نتیجه بگیرد. استعداد چاقی را در افراد ضعیف المزاج زیاد میکنم... و صدها خاصیت دیگر که در برگ، ریشه و پوست من نهفته است.
فارسی من بالوت و معرب آن بلوط است، در مازندران به درخت من دارمازی، در کردستان به نوعی دیگر از درخت من پرو، در لرستان به نوعی دیگر آن برارمازو میگویند. من دارای انواع و اقسام میباشم ولی در ایران 9 نوع من میروید که یک نوع من شاه بلوط و 8 نوع دیگر بلوط است.
شاه بلوط دارای میوهای درشت و روغن دار بوده، و بسیار مغذی است، ولی خواص دارویی آن از انواع بلوط کمتر است. در هندوستان نیز نوعی شاه بلوط میروید که میوه ی آن درشتتر بوده و در اروپا به نام مارون خوانده میشود. در کتابهای قدیم شاه بلوط را قسطل - قسطانیه - کستانه اغاجی - طراس و بلوط الملک خواندهاند.
قسمت مورد استفاده من پوست - برگ - ریشه و برجستگیهایی که در اثر گزش حشرات روی انواع من روییده و به نام مازو معروف است میباشد ریشههای باریکی که در روی میوه من است، و همچنین پوست نازک روی میوه من که به جفت معروف است مصارف طبی و صنعتی دارد، به عقیده جالینوس برای بریدن تب دارویی بهتر از پوست درخت من نیست.
قسمتهای مختلف گیاه من علاوه بر داشتن چندین نوع ویتامین و عوامل دارویی، دارای مقدار زیادی جوهر مازو است، جوهر مازو که به زبان علمی تانن نامیده میشود و عدهای فارسی آنرا جفت گذاشتهاند دارای طعمی گس است و پوست بعضی از میوهها و گیاهان و همچنین نارس بعضی از میوهها مثل خرمالو - انار - سیب - به و غیره که دارای طعمی گس میباشند، دارای تانن هستند.
جوهر مازو یکی از عوامل مهم غذایی است که هضم مواد سفیدهای را آسان کرده و بدن انسان برای نوسازی و ترمیم ضایعات بوجود آن احتیاج دارد. جوهر مازو آب دهان و سایر رطوبات بدن را جمع میکند، اسهال را بند میآورد، اسهال خونی را معالجه میکند و از خونریزی جلوگیری میکند برای درمان آنژیم، ورم لوزه - گرفتگی صدا - زرد زخم و انواع جرب دارویی بسیار مفید است.
برگهای مرا در تابستان و میوه مرا در پاییز میچینند و پوست مرا از ساقههای جوان گرفته و در هوای آزاد خشک میکنند. میوه من دیر هضم است، ولی چون هضم شود غذابیت بسیار داشته و جلوی اسهال را میگیرد و از خونریزی سینه و معده جلوگیری مینماید، جهت خفقان و قی که در اثر سنگینی معده باشد مفید است، برای دلپیچه و زخم معده و روده نافع است، قطره قطره آمدن ادرار را معالجه میکند. ضماد آن با پی خوک که به آن نمک زده باشند، جهت ورم حالب ورمهای سخت و آبدار سودمند است، سوخته آن برای معالجات جلدی - جوشهای صورت و زخمهای چرکی و آبدار (زرد زخم) مفید میباشد. حمول آن جهت بند آوردن ترشحات رحم نافع است، و چون میوه مرا با هم وزن آن کندر و روغن زیتون سرشته و به اطفالی که در رختخواب ادرار میکنند چند روز متوالی بخورانند، معالجه خواهند شد و همین مخلوط برای کسانی که ادرارشان تیره و سنگ دار است مفید میباشد. مقدار خوراک میوه من تا پانزده مثقال است. ریشههای باریک روی پیاله میوه من در قطع سیلان ترشحات رحم منافع زیاد دارد. برگ درخت من جهت التیام جراحات تاز سورمند میباشد. خاکستر چوب من بهترین گرد دندان بوده، و این خاکستر جهت درمان زخمهای خورهای مفید است، آبی که هگام سوختن چوب بلوط به دست میآید، بهترین خضاب جهت ابرو میباشد. پوست درخت من به علت داشتن جوهر مازو منافع دارویی زیادی داردت ولی به علت داشتن بوی نا مطبوع بطور خوراکی کمتر از آن استفاده میشود و چون دارای اثر ضد عفونی کننده میباشد، بیشتر برای پانسمان زخمها به کار میرود. شستشو با جوشانده یا دمکرده 30 در هزار آن جهت از بین بردن ترشحات بی - رنگ زنانه و جلوگیری از خونریزی بواسیر تجویز شده است.
