من داروش هستم
فارسی من داروش است، به من داروش، کشمش گاو و مویزک عسلی هم میگویند، عربی من دبق است. من یک گیاه طفیلی هستم که بیشتر روی درخت سیب، گلابی و چند گیاه جنگلی زندگی میکنم، و در غالب جنگلها و کوهستانهای ایران مخصوصاً اطراف البرز، لواسان، دره سفید بود، جنگل رستم آباد، بین منجیل و رشت، امامزاده ابراهیم و شمال لوشان میرویم. گیاه من همیشه سیز است و مانند کرهای مدور روی درختان جنگلی مینشیند. برگهای من گوشتدار و بیضی شکل است که در اثر فشردن مایعی سبز رنگ از آن خارج میشود. گلهای من نر و ماده هستند میوه من گوشتدار، سفید به اندازهی یک نخود است و دارای لعابی چسبنده میباشد که با آن چسب درست میکنند. من با اینکه طفیلی هستم، معذالک برای درخت میزبان خود نه تنها ضرری ندارم، بلکه در تغذیه به او کمک میکنم و همیشه او را شاداب نگاه میدارم، برای این کار شیره خام گیاه را مکیده و آن را پرورده به درخت میزبان بر میگردانم تا با آن بهتر تغذیه کند. قسمت مورد استفاده من برگها، ساقه، و میوه من است. برگ من دارای املاح پتاسیم، کلسیم، منیزیم و چند ماده دارویی است. میوه من معده را تحریک میکند. مواد دارویی من بر حسب نوع گیاه میزبان فرق میکند، ولی عموماً در رفع خونریزیهای داخلی مؤثر میباشند.
جوشانده بیست تا سی گرم، برگ من در یک لیتر آب به مقدار یک فنجان قبل از غذا تجویز میشود تا خونریزیهای داخلی و خونریزیهایی که در فواصل عادت ماهانه زنان پیدا میشود بر طرف کند، مصرف زیادتر آن خطرناک است. چنانچه میوه درخت مرا در آب گرم خیسانده و پوست آن را از شهد آن جدا کرده، صاف کنید، و آن را با مغز گردو یا مغز دانه بید انجیر سرشته بخورید، جهت سودا، بلغم و باز شدن گرفتگیهای داخلی، عرق النساء بواسیر نافع است، مالیدن شیره آن روی دملها، باعث سرباز کردن آنهاست، چنانچه بر مفاصل مالیده شود، آنها را میکند، شیره میوه من بازر نیخ و زفت جهت جدا شدن ناخن و با آهک و آب انگور و عسل جهت رویاندن ناخن و با حنا جهت امراض جلدی، و با روغن جهت دراز کردن مو بسیار مفید است. جوشانده میوه من با کمی آب آهک جهت تحلیل ورمهای طحال مؤثر است. مقدار خوراک میوه من یک مثقال و زیادتر از آن باعث دل پیچه و ثقل است، و چون دانه مرا با عسل و دوشاب و سپستان بپزند و مانند نخ باریک کرده، و بر روی درختان بیندازند پرندگانی که روی آن بنشینند چسبیده، صید میشوند و چون دانه مرا با قرمز دانه مخلوط کنند رنگ آن زیادتر میشود و در سایر رنگها نیز مؤثر است.
