خوش آمدید

غزل شمارهٔ ۳۱۶

انوری » دیوان اشعار » غزلیات

این همه چابکی و زیبایی

این چنین از کجا همی آیی

چون مه چارده به نیکویی

چون بت آزری به زیبایی

مه نخوانم ترا معاذالله

مه نهانست تا به پیدایی

ماه سرد و ترست و رنگ‌آمیز

شب دو و بی‌قرار و هرجایی

کی توان کردنت همی مانند

که تو خورشید عالم‌آرایی