از پوست ساقههای جوان من جهت مصارف دارویی و پوست ساقههای کهنه و مسن آن در دباغی و چرم سازی استفاده میشود. چوب درخت من محکم بوده و جهت ساختن قایق و کشتی به کار میرود، و در نجاری و منبت کاری از آن استفاده زیاد میشود.
شاه بلوط: میوه من غذاییت بسیار دارد و برای چاق شدن اشخاص ضعیف المزاج یک غذای مناسب میباشد. پوست و چوب درخت من قابض بوده، جوشانده آن برای معالجه اسهال خونی به صورت تنقیه تجویز شده است. دمکرده پنجاه در هزار برگ من به مقدار سه فنجان در روز جهت سرفه، ونزله تجویز میشود.
میوه: دارای 5/2 درصد روغن قابل استخراج مواد غذایی است. جفت یعنی پوست نازکی که در روی مغز من است، دارای تانن فراوان بوده و خواص آن را دارد.
ادامه ندارد
من عشبه هستم
ما عشبه عموماً در خانواده مار چوبه قرار داریم. و در ایران نوعی از ما در سواحل بحر خزر میروید. به آن در لاهیجان و شهسواز ملک و از ملکی، در آستارا شنگیله، در گرگان کفله بور، در بندر پهلوی والی گیلی، در اطراف رشت تیمس کامپوره، در آمل سکلیم، در بهشهر لم، در ساری ملاش، در چالوس تلی، در میان دره ورک لام، در یلم شات دانه و در بعضی از ننقاط گیلان گلگادانه و یک نوع دیگر ما که بالا رونده بوده، و برگهای نوک تیز شفاف شبیه قلب دارد، به آن در گیلاس تیمس، در کردستان بمبلی بوز و در لاهیجان رزک و در مازندران تال گویند. به انواع خارجی ما چنانکه اشاره شد، عشبه مغربی گویند. کلیه قسمتهای گیاه ما مانند جوانه، میوه و ریشه دارای طعم تند و سوزاننده است، و عموماً پیشاب آور و مسهل میباشند. مصرف قسمتهای مختلف گیاه ما موقعی که تازه است، خطرناک بوده و بایستی خشک آنها را به کار برد. ریشه ما را پس از شستشو خشک کنید، و به عنوان مسهل و قی آور مصرف نمایید.
ضماد غدههای ریشه ما که آن را در آب جوش له کرده باشند، برای درمان ضرب خوردگی و خون مردگی مفید میباشد. ضماد رنده شده غدههای ما که تازه باشد، دردهای رماتیسم و نقرس را تسکین میدهد. در مصارف داخلی قسمتهای متورم ریشه ما را پس از خشک کردن و به صورت پودر در آوردن، به مقدار سه تا چهار گرم میخورند.