ادامه ندارد
نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394
نظرات
، 0
فارسی من زنگباری است و اعراب به من قلمو گویند. در کتب مختلف قدیم به من راتیانج، راتیج و راطیانا گفتهاند و این اسامی یونان بوده و با کلمه رزین هم ریشه است. من صمغ درخت کاج کوچک هستم که در اطراف سمنان و کرمانشاه زیاد است. فرنگیها به من تربانتین میگویند و از تقطیر من اسانس تربانتین به دست میآید. در طب جدید برای ایجاد دمل مصنوعی، کمی از اسانس مرا زیر پوست تزریق میکنند و به این ترتیب جریان خون را متوجه آن موضع مینمایند. پس از تقطیر باقیمانده خشک من، کلوفان به دست میآید. خوردن 5/2 گرم من با زرده تخم مرغ و همچنین با سوپ سبوس گندم، جهت سرفه مزمن و تنگ نفس و معالجه سل و جراحات ریه مفید است. مکیدن من جهت از بین بردن خلط سینه و جذب فضولات بینی سودمند است. اگر مقداری از من را در سر قلیان یا چپق گذاشته، و دود آن را بکشید. جهت تنگ نفس و جراحات سینه نتایج عالی دارد و برای این کار بهتر است که روز اول یک مرتبه، روز دوم دو مرتبه، روز سوم سه مرتبه آن را بکشید. چون خرفه را با من مخلوط کرده و در آفتاب خشک کنید، برای زکام، و معالجه تب را جعه سودمند میباشم. ضماد من جهت التیام جراحات و از بین بردن خارش، جرب، سختی پوست، فتق و بواسیر و گل مژه مفید است. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
فارسی من شمشاد پیچ - بل شیرین - ((بیلسان خرد)) بوده و عربی من خمان صغیر و طرثوت است. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
فارسی من پر پهن و خرفه است، اعراب به من فرفخ میگویند. دشمنان من به بقله الحمقا لقب دادهاند، زیرا من در مسیلها و رود خانهها و جاهای نمناک بطور خودرو میرویم و در برابر دوستان مرا به بقله المبارکه، بقله الزاهرا، بقله اللینه ملقب کردهاند. در کتب مختلفه قدیم از من به نامهای فرفهن، قرفین، بوخله، خفرج، رجله و فرفخ یاد کردهاند. برگ من دارای آب حیاتی زیاد است، 92 تا 95 در صد، و بعلاوه دارای مقداری ویتامین (ث) مواد صمغی، مواد لعابی، مواد معدنی و چربی هستم. برگ من پیشاب آور، تب بر و تصفیه کننده خون است، تشنگی را به خوبی تسکین میدهد، خوردن پخته و خام آن التهابهای داخلی را از بین میبرد و برای سوزش لولههای مری و دهانه معده که در اثر ترش کردن غذا باشد، اثری اعجاب آور دارد. سرفههای مزمن را که همراه با اخلاط خونی باشد، معالجه میکند. برای رفع بی خوابی و خونریزی در فواصل دوران عادت ماهانه زنان، تجویز شده است. جوشانده مخلوط من با گل گاو زبان یا کاهو برای رفع تشنگی و تسکین اعصاب نافع است. برگ خام مرا مانند سبزی خوردن بخورید و آن را در سالاد بریزید. از شیره تازه من به مقدار 60 تا 120 گرم مخلوط در شیر، برای کرم معده و کرم کدو استفاده کنید. جوشانده دانههای من نیز در شیر یا آب، همین خاصیت را دارد. از برگ من و دانه من به قناری بدهید تا سرحال آمده و با صدای دلنواز خود شما را شاد نماید. ضماد برگ له شده من همچنین شیره برگهای من برای سوختگی و میخچه مفید است، جویدن من خونریزی لثه را از بین میبرد. آب مقطر برگ من به مقدار 60 تا 120 گرم برای درمان خونریزی بی موقع زنان سودمند میباشد، مالیدن برگ له شده من، جهت معالجه سر دردهای یک طرفه (میگرن) تجویز شده است. من غذا را گوارا میکنم، اشتها را زیاد مینمایم. برگ و ساق من مسکن التهاب صفرا و گرمی کبد است. تبهای صفراوی را معالجه میکند و از خونریزی معده و ریه جلوگیری مینماید. حرارت ادار و مثانه را از بین میبرد و حیض را بند میآورد. اثر من در تسکین حرارت باد سرخ قطعی است. به اشخاص سودایی مزاج که بدنی لاغر دارند و همچنین به مبتلایان به مرض غمباد (گواتر) توصیه کنید تا میتوانند از برگ و بذر گیاه من استفاده کنند. این خواص در نوع کوچک من که منحصراً در ایران میروید به مراتب بیشتر از نوع بزرگ من است که در اروپا به عمل آمده و به آن زبان فرنگی پورپیه پوتاژه گویند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
میوه من که به اسامی خسک دانه، تخم کافشه و تخم کاجیره معروف است. دارای 30 تا 37 درصد ماده سفیدهای و 45 تا 56 درصد روغن است، که پس از تصفیه به مصرف تغذیه میرسد و معمولا با آن مارگارین میسازند. گیاه را برای استفاده از گل و میوه روغنی آن میکارند و هر کیلو دانه که کاشته شود 33 کیلو محصول میدهد و چون میوه من در وسط برگها محصور شده روی زمین نمیافتد و به علت داشتن تیغ پرندگان به سراغ آن نمیآیند. به این جهت دانههای من به هدر نمیروند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