بوییدن گلهای خوشبوی ما سر درد و درد شقیقه را بر طرف میکند، مضمضه جوشانده قسمتهای مختلف ما در سرکه جهت درد دندان مفید میباشد، جوشانده ریشه ما در روغن جهت فالج، لقوه و بیحسی اعضا، تنگ نفس، سرفه مزمن و تقویت معده و کبد و درمان استسقا و بواسیر مفید تشخیص داده شده است. خوردن جوشانده من هر روز به مقدار یک مثقال بانبات تا یک هفته جهت درد مفاصل مزمن، و ضماد آن با گلاب جهت فالج و تسکین درد مفاصل و سیاتیک تجویز شده است. حمول غدههای آن، ادرار را باز میکند و برای زنان آبستن خوب نیست، زیرا ممکن است باعث سقط جنین شود. ضماد من جهت جذام نیز توصیه شده است. برای معالجه برص، سیاتیک و گری ریشه مرا در سرکه له کرده، روی پوست آنقدر بمالید تتا خون آلود گردد و بعد پانسمان نمایید. میگویند عشبه مغربی محصول اروپا و عشبه چینی محصول خاور دور میباشند. به عشبه چینی اشتباهاً چوب چینی محصول فرنگیها به من سالسیاره میگویند.
ادامه ندارد
من صنوبر کوچک هستم
جوشانده ساقههای گلدار من خاصیت ضد عفونی کننده دارد و نوشیدن آن برای مبتلایان به تنگ نفس، برنشیت، گلو درد، ناراحتیهای کلیه و مثانه و اختلالات عصبی مفید است. کمپرس آن برای تسکین درد اعصاب، رماتیسم و امراض پوستی نافع است. نوشیدن جوشانده برگ و پوست من برای گلو درد، جراحات ریه، خونریزی سینه و خون دماغ تجویز شده است. خوردن یک مثقال از برگ من با عسل جهت امراض کبد و ورم آن سودمند میباشد. خوردن برگ خشک من با آب سرد، شکم را بند میآورد.
ضماد برگ من در مواضع آسیب دیده و مالیدن برگ من مخلوط با مردابسنک جهت کچلی و چرک بدن و عفونت عرق نافع است. نشستن در آب جوشانده من جهت امراض نشستگاه سودمند میباشد. مضمضه پخته برگ من در سرکه جهت تسکین درد دندان مفید است. بخور برگ من جهت اخراج مشیمه و باز شدن ادرار و حیض مؤثر میباشد. دود برگ من جهت جلوگیری از ریزش مژه و ابرو و آبریزش چشم و ضعف بینایی و تراخم و جرب نافع است، ضماد برگ تازه کوبیده من جهت جلوگیری از خونریزی جراحات تازه مفید است، و چون چوب مرا ریز ریز کرده با سرکه بجوشانند و مضمضه نمایند، درد دندان را تسکین میدهد و برای این کار جویدن برگ تازه من هم بی اثر نیست. پوست ریشه من قابض بوده، و دو مثقال آن اسهال را بند میآورد و چنانچه روزی سه مثقال آن را به اشخاص فلج و رعشهای بخورانند، ممکن است اثر بسیار داشته باشد، پاشیدن گرد کوبیده پوست ریشه من روی محل سوختگی مفید است.
ادامه ندارد
من ضغیوس هستم
ادامه ندارد
من صمغ عربی هستم
در صنعت برای تهیه آهار و چسب و ساختن مرکب از آن استفاده میگردد، و برای این کار هرگز نباید آن را با کتیرا مخلوط کرد. صمغ عربی مغری است، یعنی پرزهای معده را روغن مالیده و نرم نگاه میدارد و مقوی معده و رودهها میباشد. جهت درد سینه، سرفه، زخم ریه و رفع خشونت و قصبه الریه و باز کردن صورت تجویز میشود. مداومت در خوردن آن روزی یک مثقال با کره مانع خونریزی ریه است. ضماد آن مخلوط با سفیده تخم مرغ جهت سوختگی نافع است. دارو سازان سنتی ایران جهت معالجه تراخم توصیه کردهاند که صمغ غربی را در گلاب حل کرده و آن را در چشم بچکانند.
در کارخانههای دارو سازی، از آن جهت ساختن پاستیلهای ضد سرفه استفاده میکنند، و در قنادیها جهت ساختن مرغوبترین پاستیل آن را به کار میبرند.
ادامه ندارد
من صمغ انجدان هستم
سرمه من با عسل جهت تقویت بینایی و جلوگیری از آبریزش چشم و لکههای سفید سودمند میباشد. چکاندن جوشانده من در گوش جهت درد گوش و سنگینی آن توصیه شده است، و مخصوصاً برای رفع صدا کردن گوش تجویز میشود. جوشانده من بازاج جهت پلیپ بینی نافع است.
گذاشتن کمی از من در حفره دندان کرم خورده مسکن درد آن بوده و از پیشرفت آن جلوگیری میکند و برای این کار صمغ خوشبو مؤثرتر از صمغ بد بو است. مضمضه جوشانده من با انجیر و زوفا جهت تسکین درد دندان کرم خورده زیاد توصیه شده است. غرغره من با عسل جهت ورم گلو و با سرکه جهت اخراج زالو که در گلو چسبیده باشد و با زرده تخم مرغ جهت بازشدن آواز و نرمی گلو مفید میباشد. نوشیدن محلول من در آب جهت باز شدن آواز و نرمی گلو مفید میباشد. اگر شیر پستان زنی کم شده یا خشک شده باشد، مقداری از مرا در سکنجبین حل کرده و به او بدهید تا بنوشد. خوردن من با داروهای قابض جهت اسهال رطوبی و با ادویه مناسب جهت دل پیچه و قولنج و از بین بردن نفخ شکم و اخراج انواع کرم معده و باز شدن خون بواسیر و سردی معده، جگر و اسپرز و استسقا، سستی بدن مفید است. اگر چند روزی پی در پی نیم گرم مرا در جوف خمیر گذاشته و مبتلایان به استسقا آن را بلع نمایند، جهت تحلیل استسقا مخصوصاً استسقای طیلی مفید است. ضماد من با بارهنگ جهت از بین بردن دمل نافع است و خوردن آن جهت باز شدن قاعده زنان و محلول آن جهت اخراج جنین مرده سودمند میباشد. گذاشتن من روی دملها بعد از شکافتن آنها جهت بیرون آوردن چرک و خون و التیام زخم آنها مفید است.
ضماد من با انجیر خشک و سرکه جهت جوشهای عصبی و باموم و روغن جهت زگیل و داءالثعلب و با آب خاکستر و آب دریا جهت شکاف بیخ ران مؤثر است. اگر مرا در آب حل کرده، به بدن بمالید حشرات به شما نزدیک نخواهد شد. در قدیم برای رفع زیان پیکان زهر دار از ضماد من استفاده میکردند و همچنین مرا در روغن زیتون حل کرده، روی نیش عقرب میگذاشتند، خوردن من با غذا باعث بازشدن و نیکویی رنگ رخسار است، چنانچه مرا در پارچه گذاشته، در عمق آب بگذارید از کرم گذاشتن آب جلوگیری میکنم. گذاشتن من در مزارع باعث از بین رفتن آفات نباتی است. من بهترین وسیله برای کشتن کرم خاردار پنبه میباشم و برای این کار کافی است که کمی از مرا در موقع آبیاری به آن اضافه نمایند. چنانچه مقداری از مرا در ریشه درختی که کندن آن مقدور نباشد، بگذارید، باعث پوسیده شدن آن میشوم و چنانچه یک دفعه کافی نباشد، میتوان آن را تکرار کرد. مطبوخ ریشه انجدان که عربی آن محروث است میتواند در همه حال جانشین و بدل من باشد، عدهای ریشه اشترغار را ریشه انجدان میدانند و این اشتباه است، با هم شبیه بوده و چندین خواص مشترک داریم ولی اشتر غار معرب اشتر خار که خار شتر است میباشد.