من نیز از خانواده اسفند بوده، نام خارخاسک - خارسک - سه کومک و شکر فنج معروف میباشم، عربی من حسک و خرس العجوز است. گیاه من بیابانی است و مانند بوته هنداونه در روی زمین میخوابد و دارای خارهای سه پهلو است. من در اطراف قم - شمال - بندر پهلوی و خوی میرویم. در اطراف شیراز به من خارسوهوک و در اطراف اصفهان هرواد گویند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم - طعنهها گرمی زند خار مغیلان غم مخور نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
فارسی من چنار است، به من چنال و ارس هم میگویند. معرب من صنار است ولی در کتب قدیم به نام دلپ از من یاد شده است. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
اخیراً آجیل فروشیها، سوژا را که لوبیای روغنی بوده و برای روغن کشی آن را در ایران میکارند، بو داده و به نام چلغوزه میفروشند، ولی در فارسی این مخصوص نوعی صنوبر است که در شیروان زیاد است و در شیراز و اراک آن را بو داده میخورند. این میوه بقدر دانه خرماست که چون آن را بو دهند، آواز داده دهانه آن باز میشود، و دانه چلغوز از آن بیرون میآید. درخت آن را صنوبر بزرگ میگویند و در گیلان به در خت آن هم در خت چلغوز گویند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
فارسی من تودری است، در کرمان مار درخت و در تبریز به آن درینه گویند و سه نوع میباشد که خواص درمانی آنها یکسان است، و بهترین آنها قدومه نام دارد که منحصراً در ایران و عراق به عمل میآید وبهترین انواع تودری است ولی از حیث شکل میوه قدومه و تودری فرق بسیار دارند. دانههای میوه تودری در غلافی شبیه خورجین قرار دارند که طول این غلاف سه برابر عرض آن میباشد. در صورتی که میوه قدومه در غلافی کوچک چهار گوش که طول و عرض آن مساوی است قرار گرفته و محتوی دو دانه است، به این نوع بیشتر قدومه شهری یا قدومه شیراز اطلاق میشود و به دو نوع دیگر تودری و قدومه بدلی میگویند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
تخمه من بهترین درمان کرم کدو میباشد و این خاصیت در پرده نازک سبز رنگی است که مغز آن را پوشانده است. در بین داروهای ضد کرم تنها تخم کدو ست که به هیچوجه سمیت نداشته و عوارضی به دنبال ندارد. مقدار خوراک آن 25 تا 50 گرم است و بهتر است مغز دانهها را کوبیده و با عسل مخلوت کرده میل نمایند و بعد از چهار تا پنج ساعت، یک مسهل قوی مثل روغن کرچک بخورند تا تمام کرمها بیرون بیایند. تخمه من اشخاص لاغر را چاق میکند و برای رفع خشونت سینه و خونریزی ریوی و سرفه و تبهای شدید و زخم معده و مثانه و سوزش ادرار نافع می باشد. روغن تخمه من جهت رفع خشکی دماغ بی خوابی و سل و اسهال و پیچش صفراوی معده دارویی بی نظیر است. مالیدن مخلوطی از روغن تخمه کدو، با خون سیاوشان، جهت زخمهای سر و بدن اطفال، زخمهای گوشه لب و بناگوش اثر فوری دارد. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
مرا برای جلوگیری از جذام مفید میدانند. مقوی قلب و معده هستم. التهاب خون را کم میکنم. برای مبتلایان به دیفتری مفیدم. نارس مرا نخورید که برای دستگاه گوارش زیان آور است. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
همانطور که خیزران در معرفی خود گفت، به مغز نوعی از آن که جسمی فوق العاده سفید است، تباشیر هندی یا تباشیر قلمی میگویند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
فارسی من گرگ کش و ماه پروین است، ولی بیشتر به انواع پرورش یافته من که جزو گلهای تزئینی هستند تاج الملوک گویند. عربی من قاتل النمر است و در کتب قدیم از من به اسامی اجل گیاه - بیش - موش بیشا - اقونیطون و پوحا یادشده است. ماه پروین به گیاه من و گیاه دیگری که معروف به زرنباد است هر دو گفته میشود. و نوع قرمز من تاج الملوک ژاپنی میباشد. من از قدیم در جنوب شرقی ایران مخصوصاً بلوچستان بطور خودرو به عمل آمده و اکنون گونههای زینتی مرا پرورش دادهاند. انواع وحشی من سمی است و اثر سمی آن روی درندگان بیشتر از حیوانات اهلی است، ولی انواع پرورش یافته من سمیت کمتری دارند. گل من پیشاب آور و ضد رقت خون بوده، آرام کننده سرفه و برنشیت است و چون دانههای من اثر بیشتری در تصفیه خون دارد آن را در بیماریهای پوستی و جربهایی که پس از خشک شدن لکههای شیری رنگ بجا میگذارند، تجویز کردهاند. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 نظرات
، 0
این روزها در تهران به من پیچ باغی - شونک - شجرالطحال - زهرالعسل - بلاخور شن - سفیدال - اوج قد - دقزدون - دقزدانه - امالشعراء - سلطان الجبل - ماذلاشلبه - خانم الی - خانم یا رماغی - و سلطان الغاید اسامی دیگر من است. من انواع و اقسام زیاد دارم، گیاه مرا باغبان به هر طریقی قیچی کند به همان وضع در میآید و در نقاط آفتاب رو بهتر به عمل میآید. نوشته شده توسط ( newsvaolds ) در چهارشنبه 30 اردیبهشت 1394 من راتیانج هستم
و چون مرا با روغن کتان مخلوط کرده روی زگیل گوشتی و پنبه بگذارید و آن را از بین میبرم و مالیدن این روغن در روی شقاق و بواسیر مفید میباشد و برای معالجه کجی ناخن تجویز میشود.
چون یک قسمت مرا روی آتش ذوب کرده و هم وزن آن تخم کتان و نصف آن سفیداب قلع در آن انداخته و مخلوط کرده و از روی آتش برداریر جهت التیام جراحات بهترین مرهم است و چون مرا ذوب کرده با فلفل ذوب نمایید، مرهم خوبی برای بواسیر میباشد. تربانتین و اسانس آن و همچنین کلوفان در دامپزشکی مصرف زیاد دارند. اسانس تربانتین را در امریکا و بلژیک رقیق کرده و برای پانسمان زخمهای غانغاریا کانگرن و زخمهای سیاه شده و خورهای به کار میبرند. اسانس من به مقدار کم، مراکز عصبی راتحریک و به مقدار زیاد آن رافلج میکند. کپسول آن که دارای 25 % گرم است، برای درمان عفونت سینه، نزله و برنشیت حاد و غانغاریای سینه و غیره مفید است، برای از بین بردن سنگهای صفراوی و معالجه سوزاک و ورم مثانه و ضعف اعصاب تجویز میشود. ضد کرم معده مخصوصاً کرم کدو میباشد، و برای درمان رماتیسم و سیاتیک به کار میرود، برای نقرس و یبوست معتادان به تریاک مفید است. به عنوان حلال کائوچو به کار میرود. در صنعت چرم سازی، گونی سازی، واکس سازی و رنگ سازی زیاد مصرف میشود. برای جلوگیری از خطر انفجار کمی از آن را به هیدروژن مایع مخلوط مینمایند.
ادامه ندارد
من خمان صغیر هستم
مضمضه این جوشانده کرم خوردگی دندان را متوقف میکند. کشیدن این جوشانده در بینی جهت از بین رفتن سرخی و التهاب چشم تجویز شده و معمولا دستور میدهند که سه روز متوالی آن را در بینی بکشند. نشستن در جوشانده من رحم را نرم و آن را باز میکند و عوارض رحمی را از بین میبرد.
خوردن میوه و مالیدن پخته آن از ریزش مو جلوگیری کده، و آن را سیاه مکیکند. ضماد برگ تازه من با آرد جو جهت سوختگی کرده، آتش مفید بوده، و درد آن را ساکت میکند و مالیدن آن مخلوط باپیه، جهت معالجه نقرس و بواسیر تجویز شده است. حمول ریشه من جهت تسکین درد رحم به کار میرود.
ادامه ندارد
من خرفه هستم
ادامه ندارد
من خارخسک هستم
میوه من دارای اثر مسهلی است، هشت گرم دانه له شده من مخلوط با 25 گرم آب به عنوان مسهل به کار میرود.
دانههای من مسهل بلغم و اخلاط سوخته و بادشکن است، و چون 5/7 گرم مرا کوبیده و شیر گرفته و با قند و شکر سرخ یا عسل مخلوط کرده بخورند و یا با آب شربت سازند و یا به صورت مربا و شیرینی بخورند، جهت پیران مفید است و با افتیمون جهت معالجه مالیخولیا، خفقان، جذام، جرب، خارش و امراض سودایی موثر است.