ادامه ندارد
من شیرین بیان هستم
این بیخ یک قلم مهم از صادرات ایران است، و کارخانجات داروسازی آن را به قیمت نازل میخرند و پس از آنکه آن را به صورت گرد یا قرص و شربت درآوردند به ایران برمی گردانند.
علاوه بر کارخانجات داروسازی، کارخانجات دخانیات و سیگارسازی هم خریدار من میباشند.
در این کارخانجات ربگ توتون را در جوشانده من خیس میکنند تا سیگار آنها خوش طعم و بی ضرر شود. اخیراعدهای از کارشناسان دخانیات، اظهار نظر کردهاند که اینگونه سیگارها سرطانزا نیستند. در داروسازی پودر و عصاره مرا جهت از بین بردن طعم بد بعی از داروها به کار میبرند و با عصاره من شربتها و قرصهای ضد نفخ و مقوی معده میسازند. خاصیت اصلی من جلوگیری از انقباضات معده است و به همین جهت غالبا مرا با مسهلهای که تولید پیچش معده میکنند، همراه میسازند تا از ضرر آنها جلوگیری شود. عصاره من همراه عسل جهت مبتلایان به زخم معده بهترین اکسیر است، زیرا از انبساط و انقباض معده جلوگیری کرده و این آرامش جدار معده، سبب بهبود زخم میشود. یکی از رجال معروف ایران که مدتها از زخم معده زجر میکشید، و برای معالجه به اکثر پزشکان معروف جهان مراجعه کرده و از درمان آن مأیوس بود، سه ماه مرتباً روزی نیم مثقال مغز بیخ مرا همراه با عسل خورد و معالجه گردید. این شخص در این مدت از خوردن تمام داروهای دیگر خودداری کرد و فقط روزی یک گرم رازیانه و یک گرم سقز تلخ را همراه با من میل مینمود و اکنون مدت دو سال است که بکلی خوب شده و احساس ناراحتی معدی نمیکند. من علاوه بر آن که طعم سیگار را خوب کرده و قطران آن را کم میکنم، یکی از داروها و وسایل ترک اعتیاد سیگار نیز میباشم و برای این کار کافی است معتادان یک تکه از بیخ مرا مانند سیگار کنج لب خود گذاشته و با آن بازی کنند و گاهی مقداری از آن را جویده و بمکند. من دارای انواع و اقسام میباشم، مقدار قند و شیرینی در بعضی از انواع من بیشتر است، و در یک نوع کمتر میباشد که به آن تلخ بیان گویند. در طب سنتی ایران این نوع را قابل مصرف نمیدانستند. انواع مرغوب من در آذربایجان، رضائیه، افشار، خلخال، کرمان، پل جاجرود، اراک، لرستان، بجنورد، شیروان و بلوچستان میروید و یک نوع من به شیرین بیان چینی معروف است که در خراسان مخصوصاً بین بجنورد و مرادتپه دیده میشود. علاوه بر انواع فوق، رب السوس را از عصاره نست. در اینجا بد نیست که توضیح دهیم، بعضی از گیاهان علاوه بر ساقه هوایی یک ساقه زیر زمینی هم دارند، به این ساقههای زیر زمینی گیاه شناسان قدیم ایران بیخ میگفتند و گیاه شناسان جدید که از وسعتت زبان فارسی بی اطلاع میباشند، لغت فرنگی آن را که ریزوم است به کار میبرند.
این بیخ یک قلم مهم از صادرات ایران است، و کارخانجات داروسازی آن را به قیمت نازل میخرند و پس از آنکه آن را به صورت گرد یا قرص و شربت درآوردند به ایران برمی گردانند.
علاوه بر کارخانجات داروسازی، کارخانجات دخانیات و سیگارسازی هم خریدار من میباشند.