شیره میوه من شیر را منعقد میکند، و پنیر آن تمام خواص مرا به مقدار زیادتری دارد و هرگز نباید آن را بعد از خوردن شیر بخورد، زیرا باعث سنگینی و خرابی معده میشود. خوردن میوه من با مغز فلوس جهت تبهای بلغمی نافع است، خوردن مغز مقشر دانههای من جهت قولنج نافع است، و برای رفع استسقا تجویز شده است. خوردن برگ و میوه من به مقدار یک مثقال همراه با نیم مثقال فلفل همراه با شراب جهت معالجه عقرب گزیدگی توصیه شده است، و چون عقرب گزیده برگ و میوه مرا در دهان گذاشته و بمکد درد محل نیش ساکت میشود. مقدار خوراک میوه من 1 تا 10 گرمدمکرده گل و برگ من سردردهای مزمن را تسکین میدهد. از برگ من برای بریدن صفرا، استفاده کنید. گل من آرامش بخش است. همین گل، مقوی و ملین نیز میباشد. برای درمان کم خونی، طبق دستور از من استفاده کنید.
فارسی من اقاقیا و عربی آنها شجرة الجراد میباشد. من درختی زینتی هستم که زادگاه اولیه من آمریکای شمالی است ولی امروزه در اروپا - آسیا مرا به نام یک درخت زینتی میکارند. گیاه اصلی من خاردار است، ولی در انواع پرورش یافته من خار از بین رفته است گلهای من سفید و معطر است، ولی در انواع پرورش یافته گلی رنگ هم دیده میشود. گلهای درخت من نوش فراوان دارد و زنبور عسل به آن راغب است. گل من کمی آرامبخش است. مقوی، ملین و صفرا بر میباشد. پوست درخت من مخصوصا پوست ریشه آن به مقدار کم مخلوط با قند کمی ملین است، ولی اگر به مقدار زیاد خورده شود، قی آور و مسهل قوی است، و زیادی آن سمی میباشد. برگ درخت من صفرابر و ملین است. دمکرده گل و برگ درخت من سردردهای مزمن را تسکین میدهد، مخصوصا اگر منشاء سر درد مسومیت غذایی و سوء هضم باشد. دمکرد 12 گرم برگ من در یک فنجان آب جوش، به عنوان صفرابر ناشتا میخورند و دمکرده همان مقدار گل من به عنوان آرامبخش قبل از شام و ناهار تجویز شده است. از دمکرده 15 تا 20 گرم من در یک لیتر شراب قرمز، شرابی مقوی به دست میآید که برای کم خونی و درمان ترشحات زنانه نافع است، با گل من نان شیرینی، نوشابههای معطر و محصولات زیبایی به دست میآورند. با گل من ابریشم، پنبه و کاغذ را رنگ میکنند و با الیاف درخت من طناب درست مینمایند. چوب درخت من با دوام بوده و دیر میپوسد.
ادامه ندارد
من خار خاسک هستم
جوشانده من پیشاب آور قوی است، مخصوصاً وقتی آن را بادم گیلاس و کاکل ذرت مخلوط کرده باشند، برای داءالفیل (چاقی زیاد) و درد مثانه و سنگ کلیه و مثانه تجویز میشوم.
خیسانده تیغ من در شراب پارزهر سموم گیاهی و غذایی است. عصاره برگ و ریشه و میوه من جهت زخم مجاری ادرار مخصوصاً سوزاک مفید است. عصاره گیاه من جهت تقویت باء و سختی ادرار و قولنج کلیوی توصیه شده است. پاشیدن آب جوشانده گیاه من حشرات، مخصوصاً کک را از بین میبرد. مضمضه عصاره من باعسل جهت جوش دهان و درد لثه و ورم گلو نافع است. چنانچه نخود را در آب جوشانده من پرورده نمایند در تقویت شهوت دارویی بی نظیر است. مقدار خوراک من نیم سیر است. تخم گیاه من به حسک دانه معروف است و چنانچه آن را سه مرتبه با شیر بجوشانند تا خشک شود، جهت تقویت شهوت مفید میباشد - تخم گیاه من در همه افعال شبیه به عصاره و گیاه من بوده، و مقدار خوراک آن هفت مثقال است و چون آب گیاه مرا گرفته، با روغن کنجد بجوشاند روغنی به دست میآید که خوردن و مالیدن آن جهت درد مفاصل و نیکو کردن رنگ رخسار و درد کمر و سختی ادرار نافع است.
برگ گیاه من و شبنم و گرد سفیدی که بر روی آن مینشیند، ترش و بوده و در بعضی از شهرهای ایران مخصوصاً یزد آن را گرفته و به نام گردنخود چاشنی غذا مینمایند و برای آن خواص زیاد قائلند. خوردن آن برای مبتلایان به سنگ کلیه و مثانه نافع است.
ادامه ندارد
من خار مغیلان هستم
من بر خلاف آنچه بین عوام معروف است، خارشتر نیستم، بلکه در ختچهای هستم پر از خار به ارتفاع دو تا هشت متر که در کنار دریای سرخ از سودان تا سنگال میرویم و از قدیم در ایران در بلوچستان و جزیره قشم به عمل آمدهام. اعراب به من امغیلان (ام غیلان) یعنی مادر غولان میگویند و فارسی زبانان مرا مغیلان خطاب میکنند، و در بلوچستان به من خور میگویند. من دارای انواع مختلف بوده و در خانواده اقاقیا قرار دارم، کلمه اقاقیا معرب آکاسیا میباشد و چنانچه گل اقاقیا در معرفی خود گفت، این گل را از امریکا آوردهاند و نمونههای وحشی آن نیز دارای خار بوده که در اثر پرورش از بین رفته است. ولی قبل از آنکه امریکا کشف شود، لغت اقاقیا و آکاسیا به این خانواده گفته میشد. از تمام گونههای مختلف ما صمغی به دست میآید که به آن صمغ عربی میگویند و بهترین صمغ عربی از مغیلان معمولی گرفته میشود. میوه من نیامی بوده و در هر غلاف سه تا پنج دانه خاکستری وجود دارد، نوشیدن عرق گل من جهت رفع خفقان و دلهره و تقویت اعصاب نافع است. خوردن برگ درخت من جهت بند آمدن اسهال و مالیدن آن جهت تقویت اعضا و عضلات بی حس سودمند است، و چنانچه برگ نورسته درخت مرا یک شب در آب خیسانده و صبح صاف نموده بیاشامند، جهت زخم مجاری ادرار و جلوگیری از سوزش آن مفید است. خوردن گرد کوبیده گلبرگ - پوست صمغ من که به مقدار مساوی با هم مخلوط کرده باشند، از احتلام جلوگیری میکند و برای این کار بایستی چند روز پی در پی، هر روز یک گرم از این مخلوط را صبح ناشتا خورد. این دستور برای قطع ترشحات رحم نیز مفید است. خوردن برگ نورسته من با کمی زیره و یک عدد گل انار ناشکفته نیز جهت امراض فوق مفید است. ضماد برگ تازه من جهت التیام زخم و فروکش کردن ورم سود فراوان دارد. داروسازان سنتی ایران در گذشته غلاف میوه مرا شکافته و دانه آن را برداشته و آن غلاف را از طرف داخل به پارچهای میمالیدند تا آن پارچه به صورت مشمع در میآمد و با آن پستان بند درست میکرند. این سینه نبد ایرانی بانوانی که پستان آنها آویخته بود. نتیجه عالی داشت. پوست ساقه و شاخههای من جهت قطع خون جراحات نافع میباشد، و برای این کار سابقاً از آن روغن درست میکردند که معروف به روغن شیخ صنعان بود. دستور ساختن این روغن در قرابادین داده است. پوست، برگ و میوه درخت من دارای مقدار زیادی جوهر مازو و بوده و به همین جهت درد باغی از آن استفاده میکنند، و مالیدن پوست درخت من به دندان و مسواک کردن با آن جهت محکم کردن لثهها نتیجه خوب دارد، از گونههای دیگر مغیلان نیز میتوان برای گرفتن صمغ و تداوی استفاده کرد، مهمترین آنها عبارتند از اقاقیای عربی که در نواحی مختلف بلوچستان. جزایر خلیجفارس روییده و به زبان محلی به آن، پیور و کیکر میگویند. در بلوچستان گونههای دیگری نیز از مغیلان دیده میشود که اسامی محلی آنها عبارت است از چگر، پالوس، پلوزا، وفولب.
ادامه ندارد
من چنار هستم
این که میگویند من میوه نمیدهم صحیح نیست، میوه من گرد، خاردار و چوبی است ولی قابل خوردن نمیباشد. میوه من بسیار یرد و خشک است و خاصیت ضدعفونی کننده دارد. ضماد برگ تازه من برای درمان ورم زانو مفید است و مضمضه جوشانده آن در سرکه جهت درد دندان سودمند است. پاشیدن کوبیده برگ خشک من جهت بهبود زخم سوختگی آتش نافع است.