در این کارخانجات ربگ توتون را در جوشانده من خیس میکنند تا سیگار آنها خوش طعم و بی ضرر شود. اخیراعدهای از کارشناسان دخانیات، اظهار نظر کردهاند که اینگونه سیگارها سرطانزا نیستند. در داروسازی پودر و عصاره مرا جهت از بین بردن طعم بد بعی از داروها به کار میبرند و با عصاره من شربتها و قرصهای ضد نفخ و مقوی معده میسازند. خاصیت اصلی من جلوگیری از انقباضات معده است و به همین جهت غالبا مرا با مسهلهای که تولید پیچش معده میکنند، همراه میسازند تا از ضرر آنها جلوگیری شود. عصاره من همراه عسل جهت مبتلایان به زخم معده بهترین اکسیر است، زیرا از انبساط و انقباض معده جلوگیری کرده و این آرامش جدار معده، سبب بهبود زخم میشود. یکی از رجال معروف ایران که مدتها از زخم معده زجر میکشید، و برای معالجه به اکثر پزشکان معروف جهان مراجعه کرده و از درمان آن مأیوس بود، سه ماه مرتباً روزی نیم مثقال مغز بیخ مرا همراه با عسل خورد و معالجه گردید. این شخص در این مدت از خوردن تمام داروهای دیگر خودداری کرد و فقط روزی یک گرم رازیانه و یک گرم سقز تلخ را همراه با من میل مینمود و اکنون مدت دو سال است که بکلی خوب شده و احساس ناراحتی معدی نمیکند. من علاوه بر آن که طعم سیگار را خوب کرده و قطران آن را کم میکنم، یکی از داروها و وسایل ترک اعتیاد سیگار نیز میباشم و برای این کار کافی است معتادان یک تکه از بیخ مرا مانند سیگار کنج لب خود گذاشته و با آن بازی کنند و گاهی مقداری از آن را جویده و بمکند. من دارای انواع و اقسام میباشم، مقدار قند و شیرینی در بعضی از انواع من بیشتر است، و در یک نوع کمتر میباشد که به آن تلخ بیان گویند. در طب سنتی ایران این نوع را قابل مصرف نمیدانستند. انواع مرغوب من در آذربایجان، رضائیه، افشار، خلخال، کرمان، پل جاجرود، اراک، لرستان، بجنورد، شیروان و بلوچستان میروید و یک نوع من به شیرین بیان چینی معروف است که در خراسان مخصوصاً بین بجنورد و مرادتپه دیده میشود. علاوه بر انواع فوق، رب السوس را از عصاره نوعی از گون هم میگیرند که به آن سوس کاذب میگویند و بطور تقلبی آن را به جای عصاره شیرین بیان میفروشند.
بیخ من دارای یک پوست چوب پنبهای است و به همین جهت بایستی آن را همیشه پوست کنده و بعد مصرف کرد و اینکه در بعضی از کتب قدیمی نوشتهاند که چون مار بیخ بیان را دوست دارد و خود را به آن میمالد و زهر آلود میشود و بایستی آن را پوست کند صحیح نیست. من مسکن تشنگی و التهاب معده هستم، مخصوصاً خیسانده من در آب سرد برای این کار نافع است. من معده و احشاء داخلی را شستشو میدهم، من مقوی اعصاب، باد شکن، مدربول و حیض میباشم و بهترین دارو برای تنگ نفس میباشم. من سینه را نرم میکنم و آواز را باز مینمایم. اگر بیخ مرا ساییده و مانند سرمه به چشم بکشند، برای رفع لکه سفیدی و تقویت بینایی چشم سودمند میباشم، اگر جوشانده مرا بر مو بمالند مو خوره را از بین میبرم. ضماد کوبیده برگ تازه من بد بویی زیر بغل و کشاله ران را برطرف میکند و ترک لای انگشتان را درمان مینماید.