عرق چنار که از پوست و برگ و میوه من گرفته شود، جهت معالجه تنگ نفس اثری اعجازانگیز دارد و برای تهیه آن بهتر است دو شبانه روز پوست، برگ و میوه مرا در آب خیسانده و سپس تقطیر نمایند و همچنین عرق ریشه درخت من که از چهار کیلوی آن یک کیلو عرق گرفته باشند، جهت تقویت معده و چاق شدن اشخاص لاغر و مبتلایان به امراض عصبی و دل درد و استسقا و همچنین رعشه سودمند میباشد. برای تهیه عرق ریشه نیز بایستی آن را دو شبانه روز در آب خیس نمایند و بعد تقطیر کنند و عرق آن را یک ماه نگاه دارند و بعد روزی یک فنجان قهوه خوری، چند روز متوالی بنوشند و از خوردن ترشی همراه آن پرهیز نمایند.
ادامه ندارد
من چلغوزه هستم
ادامه ندارد
من تودری هستم
قدومه بدلی چون گلهای قشنگ دارد، به عنوان یک گل زینتی در باغچهها کاشته میشود. گیاه من دارای گلهای زرد کوچک بوده و معمولاً در کنار جادهها دیده میشود. اعراب به سه نوع ما بزر الخمخم، بزرالهوه و قصیصه گویند. خواص هر سه نوع ما یکسان است، ولی قدومه شیرازی مفیدتر و مرغوبتر میباشد. تمام قسمتهای گیاه ما دارای یک اسانس گوگردی است که در کوچک کردن غدد سخت سرطانی اثر نیکو دارد. دانههای من بطور دمکرده با جوشانده جهت درمان رقت و فساد خون تجویز شده است. برای معالجه گرفتگی صدا و بیماریهای حنجره مفید میباشد. دانههای گیاه من اشتها آور و مقوی قوای جنسی است، و جهت معالجه سرفه خونی مفید میباشد. پخته دانههای من در سرکه جهت چاق شدن و باز شدن رنگ رخسار توصیه شده است، ضماد کوبیده دانههای من با آب جهت کوچک شدن غدد سرطانی و ورمهای سخت مفید است. سرمه دانههای من باعسل جهت زخم چشم و پاک کردن چرک آن سودمند است. مربای آن با عسل جهت از بین بردن خلط لزج سینه و ریه جهت تحلیل ورم سخت بنا گوش و ورم پستان و ورم بیضه میتوانید از ضماد من استفاده کنید. دانههای من ضد سم است و مقدار خوراک آن به عنوان پادزهر پنج تا هشت گرم و در سایر موارد سه تا پنج گرم است.
مالیدن لعاب من به گیسو شوره سر را از بین میبرد.
ادامه ندارد
من تخمه کدو هستم
ادامه ندارد
من تمبر هندی هستم
فارسی من تمبر هندی است، به من خرمای گجرات هم میگویند. زادگاه من هند و بلوچستان است، اعراب به من صبادا، حمار، خوش و حومن میگویند. در کتب قدیم به اسامی امله، انبله، خنچه، نیز آمدهام. درخت من بلند قامت است، به طوری که طول آن به 25 متر میرسد. میوه من لطیفتر از آلو بوده، و مقوی قلب و معده است. شکم را هم جمع میکند و هم کمی ملین است و صفرابر خوبی است، به طوری که در بین میوههای ترش در این خاصیت مقامی والا دارم. هیجان و التهاب خون را کم میکند و برای خارش و گال مفید است. غرغره خیسانده من در اب بعد از زدن سرم برای مبتلایان به دفتری مفید است، ولی هرگز مرا در آب نباید مالید. چون خوردن آن ایجاد قی مینماید. بلکه بایستی آن را در آب خیس کرد و چون خوب خیس خورد، آن را صاف کرده با کمی نبات یا شکر نوش جان نود. پزشکان سنتی هند خوردن مرا جهت جلوگیری از جذام و معالجه آن مفید میدانند. هرگز مرا ناشتا نخورید و در خوردن من زیادهروی ننمایید، و میوه خام و نارس مرا تناول ننمایید، زیرا دیر هضم بوده و نفاخ است، مقدار خوراک من 35 گرم تا 150 گرم و برای اطفال دو گرم برای هر سال عمر آنها است.