چوب گیاه من به سرعت میسوزد و حرارت زیادی تولید میکند. و به همین جهت سابقاً شیشه گران از آن برای ذوب سنگ استفاده میکردند. شستشوی چشم با جوشانده من ورم پلک را از بین میبرد.
مقدار خوراک مغز پوست کنده بیخ من ده گرم است که بایستی آن را جوشانده و با عسل میل کرد و بدرقه آن بایستی آلو یا آش باشد. چنانچه آب هندوانه را بدرقه من میکنند، فشار خون را پایین میآورم.
ادامه ندارد
من شنبلیله هستم
نشستن در آب مطبوخ برگ و دانههای من جهت تسهیل زایمان و اخراج مشیمه، اثر قطعی دارد. شستشوی سر با آب مطبوخ برگ و دانههای من جهت اصلاح موهای وز کرده، بر طرف کردن شوره سر و معالجه زخمهای آبدار سر مفید میباشد. پختن برگ من با برگ اسفناج، برگ خرفه و زردک در قدیم معمول بوده و یکی از غذاهای مفید شناخته شده بود. از روغن دانههای من که همانند روغن ماهی است میتوانید برای درمان سخت شدن پوست بدن و رفع زبری و پوسته شدن آن استفاده کرد. آن را جهت نرم کردن مو و جوشهای صورت به کار برید. روغن دانههای من مخلوط با موم جهت درمان ترکیدن پوست و با ادویه مناسب جهت پاک کردن کک مک و نیکو شدن رنگ رخسار توصیه میشود. خوردن یک قاشق مراباخوری از دانههای من محرک اشتها بوده، نیروهای جسمی و روحی را زیاد میکند. کوبیده آن جهت معالجه نقرس، مرض قند، نرمی استخوان، کم خونی و همچنین برای جلوگیری از لاغر شدن مبتلایان به سل و مرض قند تجویز میشود. پودر کوبیده من اگر مدتی بماند بد بو میشود، و حتی ادرار و عرق بدن را هم بد بو میکند، ولی تازه آن این عیب را ندارد. در اروپا برای جلوگیری از بوی نامطبوع، پودر دانههای من، آن را با شربت انگور فرنگی مخلوط کرده و میل مینمایند و یا آن را قبل از غذا همراه با کمپوت و مربا میخورند. خلاصه من به علت داشتن مواد آهنی مقدار زیادی فسفر و هورمونهای گیاهی در ردیف یکی از مفیدترین سبزیها میباشم.
ادامه ندارد
من شویدی هستم
ادامه ندارد
من شمعدانی عطری هستم
ادامه ندارد
من شمعدانی بد بو هستم
ادامه ندارد
من شالک هستم
قامت درخت من 5/2 تا 4 متر است و قسمت مورد استفاده من جوانههای مولد گل من است که بایستی آنها را در آخر زمستان چیده و خشک کرد.این جوانهها معطر بوده، و دارای طعم تلخ و کمی شیرین است. دمکرده 8 تا 15 گرم من در نیم لیتر آب و جوانه پوست درخت من پیشاب آور و معرق بوده، مقوی معده و تقویت کننده دستگاه گوارش است. برای مبتلایان ه رماتیسم نقرس، سیاتیک، ناراحتیهای کلیه و مثانه تجویز میشود. شراب جوانههای من به علت داشتن تانن برای مسلولین تجویز میشود. برای تهیه این شراب خیسانده، سپس با فشار صاف کرده و یک لیوان کوچک آن را بعد از ناهار و شام به مسلولین میخورانند.
ضماد یک قسمت جوانه مرا با برگ خشک بلادن، ژوسکیام و پیه خوک مخلوط کرده، و برای امراض مذکور یجویز میکنند، زغال چوب من به صورت قرص در داروخانهها به نام حب زغال (شاربن) فروخته میشود که برای جلوگیری از سوء هضم توأم بانفخ بسیار مفید است و بیشتر آن را در مواقعی که مدفوع زیاد متعفن است تجویز میکنند. با زغال چوب من میتوان بهترین گرد دندان را ساخت. پاشیدن کوبیده زغال من بر روی زخم از عفونی شدن آن جلوگیری کرده و آن را خشک میکند.