دانه میوه من جوهر مازو زیاد دارد و خوردن مغز آن برای جوانان مجرد مفید بوده و غلیان شهوت آنان را کم میکند. ضماد آن جهت باز شدن دمل و بهبود آن سودمند است و ورمها را فرو میبرد. خوردن آن جهت سوزاک مفید است. ضماد گل درخت من برروی پلک چشم ورم آن را فرو میبرد. خوردن آن جهت درمان بواسیر خونی و پاشیدن گرد پوست درخت من اشتها را زیاد میکند و روی همین اصل داروسازان سنتی ایران از آن گوارشی درست میکردند که طرز تهیه آن را میتوانید در قرابادین کبیرمطالعه فرمایید.
ادامه ندارد
من تباشیر هستم
اعراب تباشیر را طباشیر مینویسند و به کنایه هر شیء سفید را در ادبیات تباشیر گویند. چنانکه سفیدی صبح را تباشیر گفتهاند. تباشیر قلمی که از جوف نوعی خیزران به دست میآید، ترکیبی از سیلیکات منیزی است. پیشینیان را عقیده بر آن بود که اگر مقدار کمی از آن را در کوزه آب بریزند، آب آن بهتر رفع عطش میکند. مقوی قلب و مسرت آفرین بوده و خوردن آن با سکنجبین جهت از بین بردن وحشت و غم و اندوه تجویز شده است، مسکن معده و جگر بوده و مسکن التهاب عطش است، صفرا بر و درمان اسهال خونی است. ضماد آن با عسل ورمهای چشم را از بین میبرد و مکیدن آن جوش دهان اطفال را درمان میکند.
در داروسازی جدید به گربنات منیزی که شباهت به تباشیر دارد، تباشیر فرنگی لقب دادهاند. فلز منیزی در سبزینه گیاهان به جای آهن در خون انسان است. املاح منیزی مسهل بوده و مقدار کم آنها ملین است، کبد را پاک و مجاری دفع سموم را لاروبی میکنند و بهترین نقش آنها جلوگیری از پیشرفت سرطان بوده وترمز سرطان لقب گرفتهاند.
ادامه ندارد
من تاج الملوک هستم
در کتب قدیم نوشتهاند که چون عقرب نزدیک من شود، هلاک میگردد. در مصرف من باید حتماً رعایت مقدار خوراک را کرد. جوشانده چهار تا هفت گرم دانههای من در یک لیتر آب جوش و دو تا چهار گرم گرد دانههای من تجویز شده است، از خیساندن چهار گرم گل در سی گرم الکل تنتوری به دست میآید که پنج قطره در روز میتوان خورد. شربت گل من از یک قسمت گل - دو قسمت آب و دو قسمت قند ساخته میشود و در روز سی تا پنجاه گرم این شربت را میتوان خورد.
ادامه ندارد
من پیچ امین الدوله هستم
داروسازان سنتی ایران به نوعی از من صریمةالجدی لقب دادهاند که گویا یک کلمه اسپانیایی است (اندلس). بوئیدن گل من مقوی دماغ، نشاط آور و محرک شهوت است و برای استفاده درمانی بایستی آنها را قبل از شکفتن چیده و در سایه خشک کرد و جهت درمان سرفه، گریپ، نزله ریوی، تنگ نفس که منشاء عصبی داشته باشد - سکسکه - سردردهای یک طرفه و حالات تشنجی به صورت دمکرده، هشت در هزار روزی دو تا سه فنجان نوشید. خوردن بذر من ادرار را باز میکند. ملین معده، مخرج مشیمه، زهکش رحم، و پادزهر سموم است. مقدار خوراک آن نیز یک مثقال است.
از پوست درخت من هم به عنوان درمان نزله - معرق - مدر و تصفیه کننده میتوان استفاده کرد.
جوشانده پنجاه در هزار پوست و ساقههای من، برای درمان آب آوردن انساج - سنگکلیه و مثانه و یرقان تجویز شده است. برگ درختچه من قابض است و غرغره جوشانده آن برای التهاب و گلودرد نافع میباشد. ضماد له شده برگ من در روی زخمهای جلدی و کورک سودمند میباشد.
ادامه ندارد
سلامـ .... ... ..
موضوعات وبلاگ
آمار وبلاگ
جستوجگر وبلاگ
(( طراح قالب آوازک ، وبلاگدهي راسخون ، نويسنده newsvaolds ))