اسم من اکلیل کوهی است!
برای از بین بردن ضعف بدن سود بسیار دارم. تنگ نفس را درمان میکنم. برگ من از فاسد شدن گوشت جلوگیری میکند. تپش قلب را از بین میبرم و مانع تشمع کبد میشوم. علاج صددرصد رماتیسم رادر من جستجو کنید...
اسم من اکلیل کوهی است. اعراب به من اکلیل الجبل گویند. درخت من سبزی و زیبایی خاص و بویی مطبوع دارد در غالب نواحی به عمل میآید، مخصوصاًدر اطراف اسکندریه زیاد است. در قبور مصریان قدیم شاخههای من دیده میشود. گلهای من نوش فراوان دارد، و زنبور عسل به آن علاقمند میباشد و با آن عسل خوشبویی تهیه میکند. از گلها و سرشاخههای من اسانس مخصوصی به نام اسانس رمان میگیرند. ملکه هنگری در سن 72 سالگی مبتلا به رماتیسم و نقرس بود، و با گیاه من معالجه شد و بعد به فکر ازدواج افتاد. سرشاخههای گیاه من پیشاب آور، ضد تشنج و صفرا بر میباشد. تزریق دمکرده سرشاخههای گلدار من دروریدسگ ترشح صفرا را دو برابر میکند در موارد ضعف عمومی و خستگی در دوره نقاهت مفید بوده، برای مبتلایان به سوء هاضمه و تقویت دستگاه گوارش، مخصوصاً پس از ابتلا به تیفوس و گر یپ مفید میباشد. در رفع نزلههای مزمن، تنگ نفس، سیاه سرفه، تأخیر و قطع عادت ماهانه زنان، جلوگیری از ترشحات زنانه، خنازیر، دوار، تپش قلب، سردرهای یک طرفه، فلج و آب آوردن انساج تجویز میشود. من به علت خاصیت صفرا بری که دارم، در ورم مزمن کیسه صفرا، استقا، بزرگ و کوچک شدن کبد، تشمع کبدی، مخصوصاً اگر در اثر سوء تغذیه باشد توصیه شدهام.
تنقیه جوشانده برگهای من برای اسهال خونی مفید است.
خوردن اسانس من حالتی شبیه (هیستری) ایجاد میکند. اگر به مقدار کم به حیوانی تزریق شود حالت ترس در آن ایجاد میکند. (مانند اسانس رازیانه) در صورتی که تزریق اسانس مرزه، مریم گلی و افسنتین حالت سبعیت و حمله در آنها ایجاد میکند. زیاده روی در خوردن اسانس من خطر مرگ دترد. اگر دمکرده 5 تا 20 گرم برگ یا سرشاخههای گلدار من در یک لیتر شراب سفید ریخته و 24 ساعت در تاریکی نگاه دارند، و از آن سه تا 4 قاشق سوپ خوری در صبح و شب، برای رفع خیزاندامها و استسقا مفید بوده و پیشاب آور را زیاد میکند.
از اسانس من در تهیه ادوکلن نیز استفاده میکنند. برای رفع و ورمهای کهنه ضماد برگ گمن مفیدتر از سایر قسمتهای من میباشد. چنانکه شکم شکار را از برگ من پر کنند، گوشت آن از فساد در امان میماند و گویند برای جلوگیری از فساد گوشت بهتر از نمک است.
ادامه ندارد
سلامـ .... ... ..
موضوعات وبلاگ
آمار وبلاگ
جستوجگر وبلاگ
(( طراح قالب آوازک ، وبلاگدهي راسخون ، نويسنده newsvaolds ))